Νά μή κρίνουμε ἀπό τὴν ἐξωτερική τους ζωὴ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. (Μέρος Β'). Γέροντος Κλεόπα Ἡλιέ

Νά μή κρίνουμε ἀπό τὴν ἐξωτερική τους ζωὴ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους. (Μέρος Β')

Ἐκλεκτές διηγήσεις καί προσευχές γιά μικρά παιδιά

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Κατόπιν ἐκάλεσε ὁ βασιλεύς τούς ἄρχοντές του καί τούς φίλους τους, τούς ὁποίους εἶχε μαλώσει καί ἔβαλε ἐνώπιόν τους αὐτά τά κιβώτια καί τούς εἶπε νά ἐκτιμήσουν πόσα θά πληρώσουν γι᾿ αὐτό, πού ἔχει ἐπικαλυφθῆ μέ φύλλο χρυσοῦ καί πόσο θά πληρώσουν γιά ἐκεῖνο πού ἔχει ἐξωτερικά ἕνα στρῶμα πίσσας.
Αὐτοί ἔδωσαν περισσότερα χρήματα γιά τό κουτί πού ἦταν ἐξωτερικά ἐπενδεδυμένο μέ φύλλα χρυσοῦ, πιστεύοντας ὅτι μέσα ὑπάρχουν θησαυροί καί ἀκριβά πράγματα καί βασιλικά ἐνδύματα, ἐνῶ στό ἄλλο τό ἀλειμμένο ἐξωτερικά μέ πίσσα, δέν τοῦ ἔδωσαν καμμία ἀξία. Τότε ὁ βασιλεύς τούς εἶπε:
-Ἤξερα πολύ καλά ὅτι θά εἰπῆτε ἔτσι, ὅπως εἴπατε! Ἀλλά δέν εἶναι αὐτό σωστό. Δέν πρέπει νά κρίνουμε ἀπό τά ἐξωτερικά γνωρίσματά του ἕνα πρᾶγμα ἤ ἕναν ἄνθρωπο, ἀλλά νά βλέπουμε τί πρᾶγμα εἶναι μέσα, ἐάν δηλαδή αὐτό τό ἐωτερικό εἶναι ἀξιοτίμητο ἤ ἄξιο περιφρονήσεως.

Καί εἶπε ὁ βασιλεύς ν᾿ἀνοίξουν τό ὁλόχρυσο ἐξωτερικά κουτί. Ὅταν τό ἄνοιξαν, ἐξῆλθε ἀπό μέσα μία ἄσχημη μυρωδιά καί εἶδαν ὅτι ἦταν πράγματα ἀξιοκαταφρόνητα.
Μετά εἶπε ὁ βασιλεύς:
-Ἔτσι ὁμοιάζουν οἱ ἐνδεδυμένοι μέ ἀκριβά καί ὡραῖα ροῦχα, ὑπερηφανευόμενοι γιά τήν πολλήν περιουσία καί τήν δόξα τους, ἐνῶ μέσα στήν καρδιά τους εἶναι γεμᾶτοι ἀπό κακά ἔργα, ἁμαρτωλά καί βρώμικα.
Μετά εἶπε ὁ βασιλεύς ν᾿ ἀνοίξουν καί τό κουτί πού ἦταν  ἀλειμμένο μέ πίσσα. Ὅταν τό ἄνοιξαν ἐξῆλθε ἀπό μέσα μία ὡραία μυρωδιά καί εἶδαν ὅτι ἦσαν θαυμαστά πράγματα, ἀκριβά καί ὡραῖα. Ὁπότε εἶπε ὁ βασιλεύς πρός αὐτούς:
-Αὐτά τά κιβώτια γνωρίζετε μέ τί παρομοιάζουν; Ὁμοιάζουν μέ δύο ταπεινούς ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι ἦταν ἐνδεδυμένοι μέ σχισμένα ροῦχα καί ξεραμένα τά μάγουλά τους, κίτρινα τά πρόσωπά τους ἀπό τήν ἄσκησι καί τούς κόπους, τῶν ὁποίων ἐσεῖς ἐκυττάξατε τήν μορφή τους ἐξωτερικά καί ἐμένα μέ κατεκρίνατε, ἐπειδή τούς ἐπροσκύνησα μέχρι τοῦ ἐδάφους.
Ἐνῶ ἐγώ κατανοώντας καί γνωρίζοντας μέ τά ἐσωτερικά μου μάτια τήν καθαρότητα καί τήν λαμπρότητα τῶν ψυχῶν τους, ὅτι ἦταν θαυμαστές καί ἁγιώτερες ἀπό ὅ,τι τό στέμμα μου καί ἡ βασιλική τιμή μου καί ὅτι ἡ δόξα μου ἐνώπιόν τους δέν εἶναι τίποτε, τούς ἐπλησίασα καί τούς ἐπροσκύνησα μέχρι ἐδάφους ζητῶντας τήν εὐλογία τους.
Ἔτσι τούς ἐδίδαξε ὁ σοφός βασιλεύς νά μή ζητοῦν τήν ἀξία τοῦ κάθε πράγματος καί τοῦ κάθε ἀνθρώπου ἀπό τά ἐξωτερικά του, ἀλλά ἀπό τά ἐσωτερικά του πρῶτα γνωρίσματα.
Παρόμοια νά κάνουμε κι ἐμεῖς, ὅπως ἔκανε αὐτός ὁ καλός καί σοφός βασιλεύς καί νά τιμοῦμε τούς δούλους τοῦ Θεοῦ, διότι αὐτοί εἶναι ἀδελφοί Του.
Διότι ὁ Θεός στήν κρίσι δέν θά ἐξετάση τήν ἐξωτερική ὄψι, ὅπως εἶπε καί ὁ προφήτης Σαμουήλ, ὅταν ἐξέλεξε γιά βασιλέα τόν Δαβίδ.
Ὁ Θεός ἐξετάζει καί τώρα τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου, ἰδιαίτερα τότε τήν ἡμέρα τῆς ἐσχάτης Κρίσεως. Τότε θά δοξασθοῦν οἱ ταπεινοί, οἱ περιφρονημένοι, οἱ περιγελώμενοι, οἱ διωγμένοι γιά τήν θεία δικαιοσύνη, οἱ πτωχοί στό πνεῦμα, οἱ ὁποῖοι πιστεύουν ὅτι τά ἔργα τους εἶναι ἐλεεινά καί ἄχρηστα, οἱ ζητοῦντες τήν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ, αὐτοί δηλαδή πού ἐπιθυμοῦν νά ἐφαρμόζεται στόν κόσμο ἡ θεία δικαιοσύνη καί ὅλους ὅσους ἐμακάρισε ὁ Κύριος. Τότε θά μακαρισθοῦν οἱ περιφρονημένοι, αὐτοί πού ἐπίστευαν ὅτι ἦταν τό σκουπίδι τῆς κοινωνίας.
Οἱ ἀνόητοι καί περιφρονημένοι τοῦ κόσμου θά ἐντροπιάσουν τούς σοφούς. Οἱ μικροί καί ἀδύνατοι θά ἐντροπιάσουν τούς ἰσχυρούς.
Γι᾿ αὐτούς λέγει ὁ Σωτῆρας μας ὅτι οἱ τελευταῖοι θά γίνουν πρῶτοι. Αὐτούς τούς ὁποίους ἐμεῖς θεωροῦμε ἀσήμαντους καί ἀποτυχημένους τῆς ζωῆς, ἐπειδή προσεύχονται στόν Θεό μέ ὅλη τήν καρδιά τους, θά λάμψουν περισσότερο ἀπό τόν ἥλιο στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν.
Ἐνῶ οἱ βασιλεῖς τοῦ κόσμου καί οἱ δυνατοί τῆς γῆς θά εἶναι γυμνοί ἀπό ἀρετές ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, ἐάν δέν πιστεύσουν στόν Θεό. Καί θά γίνουν ὅλες αὐτές οἱ ἀλλαγές καί ἐκπλήξεις, διότι ὁ Θεός εἶναι δίκαιος καί ἡ δικαιοσύνη του μένει στόν αἰῶνα.

   Μετάφρασις: Μοναχός Δαμασκηνός Γρηγοριάτης 1998

Ἀναβάσεις

30 Ὀκτωβρίου 2013

Για να διαβάσετε τα υπόλοιπα πατήστε  Ιστορίες Γέροντος Κλεόπα