Γέρων Μακάριος Γρηγοριάτης. +1892 - 1975
Μέρος Β'
Μέρος Β'
Τό τρίτο πλέον συνταρακτικό γεγονός ἦταν τό ἑξῆς:
῞Ενα βράδυ καθώς ἦταν κουρασμένος, ἐξάπλωσε στό κεραβάτι του. Μαζί του ἐπάνω εἰς τό στῆθος του ἐπῆρε καί τό παιδάκι του μέ τό ὁποῖο ἔπαιζε, τό χάϊδευε καί τό φιλοῦσε. Ξαφνικά βλέπει τό παιδί ἐπάνω στό στῆθος τοῦ πατέρα του, ἐνῶ φοροῦσε ἄσπρο ὑποκάμισο, κόκκινα γράμματα.
Ἦταν τά γράμματα τοῦ Ἀγγελικοῦ του Σχήματος, τό ὁποῖον σάν σφραγίδα παραμένει ἀνεξίτηλο ἀπό τή ζωή κάθε Μεγαλόσχημου Μοναχοῦ. Μπαμπά, δός μου καί ἐμένα ἀπό αὐτά τά ὡραῖα κόκκινα στολίδα πού ἔχεις μπροστά σου; ῾Ο πονεμένος Γέρο-Μακάριος κατάλαβε, ὅτι τόν ἀγαπᾶ ἀκόμα ὁ Θεός, ἀφοῦ στό μικρό παιδάκι τοῦ ἀπεκάλυψε, ὅτι εἶναι ἀκόμα Μοναχός καί Μοναχός θά πεθάνῃ. Ἀπεφάσισε ἀμέσως νά ἐπιστρέψῃ.
Χωρίς νά ἐνημερώσῃ τήν σύζυγόν του, τούς ἄλλους συγγενεῖς του, ἐφίλησε μέ κλάμματα τό παιδάκι του καί μέ τό βραδυνό τραῖνο ἔφθασε κατ᾿ εὐθείαν στήν Θεσσαλονίκη. Τήν ἄλλη ἡμέρα μέ τό πλοιάριο ἦλθε στήν μετάνοιά του, τήν Μονή τοῦ ῾Οσίου Γρηγορίου.
Ἐδῶ ὁ Θεός τοῦ προβάλλει ἄλλη δοκιμασία καί παιδαγωγική τιμωρία διά νά τόν δοκιμάσῃ. Πλησιάζοντας εἰς τήν πύλη τῆς Μονῆς, μία δύναμις τόν ἐμποδίζει. Ἐπιχειρεῖ καί πάλιν νά εἰσέλθῃ, ἀλλά ἀδύνατον. Ἐπί τρεῖς φορές ἐπιχειρεῖ, καί ὁ Θεός τῆς ἀγάπης ἀρνεῖται. Περιμένει κάποια μεγάλη τώρα ὑπόσχεσι, τήν ὁποίαν ὁ ἀδελφός Μακάριος δέν ἄργησε νά δώσῃ στόν φιλάνθρωπο Δεσπότη Χριστό.
Τοῦ εἶπε: «Δέσποτα Ἰησοῦ Χριστέ καί ῞Αγιε Νικόλαε, Προστάτα τῆς Μονῆς μας, δεχθῆτε με στό Μοναστήρι σας, καί σᾶς ὑπόσχομαι δέν θά βγῷ πάλι στόν κόσμο μέ τό θέλημά μου». Πράγματι ἀφέθη ἐλευθέρα ἡ εἴσοδος, καί μεγάλη χαρά ἔγινε στήν Μονή «ἐπί ἑνί ἁμαρτωλῶ μετανοοῦντι, ὅτι νεκρός ἦν καί ἀνέζησε, ἀπολωλός ἦν καί εὑρέθη».
῎Εκτοτε ἔζησε στό Μοναστήρι ἐπί 41 χρόνια μέ θερμή μετάνοια καί δάκρυα, καθημερινῶς ἐνθυμούμενος τό ὀλίσθημα πού ὡς ἄνθρωπος ἔπεσε, καί ὡς υἱός τοῦ Θεοῦ ἐπανῆλθε καί ἀνεστήθη. ῾Η ἄπειρη εὐσπλαχνία του, καθώς μοῦ ἔλεγε, τοῦ τρυποῦσε τά στήθη καί τοῦ προκαλοῦσε πολλά δάκρυα εὐγνωμοσύνης καί εὐχαριστίας.
῾Υπηρέτησε μέ πνεῦμα θυσίας καί αὐταπαρνήσεως ὡς βοηθός δοχειάρης, παρηγουμενιάρης καί προπαντός ὡς ἀρχοντάρης. Οἱ προσκυνηταί εύχαριστοῦντο ἀπό τήν ἀγάπη καί τήν φιλοξενία του. ῾Η καθαριότης τοῦ ἀρχονταρικίου ἦταν παροιμιώδης ἐπί τῆς ἐποχῆς του. Οἱ Πατέρες τῆς ἐρήμου, ὁσάκις ἤρχοντο γιά δουλειές ἤ γιά τίς πανηγύρεις τῆς Μονῆς, ἔβλεπαν τόν Γέρο-Μακάριο μέ τό πινέλο στό χέρι. ῾Η προϋπηρεσία του ὡς ξενοδόχου στόν κόσμο, τόν εἶχε διδάξει πολλά γιά τή διοίκησι καί φιλάδελφη διακονία τοῦ κάθε ἀνθρώπου.
Τί δέ νά διηγηθῇ κανείς γιά τίς κηπουρικές του ἀσχολίες; Μέ τό ζῆλο καί τήν σωματική ἀντοχή πού εἶχε, ἔσπασε τόν βράχο καί μετέστρεψε πρός ἄλλη κατεύθυνσι τήν κοίτη τοῦ χειμάρου γιά νά ἐκμεταλλευθῇ λίγα τετραγωνικά γῆς. Ἐκεῖ στήν ἄκρη τῶν κρεμαστῶν κήπων, δεξιά τοῦ Κοιμητηρίου, ἔφτιαξε δέκα μικρά πεζουλάκια.
Μετέφερε χῶμα καί ἐφύτευσε ἐλιές, συκιές καί πορτοκαλλιές. Λόγῳ ὑπερκοπώσεως ἔπαθε κήλη καί μετεφέρθηκε καί πάλι στήν Θεσσαλονίκη γιά τήν περίθαλψί του.
Τότε ἦλθε ἔνταλμα συλλήψεως τοῦ Γέρο-Μακαρίου διά τά χρέη πού ἄφησε, λόγῳ χρεωκοπίας τῶν ἐπιχειρήσεών του. Τόν καλοῦσε ἡ ἀστυνομία νά δικασθῇ στήν Θεσσαλονίκη. Ἐπενέβη ὁ δυναμικός οἰκονόμος καί προϊστάμενος τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Γρηγορίου Γέρο-Βαρλαάμ καί εἶπε στούς δικαστικούς: "ὁ Γέρο-Μακάριος δέν ἔχει τίποτα στό ὄνομά του διά νά πληρώσῃ τούς ὀφειλέτες του καί τό Κράτος.
Ἐάν τόν φυλακίσετε θά πληρώνετε καί τό φαγητό του καί τίς ἄλλες ἀνάγκες του, χωρίς κάποια πιθανή ἐπίλυσι τοῦ χρέους του μελλοντικά. Εἶναι συμφερώτερο νά τόν ἀφήσετε ἥσυχο στό Μοναστήρι του. Αὐτός θά προσεύχεται καί δι᾿ ἐσᾶς καί θά βρῆτε ψυχική ὠφέλεια στήν καρδιά σας!!. ῎Ετσι ἀφέθηκε ὁ Γέρο-Μακάριος καί ὅλα τά χρέη του τά ἀπέσβεσε ἡ Πολιτεία.
Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου
Ἅγιον
Ὅρος Ἄθω
2005
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
2005
Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις
________________________________________________
Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.
Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.