H 28η Οκτωβρίου 1940 αφετηρία της ήττας του Χίτλερ
Νικόλαος Μάρτης*
Η 28η Οκτωβρίου 1940, όταν σχεδόν ολόκληρη η Ευρώπη είχε υποταγεί στον Χίτλερ και η Σοβιετική Ένωση ήταν σύμμαχος της Γερμανίας, η Ελλάδα μόνη στην Ευρώπη, δέχθηκε επίθεση από την Φασιστική Ιταλία την οποία και νίκησε.
Εάν η Ελλάδα ηττάτο ή παρεδίδετο, με δεδομένο το ότι όλες οι Βαλκανικές χώρες είχαν θετική επαφή με τον Χίτλερ, ο Λίβανος και η Συρία ήταν υπό την κατοχή της Γαλλίας του Βισύ και το Ιράκ είχε φιλογερμανικές τάσεις, ο Άξονας θα κέρδιζε τον Πόλεμο, όπως δήλωσαν τότε Άγγλοι Υπουργοί και Στρατιωτικοί ηγέτες.
Η Ελληνική νίκη επί της Ιταλίας, ήταν η πρώτη νίκη κατά του Άξονα και έδωσε ελπίδες στους καταπτοημένους λαούς από τη ναζιστική κυριαρχία, απέτρεψε τον Χίτλερ να καταλάβει το Γιβραλτάρ, διότι ο Φράνκο μετά τη νίκη των Ελλήνων, αρνήθηκε παραχωρήσεις στον Χίτλερ.
Η νίκη αυτή κατά του Άξονα ανάγκασε τον Χίτλερ, για να βοηθήσει τον Μουσολίνι, να επιτεθεί κατά της Ελλάδας, μετά από σύμφωνο γνώμη και του Στάλιν.
Παράλληλα επιτέθηκε και κατά της Γιουγκοσλαβίας, διότι την 27-3-1941 ο Γιουγκοσλαβικός Στρατός ανέτρεψε την Κυβέρνηση του, η οποία την 25-3-1941 είχε συνάψει Σύμφωνο φιλίας με τον Χίτλερ.
Ιταλία και Γερμανία χρειάστηκαν συνολικά 7 μήνες για να καταλάβουν την Ελλάδα. Έτσι ο Χίτλερ αναγκάστηκε να αναβάλει την επίθεση της κατά της Σοβιετικής Ενώσεως κατά 6 εβδομάδες, με συνέπεια τις αρχικές σαρωτικές νίκες του, να διαδεχθεί η δεινή ήττα του στο Ανατολικό Μέτωπο, που αποτέλεσε αφετηρία της ήττας της Γερμανίας στην Ευρώπη.
Άμεση επιβεβαίωση αυτών των συνεπειών αποτελεί η δήλωση του Χίτλερ, τόσο στην γνωστή κινηματογραφίστρια φίλη του Leni Riefenstahl το 1943, όσο και η ομολογία του στην Πολιτική του Διαθήκη το 1945 ότι: «Η κήρυξη του Πολέμου στην Ελλάδα από την Ιταλία, υπήρξε καταστροφική για την Γερμανία. Αν οι Ιταλοί δεν είχαν επιτεθεί στην Ελλάδα και δεν χρειάζονταν τη βοήθεια μας, ο πόλεμος θα είχε πάρει διαφορετική τροπή. Θα είχαμε προλάβει να κατακτήσουμε το Λένινγκραντ και
τη Μόσχα, πριν μας πιάσει το ρωσικό ψύχος».
Ο Πρόεδρος των Η.Π.Α., Φραγκλίνος Ρούζβελτ, δήλωσε τότε: «Όταν οι ανδρείοι άνδρες έχασαν το θάρρος τους, ο Ελληνικός λαός τόλμησε να προκαλέσει το ανίκητο μηχανοκίνητο Γερμανικό τέρας, προτάσσοντας την υπερήφανη αυτού ιδέα της ελευθερίας».
Αν το υπερήφανο «ΟΧΙ», που κατέπληξε ολόκληρο τον κόσμο, υπήρξε ο πρώτος φραγμός στην νικηφόρο πορεία του Άξονα, η αντίσταση των Ελλήνων στα Οχυρά της Μακεδονίας τον Απρίλιο του 1941, αποτέλεσε την πρώτη δοκιμασία κατά της αλαζονείας του Χίτλερ. Οι μαχητές των Οχυρών με τον ηρωισμό και την αυτοθυσία τους απέκρουαν αλλεπάλληλες λυσσώδης επιθέσεις των έκπληκτων Γερμανών.
Όταν παραδόθηκαν, κατόπιν εντολής της Στρατιάς, οι Γερμανοί παρουσίαζαν όπλα στους εξερχομένους των Οχυρών και η Γερμανική σημαία ανυψώνετο μόνον, όταν εχάνετο και ο τελευταίος Έλληνας στρατιώτης στον ορίζοντα.
Η ηρωική αντίσταση των υπερασπιστών των Οχυρών, απομυθοποίησε το αήττητο του Γερμανικού Στρατού και έδωσε θάρρος και ελπίδες στον ελεύθερο κόσμο. Επίσης η θρυλική μάχη της Κρήτης συνετέλεσε, ώστε να βραδύνει η εναντίον της Ρωσίας γερμανική επίθεση.
Ο Χίτλερ ομιλώντας στο Ράιχσταγκ τον Μάιο του 1941 είπε: «Από όλους τους στρατούς που αντιμετωπίσαμε μόνο ο Έλληνας στρατιώτης πολέμησε με ηρωισμό και αυτοθυσία και παραδόθηκε μόνο ήταν η αντίσταση ήταν μάταια».
Ο δε Γερμανός Στρατάρχης Κάιτελ δήλωσε το 1945 στη Δίκη της Νυρεμβέργης: «Η αναπάντεχη και ισχυρή αντίσταση των Ελλήνων επιβράδυνε κατά δύο και πλέον ζωτικούς μήνες την επίθεσή μας κατά της Ρωσίας.
Αν δεν είχαμε τη μεγάλη αυτή καθυστέρηση, άλλη θα ήταν η έκβαση του πολέμου στο Ανατολικό Μέτωπο και γενικά του Πολέμου και άλλοι θα ήσαν σήμερα κατηγορούμενοι».
Ο Αλεξάντερ, πρώτος Λόρδος του Βρετανικού Ναυαρχείου, στις 28-10-1941 επισήμανε: «Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι η Ελλάδα ανέτρεψε το σύνολο των σχεδίων της Γερμανίας και την εξανάγκασε να αναβάλει για έξι εβδομάδες την επίθεση κατά της Ρωσίας. Διερωτόμαστε ποια θα ήταν η θέση της Σοβιετικής Ένωσης χωρίς την Ελλάδα».
Ο Ήντεν, Υπουργός Εξωτερικών της Μεγάλης Βρετανίας (ο αρμοδιότερος εκ των συμμάχων την περίοδο εκείνη) τόνιζε στις 24 Σεπτεμβρίου 1942: «Ασχέτως προς το τι θα πουν οι ιστορικοί του μέλλοντος, εκείνο το οποίο μπορούμε να πούμε εμείς από τώρα, είναι ότι η Ελλάδα πρώτη έδωσε αλησμόνητο μάθημα στον Μουσολίνι, ότι αυτή υπήρξε η αφορμή της εθνικής Επανάστασης εναντίον του Άξονα στη Γιουγκοσλαβία, ότι αυτή, με τη μικρή βοήθεια, που σταθήκαμε τότε ικανοί να της δώσουμε, κράτησε τους Γερμανούς στο Ηπειρωτικό έδαφος και στην Κρήτη επί έξι εβδομάδες, ότι αυτή ανέτρεψε τη χρονολογική σειρά όλων των σχεδίων του Γερμανικού Επιτελείου και έτσι έφερε ριζική μεταβολή στις εκστρατείες του και ίσως στην όλη πορεία του πολέμου...».
Ο Ρ/Σ της Μόσχας το 1942, την επέτειο της εισόδου των Γερμανών στην Αθήνα, μετέδωσε: «Άοπλοι πολεμήσατε πάνοπλους και νικήσατε. Μικροί εναντίον μεγάλων και υπερισχύσατε.
Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, διότι είστε Έλληνες. Οι Ρώσοι ως άνθρωποι κερδίσαμε χρόνο χάριν στην αντίσταση σας για να αμυνθούμε. Σας ευχαριστούμε».
Τα κείμενα της Ιστορίας του Μεγάλου Πολέμου της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών, Έκδοση 1955 (Σελίδα 42) αναφέρουν: «Όμως η επίθεση στη Σοβιετική Ένωση, που είχε ορισθεί για την 15η Μαΐου 1941 καθυστέρησε από απρόβλεπτα για τους Φασίστες γεγονότα.
Ο ολιγάριθμος αλλά ηρωικός Ελληνικός λαός αντιστάθηκε τόσο αποφασιστικά στην εισβολή του Ιταλικού Φασισμού, ώστε ο Μουσολίνι αναγκάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια του Χίτλερ.
Την Άνοιξη του 1941 οι ηγέτες της Φασιστικής Γερμανίας έριξαν τα στρατεύματά τους στην Ελλάδα».
Το 1942 ο Γάλλος Pierre Bourdan ομιλώντας στο BBC είπε: «Με την πάροδο του χρόνου θα φανεί ότι μετά την απόφαση της Αγγλίας του 1940, ήταν η ανδρεία του Ελληνικού λαού που συνέβαλε περισσότερο στο να σωθεί ο ευρωπαϊκός πολιτισμός, ο δημιουργημένος από τον ίδιο αυτό λαό πριν από 2.400 χρόνια. Πρέπει να το σκέπτονται αυτό όταν θα διαμορφώσουν την Ευρώπη. Κάθε αχαριστία στην Ελλάδα θα ισοδυναμούσε με προδοσία προς την Ευρώπη».
Απόδημοι Έλληνες, με αφορμή την 70 επέτειο της 28ης Οκτωβρίου 1940 έχουν και πάλι κάνει γραπτή έκκληση στο Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, όπως έχουν ήδη κάνει πολλές φορές τα προηγούμενα χρόνια, για την έκδοση συνοπτικής «ΛΕΥΚΗΣ ΒΙΒΛΟΥ», που να περιλαμβάνει άγνωστα σε πολλούς αλλά σημαντικά ιστορικά γεγονότα, από τα οποία να αναδεικνύεται η μεγάλη Ελληνική συμβολή στη Συμμαχική Νίκη στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, για την ενημέρωση όλων των νεωτέρων, σε κάθε γωνιά της γης.
Επειδή κυκλοφορούν και βιβλία που υποβαθμίζουν τον ρόλο της Ελλάδος στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και έζησα σε συνέδριο των Προέδρων της Ιστορίας Στρατού Γερμανό Σύνεδρο να ισχυρίζεται ότι η συμβολή της Ελλάδας δεν έπαιξε αποφασιστικό ρόλο, κάτι που όλοι αντέκρουσαν, θα πρέπει αυτή η Λευκή Βίβλος να μεταφραστεί στις βασικές ξένες γλώσσες και να διανεμηθεί παντού. Επίσης να κυκλοφορήσει σε CD και DVD. Οι Έλληνες του εξωτερικού και οι Έλληνες εκπρόσωποι στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ θα αισθάνονται υπερήφανοι.
*Ο κ. Νίκος Μάρτης είναι πρώην υπουργός και βετεράνος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου
elzoni.gr
πηγή φωτογραφιών "Στρατιωτική Ιστορία".
Πολύ Ενδιαφέρον.
ΑπάντησηΔιαγραφή