Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου.Μέρος Β'. Ρουμάνοι Μοναχοί

Πρωτοσύγκελλος Βικέντιος Μαλάου

Μοναστήρι Σέκου νομοῦ Νεάμτς (1887-1945)

Μέρος Β'

Ἡ πρώην σύζυγός του, ἡ δόκιμη τώρα Μαρία, εἴπαμε ὅτι ἐπῆγε στό Βαράτεκ, ὅπου ἀπό παλαιότερα λειτουργοῦσε καί σχολή παιδιῶν. Ἐκεῖ ἐκοπίασε ὄχι ὀλίγον γιά τήν άνατροφή τῶν παιδιῶν της. Ἡ ἴδια ἐκάρη μοναχή καί ἔλαβε τό ὄνομα Μιχαέλα.
 Στά πρῶτα χρόνια ὑπηρέτησε στόν σταῦλο τῶν ζώων, ὅπου καθάριζε καί ἑτοίμαζε τήν τροφή τους καθημερινά. Ἄλλοτε τήν ἔστελλαν στούς κήπους τῆς μονῆς.
Στήν ἀγκαλιά της κρατοῦσε καθημερινά καί τό νήπιο κοριτσάκι της, δεμένο στούς ὤμους της γιά νά ἠμπορεῖ μέ τά χέρια της νά ἐργάζεται. Ὑπέμενε τούς ὀνειδισμούς ἀπό ἄλλες μοναχές καί ἦταν χαρούμενη διότι διωκόταν γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Μέ θέλημα τοῦ Χριστοῦ οἱ δύο ἀδελφές χωρίσθηκαν γιά πάντα μεταξύ τους. Ἡ μικρή, ἡλικίας 9 ἐτῶν, μετέβη στούς ούρανούς, ἐνῶ ἡ μεγάλη, ἡ Ἑλένη ἔμεινε στήν μονή Βαράτεκ. Προώδευσε στά μοναχικά της καθήκοντα καί ξεπέρασε πολλές ἄλλες στήν προσευχή, τήν σιωπή, τήν ταπείνωσι καί τήν ὑπομονή. Ἔγινε μοναχή μέ τό ὄνομα Εὐπραξία καί ἔζησε ὅλα τά χρόνια τῆς ζωῆς της μαζί μέ τήν μοναχή Λαυρεντία. Σάν διακόνημα εἶχε τήν ὑποδοχή καί φιλοξενία τῶν προσκυνητῶν στό ἀρχονταρίκι τῆς Μονῆς.
Τήν ἄνοιξι τοῦ 1967 ἦσαν καί οἱ δύο ἀδελφές ἄρρωστες καί ἡλικιωμένες. Προσευχήθηκαν στόν Θεό νά φύγουν μαζί ἀπ᾿ αὐτή την ζωή γιά τόν οὐρανό, ὅπως ἦσαν καί ἀχώριστες ἐδῶ στήν γῆ. Στό τέλος τοῦ μηνός Μαΐου εἶπε ἡ μοναχή Λαυρεντία στήν μοναχή Εὐπραξία:
-Συγχώρεσέ με, ἀδελφή Εὐπραξία, διότι ἐγώ τώρα πηγαίνω στόν Κύριο!
-Ὁ Θεός νά σέ συγχωρήσει, μητερούλα Λαυρεντία. Μετά ἑπτά ἡμέρες θά ἔλθω κι ἐγώ.
Καί πράγματι ἔτσι ἐκπληρώθηκε ἡ ἐπιθυμία τους. Ἐτάφησαν δίπλα δίπλα στό κοιμητήριο τῆς μονῆς τους.

      *    *    *

Ὁ ζῆλος τοῦ Δημητρίου δέν ἱκανοποιήθηκε πλήρως, ἐπειδή ἐπῆγε στό Σέκου. Ἡ σκέψις του τόν ὠθοῦσε νά πάει στό Ἅγιον Ὄρος. Τό καλοκαίρι τοῦ ἰδίου ἔτους μέ τόν μικρό γυιό του, τόν Βασίλειο ἔφθασαν στό Ὄρος τῆς Παρθένου. Ἐκεῖ ἄρχισε ὁ πατέρας νά κάνει μία ἀληθινή μοναχική ἄσκησι, ἔχοντας κοντά του καί τό παιδί του.
Ὅταν ὁ μικρός Βασίλειος μεγάλωσε λίγο καί ἔφθασε στήν
ἡλικία τῶν 14 ἐτῶν, ὁ πατέρας του τόν ἔδωσε σ᾿ ἕνα ρουμᾶνο ἀσκητή τοῦ Ἄθωνος, πού ἀσκήτευε ἐκεῖ κοντά γιά νά διδαχθῆ καί τά ὑψηλότερα μαθήματα τῆς καλογερικῆς ζωῆς. Ἐκεῖ ὑπέμεινε τούς πειρασμούς τοῦ διαβόλου, τήν πεῖνα, τό κρύο, τήν ἀσθένεια, τούς λογισμούς καί κάθε εἴδους ἀπατηλές φαντασίες.
Στήν ἐρώτησι τοῦ νεαροῦ ἀσκητοῦ, πῶς ἠμπορεῖ νά προοδεύσει στήν πνευματική του ζωή, ὁ γέρων ἡσυχαστής τοῦ εἶπε τά ἑξῆς:
-Νά προφέρεις πάντοτε μέ τόν νοῦ, τό στόμα καί τήν καρδιά σου τό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ. Ἄν μπορεῖς καί μέ δάκρυα.
-Νά τρώγεις μία φορά τήν ἡμέρα καί νά γεύεσαι φαγητά μόνο μέ λάδι καί μέ κρασί.
-Νά κάνεις κάθε ἡμέρα πολλές μετάνοιες-ἐδαφιαῖες καί προσκυνητές-ἀνάλογα μέ τήν δύναμίν σου.
-Νά μή συγκεντρώνεις χρήματα, ἀλλά νά ζῆς, μέ τό θέλημά σου, μέ πολλή πτωχεία. Ὅταν κάποιος σοῦ δίνει κάτι, ἀμέσως νά τό δίνεις στούς πτωχούς.
-Φυλάξου ἀπό τήν φιλία τῶν κακῶν ἀνθρώπων, φῦγε ἀπό τήν συνομιλία μέ γυναῖκες, γιά νά διατηρεῖς τόν νοῦ σου καθαρόν.
-Νά εἶσαι πρᾶος μέ τούς ἀνθρώπους, νά τούς συμβουλεύεις, νά τούς παρηγορεῖς καί νά ἐλέγχης τόν πλησίον σου, ὅταν χρειασθῆ, άλλά μέ πολλή ἀγάπη.
Αὐτά εἶναι, παιδί μου, τά τελευταῖα γιά σένα λόγια μου. Ἐάν τά ἐφαρμόσεις ὅλα αὐτά, πιστεύω στόν Θεό, ὅτι θά συναντηθοῦμε καί οἱ δυό μας στόν οὐρανό. Ἀκόμη σοῦ γνωστοποιῶ ἐγώ ὁ γέροντάς σου, ὅτι δέν θά μείνεις ἐσύ ἐδῶ πολύν καιρό ἀκόμη στό Ἅγιον Ὄρος. Θά ἐπιστρέψεις κατευθεῖαν στήν Χώρα μας. Ἐκεῖ θά καρῆς μοναχός, θά γίνεις ἱερεύς καί θά εἶσαι πνευματικός πατέρας πολλῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά, ὁπουδήποτε κάνεις τήν θεία Λειτουργία, ἐνθυμήσου καί μένα τόν πτωχό καί γέροντα.

Ἐπιμέλεια κειμένου Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  Ρουμάνοι Μοναχοί