Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες του. 'Η ἀφιέρωσίς του στήν Θεοτόκο. 'Η παιδική του ἡλικία. 'Η ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε. Κεφάλαιο δεύτερο.

  Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες του

  Κεφάλαιο δεύτερο.

 π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

'Η ἀφιέρωσίς του στήν Θεοτόκο.
Δύο μῆνες μετά τήν γέννησί του, τό βρέφος Κωνσταντῖνος ἀρώστησε βαρειά. Γιά ἕνα διάστημα δέν ἔτρωγε σχεδόν τίποτε καί μόνο ἔκλαιγε ἡμέρα καί νύκτα. ῞Ολοι στό σπίτι ἀγωνιοῦσαν καί φρόντιζαν, ὅσο ἠμποροῦσαν, γιά νά ζήση.
Μή γνωρίζοντας τί ἐπί πλέον νά κάνη ἡ μητέρα του, θυμήθηκε τήν συμβουλή ἑνός Γέροντος τοῦ χωριοῦ νά πάη μέ τό ἄρρωστο μωράκι της στόν τότε φημισμένο Πνευματικό π. Κόνωνα Γαβριλέσκου τῆς Σκήτης Κοζάντσεα. Αὐτός ἦτο μέγας ἐξορκιστής τῶν δαιμόνων καί θεραπευτής πολλῶν ἀσθενῶν μέ τίς προσευχές του.
Φθάνοντας στό κελλί τοῦ Πνευματικοῦ π. Κόνωνος, ὅπου περίμενε πολύς κόσμος, τοῦ εἶπε τήν δυστυχία της κλαίγοντας γοερά:
Τί νά κάνω, Πάτερ, μ' αὐτό τό παιδί μου. 'Εδῶ κι ἀρκετό καιρό δέν τρώγει τίποτε καί μόνο κλαίει. Φοβοῦμαι μήπως μοῦ πεθάνει.
Ξέρεις τί θά κάνης; Νά τό ἀφιερώσης στήν Παναγία.
Πῶς νά τό ἀφιερώσω στήν Παναγία;
Νά, πῶς, τῆς εἶπε αὐτός. Πάρε τό παιδί στήν ἀγκαλιά σου καί τοποθέτησέ το μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Κυρίας Θεοτόκου καί πές αὐτά τά λόγια: <Παναγία μου σοῦ προσφέρω αὐτό τό παιδί, τό ὁποῖο εἶναι ἄρρωστο! Κάνε ἐσύ ὅ, τι γνωρίζεις μ' αὐτό γιά νά γίνη καλά>.
Τότε ἡ μητέρα τοῦ παιδιοῦ προσκύνησε μέ δάκρυα τήν Εἰκόνα   τῆς Παναγίας καί, κάνοντας τρεῖς μετάνοιες, τῆς εἶπε κλαίγοντας: <Παναγία μου, σοῦ χαρίζω αὐτό τό παιδί μου. Εἶναι ἄρρωστο καί κλαίει πάντοτε. Κάνε μ' αὐτό ὅ, τι νομίζεις>. Καί ἔμεινε μπροστά στήν ἁγία Εἰκόνα της περί τίς τρεῖς ὧρες.
Ματά ὁ ἱερεύς, ἀφοῦ λειτούργησε, κοινώνησε τό μωρό τῶν 'Αχράντων Μυστηρίων καί τοῦ διάβασε εὐχές γιά τήν ὑγεία του κι ἀπ' ἐκείνη τήν ὥρα ἔγινε ὑγιές. Αὐτό ἦτο ἕνα ἀληθινό θαῦμα τῆς Παναγίας μας, διότι ἀπό τήν στιγμή ἐκείνη ὁ Κωνσταντῖνος δέν ἀρώστησε πάλι σ' ὅλη τήν ζωή του, μέχρι τοῦ θανάτου του.
 Μ' αὐτό τόν τρόπο εὐλόγησε ἡ Παναγία μας τήν μητέρα ἐκείνη, πού ἐγέννησε πολλά παιδιά μέ τόν φόβο τοῦ Θεοῦ.
'Η παιδική του ἡλικία.
'Από μικρό παιδί, ὁ π. Κλεόπας εἶχε πολλή εὐλάβεια στήν Κυρία Θεοτόκο. Στήν ἡλικία τῶν 11 ἐτῶν ἔμαθε ἀπέξω τούς Χαιρετισμούς της, ὅπως ὁ ἴδιος μοῦ ἔλεγε: <῎Ημουν βουτηγμένος στίς λάσπες, λόγῳ τῆς δουλειᾶς μου καί τό Προσευχητάριο τό εἶχα κρυμμένο κάτω ἀπό τήν μασχάλη μου. Μέχρι πού θά ἐρχόταν ὁ πατέρας μου μέ τήν καρότσα, ἐγώ εὕρισκα χρόνο κι ἐδιάβαζα ἕνα Οἷκο, μάθαινα ἕνα Κοντάκιο. Κι ἔτσι ἔμαθα τόν 'Ακάθιστο ῞Υμνο τῆς Θεοτόκου>.
῞Ολα τ' ἀδέλφια του ἀγαποῦσαν τήν ἐγκράτεια ἀπό μικρά. 'Η μητέρα του, ἔλεγε, τούς ἔβαζε ἐνίοτε κρέας στό ταγάρι, τήν περίοδο πού δέν εἶχαν νηστεία. 'Αλλ' αὐτά δέν τό ἔτρωγαν. Τό ἔδιναν στούς ἄλλους κι αὐτά ἔτρωγαν λίγο ψωμί καί ὅ, τι ἄλλο εἶχαν.
Μᾶς ἔλεγε πάλι ὁ π. Κλεόπας ὅτι: <῞Οταν ἤμουν μικρός καί ἐπέστρεφα ἀπό τό σχολεῖο, περνοῦσα μέσα ἀπό ἕνα χωριό καί, βλέποντας ὅτι τ' ἄλλα παιδιά πετοῦσαν πέτρες ἐπάνω σέ μιά κόκκινη λαμαρίνα ἑνός σπιτιοῦ, ἄρχισα νά πετῶ κι ἐγώ. ῎Ακουσε ὁ δάσκαλός μας τόν θόρυβο, μᾶς ἔπιασε ὅλους καί μᾶς ἄρχισε στά χαστούκια. Τόν εὐχαριστῶ διότι μοῦ ἔδωσε καλό μάθημα καί τόν μνημονεύω μέχρι τώρα στήν προσευχή μου!>
῎Ελεγε ἡ μητέρα του γιά τόν Κωνσταντῖνο ὅτι ἀπό παιδί μισοῦσε τά κοσμικά πράγματα καί τά ἀπέφευγε. ῞Οταν μεγάλωσε καί πήγαινε μέ τά πρόβατα, ἄν συνέβαινε νά γίνεται γάμος σέ κάποιο χωριό καί ἄκουγε μουσική καί τραγούδια, δέν περνοῦσε ἀπ' ἐκεῖ, ἀλλά περνοῦσε μακριά ἀπό ἄλλο δρόμο κι ἔτσι ἔφθανε στό σπίτι μας.

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν