Οἱ Μορμόνοι. Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος.

Αἱρετικές ἀντιλήψεις διά τό μυστήριον τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος

Οἱ Μορμόνοι

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ
 

 I) Γιά τούς Μορμόνους τό βάπτισμα εἶναι μία διάταξη σύμφωνα μέ τήν ὁποία κάποιος πρέπει νά βυθιστεῖ μέσα στό νερό καί μετά νά βγεῖ ἀπό αὐτό.
 Στό μορμονικό τελετουργικό, σύμφωνα μέ τίς πεποιθήσεις τους, βαπτίζει αὐτός πού ἔχει ἐξουσία ἱερωσύνης καί ὁ βαπτίζων καί ὁ βαπτιζόμενος πρέ- πει νά κατέλθουν καί οἱ δύο ἐντός τοῦ νεροῦ.
Ἐκεῖ ὁ βαπτιζόμενος βυθίζεται μέσα στό νερό, ἀπό τόν ἔχοντα μορμονική ἱερωσύνη (Πρβλ. Γ΄ Νεφί 11, 21-27). Οἱ Μορμόνοι ἰσχυρίζονται ὅτι μέ τό μορμονικό βάπτισμα:
α) ἔχουν ἄφεση ἁμαρτιῶν,
β) γίνονται μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τῶν Ἁγίων τῶν Τελευταίων Ἡμερῶν,
γ) λαμβάνουν τή δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
δ) δείχνουν ὑπακοή στόν Θεό καί
ε) εἶναι θεμελιώδης προϋπόθεση γιά νά εἰσέλθουν στό λεγόμενο Σελέστιο Βασίλειο. [Σύμφωνα μέ τήν πίστη τῶν Μορμόνων, τό Σελέστιο Βασίλειο εἶναι τό ἀνώτατο Βασίλειο δόξας σέ ἀντίθεση μέ τό Τερρέστιο Βασίλειο, πού εἶναι τό μεσαῖο Βασίλειο δόξας καί τό Τελέστιο Βασίλειο, πού εἶναι τό κατώτατο].
Τό βάπτισμα κατά τούς Μορμόνους δέν ἐξαλείφει κανένα προπατορικό ἁμάρτημα, γιατί σέ ἀντίθεση μέ ὅλο τόν χριστιανικό κόσμο, γιά τούς Μορμόνους τό προπατορικό ἁμάρτημα καί οἱ συνέπειές του εἶναι γεγονός ἀπό τό ὁποῖο προέκυψαν μεγάλες εὐλογίες (Β΄ Νεφί 2, 22-25)!
Ὁ νηπιοβαπτισμός γιά τούς Μορμόνους θεωρεῖται ἀνοσιούργημα. Ἡ ἡλικία τῶν ὀκτώ ἐτῶν εἶ ναι ἡ μικρότερη δυνατή ἡλικία, πού μπορεῖ κάποιος κατά τούς Μορμόνους νά βαπτισθεῖ (Βλ. Μορόνι, 8,11-20. Διδαχή Διαθῆκες 20, 71).

ΙΙ) Τό βάπτισμα ὑπέρ τῶν νεκρῶν. Τό βάπτισμα ὑπέρ τῶν νεκρῶν ἀποτελεῖ μιά ἀκόμα βασική πλάνη τῶν Μορμόνων. Τό θεωροῦν ἐντολή τοῦ Εὐαγγελίου παρερμηνεύοντας τά χωρία Α΄ Κορ. 15, 29 σέ συνδυασμό μέ τά Ἰωάν. 3, 5 καί Ἑβρ. 11, 40.
Ἡ ἀντίληψη αὐτή, κατά τούς ἰσχυρούς τους, ἐπιβεβαιώθηκε καί μέσῳ ὁράματος στόν ἱδρυτή τοῦ Μορμονισμοῦ Joseph Smith, ὅπου τοῦ παρουσιάστηκε ὁ προφήτης Ἠλίας καί τοῦ ἔδωσε τήν ἐξουσία γιά τό βάπτισμα ὑπέρ τῶν νεκρῶν.
Τό ἐν λόγῳ βάπτισμα θεωρεῖται ἀπό τούς Μορμόνους ὡς λύτρωση τῶν νεκρῶν ἀπό τά χέρια τοῦ Σατανᾶ, καθώς πέθαναν χωρίς γνώση τοῦ Εὐαγγελίου, ἐννοεῖται βεβαίως κατά τήν μορμονική του ἐκδοχή.
Τό βάπτισμα τῶν νεκρῶν τελεῖται δι᾽ ἐμβυθίσεως ἑνός ζωντανοῦ προσώπου, ὁ ὁποῖος δρᾶ στήν θέση τοῦ νεκροῦ καί τόν ἀντικαθιστᾶ. Ἡ τελετή αὐτή τελεῖται μόνο στούς μορμονικούς ναούς καί ὑποχρεωτικά οἱ βαπτίσεις ὑπέρ τῶν νεκρῶν καταχωροῦνται σέ εἰδικά βιβλία τῆς κίνησης. 

 Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φύλ. 1954,   14 Δεκεμβρίου 2012