Πρωτοχρονιάτικο Μήνυμα Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας Κοσμά

Ἐν Ἱερᾷ Πόλει Μεσολογγίου τῇ 28ῃ Δεκεμβρίου 2012
Ἀριθ. Πρωτ.: 1136
Π Ο Ι Μ Α Ν Τ Ο Ρ Ι Κ Η  Ε Γ Κ Υ Κ Λ Ι Ο Σ
( ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ  ΥΠ’ ΑΡΙΘ. 52 )

Ο  ΧΑΡΙΤΙ  ΘΕΟΥ  ΕΠΙΣΚΟΠΟΣ  ΚΑΙ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ  ΤΗΣ  ΑΓΙΩΤΑΤΗΣ  ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ  ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ

Πρός  τό  Χριστεπώνυμον  Πλήρωμα  τῆς  καθ’ ἡμᾶς  Ἱερᾶς  Μητροπόλεως

    Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
    Ἀντηχοῦν συνέχεια στά αὐτιά μας οἱ εὐχές πού ἀκοῦμε αὐτές τίς ἅγιες ἡμέρες τῶν ἑορτῶν τῆς Θεοφανείας τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τοῦ νέου ἔτους. «Χρόνια πολλά», «Καλή χρονιά», «εὐλογημένη χρονιά», «χαρούμενο κι εὐτυχισμένο τό νέο ἔτος».
    Δεχόμαστε τίς εὐχές, εὐχαριστοῦμε καί τίς ἐπαναλαμβάνουμε εὐχόμενοι κι ἐμεῖς.
    Ἐφέτος, δέν γνωρίζω ἄν πιστεύουμε σ’ αὐτές τίς εὐχές. Ζοῦμε σέ σκοτεινές καί ταραγμένες ἡμέρες, βλέπουμε γύρω μας ἁπλωμένες τήν ἀβεβαιότητα, τήν ἀνησυχία, τήν φοβία, τήν ταραχή τῶν συνανθρώπων μας καί ἐκφράζουμε ἀμφιβολία γιά τήν ἐπαλήθευση τῶν εὐχῶν.

    Δυσχερής οἰκονομική κατάσταση, φτώχεια δυσβάστακτη, στέρηση καί τῶν ἀναγκαίων ἀγαθῶν, ἀσθένειες πολλές καί ἐπικίνδυνες, οἰκογενειακή δυσαρμονία καί τόσα ἄλλα δέν ἀφήνουν μέσα μας νά μένει ἡ γαλήνη καί ἡ αἰσιοδοξία.
    Ἀπό τό ἄλλο μέρος ἡ ὀδύνη πού φέρει ὁ παραστρατημένος βίος, ἡ ζωή χωρίς Χριστό, ἡ ζωή τῆς πολυμόρφου καί ἐκτεταμένης ἁμαρτίας, ἰδιαιτέρως ἀφαιροῦν τήν εἰρήνη καί τή χαρά.
    Μέ ὅλα αὐτά πού ὑπάρχουν, δυστυχῶς, πῶς τό νέο ἔτος θά εἶναι εὐλογημένο, εἰρηνικό, χαρούμενο κι εὐτυχισμένο;
    Ἀγαπητοί, ἄς τό συνειδητοποιήσουμε, ἄς τό δεχθοῦμε, ἄς τό πιστεύσουμε. Ἡ χαρά καί ἡ εὐτυχία μας δέν ἐξαρτᾶται, δέν πηγάζει ἀπό τά ὑλικά ἀγαθά, ἀπό τίς ἀνέσεις, ἀπό τίς ἡδονές καί τίς ψευτοχαρές τοῦ κόσμου.
    Ἡ ἱστορία καί ἡ καθημερινή πείρα ἔχει νά μᾶς παρουσιάσει πλῆθος ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι μολονότι ἦταν βυθισμένοι στόν πλοῦτο τῶν ὑλικῶν ἀγαθῶν, τῶν ἀνέσεων καί τῶν ἡδονῶν, ἐν τούτοις δέν ἦταν καθόλου χαρούμενοι καί εὐτυχεῖς. Τά ὑλικά ἀγαθά ἀπό μόνα τους δέν μποροῦν νά δώσουν ἱκανοποιητική καί συνεχῆ χαρά. Χρειάζεται κάτι ἄλλο καλύτερο καί ἀνώτερο, τό ὁποῖο θά εἰσέρχεται στήν ψυχή μας, στόν κυρίως ἄνθρωπο, γιά νά μᾶς φέρει εἰρήνη, χαρά κι εὐτυχία.
    Τό βρῆκαν καί τό δέχθηκαν ὅλοι οἱ ἅγιοι, Ἀπόστολοι, πατέρες, ὅσιοι, μάρτυρες, ὁμολογηταί, νεομάρτυρες, οἱ ὁποῖοι μέ τή μνήμη τους στολίζουν ὅλες τίς ἡμέρες καί αὐτές τοῦ νέου ἔτους. Ἦταν εἰρηνικοί, χαρούμενοι, ἡρεμοι, γαλήνιοι, πανευτυχεῖς, παρ΄ ὅτι ἐστεροῦντο καί τῶν πλέον ἀναγκαίων ἀγαθῶν, παρ΄ ὅτι ἔζησαν μέσα σέ συκοφαντίες, σέ πολέμους, σέ διωγμούς, σέ φοβερά βασανιστήρια καί μαρτύρια.
    Εἶχαν τό Χριστό, τόν Σαρκωθέντα, Σταυρωθέντα, Ἀναστάντα Θεό μας στήν καρδιά τους καί τή ζωή τους. Ὅταν ὁ Χριστός βασιλεύει στίς καρδιές μας, ὅταν εἶναι τό θεμέλιο καί τό στήριγμα τῆς ζωῆς μας, ὁ ὁδηγός καί ὁ κυβερνήτης μας, τότε ἡ ζωή μας ἔχει περιεχόμενο, σκοπό, προσανατολισμό καί πλήρωμα χαρᾶς καί εὐτυχίας. Ζοῦμε τότε ὡς οἱ «μηδέν ἔχοντες καί τά πάντα κατέχοντες», εἴμαστε μέ τό Χριστό πανευτυχεῖς. Ζοῦμε τή χαρά καί τήν εὐτυχία τῶν ἁγίων.
    Ὁ ἅγιος Βασίλειος, τόν ὁποῖο τιμοῦμε σήμερα, μέ τή θέλησή του ἀποξενώθηκε ἀπό κάθε περιουσιακό στοιχεῖο. Ἄν καί πλούσιος, ἔγινε πτωχός, διακονώντας τόν πτωχό, τόν ἀσθενῆ, τόν λεπρό. Καί ἦταν ἀληθινά πανευτυχής.
    Σήμερα πρώτη μέρα τοῦ νέου ἔτους, ἀγαπητοί, ἄς ἀπομακρύνουμε τήν ἀβεβαιότητα, τήν ἀνησυχία, τήν φοβία, τό σκεπτικισμό καί τήν ἀποθάρρυνση. Ἄς κάνουμε τό μεγάλο, τό σωτήριο βῆμα, τήν ἀρχή τῆς ἀληθινῆς μετανοίας.
    «Μή πεποίθατε ἐπ’ ἄρχοντας, ἐπί υἱούς ἀνθρώπων». Ὅποιοι κι ἄν εἶναι οἱ αὐτοκαλοῦμενοι σήμερα σωτῆρες μας, μόνο τήν δουλεία καί τόν ἀφανισμό μας ἑτοιμάζουν, μόνο πόνο καί δυστυχία μᾶς χαρίζουν, ὅταν δέν προσφέρουν Χριστό.
    Ἄς μάθουμε νά ζοῦμε καί πτωχότερα. «Ἔχοντες τροφήν καί σκεπάσματα, τούτοις ἁρκεσθησόμεθα», κατά τόν Ἀπόστολο Παῦλο. Μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις ἄς παραδώσουμε ἑαυτούς καί ἀλλήλους στό μόνο Σωτῆρα μας, στό Χριστό μας. Μόνο Ἐκεῖνος μπορεῖ νά φωτίσει τήν καρδιά μας, νά τήν γεμίσει χαρά καί εὐτυχία, νά μᾶς χαρίσει τό νέο ἔτος εἰρηνικό καί εὐλογημένο.
    Εὐτυχεῖς καί ἐπιτυχημένοι εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἐκεῖνοι πού ἀφήνουν τόν ἑαυτό τους στά χέρια τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας Του. Δυστυχισμένοι καί ἀποτυχημένοι ὅσοι ψάχνουν νά βροῦν τήν εὐτυχία, τή χαρά, τήν ἀληθινή πρόοδο μακράν τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας.
    Μήν ἀμφιβάλουμε λοιπόν, ὅτι τό νέο ἔτος, παρά τά σκοτεινά σύννεφα, μποροῦμε νά ζήσουμε τήν ποθητή ζωή τῆς χαρᾶς καί τῆς εὐτυχίας. Ἄς ζήσουμε τό νέο ἔτος μέ πίστη, ἐλπίδα καί αἰσιοδοξία, μέ συνεπῆ καί ἀδιαπραγμάτευτο πνευματικό ἀγῶνα καί μυστηριακή ζωή. Ἔτσι, θά εὐλογήσει ὁ Τριαδικός Θεός μας τό νέο ἔτος.
    Δέν θά χαθοῦμε. Θά ζήσουμε. Μέ τό Χριστό θά γίνουν οἱ εὐχές μας πραγματικότητα. Καί θά ἀποδείξουμε σέ ὅλους «εἰ Θεός μεθ’ ἡμῶν, οὐδείς καθ’ ἡμῶν». 
    Πατρικά εὔχομαι κάθε χαρά, εὐλογία καί εὐτυχία τό νέο ἔτος.


Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ  ΚΑΙ  ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ  ΚΟΣΜΑΣ