Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Όγδοη συνομιλία (ερωτ. 230-232)


 Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Όγδοη συνομιλία (ερωτ. 230-232)

230.    Ποια είναι τα αποτελέσματα της Εξομολογήσεως και της Θείας Κοινωνίας;
Ή εξομολόγησης συγχωρεί καί λύνει τίς αμαρτίες, ενώ ή Θεία Κοινωνία θεοποιεί τον άνθρωπο. Ή Ί. εξομολόγησης γίνεται σε οποιονδήποτε τόπο, ενώ ή Θεία Κοινωνία προσφέρεται με μεγάλη προσοχή μόνο σε όσους είναι άξιοι ενώσεως με τον Χριστό, διότι μεγάλη τιμωρία θα έχει ό Ιερεύς πού προσφέρει τα Αγια Μυστήρια στους αναξίους.
Όταν κάποιος δεν είναι άξιος της Θείας Κοινωνίας μπορεί να κοινωνήσει με Μεγάλο Αγιασμό, μέχρις ότου τερματισθεί το επιτίμιο του καί παύση να αμαρτάνει καί εάν πάλι αμαρτάνει παίρνει τον κανόνα του από την αρχή.

231.    Ποια είναι ή κατάσταση των ψυχών, πού πέθαναν ανεξομολόγητες ή δεν πρόλαβαν να κάνουν τον κανόνα τους;

Αυτοί πού πέθαναν εξομολογημένοι καί σε περίοδο πού εκτελούσαν τον κανόνα τους, συγχωρέθηκαν οί αμαρτίες των καί είναι λυτρωμένοι από τα βάσανα της κολάσεως με την θυσία της Θείας Λειτουργίας, ή οποία τους ξεπλένει τα αμαρτήματα τους. Αυτή είναι ή διαφορά του καθαρτηρίου πυρός των καθολικών καί της Θυσίας της Θείας Λειτουργίας.

Οί καθολικοί υποστηρίζουν ότι οί αμαρτωλές ψυχές των καθαρίζονται μέσα σ' ένα καθαρτικό πυρ, ενώ εμείς διδάσκουμε καί πιστεύουμε, κατά την διδασκαλία των Αγίων Πατέρων, ότι οί εξομολογημένες ψυχές πού είναι στην κόλαση, επειδή δεν πρόλαβαν να εκπληρώσουν τον κανόνα των στην γη, καθαρίζονται καί έρχονται στο φως του παραδείσου με την Θυσία της Θείας Λειτουργίας. Διότι ή Θυσία καί το Αίμα του Ιησού Χρίστου μας καθορίζουν από τίς αμαρτίες.

232. Ποια σχέσης υπάρχει μεταξύ διδασκαλίας καί αρετών;

Αυτός πού διδάσκει τους άλλους καί δεν τα κάνει ό ίδιος ομοιάζει με εκείνον πού λιχνίζει το ξένο σιτάρι ενώ ό ίδιος πεθαίνει από την πείνα. Διότι λέγει ό Απόστολος Παύλος ότι «ή γνώσις φυσιοί ενώ το πνεύμα ζωοποιεί» (Α' Κορ.8,2). Και ό Σωτήρ λέγει: «Ό ποιήσας καί διδάξας ούτος μέγας κληθήσεται εν τη βασιλεία των ουρανών» (Ματθ.5,19). Όποτε λοιπόν, βλέπουμε ότι ό Ιησούς Χριστός βάζει πρώτα το «ό ποιήσας» καί μετά το «ό διδάξας».
Πρώτα πρέπει να κηρύττουμε στους άλλους με το παράδειγμα της ζωής μας καί κατόπιν με τα λόγια μας. Τα λόγια πρέπει να προέρχονται από τα βιώματα της προσωπικής μας ζωής καί όχι το αντίθετο, διότι τότε μόνο έχουν δύναμη καί μπαίνουν στην καρδιά των πιστών.
Αυτός πού διδάσκει καί δεν εργάζεται τίς αρετές, σκανδαλίζει τους πιστούς καί ούτε αυτός σώζεται, διότι άκουσε τι λέγει ό Χριστός: «Ουδείς ρυπαρός ου μη είσέλθη εν τη βασιλεία του Πατρός μου». Είναι αλήθεια ότι ό άνθρωπος ουδέποτε θα μπόρεση να κάνη στην ζωή του όσα γνωρίζει, ούτε ποτέ θα φθάσει με τα έργα εκεί όπου έφθασε με τον νου.
'Αλλά έχει καθήκον, όπως λέγει ό Κύριος, να κάνη έστω με το μικρότερο δάκτυλο του αυτά πού διδάσκει στους άλλους. Αυτά μας διδάσκει καί ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος: «Ή γνώσις χωρίς τα έργα είναι ενέχυρο εντροπής» (Δηλαδή ντρεπόμαστε για τα λόγια μας καί ελεγχόμαστε διότι από όσα λέγομε τίποτε δεν εκτελούμε) ενώ ή γνώσις ενωμένη με τα έργα είναι οίκος της ελπίδος, δηλ. ελπίζουμε στην σωτηρία μας. 'Αλλά όπως λέγει καί ένας πατήρ, όταν είναι από υπακοή να τολμάς καί να μιλάς κάτι. Δηλ. εάν είναι απόλυτη ανάγκη καί σε διατάζουν οί μεγαλύτεροι σου, τότε μιλάει δια σου ό Χριστός.
Ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος μας διδάσκει τα εξής
 «Όταν πρόκειται να μιλήσεις κάπου να μιλήσεις...». Κατόπιν προσθέτει: Τίποτε δεν είναι τόσο ευτελές όσο ό ομιλών να είναι ό πλέον ακατάλληλος. Το δυνατότερο κήρυγμα είναι το βιωματικό, πού προσφέρεται με το προσωπικό παράδειγμα διότι «ό λόγος και φθεγγόμενος ενοχλεί, ενώ ή ζωή (το βίωμα) καί σιωπώσα ωφελεί». Ό άγιος Ιωάννης ό Χρυσόστομος λέγει ότι με τρεις τρόπους κηρύττεται το Ευαγγέλιο του Χρίστου: Με τον λόγο, με την γραφίδα καί με την ζωή. Ό τρίτος τρόπος είναι ό ανώτερος των άλλων. Ενώ ένας άλλος πατήρ λέγει, «Εάν δεν έχεις αρετές μη μιλάς το πώς επιτυγχάνονται». Καί το  ίδιο λέγει ό άγιος Ισαάκ ό Σύρος: «Κανείς δεν είναι τόσο πτωχός στον κόσμο όσο ό νους πού φιλοσοφεί για τίς αρετές χωρίς να τίς εργάζεται.


Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980
Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις
________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τα υπόλοιπα πατώντας  Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου