Άγιος Νικόδημος, αρχιεπίσκοπος Πεκίου +1325

Αγιορείτης Άγιος Μνήμη 11 Μαΐου

 

Ο μεγάλος αυτός ιεράρχης ήταν Σέρβος στην καταγωγή. Ασκήθηκε στο Άγιον Όρος και έγινε ηγούμενος του Χιλανδαρίου.
Το 1317 εξελέγη αρχιεπίσκοπος «πάσης Σερβίας και παραθαλασσίας χώρας».
Η φιλία του με τους αδελφούς βασιλείς Δραγούτιν και Μιλούτιν, που τον τιμούδαν ιδιαίτερα και του ανέθεσαν πολλές και σπουδαίες αποστολές, τις οποίες με επιτυχία τελείωσε, του έδωσε την ευκαιρία ν’ ανοιχθεί ευκολώτερα το έργο του.

Η βαθειά και αληθινή αγάπη του στην ασκητική ζωή τον οδήγησε στο να κοπιάσει για τη διάδοσή της στη χώρα του.
 Αγωνίσθηκε ακούραστα για την εκρίζωση της αιρέσεως των Βογομίλων και τη στερέωση της ορθοδόξου πίστεως και παραδόσεως.
Μετέφρασε το τυπικό του αγίου Σάββα Ιεροσολύμων από την ελληνική στη σερβική γλώσσα, στον πρόλογο του οποίου γράφει: «Παντοδύναμε Θεέ, ο οποίος γνωρίζεις την ασθένειά μου, δος μου την πνευματικήν δύναμιν, ίνα καλώς τον πρώτον μόχθον παρουσάσωμεν» (1319).

 Σύγχρονη τοιχογραφία Ι.Κελλί Τυπικαριό Καρυές

Υπήρξε μαθητής του αρχιεπισκόπου Δανιήλ, καλός γνώστης της ελληνικής γλώσσας, βαθύς θεολόγος και κτήτορας του ναού του Αγίου Δημητρίου στο Πέκιο.
Ενταφιάστηκε στη μονή Πεκίου, όπου μέχρι σήμερα βρίσκονται τα θαυματουργά λείψανά του.
Τον βίο του έγραψε ο αρχιεπίσκοπος Δανιήλ ο Β΄ και ακολουθία ο επίσκοπος Πεκίου Μάρκος. Τοιχογραφίες του σώζονται στο ναό του Αγίου Νικολάου Μόρατσα, στη μονή Οραχόβιτσα και αλλού.


Πηγή το βιβλίο ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ  του Μοναχού Μωυσέως, Αγιορείτου
 agioritikesmnimes.blogspot.com