Χριστιανισμός καί Μαγεία. Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Χριστιανισμός καί Μαγεία

Ἡ δράσις τῆς μαγείας στήν Ἀφρική

 Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ὁ Χριστιανισμός, θρησκεία ἐξ ἀποκαλύψεως διά τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ στόν κόσμο, εἶναι ἡ θρησκεία τοῦ φωτός, τῆς ἀληθείας καί τῆς ἐν Χριστῶ ἐλευθερίας. Μέσα στόν Χριστιανισμό ὁ ἄνθρωπος ἐκπληρώνει τόν ὕψιστο σκοπό τῆς ζωῆς του, πού εἶναι ἡ σωτηρία καί ὁ ἁγιασμός του.
Ὅποιος εἶναι Χριστιανός δέν ἠμπορεῖ νά εἶναι καί μάγος ἤ νά σχετίζεται μέ δαιμονικές τελετές ἤ νά καταφεύγει γιά βοήθεια στούς ὑπηρέτες τοῦ διαβόλου.
Ὁ διάβολος μέ τίς μαγεῖες καί τίς μεθοδεῖες του κρατοῦσε ἀνέκαθεν τόν ἄνθρωπο δέσμιο καί δοῦλο του γιά νά τόν ὁδηγήσει, μετά θάνατον, ἐκεῖ πού καί ὁ ἴδιος θά ὑπάγει, δηλαδή στήν αἰώνια κόλασι. Γι᾿ αὐτό, ὅπως μᾶς  λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱός τοῦ Θεοῦ, ἵνα λύσῃ τά ἔργα τοῦ διαβόλου». (Α΄Ιωάν.3,8) καί ἐπαναφέρει τόν ἄνθρωπο στήν θεογνωσία καί στήν σωτηρία διά τῆς πίστεώς του στόν Τριαδικό Θεό.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἐρωτᾶ σχετικά: «Τίς γάρ μετοχή δικαιοσύνῃ καί ἀνομίᾳ; Τίς δέ συμφώνησις Χριστῶ πρός Βελίαλ; ἤ τίς μερίς πιστῶ μετά ἀπίστου; (Β΄Κορ. 6,14-15). Ἀσφαλῶς δέν ὑπάρχει καμμία σχέσις καί συμφωνία.
Γι᾿ αὐτό καί οἱ μάγοι τῆς Ἐφέσου, ὅταν ἐγνώρισαν τήν ἀλήθεια τῆς Πίστεώς μας, ἔκαψαν τά μαγικά τους βιβλία ἐνώπιον πολλῶν ἄλλων ἀνθρώπων. (Πράξ. 19,19)
Ὅταν κάποτε οἱ Μαθητές τοῦ Χριστοῦ ἐπέστρεψαν ἀπό κάποια περιοδεία, εἶπαν στόν Διδάσκαλό τους: «καί τά δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν...».
Τότε τούς εἶπε ὁ Χριστός: «Ἰδού δίδωμι ὑμῖν τήν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ»(Λουκᾶ 10,17-19). Ἐνῶ στό Δοξαστικό τῶν Αἴνων πρός τιμήν τῶν Ἐννέα Ἀγγελικῶν Ταγμάτων, ψάλλουμε γιά τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ τά ἑξῆς: «ὅπου ἐπισκιάσει ἡ χάρις σου, Ἀρχάγγελε, ἐκεῖθεν τοῦ διαβόλου διώκεται ἡ δύναμις. Οὐ γάρ φέρει τό φωτί σου προσμένειν ὁ πεσών Ἑωσφόρος...».
Ὁ Χριστός λοιπόν ὥπλισε τούς Μαθητές Του καί δι᾿ αὐτῶν ὁλόκληρη τήν Ἐκκλησία του μέ τήν θεϊκή ἐξουσία νά ὑποτάσσουν καί νά καταδιώκουν τούς δαίμονες. Οἱ Χριστιανοί ἠμποροῦν νά ἐπικαλοῦνται τίς πρεσβείες τῶν Ἁγίων καί τῶν Ἀρχαγγέλων γιά νά φυλάγωνται ἀπό τίς ἀπειλές καί ἐπιδρομές τῶν δαιμονικῶν ἐπιθέσεων.

Ὁ Χριστιανισμός ἔχει τήν πηγήν του στήν Τριαδική Θεότητα. Ἐνῶ ἡ μαγεία εἶναι καθαρά ἔργο τοῦ διαβόλου. Κατά τόν ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, γνώρισμα τοῦ δαίμονος εἶναι νά κάνει θόρυβο, σύγχυσι καί νά προκαλεῖ τρέλλα καί πολύ σκοτάδι, ἐνῶ τοῦ Θεοῦ εἶναι νά φωτίζει καί νά διδάσκει μέ σύνεσι τά ὅσα πρέπει. Τίποτε δέν εἶναι πιό ἀκάθαρτο ἀπό τόν διάβολο. Αὐτούς πού τόν ἀκολουθοῦν, τούς περιβάλλει μέ ἄδικους κόπους καί τούς καταστρέφει».

Ὁ Χριστιανισμός ἔχει σκοπόν νά λύσει τά ἔργα τοῦ διαβόλου, νά ἀπαλλάξει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν τυραννία του, νά τόν ἀναγεννήσει στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ καί νά τόν ὁδηγήσει στήν σωτηρία καί στήν θέωσι.
Ἀντίθετα ἡ μαγεία, ὡς προερχομένη ἀπό τόν διάβολο, κρατεῖ τόν ἄνθρωπο σέ νοητό σκοτάδι, τόν ταλαιπωρεῖ πάντοτε καί τοῦ προετοιμάζει μέ τήν ἐπ᾿ αὐτοῦ ἐξουσία τήν αἰωνία κόλασι.
Ὁ Χριστιανός ἠμπορεῖ ἀνά πᾶσαν στιγμήν καί σέ ὁποιονδήποτε τόπον νά σταθῆ εἰς προσευχήν καί ἱκεσίαν ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ, ἐνῶ ὁ μάγος, ἰδιαίτερα τῆς μαύρης μαγείας, καταφεύγει μεσάνυκτα στά δάση.
Ἄλλοι μάγοι καί μάγισσες περιμένουν νά χαθῆ τελείως ἡ σελήνη ἤ νά γίνει πανσέληνος ἤ νά βγεῖ τό πρῶτο ἄστρο....Ἐπίσης μεταβαίνουν σέ εἰδικές τοποθεσίες, σέ γκρεμισμένα σπίτια, ποτάμια, ἀκροθαλασσιές καί ἀλλοῦ, γιατί ἀλλιῶς ὁ διάβολος δέν ἔρχεται νά τούς κάνει τά θελήματά τους.
Τά ἔργα τοῦ Χριστοῦ καί τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας Του γίνονται μέσα στό φῶς τῆς θείας Χάριτος, στό φυσικό φῶς τοῦ ἡλίου καί ἐνώπιον πολλῶν ἀνθρώπων, τῶν Πιστῶν Χριστιανῶν μας. Ἐνῶ τά ἔργα τοῦ διαβόλου ἀγαποῦν τό σκότος, σύμφωνα μέ τά λόγια τοῦ Κυρίου μας: «Πᾶς γάρ ὁ τά φαῦλα πράττων μισεῖ τό φῶς καί οὐκ ἔρχεται πρός τό φῶς, ἵνα μή ἐλεχθῆ τά ἔργα αὐτοῦ».

Ὁ Χριστιανισμός διδάσκει τήν ἀγάπη, συγχωρεῖ τόν ἁμαρτωλόν, ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν ἐλευθερία, στήν χαρά καί στήν υἱοθεσία τοῦ Θεοῦ. Δέν ἔχει καμμία σχέσι μέ τήν μαγεία, ἡ ὁποία ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο στήν δουλεία τῶν παθῶν, στό ψεῦδος καί τήν ἀπάτη, στήν θλίψι καί τόν πόνο, στήν φθορά καί τέλος στόν αἰώνιο θάνατο.

Ἀκόμη θά πρέπει νά εἰποῦμε ὅτι ἡ μαγεία δέν ἔχει καμμία σχέσι μέ τήν κάθε ἐπιστήμη. Οὔτε ὑπάρχει καμμία σχέσις μεταξύ τῆς ἐπιστήμης τῆς ἀστρονομίας καί τῆς ἀστρολογίας. Ἡ ἀστρολογία δέν εἶναι ἐπιστήμη, ἀλλά ἀπατηλή προσπάθεια τῶν θυμάτων τῶν δαιμόνων, δηλαδή τῶν μάγων καί τῶν ἀστεροσκόπων νά ἐξαρτήσουν τό μέλλον τῶν ἀνθρώπων ἀπό τίς κινήσεις τῶν ἀστέρων καί ὄχι ἀπό τό θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Ἐπίσης δέν σχετίζονται οὔτε τά ξόρκια μέ τήν ἰατρική, οὔτε ἡ μαντική μέ τήν γνῶσι καί τήν διαίσθησι, πού εἶναι πνευματικά χαρίσματα τῶν κεκαθαρμένων ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρώπων.

Ὁ Χριστιανός πού μεταβαίνει στόν μάγο, ὄχι μόνον δέν εὑρίσκει τήν ἀπάντησι ἤ τήν θεραπεία πού ζητάει, ἀλλά μπλέκεται περισσότερο στά ἀπατηλά τεχνάσματα τῶν ὀργάνων τοῦ διαβόλου καί καταστρέφεται. Ἐάν θελήσει νά λυτρωθῆ ἀπ᾿ αὐτή τήν δαιμονική αἰχμαλωσία, δέν θά ἠμπορέσει, διότι ἔγινε κοινωνός τῶν δυνάμεων τοῦ σκότους καί ἔχασε τήν δύναμι τῆς θείας Χάριτος.
Ἐάν μέν εἶναι βαπτισμένος, ὀφείλει τό συντομώτερο νά μεταβῆ στόν Πνευματικό νά ἐξομολογηθεῖ. Στήν συνέχεια μέ τήν εὐλογία του, ἀφοῦ δεχθῆ καί κάποιον παιδαγωγικό κανόνα, θά λάβει τά Ἄχραντα Μυστήρια, διά τῶν ὁποίων καταλύονται κατά κράτος οἱ δυνάμεις τοῦ σατανᾶ, πού ἐμφώλευαν μέσα στήν καρδιά καί στόν νοῦ του.

Οἱ ἄνθρωποι πού παραμένουν ἀβάπτιστοι, εἶναι μακριά ἀπό κάθε εὐεργετική ἐπίδρασι τῆς θείας Χάριτος καί τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας. Σ᾿ αὐτούς συνιστᾶται νά πιστεύσουν στόν Χριστό ὡς Λυτρωτή καί Σωτῆρα τους, νά κατηχηθοῦν καί νά λάβουν τό Ἅγιο Βάπτισμα.
Λαμβάνοντας ἔτσι σάν ἔνδυμα τήν Θεία Χάρι, ὅπως λέγει καί ὁ ὕμνος: «Ὅσοι εἰς Χριστόν ἐβαπτίσθητε, Χριστόν ἐνεδύσασθε», γίνονται ἰσχυροί μπροστά στίς ἐπιθέσεις καί προκλήσεις τῶν δαιμονικῶν δυνάμεων, διότι προστατεύονται τώρα σάν μέ ἀσπίδα ἀπό τήν πανσθενουργό θεία Χάρι.

Τέλος Α΄ Μέρους

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π.Δαμασκηνός - Ἀφρική-Μαγεία