ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Η΄
Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως
Περί Βίας, Ανδρείας και Αυταπαρνήσεως
10η.Επιστολή
11η.Επιστολή
Μη φοβού, αγωνίζου, θάρρος και ανδρείαν οπλίσου, έχομεν Ιησούν στρατηγόν, που οδηγεί το στράτευμά μας εις την ένδοξον νίκην! Μη δειλιάζης καθόλου, η δειλία προέρχεται εκ του πονηρού, όπως μας αφοπλίση και μας πιάση αιχμαλώτους. Έχε τας ελπίδας σου εις Εκείνον, όπου είπε: «Ου μη σε ανώ, ουδ’ ου μη σε εγκαταλίπω» (Εβρ. 13,5). Δεν θα μας αφήση να πειρασθώμεν περισσότερον των δυνάμεών μας.
12η.Επιστολή
Παιδί μου, σε επεσκέφθη ο πειρασμός, δια να σου δοκιμάση την προαίρεσιν, με βάσιν τας προλήψεις. Αγωνίζου την καλήν μαρτυρίαν, μη φοβηθής τον απαίσιον εχθρόν των ψυχών μας. Ο Χριστός, καλό μου παιδί, παρακολουθεί τον αγώνα σου. Επιτρέπει εις τον πειράζοντα να σε ενοχλή δια να του δείξη το θαύμα Του, που έκανε εις σε αποσπώντας σε από τον κόσμον με την γλυκείαν Του χάριν. Μάχου, παιδί μου, κατά του εχθρού της ψυχής σου και μη του επιτρέπης τίποτε να κερδίση απ’ ότι «τζάμπα» σου εκέρδισεν εις τον κόσμον. Αντιστέκου κραταιά, ίνα χαρούν οι άγγελοι και σκιρτήσουν αγαλλόμενοι, διότι ενικήθη υπό σου ο ασώματος διάβολος με την συνδρομήν της αοράτου χάριτος του Θεού. Ο κόπος του κάθε αγώνος περνά, αλλά μένει η νίκη. Αν κανείς δεν «φάη με την κουτάλα» την κόλασιν εις τον καιρόν του πειρασμού, δεν πρόκειται να ίδη Χάριν Θεού. Μελέτα τον θάνατον, φεύγομεν δι’ ένα άλλον κόσμον. Ω, τι ωραίος και μακάριος! Άράγε θα γίνωμεν κάτοικοι αυτού του τόσον ωραίου κόσμου; Αυτόν τον πανευτυχή τόπον ας σκεπτώμεθα συνεχώς, δια να ημπορέσωμεν τούτον εδώ τον ψεύτικον και απατηλόν να καταφρονήσωμεν. Προσεύχου, παιδί μου, συνέχεια, σκέψου τας αμαρτίας, και κλαίε με καυτά δάκρυα, τα οποία πάρα πολύ θα σε ανακουφίσουν. Θα πενθήσης καλώς, όταν σιωπάς και δεν γελάς.
13η.Επιστολή
Παιδί μου ευλογημένο, χαίρε με την αγάπην του καλού μας Θεού, που σαν στοργικώτατος πατέρας, μας φροντίζει τόσον ωραία-έστω και με την σοφήν παιδείαν Του-δια την σωτηρίαν των ψυχών μας. Ημείς, παιδί μου, τρομάζομεν πολλάκις με κάτι το πειρασμικόν-όπως σου συνέβη και μου το γράφεις-χωρίς να γνωρίζωμεν ότι τίποτε το κακόν δεν ημπορεί να μας συμβή, διότι όλα γίνονται με την πρόνοιαν του Ουρανίου Πατέρα, προς αύξησιν της πνευματικής επιστήμης, κατά το ότι ο Θεός, εις τον άλλον κόσμον δεν θα βάλη βους (ανθρώπους αμυήτους πνευματικώς), αλλά σοφούς, πιστούς, επιστήμονας εις τας εμπειρίας των δαιμόνων και νικητάς κατά της ποικίλης αμαρτίας. Θάρρος, παιδί μου, εις τον αγώνα, δια πολλών θλίψεων και πειρασμών θα περάσωμεν το πέλαγος αυτής εδώ της ζωής μέχρις ότου φθάσωμεν εις τον ακύμαντον λιμένα της μακαρίας εκείνης ζωής, που δεν θα έχη τέλος, μήτε θλίψεις και κινδύνους. Κράτα γερά το τιμόνι της σωφροσύνης, δια να ξεπεράσωμε τους σκοπέλους της φοβεράς κολάσεως. Ούτω θέλει τους αγωνιστάς, μιμητάς, να μη φεισθούν δια την αγάπην Του τα μεγαλύτερα δεινά, διότι ούτω δεικνύουν την όντως αγάπην των προς Αυτόν, επάνω εις τον πειρασμόν φαίνεται η αγάπη εκάστου ανθρώπου, πόσον αγαπά τον Θεόν! Ο Ιησούς μας, τέκνα μου, μας θέλει με τελείαν αγάπην, δηλαδή δύο αγάπες, δεν χωρούν εις μίαν και την αυτήν καρδίαν. Ου δυνάμεθα δουλεύειν Θεώ και μαμωνά, αλλά μίαν καρδίαν αγνήν από νοθείαν οφείλομεν να Του δώσωμεν, ίνα μας δώση και Αυτός την ιδικήν Του καρδίαν, την αμόλυντον και τεθεωμένην.
Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ
ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας Αργυρακόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.