Κεφάλαιον Θ΄ - Περί Σιωπής, Αργολογίας και Παρρησίας. Επιστολή 6η-11η

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ΄

  Περί Σιωπής, Αργολογίας και Παρρησίας

6η.Επιστολή

Όταν σιωπά κανείς, του δίδεται χρόνος και άδεια δια προσευχήν και περισυλλογήν, όταν όμως απρόσεκτα περνά τας ώρας του, δεν έχει χρόνον δια προσευχήν, από τας απροσέκτους δε ομιλίας του, αποκομίζει και διαφόρους αμαρτίας.
Δια τούτο οι άγιοι Πατέρες την αρετήν της σιωπής την έθεσαν κορυφήν των αρετών, διότι άνευ αυτής, καμμία αρετή δεν ημπορεί να σταθή εις την ψυχήν του ανθρώπου.
Λοιπόν σιωπή, ευχή, υπακοή. Όταν αυτάς τας αρετάς τας εφαρμόσης, με την βοήθειαν του Θεού, τότε θα γνωρίσης το φως του Χριστού μέσα εις την ψυχήν σου.
7η.Επιστολή

Να είσαι φρόνιμος εις τους λόγους σου, δηλαδή να σκέπτεσαι και κατόπιν να ομιλής.
Να μη τρέχη η γλώσσά σου προτού να σκεφθής τι πρέπει να είπης.
Μη ξεθαρρεύης, παιδί μου, εις παρρησίαν, πολλά τα κακά εκ της κακής παρρησίας, φεύγε ταύτην, ως φωτιά και οχιά!

8η.Επιστολή

Πρόσεχε τον εαυτόν σου από την παρρησίαν και τα άκαιρα λόγια, αυτά ξηραίνουν την ψυχήν του ανθρώπου, ενώ αντιθέτως η σιωπή, η πραότης και η ευχή,
γεμίζουν την ψυχήν δρόσον ουράνιον, με ένα πένθος γεμάτο γλυκύτητα.
Την αργολογίαν μίσησον, ως γεννήτριαν της ψυχρότητος και της ξηρασίας, διότι η αργολογία
σκορπίζει τα δάκρυα από τα μάτια μας,
δηλαδή μας αφαιρεί ταύτα και η ψυχή μας μαραίνεται.

9η.Επιστολή

Έχε υπομονήν, παιδί μου, ταπείνωσιν, αγάπην και φυλακήν γλώσσης, διότι η γλώσσα, όταν νικήση τον άνθρωπον, του γίνεται ακατάσχετον κακόν και παρασύρει και άλλους εις την φόρα της και τους γκρεμίζει εις της αμαρτίας τα βάραθρα.
Ναι, παιδί μου, το στόμα σου να έχη φυλακήν, δια να φυλάσσεται η καρδία σου καθαρά, και όταν μένη καθαρά, τότε έρχεται ο Θεός και κατοικεί εις αυτήν και γίνεται τότε ναός του Θεού, οι δε άγιοι άγγελοι χαίρονται να ευρίσκωνται εις μίαν τοιαύτην καρδίαν!
Επίσης δίωκε τους αισχρούς λογισμούς με την οργήν και την ευχήν. Η ευχή είναι φωτιά, που καίει τους δαίμονας και φεύγουν.

10η.Επιστολή

Το στόμα σου να το προσέχεις, πρωτίστως τον νουν σου, να μην αφήνης σκέψεις κακάς να σου ανοίγουν κουβέντα, το στόμα να μη ομιλή λέξεις, που ενδεχομένως θα πληγώσουν τον αδελφόν.
Το στόμα σου να βγάζη λέξεις, που να έχουν ευωδίαν, λέξεις παρηγορίας, θάρρους και ελπίδος.
Απ’ ό,τι λέγει το στόμα, φαίνεται και το εσωτερικόν του ανθρώπου, ο έσω άνθρωπος.

11η.Επιστολή

Αγωνίζου, παιδί μου όσον δύνασαι εις το θέμα της βίας, βία καθ’ όλα, κυρίως εις την σιωπήν και εις τα δάκρυα τα πενθικά.
Όταν η σιωπή, η εν γνώσει κρατηθή με τα δάκρυα, δημιουργείται ο θεμέλιος μοναχικός λίθος, εξ ου θα απαρτισθή το ασφαλές μελλοντικόν σπίτι, όπου θα εύρη η ψυχή την πνευματικήν της θαλπωρήν.
Αν η σιωπή δεν κρατηθή δεν διακρίνεται καλός οιωνός δια το μέλλον της ψυχής, εφ’ όσον όσα μαζεύει, τα σκορπίζει, διότι μοναχός ελεύθερος τω στόματι, ακατάστατος έσται εν πάσι.
Δια τούτο, εμόν τέκνον, βίαζε σεαυτόν εις όλα, διότι εγκωμιάζεται η καλή αρχή και κατακρίνεται η αμελής, διότι το τέλος ταύτης έσται οικτρότατον.
Όταν σιωπώμεν, έχομεν τον χρόνον δι’ εσωτερικήν και πληροφορικήν ευχήν και δι’ εννοίας φωτεινάς, που γεμίζουν με φως την διάνοιαν και την καρδίαν.

17 Μονές σε Αμερική Καναδά -Εφραίμ Φιλοθείτη

 Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 

  ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος