Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέου - «Περί θλίψεων, πόνων και κόπων» Επιστολή 10η - 15η

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β΄
Περί θλίψεων, πόνων και κόπων.

10 ) Επιστολή

Πως λοιπόν θα δικαιολογηθώμεν, όταν σκεφθώμεν ότι ο Χριστός μας έπαθε τόσα φοβερά παθήματα, χωρίς να πράξη κανένα αμάρτημα, διότι ήτο Θεός; Σκέψου την φοβεράν συγκατάβασιν του απείρου Θεού, να γίνη άνθρωπος και να πάθη τόσα αισχύνης γέμοντα πάθη χάριν ημών των αμαρτωλών, των ενόχων και κατακρίτων! Να ραπισθή εις το πρόσωπον, να Τον μαστιγώσουν, να Τον υβρίσουν, να Τον σταυρώσουν, να αποθάνη με τον πιο κακόν θάνατον, «επικατάρατος πας ο κρεμάμενος επί ξύλου» ( Γαλ. 3,13 ). Αυτός ως Θεός δι’ ημάς τους αμαρτωλούς έπαθε τόσα, τι έχομεν να απολογηθώμεν, εάν δεν υπομένωμεν ένα πειρασμόν δια την αγάπην Του, ή έστω και δια τας αμαρτίας μας;
Δια των θλίψεων σώζεται ο άνθρωπος, χωρίς θλίψεις κανείς δεν εσώθη. Ο δρόμος που πηγαίνει εις τον Θεόν είναι στενός και ακανθώδης και όποιος θέλει να τον περιπατήση, στενοχωρείται και ματώνει και ιδρώνει. Αυτόν ας περιπατήσωμεν, δια να πάμε εις την αιώνιον ζωήν.

11 ) Επιστολή

Μη φοβού, μηδέ δειλιάτω η καρδία σου, ο Χριστός μας αοράτως σε βοηθεί κρυφία χειρί, σε δοκιμάζει δια να σου δώση την χάριν Του.
Όσον γεωργείται η γη της καρδίας και όσον πιο βαθειά ο γεωργός βάζει το αλέτρι, τόσον περισσότερον καρπόν θα δώση το χωράφι εις τον καιρόν του. Ούτω κάνει και ο μέγας γεωργός, ο Θεός, την ψυχήν μας. Μας αφήνει να έρχονται πειρασμοί και θλίψεις και πόνος και στενοχωρία, να εισέρχωνται βαθειά εις την καρδίαν και πολλάκις να ευρισκώμεθα εις αδιέξοδον, το πώς θα τα καταφέρωμεν με αυτόν ή εκείνον τον πειρασμόν, και πάσχει και οδυνάται ο άνθρωπος, αλλά εις τους
αγαπώντας τον Θεόν, συνεργεί ο Θεός να γίνωνται εις αγαθήν έκβασι.

12 ) Επιστολή

Εύχομαι εις τον Θεόν να μας δώση υπομονήν και ηθικόν σθένος, να περάσωμεν και αυτήν την δοκιμασίαν, που μας έδωκεν ο άγιος Θεός προς ωφέλειάν μας. Κάμνετε υπομονήν, ούτως επιτρέπει ο Θεός εις τα γνήσια παιδιά Του, πειρασμούς και θλίψεις, αυτός είναι ο δρόμος που τελειοποιείται η ψυχή, ο πόνος εξαγνίζει την ψυχήν, την κάνει ταπεινήν, πονετικήν, αγαθήν και ούτω καταστρώνεται το έδαφος δια την θείαν επίσκεψιν.
Μην αποκάμνετε εις τους πειρασμούς, διότι δια των πειρασμών προχωρούμεν εις την θείαν κατάκτησιν, οι πειρασμοί, μας γνωστοποιούν ότι είμεθα παιδιά του Θεού και μέλλομεν να κληρονομήσωμεν τον Θεόν.

13 ) Επιστολή

Τους κακούς λογισμούς, παιδί μου, να τους διώκης, διότι ο διάβολος ποτέ δεν θέλει το καλόν του ανθρώπου. Του παρουσιάζει διαφόρους δυσκολίας, δια να τον πείση πως δεν κάνει τίποτε εις τον μοναχισμόν. Και τούτο διότι τον καίει το μαύρο ράσο, που φανερώνει τον στρατιώτην του Χριστού. Ας έχωμεν πειρασμούς και θλίψεις, και ο Χριστός θλίψεις είχε και με φοβερούς πόνους παρέδωκε την τεθεωμένη ψυχήν Του επάνω εις τον Σταυρόν. Ο Χριστός μας, κρεμάμενος επάνω εις τον Σταυρόν, γυμνός, έρημος, εγκαταλελειμένος, υβριζόμενος από χιλιάδας κόσμου και τόσα άλλα τα υπέμεινε με χαράν δι’ ημάς τους αχαρίστους και ημείς, λοιπόν παιδί μου, να μην υποφέρωμεν ολίγην θλίψιν και πόνον; Ο Χριστός μας, θα μας δείξη εις την δευτέραν παρουσίαν Του τα παθήματα της σαρκός Του ως αποδείξεις της προς ημάς αγάπης, τότε και ημείς, παιδί μου, θα του δείξωμεν την πονεμένην και ματωμένην καρδίαν μας από θλίψεις δια την αγάπην Του. Όλοι οι άγιοι πολύ επόνεσαν, οι μάρτυρες τι και τι δεν υπέφεραν. Δια τούτο έχε υπομονήν και προσεύχου και ο Θεός δεν θα μας αφήση να πονέσωμεν περισσότερον των δυνάμεών μας.

14 ) Επιστολή

Παρήγορον πολύ είναι, παιδί μου, το ότι ο καθείς θα πληρωθή βάσει των κόπων, που κατέβαλε δια την αγάπην του Χριστού. Έχει πολύν κόπον το πράγμα, όταν κανείς σηκώνη ψυχάς της σημερινής εποχής, που διέπει ο εγωϊσμός και το ίδιον θέλημα.
Ας μη χάνωμεν το θάρρος μας, διότι αοράτως πάρεστιν ο Ιησούς, που θα επιτιμήση την τρικυμιώσαν θάλασσαν των πειρασμών και θα φέρη την γαλήνην της χάριτος.
Αγωνίζου επάνω εις τα αφρισμένα κύματα, εσύ επικαλού τον μόνον παντοδύναμον Θεόν: «Κύριε, κύριε, επίβλεψον εξ ουρανού, και είδε τους πειρασμούς μου και κατάρτισε την ψυχή μου εις το ποιείν
Το θέλημά Σου, ότι Συ ει ο Θεός μου».

15 ) Επιστολή

Εύχομαι η γλυκειά μας Παναγία να σε κάνη καλά κατ’ άμφω, να μετριάζη το πνεύμα της λύπης σου, να σου το αντικαθιστά με το πνεύμα της παρακλήσεως δι’ Αγίου Πνεύματος. Όλα τα λυπηρά, μας αποστέλλονται, χωρίς πάσης αμφιβολίας, δια θεραπείαν της νοσούσης ψυχής μας, όπως δια των θλίψεων εμέση το φαρμάκι της ηδυπαθείας και παντός πάθους. Κυρίως δια των θλίψεων καταφαίνεται η αγάπη του ουρανίου Πατρός εις τα ιδικά Του παιδιά, όπως μεταλάβουν της αγιότητος Αυτού και προστεθή αιώνιον βάρος δόξης! Όσον και αν θλιβώμεν εις αυτόν τον εφήμερον κόσμον, μίαν ημέραν θα παύσουν τα θλίβοντα ημάς. Από τα θλιβερά εκείνα τα μετά θάνατον, την κόλασιν, κ.λ.π. να μας λυτρώση καθ’ ολοκληρίαν ο Χριστός μας και η Παναγία μας, να μη τα ίδουν τα μάτια μας, διότι, εάν μόνον η σκέψις της κολάσεως είναι κάτι τρομερόν, πόσον μάλλον, όταν κανείς καταδικασθή αιώνια να βιώση εν αυτή!
Ας παρακαλώμεν να μας λυπηθή ο Θεός, και ας μας αξιώση πάντα με ταπείνωσιν να ζητώμεν το θείον Του έλεος και την συγχώρησιν, διότι είπεν Αυτός δια του Αγίου Του Υιού: «Πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε» ( Ματθ. 21,22 ) και «αιτείτε και δοθήσεται». Ναι, αιτούμεν κάθε ημέραν και στιγμήν Αυτόν, όπως μας ελεήση και παραβλέψη τα εν γνώσει και αγνοία πεπραγμένα μας και ελπίζομεν εις τους θείους Του λόγους ότι θα ποιήση έλεος μετά της ταπεινώσεως ημών. Αμήν.

17 Μονές σε Αμερική Καναδά -Εφραίμ Φιλοθείτη

Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 

Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος