'Η δύναμις τοῦ Ψαλτηρίου. Ἡ ζωή καί οἱ ἀγῶνες τοῦ Γέροντος π. Κλεόπα Ἡλίε.

 Ἡ δύναμις τοῦ Ψαλτηρίου

Μέρος Α'

π.Ἰωαννίκιος  Μπάλαν

 

Μᾶς ἔλεγε ὁ π. Κλεόπας πᾶς ἐταξίδευσαν καί οἱ τρεῖς 'Αδελφοί στό Κέρναουτς, τό καλοκαίρι τοῦ 1930. Δεδομένου ὅτι ὁ Γεώργιος ὑπηρέτησε ἐκεῖ τήν στρατιωτική του θητεία, ἀπεφάσισαν νά ὑπάγουν μαζί γιά νά πάρουν τό δικό του ἀπολυτήριο τοῦ στρατοῦ.
Παίρνοντας εὐλογία ἀπό τόν π. 'Ιωαννίκιο, τόν ἡγούμενο τῆς Σκήτης, ἀνεχώρησαν μέ τά πόδια ἀπό τό Νεάμτς γιά τήν βορεινή Μολδαβία. Καθ' ὁδόν συμφώνησαν νά περπατοῦν σέ μιά ἀπόστασι 10-15 βημάτων μακριά ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον γιά νά λέγουν συνεχῶς τήν εὐχή καί τούς Ψαλμούς τοῦ Δαβίδ, τούς ὁποίους ἤξεραν ἀπό στήθους.
'Ο πρῶτος σταθμός πού ἔκαναν ἦτο τό Μοναστήρι τοῦ 'Αγίου Νεομάρτυρος 'Ιωάννου τῆς Σουτσεάβας. Κατόπιν ἀναχωρῶντας γιά τό Κέρναουτς, ἔφθασαν σ' ἕνα χωριό τοῦ νομοῦ Ντοροχόϊ καί δέν εὕρισκαν τόπο νά ξεκουρασθοῦν τήν νύκτα. 'Αλλά μία εὐσεβής γυναῖκα, βλέποντας τούς ξένους, τούς εἶπε:
-Τί ἐπιθυμεῖτε, ἀδελφοί;
-Ζητοῦμε κάποιο σπίτι νά φιλοξενηθοῦμε αὐτή τήν νύκτα καί δέν εὑρίσκουμε.
-῎Εχομεν ἐμεῖς ἕνα σπίτι στήν ἄκρη τοῦ χωριοῦ, στό ὁποῖο δέν μένει κανείς. 'Αλλά δέν γνωρίζω, ἄν θά ἠμπορέσετε νά κοιμηθῆτε σ' αὐτό, διότι κατοικεῖται ἀπό δαίμονες ἐξ αἰτίας μερικῶν μάγων!
-'Εάν μᾶς δέχεσθε, ἐμεῖς θά μείνουμε σ'αὐτό!
-Καλά, 'Αδελφοί, ἄϊντε νά σᾶς πάω ἐκεῖ.
Φθάνοντας σ' αὐτό τό σπίτι, οἱ 'Αδελφοί ἔφαγαν κάτι καί, ὅπως ἦσαν κουρασμένοι, ἐξάπλωσαν ἀμέσως. Μετά ἀπό ὀλίγη ἀνάπαυσι, τά κακά πνεύματα τούς ἐσήκωσαν ἀπό τόν ὕπνο, δημιουργώντας πολύ θόρυβο.
Τότε οἱ 'Αδελφοί ἐπῆραν τό ψαλτήριο στά χέρια τους, ἄναψαν κεράκια καί προσευχήθησαν ὅλοι μαζί περίπου τρεῖς ὧρες. Στήν ἀρχή ἄκουγαν θορύβους, φωνές καί κραυγές. Κατόπιν ἐπιμένοντας στήν προσευχή, οἱ δαίμονες ἔφυγαν ἐντροπιασμένοι, λόγω τῆς δυνάμεως τῶν Ψαλμῶν τοῦ Προφήτου Δαβίδ.
Κατά τό διάστημα τῆς ἡμέρας ἄκουσαν πάλι ὀλίγες δαιμονικές κραυγές, ἀλλά δέν ἐτόλμησαν οἱ πονηροί νά τούς πλησιάσουν.
Τό ἄλλο πρωῒ ἦλθε ἡ ἰδιοκτήτρια τοῦ σπιτιοῦ καί τούς ἐρώτησε πῶς ἐκοιμήθησαν καί, μαθαίνοντας γιά τά νυκτερινά τους ἐπεισόδια μέ τούς δαίμονες, τούς ἐζήτησε συμβουλές πῶς θά καθαρισθῆ τό σπίτι της ἀπό τά ἀκάθαρτα πνεύματα. Οἱ 'Αδελφοί τῆς εἶπαν νά διαβάζη τό βράδυ, τό πρωῒ καί τό μεσονύκτιο τούς Ψαλμούς τοῦ Δαβίδ, νά κάνη ὁ ἱερεύς 'Αγιασμό, νά νηστεύη, νά ἐξομολογῆται καί ἔτσι τά δαιμόνια θά φύγουν.
Φθάνοντας οἱ 'Αδελφοί στό Κέρναουτς, ἐπῆραν τά ἀναγκαῖα πιστοποιητικά ἀπό τήν διεύθυνσι καί ἐπέστρεψαν πάλι στό ἴδιο χωριό, ὅπου εἶχαν σταθμεύσει τήν προηγούμενη νύκτα. 'Η οἰκοκυρά ἐκείνου τοῦ σπιτιοῦ τούς δέχθηκε μέ χαρά καί τούς ὡμολόγησε ὅτι, ἀφ' ὅτου προσευχήθησαν αὐτοί, τό σπίτι δέν ἔχει ἐνοχληθῆ ἀπό τά πονηρά πνεύματα. Τότε κατάλαβε ἡ γυναῖκα ἐκείνη πόση δύναμι ἔχει τό Ψαλτήριο ἐναντίον τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων καί νοητῶν ἐχθρῶν μας.
'Η ἄσκησις τοῦ 'Αδελφοῦ Βασιλείου
'Επί τρία  χρόνια ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός τοῦ π. Κλεόπα, ὁ ρασοφόρος Βασίλειος, εἶχε τό διακόνημα τοῦ κτηνοτρόφου στήν Συχαστρία. ῏Ητο πρᾶος καί γεμᾶτος ἀγάπη. ῞Ολοι τόν ἀγαποῦσαν ἀκόμη καί τά πρόβατα, οἱ σκύλλοι καί τά πουλιά τοῦ οὐρανοῦ.
'Η ἄσκησίς του ἦτο ἡ ἑξῆς: Κάθε ἡμέρα ἔτρωγε μία φορά, τό ἀπόγευμα στίς 3 ἡ ὥρα. 'Εγνώριζε καλά τό Ψαλτήριο, τίς ἑπτά 'Ακολουθίες τῆς 'Εκκλησίας μας καί προπαντός ἤξερε ἀπό στήθους τούς Χαιρετισμούς τῆς Θεοτόκου, τούς ὁποίους ἔλεγε καθημερινά, χωρίς σκοῦφο, ἐκεῖ πού ἔβοσκε τά πρόβατα στήν ἔξοχή. Τήν νύκτα ἔκανε 500 μετάνοιες καί διάβαζε τούς Βίους τῶν 'Αγίων, σκεπτόμενος πάντοτε τήν Κρίσι του Θεοῦ.
Μία ἄλλη ἄσκησί του ἦτο ἡ φροντίδα πού ἐπεδείκνυε γιά τούς ἐρημίτας τῶν γύρω δασῶν. 'Εκεῖνο τόν καιρό ἀσκήτευαν γύρω ἀπό τήν Συχαστρία καί τήν Σκήτη Σύχλα περισσότεροι ἀπό 40 ἐρημίτες, μοναχοί καί μοναχές. 'Ο π. Βασίλειος ἦτο ὁ φίλος τῶν ἐρημιτῶν. ῞Οταν συναντοῦσε κάποιον στά δάση καί μάλιστα ἦτο γνωστός του, τοῦ ἔβαζε μετάνοια καί τοῦ ἔλεγε:  «Εὐλόγησέ με, πάτερ καί παρακάλεσε τόν Θεό γιά μένα τόν ἁμαρτωλό! ῎Εχετε ἀνάγκη νά σᾶς φέρω κάτι φαγώσιμο ἀπό τήν στάνη μου;»
'Εάν ὁ ἐρημίτης εἶχε κάποια ἀνάγκη ὁ π. Βασίλειος τοῦ ἔφερνε τήν δεύτερη ἡμέρα τυρί, πατάτες, λαχανικά, ἁλάτι καί ἀλεύρι. καί εἶχε ἀρκετούς ἡσυχαστάς, τούς ὁποίους ἐγνώριζε καί τούς ἐσπισκεπτόταν στίς καλύβες καί σπηλιές τους.
Μιά φορά ἐρώτησε ἕνα 'Ησυχαστή:
-Πάτερ, τί νά κάνω γιά νά σωθῶ;
-'Αδελφέ, Βασίλειε, τοῦ εἶπε ὁ Γέροντας, προσεύχου πάντοτε, κάνε ὑπακοή μέ ἀγάπη καί νά ἔχης ταπείνωσι. ῎Αν φυλάξης αὐτά τά τρία, σίγουρα θά σωθῆς!

Μετάφρασις-ἐπιμέλεια ὑπό Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου 

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω 

1999

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   Κλεόπας Ηλίε - Ιωαννίκιος Μπάλαν