Ὁ π. Κλεόπας ἀπό τήν Μονή Συχαστρία. Μέρος Γ'

Ὁ π. Κλεόπας ἀπό τήν Μονή Συχαστρία
Μέρος Γ'
 

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Στήν περίοδο τοῦ Κομμουνισμοῦ, ὅταν γιά τόν ὁποιοδήποτε λόγο, οἱ συνάξεις ἦσαν αὐστηρά ἀπηγορευμένες, γι᾿ αὐτό μιά τέτοια δραστηριότητα ἐθεωρεῖτο ὕποπτη καί ἐπιτηρεῖτο αὐστηρά. Ἀνάμεσα στούς Πιστούς πού ἤρχοντο τόν π. Κλεόπα τακτικά, εἰσχωροῦσε καί ἕνας τῆς μυστικῆς ἀστυνομίας, πού ἐστέλλετο συγκεκριμένα ν᾿ ἀκούση τί λέγωνται ἐκεῖ καί νά μαγνητοφωνήση τίς συζητήσεις καί τά κηρύγματά του.
Ἀλλά δέν συνέβη μόνο μία φορά πού οἱ ἴδιοι οἱ ἀστυνομικοί ζητοῦσαν στά κρυφά συμβουλές ἀπό τόν π. Κλεόπα γιά τίς περιπέτειες τῆς ζωῆς τους καί τίς συμφορές πού εἶχαν στίς οἰκογένειές τους. Μάλιστα μιλοῦσαν μέ θαυμασμό γιά τό χάρισμα τοῦ λόγου τοῦ π. Κλεόπα.
Στίς συμβουλές του ὁ π. Κλεόπας δέν εἶχε ν᾿ ἀναπτύξη  συγκεκριμένες προσωπικές διδασκαλίες, ἀλλά ὡμιλοῦσε ἀπό τήν ἐμπειρία του καί ἀπό τούς Λόγους τῶν ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας, τούς ὁποίους ἤξερε πολύ καλά.
«Ἀδελφοί, ἔλεγε μεταξύ τῶν ἄλλων, οἱ ἅγιοι καί ὅσιοι Πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας εἶναι γιά ἐμᾶς ζωντανές εἰκόνες πού μᾶς καθοδηγοῦν στήν ὁδό τῆς σωτηρίας μας. Εἴμεθα ὑποχρεωμένοι νά τούς τιμοῦμε καί νά τούς ἀκολουθοῦμε κατά τήν δύναμί μας στό ἔργο τῆς προσευχῆς, τῆς νηστείας, τῆς ἁγιότητος τῆς ζωῆς τους, τῆς ταπεινώσεως, τῆς ὑπομονῆς, τῆς πραότητος, τῆς ἐλεημοσύνης, τῆς θυσίας κλπ. Ἐπίσης ν᾿ ἀκολουθοῦμε καί τήν καθαρά καί εὐλογημένη ζωή τῶν κατά σάρκα πατέρων μας, οἱ ὁποῖοι μᾶς ἐγέννησαν καί τῶν πνευματικῶν μας πατέρων, οἱ ὁποῖοι μᾶς συμφιλίωσαν μέ τόν Χριστό καί μᾶς καθωδήγησαν στόν δρόμο τῆς σωτηρίας».
«Ὁ κόσμος καί οἱ νέοι τῆς ἐποχῆς μας θά σωθοῦν μόνο, ἐάν θέλουν νά ταξιδεύσουν ἀνάμεσα σ᾿ αὐτούς τούς δύο τοίχους: Ἀπό τόν φόβο τοῦ Θεοῦ καί τήν μνήμη τοῦ θανάτου. Νά μη λησμονοῦμε ὅτι ὁ Θεός εἶναι πάντοτε ἐνώπιόν μας καί κάθε τι τό ὁποῖον κάνουμε, θά ἔλθη μία ἡμέρα καί θ᾿ ἀποθάνουμε καί θά ἐξετασθοῦμε λεπτομερῶς γιά ὅ,τι ἐκάναμε στήν ζωή μας».
Τούς μοναχούς πού ἤρχοντο νά τοῦ ζητήσουν συμβουλή, τούς προέτρεπε νά ἐξομολογοῦνται συχνά, μία φορά τήν ἑβδομάδα καί  νά κρατοῦν μέ ἀκρίβεια τά ὅσα ὑπεσχέθησαν: Παρθενία, ἀκτημοσύνη καί ὑπακοή, χωρίς τά ὁποῖα δέν ἠμπορεῖ νά σωθῆ ὁ μοναχός.
«Οἱ προϋποθέσεις γιά τήν σωτηρία μας, ἔλεγε ὁ Πατήρ, εἶναι ἁπλές καί κατανοητές ἀπό ὅλους. Αὐτές εἶναι: Νά στεκώμεθα μέ τήν καρδιά μας ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, δηλαδή, νά Τόν ἀγαπᾶμε καί νά Τόν ὑπακούωμεν, ὅπως ὑπακούει ὁ καλός γυιός τόν πατέρα του· ἐνώπιον τοῦ πλησίον μας νά στεκώμεθα μέ τήν καρδιά τῆς μητέρας, δηλαδή νά ἔχουμε καλωσύνη καί στοργή πρός ὅλους τούς ἀνθρώπους, χωρίς διακρίσεις, καί νά τούς βοηθοῦμε τό κατά δύναμιν ψυχικά καί σωματικά, σέ ὅ,τι ἔχουν ἀνάγκη. Ἐνῶ ἐνώπιον τοῦ ἑαυτοῦ μας νά στεκώμεθα μέ τήν καρδιά τοῦ δικαστοῦ, δηλαδή ἀδιάκοπα νά καταδικάζουμε καί νά ἐλέγχουμε τόν ἑαυτό μας, πιστεύοντας ὅτι εἴμεθα πιό ἁμαρτωλοί ἀπ᾿ ὅλους τούς ἀνθρώπους.
Ἐκτός ἀπό τήν γενναιοδωρία τοῦ π. Κλεόπα νά προσφέρη τούς σοφούς λόγους του ἀκούραστα, ἦτο καί πολύ ἐλεήμων. Δέν ὑπῆρχε πτωχός ἄνθρωπος ἤ πονεμένος, ὁ ὁποῖος περνώντας ἀπό τήν Συχαστρία, δέν θά ἐδεχόταν καί βοήθεια: ὅπως χρήματα, ροῦχα, τρόφιμα, ἐνῶ γιά τήν ἀνοικοδόμησι ναῶν στά γύρω πτωχά χωριά ἐστέλλοντο χρήματα ἀπό τήν Συχαστρία.

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Εἰκόνες πραότητος