Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Δ΄. Οἱ πολύτεκνες οἰκογένειες

Λόγοι Δ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ  

Μέρος Δεύτερο  - Κεφάλαιο 1ον.

Ἡ τεκνοποιία

Οἱ πολύτεκνες οἰκογένειες

Ὁ Θεὸς ἀγαπάει καὶ φροντίζει ἰδιαίτερα τοὺς πολύτεκνους.  Σὲ μιὰ μεγάλη οἰκογένεια δίνονται πολλὲς εὐκαιρίες στὰ παιδιὰ νὰ ἀναπτυχθοῦν κανονικά, ἐφόσον οἱ γονεῖς τοὺς δίνουν σωστὴ ἀγωγή.  Τὸ ἕνα παιδὶ βοηθάει τὸ ἄλλο.
Ἡ μεγαλύτερη κόρη βοηθάει τὴν μητέρα, τὸ δεύτερο παιδὶ φροντιζει τὸ μικρότερο κ.λ.π. Ὑπάρχει αὐτὸ τὸ δόσιμο καὶ ζοῦν μέσα σὲ μιὰ ἀτμόσφαιρα θυσίας καὶ ἀγάπης. Ὁ μικρὸς τὸν μεγάλο καὶ τὸν ἀγαπᾶ καὶ τὸν σέβεται.  Αὐτὸ φυσιολογικὰ καλλλιεργεῖται σὲ μιὰ πολύτεκνη οἰκογένεια.
Γι’ αὐτὸ, ὅταν στὴν οἰκογένεια εἶναι μόνον ἕνα ἤ δυὸ παιδιὰ, οἱ γονεῖς χρειάζεται πολὺ νὰ προσέξουν πῶς θὰ τὰ μεγαλώσουν.
Συνήθως κοιτάζουν νὰ μὴν τοὺς λείψη τίποτε, ὁπότε τὰ παιδιὰ τὰ ἔχουν ὅλα δικά τους καὶ ἀχρηστεύονται τελείως.  Πάρε μιὰ κοπέλα μοναχοκόρη ποὺ τὰ ἔχει ὅλα. Ἔχει τὴν ὑπηρέτρια ποὺ θὰ τῆς φέρη τὸ φαγητὸ στὴν ὥρα του, ποὺ θὰ τῆς νοικοκυρέψειτὸ δωμάτιό της κ.λπ. Ἡ ὑπηρέτρια πληρώνεται, ἀλλὰ καλλιεργεῖται κιόλας, γιατὶ δίνεται προσφέρει, ἐνῶ αὐτή, ἄν δὲν κάνη καμμιὰ θυσία, μένει κούτσουρο, ἀκαλλιέργητη.
Ἐγώ συνιστῶ στοὺς νέους νὰ πάρουν σύζυγο ἀπὸ πολύτεκνη οἰκογένεια, γιατὶ τὰ παιδιὰ ποὺ μεγαλώνουν μὲ οἰκονομικὴ δυσκολία συνηθίζουν στὴν θυσία, ἐπειδὴ σκέφτονται πῶς νὰ βοηθήσουν τοὺς γονεῖς.  Αὐτὸ σπάνια τὸ συναντᾶς στὰ καλομαθημένα παιδιὰ.

Ἀλλὰ καὶ οἱ πολύτεκνοι γονεῖς ἔχουν πλούσια καρδιά.  Θυμᾶμαι, στὴν Κατοχή, ἦταν στὴν γειτονιά μας ἕνα παιδάκι ὀρφανὸ ποὺ εἶχε μείνει τελείως μόνο του. Ἕνας φτωχὸς οἰκογενειάρχης, μὲ δέκα παιδιά, τὸ λυπήθηκε, τὸ πῆρε στὸ σπίτι του καὶ τὸ μεγάλωσε καὶ αὐτὸ μαζὶ μὲ τὰ δικά του παιδιά.  Καὶ ξέρετε ἔπειτα τὶ εὐλογίες εἶχε ἀπὸ τὸν Θεό!  Θὰ τὸν ἄφηνε ὁ Θεὸς ἀβοήθητο μὲ τέτοιο φιλότιμο ποὺ εἶχε;
Ἕνας πολύτεκνος μπορεῖ στὶς ἀρχὲς νὰ ἀντιμετωπίση δυσκολίες, ἀλλὰ ὁ Θεὸς δὲν θὰ τὸν ἀφήση.  Νὰ σᾶς πῶ γιὰ μιὰ περίπτωση: Ἕνας οἰκογενειάρχης, ποὺ εἶχε ἕξι παιδιὰ, μοῦ εἶπε μιὰ φορὰ νὰ κάνω προσευχὴ νὰ φωτίζη ὁ Θεὸς τοὺς νοικοκυραίους νὰ μὴν τὸν βγάζουν ἀπὸ τὸ σπίτι. 
Δυστυχῶς πολλοὶ ἰδιοκτῆτες, ἐνῶ νοικιάζουν τὸ σπίτι σὲ οἰκογένειες μὲ δὺο ἀνθρώπους καὶ πέντε σκύλους ἤ γιατιὰ ποὺ τὸ μουρνταρεύουν, δὲν θέλουν οἰκογένειες μὲ πολλὰ παιδιά, γιὰ νὰ μὴν τοὺς χαλάσουν δῆθεν τὸ σπίτι τους.
Αὐτὸς λοιπὸν ὁ οἰκογενειάρχης εἶχε κουραστῆ ὁ καημένος νὰ τὸν διώχνη ὁ ἕνας ἰδιοκτήτης, νὰ μὴν τοῦ νοικιάζη τὸ σπίτι του ὁ ἄλλος καὶ νὰ μεταφέρη τὰ παιδάκια του καὶ τὰ πράγματά του ἀπὸ σπίτι σὲ σπίτι μὲ πολλὴ ἀγωνία.
Ἔργζόταν σκληρά, οἰκονομοῦσε τὰ ἀπαραίτητα γιὰ τὴν οἰκογένειά του καὶ δὲν ἔκανε παζάρια γιὰ τὸ ἐνοίκιο, ἀρκεῖ νὰ τὸν ἄφηναν οἱ ἰδιοκτῆτες νὰ μείνη λίγα χρόνια, γιὰ νὰ μὴν ταλαιπωροῦνται μὲ τὶς μετακομίσεις. Ὅταν τὰ ἄκουσα αὐτὰ, τὸν πόνεσα καὶ τοῦ εἶπα: «Μὴ στενοχωριέσαι· ὁ Θεὸς ἔχει στὸν λογαριασμό Του καὶ τὰ δικά σου παιδιά.
Αὐτὸς εἶναι ὁ Δημιουργὸς ποὺ δίνει στὰ παιδιὰ τὸ κυριώτερο, τὴν ψυχή, ἐνῶ ἐσὺ μὲ τὴν σύζυγο, σὰν συνδημιουργοί, δίνετε τὸ σῶμα. Ἑπομένως ὁ Θεὸς ἐνδιαφέρεται πιὸ πολὺ ἀπὸ σᾶς γιὰ τὰ παιδιά σας». Δὲν πέρασαν δυὸ-τρεῖς μῆνες, ἔρχεται χαρούμενος καὶ μοῦ λέει: «Δόξα τῷ Θεῷ, ὁ Θεὸς μοῦ οἰκονόμησε καὶ σπίτι, καὶ μοῦ περισσεύουν καὶ ἀρκετὰ χρήματα».
Τὸν ρώτησα τί συνέβη καὶ μοῦ διηγήθηκε τὸ ἑξῆς περιστατικό: «Πηγαίνοντας γιὰ τὸ χωριό μου, κάθησα λίγο στὸ πρακτορεῖο, μέχρι νὰ ἔρθη ἡ ὥρα νὰ φύγη τὸ λεωφορεῖο.  Μὲ πλησιάζει λοιπὸν ἕνας λαχειοπώλης καὶ μοῦ λέει νὰ πάρω λαχεῖα. Ἐγώ, ἐπειδή εἶχα τὴν ἀρχὴ ὡς Χριστιανὸς νὰ μὴν παίρνω λαχεῖα, τοῦ εἶπα ὅτι δὲν ἤθελα.
Ὅταν ὅμως εἶδα τὸν λαχειοπώλη νὰ φεύγη, σκέφτηκα μήπως εἶχε μεγάλη ἀνάγκη, γι’ αὐτὸ τὸν φώναξα πάλι καὶ ἔβγαλα χρήματα νὰ τοῦ πληρώσω ἕνα λαχεῖο, χωρίς νὰ τὸ πάρω.  Μὰ ὁ λαχειοπώλης ἦταν φιλότιμος καὶ δὲν τὸ δέχθηκε αὐτὸ.  Πάλι στενοχωρέθηκα καὶ, ἐπειδὴ ἤθελα νὰ τὸν βοήσω, τοῦ εἶπα: «Δῶσ’ μου ἕνα λαχεῖο· ἴσως μοῦ χρειασθῆ».
  Καὶ ἀγόρασα ἕνα λαχεῖο μὲ σκοπὸ νὰ χαρῆ ὁ ἄλλος καὶ ἐγὼ νὰ στεναχωρηθῶ καὶ λίγο, ποὺ παρέβηκα τὸ τυπικὸ μου. Ἐκεῖνο λοιπὸν τὸ λαχεῖο κέρδισε ἕνα μεγάλο ποσό, ἀγόρασα καὶ σπίτι, μοῦ περίσσεψαν καὶ χρήματα, γιὰ νὰ μεγαλώσω τὰ παιδιὰ μου.
Ἔμαθα καὶ ποῦ ἔμενε ὁ λαχειοπώλης καὶ πῆγα ἀθόρυβα καὶ τοῦ ἄφησα στὴν θυρίδα του ἕναν φάκελο μὲ ἀρκετὰ χρήματα, ἐπειδὴ ἤξερα πὼς δὲν θὰ τὰ δεχόταν, ἐὰν τοῦ τὰ ἔδινα στὰ χέρια». Εἶναι φοβερὸ πῶς ἐνεργεῖ στοὺς φιλότιμους ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ!


Ἀπόσπασμα ἀπό τίς σελίδες 73-76 τοῦ βιβλίου:

    ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

                                 ΛΟΓΟΙ Δ΄    

                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ

                   ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ

    «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»

                ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ