Ὁ Γέροντας Ἀντώνιος Γρηγοριάτης (+1915-2002). Μέρος Δ'

 Ὁ Γέροντας Ἀντώνιος Γρηγοριάτης (+1915-2002). Μέρος Δ'

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Μία ἡμέρα ἐπήγαινε μέ τό ἄλογό του καβάλα στό κτῆμα του, πού ἀπεῖχε ἀπό τόν Πύργο δυόμισυ ὧρες. Στόν δρόμο συλλογιζόταν ποιός θά μποροῦσε νά τόν βοηθήση στήν ἔσχατη αὐτή ἀγωνία του.
Σκέφθηκε πάλι τόν Θεό καί ποθοῦσε νά Τόν παρακαλέση, ἀλλά πῶς καί ποῦ νά ρθῆ σέ μιά ἐπικοινωνία μαζί Του; Δέν ἄντεξε ὅμως ἄλλο. Σταμάτησε σέ μιά στροφή τοῦ δρόμου.
Κατέβηκε ἀπό τό ἄλογό του, ἐσήκωσε μέ πόθο καί πόνο τά χέρια του στόν οὐρανό καί φώναξε στόν Θεό μέ ὅλη τήν δύναμι τῆς καρδιᾶς του:
"Θεέ μου, ποῦ εἶσαι; Τό παιδί μου χάνεται. Βοήθησέ με. Βλέπε τόν πόνο μου, τά δάκρυά μου, καί λυπήσου με. Μόνο Ἐσύ τώρα μπορεῖς νά μέ βοηθήσης".
Καβάλλισε τό ἄλογό του καί συνέχισε τόν δρόμο του κλαίγοντας. Πιό πάνω, μετά ἀπό ἕνα ἀνήφορο, ἔβγαινε σ᾿ ἕνα ξέφωτο καί νά μπροστά του ἡ ἀποκάλυψις. Εἶδε τόν Δεσπότη Χριστό, ὁ Ὁποῖος στεκόταν στόν ἀέρα καί σέ ἀπόστασι ψηλά ἀπό τήν γῆ περί τά 200 μέτρα. Ἦτο περιβεβλημένος μέ λαπρότατο φῶς καί μέ μιά ἐξαίσια δόξα.
Τόσο καθαρά τόν ἔβλεπε, ὥστε διέκρινε καί τίς φλέβες τῶν ποδιῶν Του, ὅπως ὁ ἴδιος μοῦ ἔλεγε. Ἐκύτταξε τόν γιατρό ἀρκετά λεπτά καί κατόπιν μέ σταθερή Δεσποτική φωνή τοῦ εἶπε: "Μήν ἀνησυχῆς, τό παιδί σου θά γίνη καλά". Κι ἀμέσως ἔγινε ἄφαντος ἀπό μπροστά του.
Μόλις συνῆλθε ἀπ᾿ αὐτό τό ἐν ἐγρηγόρσει θαῦμα τῆς παρουσίας τοῦ Χριστοῦ ὁ γιατρός ἀμέσως δέχθηκε καταιγισμό λογισμῶν ἀμφιβολίας. Τοῦ ἔλεγε ὁ  διάβολος ὅτι: "αὐτό πού εἶδες, μή τό πιστεύης. Εἶναι ἀποτέλεσμα  τῆς φαντασίας σου, λόγῳ τῆς ψυχολογικῆς σου καταστάσεως".
Καί πρίν ἀκόμη προφθάση ὁ γιατρός  νά συγκατατατεθῆ σ᾿ αὐτούς τούς πονηρούς λογισμούς, παρουσιάσθηκε αἰφνιδίως καί πάλι μπροστά του ὁ Χριστός καί τοῦ εἶπε: "Ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός σου καί, ὅπως σοῦ εἶπα, θά γίνη τό παιδί σου καλά". Καί πάλιν ἔγινε ἄφαντος.
Ὁ γιατρός λοιπόν, ἀντί νά πάη στό χωράφι του, γύρισε στόν Πύργο γιά νά συναντήση τό παιδί του. Ἡ γριά μητέρα του τόν εἶδε νά ἔρχεται καί τόν φώναξε πρώτη: "Ἔλα παιδί μου, νά ἰδῆς τήν κορούλα σου. Σηκώθηκε καί παίζει στό δωματιό της μέ τά παιγνίδια της".
Μπαίνοντας μέσα ὁ γιατρός διεπίστωσε τό θαῦμα. Ὅταν ρώτησε τήν μητέρα του ποιά ὥρα θεραπεύτηκε τό παιδί του, ἐκείνη τοῦ εἶπε καί ἦτο ἡ ὥρα ἐκείνη πού ὁ Κύριος τοῦ ἐμφανίσθηκε στόν δρόμο.
                       

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω

2005

 Ἀναβάσεις

4 Αὐγούστου 2013

_______________________________________________

  Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό