Γέρων Δαμιανός Γρηγοριάτης (+1911-1993). Μέρος Α'

 Γέρων Δαμιανός Γρηγοριάτης (+1911-1993). Μέρος Α'

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ὁ Γέροντας Δαμιανός Γρηγοριάτης γεννήθηκε στό χωριό Σκούρτα Θηβῶν τῆς Βοιωτίας τό ἔτος 1911. Οἱ γονεῖς του ὠνομάζοντο Διομήδης καί Εὐγενία, τό ἐπώνυμον Ἀγαθής. Στό Μοναστήρι μας ἦλθε γιά νά μονάση τό ἔτος 1942 σέ ἡλικία 31 ἐτῶν.
Μετά ἀπό ἕνα χρόνο ἐκάρη μεγαλόσχημος μοναχός ἀπό τόν ἡγούμενο παπᾶ Θεόδωρο λαβών τό ὄνομα Δαμιανός μοναχός. Σύμφωνα μέ μαρτυρία τοῦ Μοναχολογίου τῆς Μονῆς μας τό 1947 ἀνεχώρησε ἀπό τήν Μονή γιά ἕνα ἑπτάμηνο καί ἐγκατεστάθηκε σ᾿ ἕνα Κουτλουμουσιανό Κελλί τῶν Καρυῶν.
Κατόπιν ἐζήτησε συγχώρησι ἀπό τόν Καθηγούμενο καί τήν Γεροντική Σύναξι τῆς Μονῆς καί ἐπέστρεψε, ὅπου καί ἔμεινε μέχρι τοῦ θανάτου του.
Ὁ Γέροντας Δαμιανός ἦτο ἀπό τούς πρώτους τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὑπομονετικούς ἀχθοφόρους. Δέν δειλιοῦσε μπροστά στήν ἀντιμετώπισι τῆς ὁποιασδήποτε δυσκολίας τῆς Μονῆς μας. Λόγῳ λειψανδρείας τά τελευταῖα χρόνια, ἀφ᾿ὅτου ἐξήρχετο τίς πρωϊνές ὧρες ἀπό τό κελλί του, τό ἔβλεπε πάλι τίς βραδυνές ὧρες.
Καί θά ἔπρεπε νά κάνη τόν Κανόνα τῆς προσευχῆς του μόνο τίς νυκτερινές ὧρες, διότι ὅλη τήν ἡμέρα ἔτρεχε παντοῦ νά προλάβη. Ἀλλά, ὅπως ὁ ἴδιος μοῦ ἔλεγε, οἱ δουλειές τῆς Μονῆς δέν τελειώνουν. "Ἐμεῖς θά πεθάνουμε, ἀλλά οἱ δουλειές δέν πεθαίνουν", μοῦ ἔλεγε συχνά, ὅταν τόν ἔβλεπα κουρασμένον.

Μέ τήν ἔναρξι τῆς ἡγουμενίας τοῦ Γέροντός μας π. Γεωργίου, μπῆκε ἕνα νέο πνεῦμα στήν Μονή μας. Τά  17 Γεροντάκια πού βρήκαμε τό 1974 ἀγκάλιασαν τήν μικρή συνοδία καί τόν νέο Καθηγούμενο μέ περισσή στοργή, ἀγάπη καί σεβασμό.
Ὁ Γέρο-Δαμιανός ἔλεγε συχνά καί μπροστά μας στόν Γέροντά μας: "Γέροντα, ὅ,τι ἀποφασίσης θά σοῦ κάνω ὑπακοή καί δέν θά σοῦ φέρω ἀντίρρησι σέ τίποτε".
Ὅταν ἔπαιρνε τήν εὐχή του, ἔσκυπτε τό κεφάλι του ἀνυπόκριτα μέχρι τοῦ ἐδάφους. Ἀγαποῦσε τόν Γέροντά μας, γι᾿ αὐτό καί τόν βοήθησε θετικά ὅλα τά πρῶτα ἐκεῖνα  χρόνια μέχρις ὅτου ἐπέλθη ἡ ἀμοιβαία συγχώνευσις καί ἐναρμόνισις μεταξύ τῶν νεωτέρων καί παλαιοτέρων Πατέρων.
Ἀπό τά πρῶτα του χρόνια ἐργάσθηκε γιά μιά ὀκταετία στούς Κήπους τῆς Μονῆς. Κατόπιν κρατοῦσε ταυτόχρονα 3-4 διακονήματα. Ἦτο μέγας Οἰκονόμος, ὑπεύθυνος τοῦ Δοχειοῦ, τοῦ δάσους τῆς Μονῆς καί τῆς πωλήσεως ξυλείας. Προσπαθοῦσε νά διευθύνη καί τακτοποιήση ταυτόχρονα ὅλες τίς ἐξωτερικές ἐργασίες τῆς Μονῆς.
Γιά παράδειγμα, χαλοῦσε τό τσιμεντένιο αὐλάκι πού μετέφερε τό νερό ἀπό τό βουνό στούς Κήπους τῆς Μονῆς, ἔπρεπε, μετά τόν Ἐξάψαλμο νά φύγη ἡ ὁμάς τῶν ἀναρριχητῶν Πατέρων μέ πρωτοπόρο τόν ἀκατάβλητον Γέρο-Δαμιανόν γιά τήν δύσκολη ἀνάβασι μέχρι νά εὑρεθῆ τό χαλασμένο σημεῖο καί νά ἐπιδιορθωθῆ.
Χαλοῦσε τό πέτρινο καλντερίμι πού συνδέει τήν Μονή μέ τό δάσος τοῦ βουνοῦ; Ἔπρεπε οἱ πιό ρωμαλέοι Πατέρες καί πάλι μέ ἐπικεφαλῆς τόν Γέρο-Δαμιανό νά φθάσουν μέ τά πόδια στό σημεῖο ἐκεῖνο. Πρώτη τους δουλειά νά κυλήσουν πέτρες, μικρές καί μεγάλες, μετά νά σκάψουν καί μέ τάξι νά τίς τοποθετήσουν γιά νά διορθώσουν τό καλντερίμι.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό