Ἡ νέα ἐνδυμασία τοῦ μοναχοῦ. Ἡ Ζώνη. Ὁ σκοῦφος. Τό ράσο. Τά σανδάλια. Ὁ Μανδύας. Μέρος Β'. Ἡ ζωή τοῦ Ὁσίου Γέροντος Ἀρσενίου Μπόκα

Ἡ νέα ἐνδυμασία τοῦ  μοναχοῦ

Μέρος Β'

Οἱ βαθμίδες τῆς μοναχικῆς πολιτείας

Ἱερομονάχου Γέροντα Ἀρσενίου Μπόκα (+1910-1989)

Ἡ Ζώνη

Τήν ἀνεκάλυψαν οἱ ἀγωνιστές γιά νά συγκροτίσουν τίς δυνάμεις τους κατά τοῦ ἐχθροῦ. Ὁ μοναχός ἔχει αὐτή τήν μάχη: Τήν ἀπαλλαγή ἀπό τόν παλαιό ἄνθρωπο καί τήν ἄσκησι γιά τήν ἀνακαίνισι τοῦ πνεύματός του.

Ὁ σκοῦφος

Ὁ σκοῦφος εἶναι ἕνα σκέπασμα πού σκεπάζει τόν ἀγωνιστή μέ σκοπό νά τοῦ προστατεύη τό κεφάλι ἀπό τίς σαΐτες τοῦ νοητοῦ ἐχθροῦ. Σημαίνει ἀκόμη καί τήν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας του. Στήν μάχη μέ τά πάθη του, μέ τήν φύσι, μέ τούς πονηρούς λογισμούς συχνά δέχεται ὁ ἀγωνιστής τίς σαΐτες τῆς ἀπελπισίας στό κεφάλι του.
Ἐάν ὅμως εἶναι ἐσωτερικά ὀχυρωμένος μέ τήν πίστι, τήν ἐλπίδα  καί τήν ἀγάπη -αὐτές εἶναι οἱ τρεῖς ἀσπίδες τοῦ ἁγίου Πνεύματος: μία τοῦ νοῦ, ἡ ἄλλη τῆς καρδίας καί ἡ ἄλλη τῆς θελήσεως-τότε οἱ πυρωμένες σαΐτες τοῦ πονηροῦ δέν τόν ἀγγίζουν, ἀλλά φεύγουν μακριά του. Διότι στούς ταπεινούς ὑπόσχεται ὁ Θεός ὅτι θά καύση τόν πονηρό μέ τήν σπάθη τοῦ Πνεύματος.

Τό ράσο
Τό ράσο εἶναι τό ἔνδυμα μέ τό ὁποῖο σκεπάζεται τό στῆθος καί ὅλο τό σῶμα τοῦ μοναχοῦ. Εἶναι ἔνδυμα τῶν ὁσίων, τό ὁποῖον σβήνει τούς κακούς λογισμούς καί τά προσωπικά θελήματα τοῦ ἀγωνιστοῦ, βοηθώντας τον νά ἔχη μνήμη καί σκέψεις θανάτου. Τό ἔνδυμα αὐτό τῆς μάχης εἶναι μαύρου χρώματος.
Μέ τόν λογισμό τοῦ θανάτου, φονεύονται οἱ ἐμπαθεῖς κινήσεις τοῦ σώματος καί ἡ κενοδοξία. Τό μαῦρο χρῶμα μέσα στόν μοναχισμό δέν ἔχει τήν σημασία, πού ἔχει, ὅταν τό φοροῦν οἱ λαϊκοί σέ περίοδο πένθους γιά τόν θάνατο κάποιου συγγενοῦς τους.

Τά σανδάλια

Τά σανδάλια εἶναι ἐλαφρά ὑποδήματα γιά νά τρέχη στή μάχη μέ εὐκολία ὁ ἀγωνιστής, διότι θά χρειασθῆ νά τρέξη πολύ γιά νά ἐπιτελέση τήν προετοιμασία τοῦ Εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης. Μέχρι τήν εἰρήνη τῆς ἀπαθείας εἶναι πολύ τό τρέξιμο καί πρέπει νά φθάση στήν εὐαγγελική εἰρήνη σέ κάποια προθεσμία.
 Ἡ προθεσμία ἀποκτήσεως τῆς νίκης ἐπάνω στά πάθη εἶναι μέχρις ὅτου ὑπάρχη ἡμέρα, δηλαδή πρίν ἀπό τήν νύκτα τῆς ζωῆς.
 Γιά νά γνωρίζουμε πῶς νά χωρίζουμε τόν χρόνο μας ἤ τό στάδιο τῆς ζωῆς αὐτῆς, φέρομεν ἐδῶ τόν λόγο τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κλίμακος: «Στούς ἀρχαρίους ἡ γνῶσις, ὅτι εἶναι κατά Θεόν, τούς παρέχεται ἀπό τά βήματα πού κάνουν, τά ὁποῖα εἶναι οἱ καρποί τῆς ταπεινώσεως. Ὅσοι φθάνουν στό μέσον τοῦ δρόμου ἀπελπιζόμενοι ἐγκαταλείπουν τήν μάχη, ἐνῶ οἱ τέλειοι παρουσιάζουν ἐκδηλώσεις πλουσίας τῆς θείας Χάριτος.

Ὁ Μανδύας

Ὁ μανδύας φαίνεται στίς ἁγιογραφίες τῶν ἁγίων μαρτύρων, πού ἐμφανίζονται μέ τήν ἐνδυμασία στρατιωτῶν. Μέ τήν ἀπόκτησι τῆς ἀπαθείας τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως χαίρονται, λόγῳ τῆς χάριτος τοῦ θείου φωτός, ὅπως καί οἱ ἄγγελοι. Ἐάν θέλης νά γίνης μοναχός, νά γίνης ὅλος φωτιά.
Ὁ μανδύας, παρότι εἶναι μαῦρος, δέν συμβολίζει τήν μνήμη τοῦ θανάτου,  καίτοι οἱ κοιμηθέντες Ὅσιοι ἐνδύονται ἐξωτερικά μέ τόν μανδύα.
Ὁ μανδύας εἶναι ἕνα ἔνδυμα μέ πολλές πιέτες καί συμβολίζει τίς ἀκτῖνες τοῦ ἀκτίστου φωτός, πού ξεπετάγονται σάν ἀστραπές ἀπό τόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, ἔτσι ὅπως ἀξιώθηκαν καί τό εἶδαν στό ὄρος Θαβώρ οἱ Ἀπόστολοι Πέτρος, Ἰάκωβος και Ἰωάννης.
Καί τό εἶδαν τόσο, ὅσο τούς ἐπέτρεπε ἡ ἀνθρώπινη φύσις τους. Αὐτό εἶναι τό ἔνδυμα τῆς ἀφθαρσίας καί ἁγιότητος, τό θεῖο φῶς, μέ τό ὁποῖο πολλοί ἅγιοι ἀκτινοβόλησαν, «ἄνθρωποι κατά τήν φύσι καί θεοί κατά χάριν»(ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος).

Μετάφρασις ἐπιμέλεια

ὑπό ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς

Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 

2003

 Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Γιά νά διαβάσετε τα ὑπόλοιπα μέρη πατήστε Γέροντας Ἀρσένιος Μπόκα - βαθμίδες μοναχικῆς πολιτείας