Ἱερομόναχος Νικόλαος Γρηγοριάτης. Μέρος Ι'

Ἱερομόναχος Νικόλαος Γρηγοριάτης

Μέρος Ι'

 Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἀγάπησε καί ἀγαπήθηκε πολύ ἀπό τούς Πατέρες τῆς νέας Ἀδελφότητος, ἡ ὁποία ἐπήνδρωσε τό Μοναστήρι μας τό 1974 μέ ἡγούμενο τόν παν. Ἀρχιμανδρίτη π. Γεώργιο.
Εἶχε εἰρηνικό θάνατο, πού συνέβη στίς 25 Μαΐου, παραμονή τῆς Ἀποδόσεως τοῦ Πάσχα ἡμέρα Τρίτη καί ὥρα 11 τό πρωϊ. Ἐτάφη τήν ἑπομένη, μετά τήν ἀναστάσιμη ἀρχιερατική Θεία Λειτουργία, μέ ἀναστάσιμη κηδεία, πού τελέσθηκε ἀπό τόν Ἐπίσκοπο κ. Χριστόφορο, πρώην καθηγητή τῆς Ἀθωνιάδος Ἀκαδημίας καί νῦν βοηθό τοῦ Μητροπολίτου Καναδᾶ κ. Σωτηρίου.
 Οἱ Πατέρες τῆς Μονῆς τόν προέπεμψαν στήν τελευταία κατοικία του ψάλλοντας μέ χαρά καί ἔκδηλη εὐφροσύνη στά πρόσωπά τους τόν Κανόνα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ. Ἔνοιωθε κανείς ὅτι γινόταν ἀναστάσιμη Λιτανεία πρός ἁγιασμόν τῆς φύσεως, ὅπως γίνεται στήν Μονή μας τήν Λαμπρο-Τρίτη.
Στό πρόσωπό του εἶχε ἁπλωθῆ μία μακαρία γαλήνη, σάν πρόγευσις τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν, τά ὁποῖα ἐπόθησε ἡ ψυχή του ἀπό τήν νεαρή του ἡλικία. Ἔτσι ἐκπληρώθηκε ἡ προφητεία τοῦ μακαριστοῦ π. Νικολάου: "ὅταν θά πεθάνω, θά πανηγυρίσετε".

Τόν λόγο αὐτόν τόν ἔλεγε, διότι ἐπίστευε ὅτι εἶναι ἕνα...ψοφήμι. Ὁπότε θά χαροῦν οἱ Πατέρες, ὅταν ἀπέλθη διά παντός ἀπό κοντά τους. Τελικά τόν ἐδόξασε ὁ Θεός γιά τήν ἀπερίγραπτη περιφρόνησι πού εἶχε στό πρόσωπό του καί τόν ἀξίωσε νά ταφῆ τό πολύαθλο σῶμα του μέ ἀρχιερατικές εὐχές.
Ψάχνω, σεβαστέ μου μακαριστέ παπᾶ Νικόλαε, μέ τήν σκέψι μου ἀνάμεσα στούς νέους Πατέρες καί δέν διακρίνω ἀκόμη κανέναν πού νά ἀκολουθεῖ τήν ἁγία σου ἁπλότητα.
Προσεύχου τώρα πού βρίσκεσαι μπροστά στό ἅγιο καί ὑπερουράνιο Θυσιαστήριο γιά ἐμᾶς μήπως κατορθώσουμε νά σέ πλησιάσουμε στήν ἁγία σου ἁπλότητα καί τήν περιφρόνησι πού αἰσθανόσουν γιά τό πρόσωπό σου. Μέχρι τό τέλος σου δέν "κατώρθωσες" νά σχηματίσης κάποια καλή ἰδέα γιά τόν ἑαυτό σου.
Ἔλεγες ὅτι  διώχθηκες καί περιφρονήθηκες. Κι ὅμως ὁ Θεός σέ ὡδήγησε ἐκεῖ πού Ἐκεῖνος ἤθελε. Νά  ἀπορῆς διότι δέν ἀπέκτησες καρπόν πνευματικόν, χωρίς νά γνωρίζης ὅτι αὐτός ἦτο ὁ καρπός: ὁ ἑκούσιος μυστικά  ἐξευτελισμός σου.
Δέν σοῦ ἔδωσε ὁ Θεός πολλά ἐξωτερικά χαρίσματα. Δέν γνώριζες νά ψάλλης.
Οὔτε τούς ἤχους δέν ἠμπόρεσες νά ξεχωρίσης. Δέν εἶχες τό χάρισμα τοῦ λόγου, διότι ἡ βραχνή φωνή σου δέν σέ βοηθοῦσε. Δέν μᾶς δίδαξες μέ πολλά λόγια,  ὅμως μᾶς "κεραυνοβόλησες" μέ τήν σπάνια στήν ἐποχή μας ἁπλότητά σου: Νά ζῆς σάν τό ψοφήμι καί νά παρακαλῆς νά σέ θάψουν σάν ἕνα ψοφήμι.
Δέν θά ἠμπορέσουμε νά σέ ξεχάσουμε, ὅσα χρόνια καί νά ζήσουμε στό ἴδιο μέ σένα Μοναστήρι. Καθημερινά εἴμαστε κοντά σου μέ τήν πτωχή προσευχή μας καί ἐσύ εἶσαι κοντά μας μέ τήν ἁγία σου ἁπλότητα, τά ἀνυπόκριτα καί σοφά σου λόγια, τίς παιδικές ἀταξίες σου, τά κατά κόσμον λάθη σου, τό βλοσυρό σου βλέμμα, πού ἔκρυβε μία ἀθωότητα καί μία ἐξαγνισμένη καρδία....
    Μέ τόν μακαριστό παπᾶ-Νικόλαο ἔκλεισε ἡ σελίδα τῆς παλαιᾶς γενεᾶς τῶν 17 Γερόντων Πατέρων, τούς ὁποίους εὑρήκαμε, ὅταν ἤλθαμε ἡ νέα Ἀδελφότης στήν Μονή τό 1974. Ἄρα γε ἐμεῖς οἱ νεώτεροι θά ἠμπορέσουμε ἔστω καί λίγο ν᾿ ἀκολουθήσουμε τ᾿ ἀχνάρια τους γιά νά βροῦμε κι ἐμεῖς δικαίωσι καί σωτηρία;
 Αἰωνία σου ἡ μνήμη ἀξιομακάριστε σεβαστέ μας παπᾶ Νικόλαε. Νἄχουμε τήν εὐχή σου. Ἀμήν.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  

Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό