Σάββατο 24 Νοεμβρίου 2012

24 Νοεμβρίου Συναξαριστής


Κλήμεντος Ιερομάρτυρα, Πέτρου Ιερομάρτυρα, Μάλχου, Καρίωνος, Ερμογένους Επισκόπου, Φιλουμένου και Χριστοφόρου, Αλέξανδρου, Γρηγορίου, Χρυσογόνου, Μάρκου Τριγλινού, Θεοδώρου Μάρτυρα, Μερκουρίου Σμολένσκη.



Ὁ Ἅγιος Κλήμης ὁ Ἱερομάρτυρας Ἐπίσκοπος Ρώμης

Ἦταν Ρωμαῖος ἀριστοκράτης ἀπὸ βασιλικὸ γένος, γιὸς τοῦ Φαύστου καὶ τῆς Ματθιδίας. Ὁ Κλήμης σπούδασε ὅλες τὶς ἐπιστῆμες τῆς ἑλληνικῆς παιδείας, ἀντάμωσε τὸν Ἀπόστολο Πέτρο καὶ διδάχθηκε ἀπ’ αὐτὸν τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ θεογνωσία, ὁπότε ἔγινε θερμὸς κήρυκας τοῦ Εὐαγγελίου καὶ συνέγραψε  ἀρκετὰ συγγράμματα.
Ὁ Κλήμης ὑπῆρξε τρίτος ἐπίσκοπος Ρώμης, ἀφοῦ διαδέχθηκε τὸν Ἀνέγκλητο, περίπου τὸ ἔτος 92 μ.Χ. Ποίμανε μὲ ὑπέρμετρο ζῆλο τὴν Ἐκκλησία τῆς Ρώμης, στὰ βαρεία ἐκεῖνα χρόνια τῶν διωγμῶν. Συνελήφθη ἀπὸ τὸ Δομετιανὸ καὶ ἐξορίστηκε σὲ πόλη ἔρημο κοντὰ στὴ Χερσώνα.
Ἐκεῖ, ἔδεσαν στὸ λαιμό του μιὰ σιδερένεια ἄγκυρα καὶ τὸν ἔριξαν στὴν θάλασσα, ὅπου παρέδωσε τὴν ἁγία ψυχή του (101 μ.Χ).
Ἀξίζει, ὅμως, νὰ σημειώσουμε ὅτι ὁ Κλήμης δὲν ὑπῆρξε μόνο σοφὸς κατὰ τὴν γραμματικὴ μόρφωση, ἀλλὰ ἀνῆκε σ’ αὐτοὺς ποὺ ὁ Θεῖος Παῦλος ὀνομάζει «σοφοὺς εἰς τὸ ἀγαθόν, ἀκεραίους δὲ εἰς τὸ κακόν». Συνετούς, δηλαδή, ὅταν κάνουν τὸ καλό, καὶ συγχρόνως ἀμέτοχους ἀπὸ κάθε κακό.
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῆς θείας γνώσεως, εὔσημοι σάλπιγγες, καὶ τῶν τῆς πίστεως, θεσμῶν ἐκφάντορες, Ἱερομάρτυρες Χριστοῦ, ἐδείχθητε τοῖς ἐν κόσμῳ, Κλήμη παναοίδιμε, τῆς ζωῆς κλῆμα εὔκαρπον, καὶ Πέτρε θεόσοφε, εὐσεβῶν πέτρα ἄρρηκτε· διὸ ὡς τῶν ἀρρήτων ἐπόπται, ῥύσασθε πάσης ἡμᾶς βλάβης.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκκλησίας ἄσειστοι καὶ θεῖοι πύργοι, εὐσεβείας ἔνθεοι, στῦλοι ὡς ὄντως κραταιοί, Κλήμη σὺν Πέτρῳ πανεύφημοι, ὑμῶν πρεσβείαις, φρουρήσατε ἅπαντας.

Μεγαλυνάριον.
Κλῆμα ἀφθαρσίας πανευθαλές, ὁ Κλήμης ἐδείχθη, οἶνον στάζον τὸν μυστικόν, πέτρα Ἐκκλησίας, ὁ Πέτρος δὲ ὡράθη· διὸ τὰς ἀριστείας, τούτων ὑμνήσωμεν.





Ὁ Ἅγιος Πέτρος ὁ Ἱερομάρτυρας Ἀρχιεπίσκοπος Ἀλεξανδρείας

Συνδύαζε θερμότατο ζῆλο καὶ ἀνώτερη λαμπρὴ μόρφωση καὶ γρήγορα κατέλαβε σπουδαία θέση στὴν Ἐκκλησία τῆς Αἰγύπτου, ἀφοῦ διαδέχτηκε τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀλεξανδρείας Θεωνᾶ.
Τὸ ἔτος 306 μ.Χ. προήδρευσε σὲ Σύνοδο ποὺ καταδίκασε καὶ καθήρεσε τὸν Ἐπίσκοπο Λυκοπόλεως Μελέτιο. Ἀλλὰ αὐτὸς γιὰ νὰ ἐκδικηθεῖ τὸν Πέτρο τὸν κατάγγειλε στὸν αὐτοκράτορα Μαξιμιανὸ Γαλέριο, ὅταν αὐτὸς κήρυξε διωγμὸ κατὰ τῶν χριστιανῶν.
Τότε ὁ εὐσεβὴς ἀρχιεπίσκοπος, ἔδειξε τὴ μεγάλη καὶ λαμπρὴ διαγωγή του. Προκειμένου νὰ συλληφθεῖ ἀπὸ τὸν ἔπαρχο Ἀλεξανδρείας, κάλεσε τοὺς πιὸ ἄξιους πρεσβυτέρους τῆς ἀρχιεπισκοπῆς του, τὸν Ἀχιλλᾶ καὶ τὸν Ἀλέξανδρο. Τοὺς ἀνήγγειλε ὅτι ἔφτασε τὸ τέλος του καὶ ὅρισε διαδόχους του. Κατόπιν, γιὰ νὰ μὴν ἀντιληφθεῖ τὴν σύλληψή του ὁ χριστιανικὸς λαός, ποὺ ἦταν συγκεντρωμένος μπροστὰ στὴν πόρτα του, βγῆκε καὶ παραδόθηκε στοὺς στρατιῶτες ἀπὸ μία τρύπα, ποὺ ἀνοίχτηκε στὸ πίσω μέρος τοῦ σπιτιοῦ του.
Ἔπειτα τὸν πῆγαν κρυφὰ στὸν τόπο τῆς θανατικῆς ἐκτέλεσης, ὅπου τὸν ἀποκεφάλισαν τὸν Νοέμβριο τοῦ 311, ἀφοῦ ποίμανε τὴν Ἐκκλησία τῆς Ἀλεξανδρείας 12 χρόνια.
Ἀπὸ κάποιο σύγγραμμά του «περὶ θεότητας» διασώθηκαν μερικὰ κομμάτια. Σώζονται ἐπίσης Κανόνες ἀπὸ τὴν συγγραφὴ τοῦ «περὶ Μετανοίας», ποὺ ἔγραψε ὅταν ὁδηγοῦσε στὴν ἐπιστροφὴ χριστιανούς, ποὺ κατὰ τοὺς διωγμοὺς δὲν μπόρεσαν νὰ μείνουν σταθεροὶ στὴν πίστη.
Ἐπίσης ἡ εὐσεβὴς ὀξυδέρκεια τοῦ Πέτρου, εἶχε διακρίνει τὶς αἱρετικὲς τάσεις τοῦ νεαροῦ τότε διακόνου Ἀρείου καὶ τὸν ἀφόρισε. Ἀλλὰ ὕστερα τὸν δέχτηκε πάλι, ἀφοῦ δήλωσε μετάνοια καὶ ζήτησε δημόσια συγνώμη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ’. Τὴν ὡραιότητα.
Τῆς θείας γνώσεως, εὔσημοι σάλπιγγες, καὶ τῶν τῆς πίστεως, θεσμῶν ἐκφάντορες, Ἱερομάρτυρες Χριστοῦ, ἐδείχθητε τοῖς ἐν κόσμῳ, Κλήμη παναοίδιμε, τῆς ζωῆς κλῆμα εὔκαρπον, καὶ Πέτρε θεόσοφε, εὐσεβῶν πέτρα ἄρρηκτε· διὸ ὡς τῶν ἀρρήτων ἐπόπται, ῥύσασθε πάσης ἡμᾶς βλάβης.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.
Ἐκκλησίας ἄσειστοι καὶ θεῖοι πύργοι, εὐσεβείας ἔνθεοι, στῦλοι ὡς ὄντως κραταιοί, Κλήμη σὺν Πέτρῳ πανεύφημοι, ὑμῶν πρεσβείαις, φρουρήσατε ἅπαντας.

Μεγαλυνάριον.
Κλῆμα ἀφθαρσίας πανευθαλές, ὁ Κλήμης ἐδείχθη, οἶνον στάζον τὸν μυστικόν, πέτρα Ἐκκλησίας, ὁ Πέτρος δὲ ὡράθη· διὸ τὰς ἀριστείας, τούτων ὑμνήσωμεν.





Ὁ Ἅγιος Χρυσόγονος ὁ Μάρτυρας

Καταγγέλθηκε σὰν θερμὸς κήρυκας τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, συνελήφθη μὲ διαταγὴ τοῦ Διοκλητιανοῦ καὶ φυλακίστηκε στὴ Ρώμη. Ἀπὸ τὴν φυλακὴ στήριζε καὶ καθοδηγοῦσε πολλοὺς πιστούς.
Ἀργότερα ὁ Διοκλητιανὸς τοῦ ἔταξε τιμὲς καὶ ἀξιώματα, διότι ὁ Χρυσόγονος ἦταν ἀνώτερης παιδείας καὶ ἀπὸ εὐγενικὴ καταγωγή. Αὐτὸς ὅμως παρέμεινε στὴν ὁμολογία τῆς χριστιανικῆς πίστης.
Ἐξοργισμένος ὁ Διοκλητιανὸς διέταξε καὶ τὸν ἔσφαξαν μὲ τσεκούρι. Τὸ δὲ λείψανό του τὸ ἔριξαν στὴ θάλασσα, ὅπου τὸ βρῆκε κάποιος ἱερέας Ζωΐλος, ὁ ὁποῖος ἀφοῦ τὸ παράλαβε κρυφὰ τὸ ἔθαψε μὲ εὐλάβεια μέσα στὸ σπίτι του.





Ὁ Ἅγιος Θεόδωρος ὁ Μάρτυρας

Μαρτύρησε στὰ χρόνια τοῦ αὐτοκράτορα Ἰουλιανοῦ του Παραβάτου (361) καὶ ἔπαρχου Σαλουστίου.
Ὁ Θεόδωρος λοιπόν, κατὰ τὴν μετακομιδὴ τοῦ λειψάνου τοῦ Ἁγίου Βαβύλα, Ἐπισκόπου Ἀντιοχείας, ἀπὸ τὸ προάστιο Δάφνη στὴν Ἀντιόχεια, ἔψαλλε τὸν ὕμνο τοῦ Δαβὶδ καὶ τόνιζε ἰδιαίτερα τὸ «αἰσχυνθήτωσαν πάντες οἱ προσκυνοῦντες τοῖς γλυπτοῖς».
Συνελήφθη γι’ αὐτὸ καὶ μαστιγώθηκε μὲ μαστίγια ἀπὸ νεῦρα βοδιῶν. Ἔσκισαν τὶς πλευρές του καὶ στὴν συνέχεια τὸν ἄφησαν νὰ φύγει. Ἀλλὰ καταγγέλθηκε καὶ πάλι, ὅτι ἐξακολουθοῦσε νὰ κοροϊδεύει τὰ εἴδωλα, συνελήφθη γιὰ δεύτερη φορὰ καὶ ἀποκεφαλίστηκε.





Ὁ Ὅσιος Μάλχος

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ὁσίου.





 Ὁ Ὅσιος Καρίων

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ὁσίου.





 Ὁ Ἅγιος Ἐρμογένης Ἐπίσκοπος Ἀκραγαντίνων

Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ὁσίου.





 Οἱ Ἅγιοι Φιλούμενος καὶ Χριστόφορος οἱ Μάρτυρες

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους. Δὲν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τῶν μαρτύρων.





 Ὁ Ἅγιος Εὐγένιος ὁ Μάρτυρας

Μαρτύρησε, ἀφοῦ τὸν ἔκτισαν ζωντανό, μέσα στὴν τρύπα ἑνὸς τείχους.





 Οἱ Ἅγιοι Προκόπιος καὶ Χριστόφορος οἱ Μάρτυρες

Μαρτύρησαν διὰ ξίφους τὸ 274 μ.Χ.





 Ὁ Ἅγιος Ἀλέξανδρος ὁ Μάρτυρας

Μαρτύρησε στὴν Κόρινθο τὸ 360 μ.Χ.





     
Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος

Ὁ Ὅσιος Γρηγόριος ἦταν ἀπὸ τὰ μέρη τῆς Ἀνατολῆς καὶ ἦλθε καὶ ἀσκήτευσε στὴ Χρυσὴ Πέτρα.





     
Ὁ Ὅσιος Μᾶρκος ὁ Τριγλινὸς

Μᾶλλον ἦταν ἀπὸ τὴν Τρίγλια τῆς Βυθινίας καὶ ἀσκήτευε σὲ μία ἀπὸ τὶς ἐκεῖ τέσσερις μεγάλες Μονές.





 Ὁ Ἅγιος Μερκούριος ὁ ἐν Σμολένσκη (Ρῶσος, † 238 μ.Χ.)

Δὲν ὑπάρχουν λεπτομέρειες γιὰ τὸν βίο τοῦ Ἁγίου.












Πληροφορίες ἀπό Saint.gr καί Μέγα Συναξαριστή (synaxarion.gr)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου