Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

Γέρων Δαμιανός Γρηγοριάτης (+1911-1993). Μέρος Γ'. Τελευταῖο


 Γέρων Δαμιανός Γρηγοριάτης (+1911-1993). Μέρος Γ'
Τελευταῖο

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

 Κάποτε ἐπῆγε στόν Κῆπο καί εἶχε ἀνάγκη νά πάρη δύο ἀγκινάρες. Ἀνεζήτησε τόν ὑπεύθυνο Κηπουρό καί τοῦ ζήτησε τήν εὐλογία γιά τίς ἀγκινάρες, διότι μόνος του τό θεωροῦσε ἁμαρτία νά τίς κόψη.
Τήν καλή αὐτή καλογερική του συνήθεια διδάχθηκε καί ὁ βοηθός του ἱερομ. π. Χ. ὁ ὁποῖος καί μοῦ διηγήθηκε αὐτή τήν ἀρετή του.
Σάν ἄνθρωπος ἐφοβεῖτο λίγο τόν θάνατο καί τήν κρίσι τοῦ Θεοῦ, διότι δέν ἠμποροῦσε νά ξέρη πῶς θά τόν κρίνη ὁ Θεός.
Γι᾿ αὐτό ἐπιθυμοῦσε νά κοιμηθῆ τήν 14ην Σεπτεμβρίου, ὅπου κατά τήν παράδοσι λέγεται, ὅτι τήν ἡμέρα ἐκείνη εἶναι ἀνοικτοί οἱ οὐρανοί καί δεμένα τά δαιμονικά τελώνια.
Τελικά δέν ἀπέθανε τότε, ἀλλά τήν πρωΐα τῆς 6ης Ἰανουαρίου, ἡμέρα τῶν Θεοφανείων, πού καί σ᾿ αὐτήν τήν ἡμέρα, κατά τήν παράδοσι, εἶναι ἀνοικτοί οἱ Οὐρανοί.
Ὁ γραμματεύς τῆς Μονῆς μας παπᾶ Φώτιος ὡς ἑξῆς περιέγραψε στό Μοναχολόγιο τῆς Μονῆς τήν προσωπικότητα αὐτοῦ τοῦ Ἀδελφοῦ μας:
"Ὑπηρέτησεν ἐπί σειράν ἐτῶν εὐδοκίμως καί μέ αὐτοθυσίαν εἰς πλεῖστα ὅσα διακονήματα, κυρίως ὅμως εἰς τό Οἰκονομεῖον καί τό Δοχεῖον.
Ἡ σωματική ρωμαλεότης του ἦτο μοναδική καί θαυμαστή, δι᾿ ὅ καί παρεκίνει πρός ἐργασίαν πάντας τούς ἐργαζομένους. Κατά τήν περίοδον τῆς λειψανδρίας ἐκράτησεν τήν ἱεράν Μονήν διακονῶν εἰς τά περισσότερα ἐξωτερικά διακονήματα. Ἦτο συνεπής μοναχός καί οὐδέποτε ἐξήρχετο τοῦ κελλίου του μετά τό Ἀπόδειπνον.
Φιλακόλουθος καί εὐλαβής. Ἐκ χαρακτῆρος ἦτο ζωηρός καί φωνασκῶν, πλήν ὅμως λίαν εὐαίσθητος, στοργικός καί πονόψυχος.
Ἐστήριξε τήν νέαν Ἀδελφότητα καί ἐφέρετο πάντοτε μετά πολλῆς λεπτότητος καί ὑπακοῆς εἰς τόν ἅγιον Καθηγούμενον, τόσον ἐν ταῖς Γεροντικαῖς Συνάξεσιν, ὡς προϊστάμενος, ὅσον καί ἐν τοῖς διακονήμασιν.
 Τό 1989 ἠσθένησεν ἐκ καρκίνου τοῦ προστάτου ὑποστάς 3 ἐγχειρήσεις ἕως τοῦ 1991 μέ παράλληλον νεφρικήν ἀνεπάρκειαν καί ὑπερτασικήν καρδιοπάθειαν. Ἀπό τοῦ Ἰουνίου 1992 παρέμεινεν κλινήρης εἰς τό νοσοκομεῖον τῆς Ἱερᾶς Μονῆς καί τήν 6ην Ἰανουαρίου 1993, ζητήσας ἐπιμόνως νά κοινωνήση εἰς τήν διακοπήν τῆς ἀγρυπνίας, ἐκοιμήθη ἐν εἰρήνῃ κατά τήν θείαν Λειτουργίαν τῶ Θεοφανείων.

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου  
Ἅγιον Ὅρος Ἄθω  
2005
Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις
________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας   π.Δαμασκηνός - Γρηγοριάτικο γεροντικό
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου