Ἡ Ὀρθοδοξία μας. «Πνευματική ἀναγέννηση» Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Ἡ Ὀρθοδοξία μας

π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

θ) Πνευματική ἀναγέννηση (235-237)

Μέ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τά πάντα γίνονται νέα.  Μιά καθολική ἀναγέννηση συμβαίνει στόν ἄνθρωπο, ἀφοῦ ὁ νοῦς του, ἡ καρδιά του, τά πάντα ἀνυψώνονται καί λειτουργοῦν καθραρότερα.

Οἱ ἀπόστολοι δέν εἶχαν ἀπό τήν ἀρχή τό Ἅγιο Πνεῦμα γι’ αὐτό δέν μποροῦσαν νά δοῦν μέ καθαρότητα τόν Χριστό, νά τόν ἀναγνωρίσουν ἀληθινά.  Ἀποτέλεσμα ἦταν νά τόν ἐγκαταλείψουν κατά τό πάθος Του (Ματθ. κστ΄ 56).  Οὔτε καί τίς προειδοποιήσεις  Του μπόρεσαν νά κατανοήσουν, πώς βαδίζει σταθερά πρός τό πάθος καί τήν ἀνάσταση. (Ματθ. ιστ΄ 21, ιζ΄ 22-23. κ΄ 18-19. Μάρκ. η΄31, θ΄ 31, ι΄ 33-34. Λουκ. θ΄22, 44, ιη΄ 31-33. Ἰω. γ΄ 14-15).  Ἡ σημασία τῶν λόγων τοῦ Ἰησοῦ ἦταν γι’ αὐτούς κρυμμένη, δέν ἐννοοῦσαν τί ἔλεγε (Ἰω. ιδ΄14, 26, ιε΄ 267. Λουκ. κδ΄ 48. Πράξ. α΄ 8).

Ὅταν ὅμως οἱ μαθητές «ἐπλήσθησαν ἀπό Πνεῦμα Ἅγιον», τότε τό πνεῦμα τους ἔγινε καινούργιο, γιατί ἑνώθηκε μέ τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, κι ἄρχισαν νά κηρύττουν τήν «ἐν Χριστῷ» σωτηρία μέ δύναμη (Πραξ. β΄1-41. Πρβλ. Ἰωήλ γ΄ 1-5) κι ἔτσι ἐκπληρώθηκε πλήρως ἡ προφητεία:

«Θά δώσω σέ σᾶς νέαν καρδίαν,

καινούργιο πνεῦμα...

θά δώσω τό Πνεῦμα μου σέ σᾶς

καί θά σᾶς κάμω νά βαδίζετε σύμφωνα

μέ τάς ἐντολάς μου,

νά φυλάξετε καί νά τηρήσετε τά προστάγματά μου»

(Ἰεζ. λστ΄ 26-27).

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιο δέν ὁδηγεῖ ἁπλῶς στήν κατανόηση τῶν λόγων τοῦ Χριστοῦ  (Ἰω. ιε΄ 26, ιστ΄ 13-14), ἀλλά στόν ἴδιο τόν Χριστό (Α΄ Κορ. ιβ΄3, 11-18), καί τήν ἀληθινή ζωή (Ἰω. ιδ΄ 6), μέσω τῶν ἱερῶν μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδιαίτερα τοῦ βαπτίσματος, πού πραγματοποιεῖ τήν πνευματική μας γέννηση (Ἰω. γ΄3-5. Α΄ Ἰω. ιβ΄13. Γαλ. δ΄ 26-27. Τίτ. γ΄ 4-6), καί τῆς θείας εὐχαριστίας (Ἰω. στ΄ 53).

Ὅταν μιλᾶμε γιά πνευματική ἀναγέννηση, ἐννοοῦμε τό ἴδιο πρᾶγμα μέ τήν υἱοθεσία, μέσω τῆς σχέσης μας μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, πού εἶναι ἀληθινός Υἱός τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος. Ἡ παρουσία τοῦ Πνεύματος μέσα μας ἐξασφαλίζει καί τήν παρουσία τοῦ Χριστοῦ κι ἔτσι γινόμαστε «ναός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος» (Α΄ Κορ. στ΄ 19), «τόπος κατοικίας τοῦ Θεοῦ» (πρβλ. Ἐφες. β΄18-22), ἄνθρωποι πνευματικοί, ὄχι πλέον σαρκικοί.

Πνευματικός λοιπόν ἄνθρωπος εἶναι ἐκεῖνος πού ἔλαβε τό δῶρο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί καθαρίστηκε ἀπό κάθε κηλίδα:

«Βασιλεῦ οὐράνιε, παράκλητε,

τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας....

ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός

ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν

καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος,

καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχάς ἡμῶν».

Ὅπως τά λαμπερά καί διαφανῆ σώματα, ὅταν πέσει ἐπάνω τους κάποια ἀκτίνα, λάμπουν περισσότερο καί ἀντανακλοῦν μεγαλύτερη λάμψη, ἔτσι καί οἱ ψυχές πού εἶναι πνευματοφόρες καί οἱ ἴδιες γίνονται φωτεινές καί ἀντανακλοῦν στούς ἄλλους τή χάρη.

«Ἐδῶ ὀφείλεται ἡ πρόγνωσις τῶν μελλόντων, ἡ κατανόησις τῶν μυστηρίων, ἡ γνῶσις τῶν ἀποκρύφων, ἡ διανομή τῶν χαρισμάτων, ἡ οὐράνια ζωή, ἡ μετά τῶν ἀγγέλων συμβίωσις, ἡ ἀτέλειωτος εὐφροσύνη, ἡ μετά τοῦ Θεοῦ διαμονή, ἡ ὁμοίωσις πρός τόν Θεόν, καί τό ἀνώτερον ἀπό ὅσα ἠμπορεῖ κανείς νά ἐπιθυμήσει, τό νά γίνει Θεός» (Μ.Βασιλ.).

Καί ὁ ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ προσθέτει πώς ἡ χάρη ἀναπτύσσεται σέ ἐκεῖνον πού θά γίνει κατοικητήριο τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί γίνεται ἕνα μέ τήν οὐσία του, ὅπως τό προζύμι μέ τό ζυμάρι.

«Ἀγίῳ Πνεύματι πᾶσα ψυχή ζωοῦται

καί καθάρσι ὑψοῦται, λαμπρύνεται

τῇ Τριαδικῇ Μονάδι, ἱεροκρυφίως».

δηλαδή κάθε ψυχή ἀποκτᾶ μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα ζωή, ἀνυψώνεται μέ τήν κάθαρση καί λαμπρύνεται μυστικά  μέ τήν ἔλλαμψη τοῦ φωτός τῆς Ἁγίας Τριάδος.

Μέ τό Ἅγιο Πνεῦμα, τά πάντα γίνονται στόν ἄνθρωπο καινούργια.  Τά δῶρα πού ἔλαβε ἡ ἀνθρώπινη φύση τοῦ Χριστοῦ γίνονται δικά μας δῶρα· ὁ ἄνθρωπος ἀναγεννᾶται ὁλόκληρος.

          Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο :
              «Ἡ Ὀρθοδοξία μας».
                       Ἔτος 1994
                   σελίδες 235 -237

                Εκδόσεις  Διάλογος
Τῆς Ὑπηρεσίας Ἐνημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν Προστασία
τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου.

 

      http://anavaseis.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα από το βιβλίο πατώντας  Η Ορθοδοξία μας