Πρόδρομοι τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καί ἡ σχέση τους μέ τόν ἀποκρυφισμό. Πρωτ. Βασιλείου Γεωργοπούλου

Πρόδρομοι τῆς «Νέας Ἐποχῆς» καί ἡ σχέση τους μέ τόν ἀποκρυφισμό

Πρωτ. Βασιλείου Ἀ. Γεωργοπούλου, Λέκτορος Θεολογικῆς Σχολῆς Α.Π.Θ

Ἱκανός ἀριθμός ἐρευνητῶν τοῦ φαινομένου τῶν διαφόρων αἱρέσεων, παραθρησκευτικῶν καί ἀποκρυφιστικῶν ὁμάδων καί κοσμοθεωριῶν τοποθετεῖ τήν ἀπαρχή τῆς παρουσίας, ἐξαπλώσεως καί γιγαντώσεως τοῦ σύγχρονου ἀντιχριστιανικοῦ καί ἑτερόκλητου κινήματος τῆς “ Νέας Ἐποχῆς” στά τέλη τῆς δεκαετίας τοῦ 1960 τοῦ παρελθόντος εἰκοστοῦ αἰῶνος.

Ἤδη ἀπό τή δεκαετία τοῦ 1960, ὁ ὅρος ἀρχίζει νά χρησιμοποιεῖται καί νά γίνεται εὐρύτερα γνωστός ἀπό ὁμάδες χίπηδων, πού ἀποκαλοῦσαν τούς ἑαυτούς τους «Νew Αge»[1] μέ κορύφωμα τή δεκαετία τοῦ 1970, ὅπου σέ ὅλο σχεδόν τόν πλανήτη καί ἰδίως στίς ΗΠΑ καί στήν Εὐρώπη ἕνα δυσαρίθμητο πλῆθος κέντρων, περιοδικῶν, ὀργανισμῶν, ἐντύπων, ἐκδόσεων κ.ἄ. σχετικῶν μέ τή "Νέα Ἐποχή", κάνει ἰδιαιτέρως αἰσθητή τήν παρουσία του.

Ἡ πραγματικότητα αὐτή ὡς δεδομένο πλέον μᾶς ὁδηγεῖ νά σκεφθοῦμε ὅτι αὐτό τό δαιδαλῶδες καί πολύμορφο Νεοποχίτικο κίνημα, τό ὁποῖο τή δεκαετία τοῦ 1970 ἀρχίζει νά εἰσβάλει σέ κάθε πτυχή καί δραστηριότητα τοῦ ἀνθρώπινου βίου, ἀσφαλῶς ἀπό κάπου προετοιμαζόταν, ἀπό κάπου προῆλθε.

Ἔχει κάποιους προδρόμους, πού προετοίμασαν τήν ἐμφάνισή του δημόσια. Χωρίς ἰδιαίτερη δυσκολία, ἔγινε ἀντιληπτό ἀπό τούς ἐρευνητές τοῦ φαινομένου ὅτι ἡ "Νέα Ἐποχή", ὡς ὅρος ἀλλά καί ὡς κίνημα, μεθοδεύτηκε καί ἑτοιμαζόταν ἀπό διάφορους ἀποκρυφιστικούς καί ἐσωτεριστικούς χώρους ἤδη ἀπό τόν 19ο αἰῶνα, ἀλλά καί πρίν ἀπʼ αὐτόν.
Ἤδη ἀπό ἀρκετούς αἰῶνες πρίν, ὁ ὅρος "Νέα Ἐποχή" χρησιμοποιεῖται ἀπό διάφορα ἀποκρυφιστικά συστήματα, ὅπως οἱ Ροδόσταυροι καί οἱ Τέκτονες.
Γιά νά εἴμαστε ἀκριβεῖς πρέπει ἐν προκειμένῳ νά ἐπισημάνουμε ὅτι εἶναι σέ χρήση στούς διάφορους αὐτούς ἀποκρυφιστικούς χώρους πιό πολύ μέ ἕνα ἄλλο συνώνυμο ἀποκρυφιστικό ὅρο, ἀστρολογικῆς προελεύσεως, τόν ὅρο «Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου».
Χαρακτηριστικό παράδειγμα στά τέλη τοῦ 19ου ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰ. σχετικά μέ τό θέμα μας, ἀποτελεῖ ὁ Ἀμερικανός ἀποκρυφιστής Λήβι Ντόουλινγκ (1844–1911), πού θά γράψει τό «Ὑδροχοϊκό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τῆς Ἐποχῆς τῶν Ἰχθύων».
Τά ὅσα καταγράφει, τοῦ τά φανέρωσε κατά τούς ἰσχυρισμούς του πάντα, κάποια θεά τῆς Σοφίας, πού ὀνομάζονταν Βίζελ.
Τοῦ ἀνακοινώνει ὅτι ἡ ἐποχή τῶν Ἰχθύων φτάνει στό τέλος της. Σύντομα θά ἀνατείλει ἡ ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου, πού θά εἶναι «ἐποχή αἴγλης και φωτός, γιατί φέρνει τή Θεία Πνοή»[2].

Πρίν τόν Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο ὁ ὅρος "Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου" χρησιμοποιεῖται συστηματικά καί ἀπό τόν Γάλλο ἀποκρυφιστή Paul Le Cour (1871- 1954)3. Στήν ἴδια συνάφεια θά χρησιμοποιεῖται και ὁ ὅρος "Νέα Ἐποχή".
Δέν εἶναι συμπτωματικό τό γεγονός, ὅτι ὁ ὅρος "Νέα Ἐποχή" ἦταν ἡ ὀνομασία ἑνός μασωνικοῦ ἀγγλόφωνου περιοδικοῦ, πού κυκλοφοροῦσε μέχρι τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Ταυτοχρόνως, ὡς ὅρος εἶναι γνωστός καί χρησιμοποιεῖται εὐρέως στούς ἀποκρυφιστικούς χώρους τῆς Θεοσοφίας, τοῦ Γεωργίου Γκουρτζίεφ, στόν Ἐσωτερικό ὅμιλο τῆς Ἀλίκης Μπέϊλη καί τῆς Λευκῆς Ἀδελφότητας τοῦ Ἀϊβανχώφ πρίν τόν Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ἡ ἀντίληψη περί "Νέας Ἐποχῆς" μαρτυρεῖται ἀκόμα καί στίς δοξασίες τοῦ ἀποκρυφιστικῆς-σατανιστικῆς ὀργάνωσης τοῦ Τάγματος τοῦ Ναοῦ τῆς Ἀνατολῆς (Ο.Τ.Ο).
Ὁ Hans Jürgen Ruppert εἰδικός ἐντεταλμένος γιά θέματα σεκτῶν καί παραθρησκείας τῆς Εὐαγγελικῆς Ἐκκλησίας τῆς Γερμανίας (Ε.Κ.D.) ἀναφέρει, ὅτι ὁ ὅρος "Νέα Ἐποχή" ἐμφανίζεται πλέον δυναμικά ἤδη, στήν ἀποκρυφιστική ἔκρηξη, πού λάμβανε χώρα πρίν ἀπό τόν Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο[4].
Στό σημεῖο αὐτό πρέπει νά ἀναφέρουμε ὅτι σύμφωνα μέ τόν J. Gordon Melton, ἕνα ἀπό τούς μεγαλύτερους καί ἐγκυρότερους μελετητές τοῦ φαινομένου τῶν Σεκτῶν στίς Η.Π.Α. πρόδρομοι τῆς Νέας Ἐποχῆς, ὄχι τόσο γιά τόν ὅρο αὐτό καθ᾽ ἑαυτό, ἀλλά λόγω κοινῶν πρακτικῶν καί ἀντιλήψεων, πρέπει νά θεωρηθοῦν καί οἱ Emanuel Swedenborg (1688-1772), ὁ Franz Anton Mesmer (1734-1815) καί ὁ Andrew Jackson Danis (1826- 1910) ὁ θεωρούμενος ἀπό τούς πνευματιστές ὡς ὁ μεγαλύτερος "προφήτης" τους[5].

Στούς προδρόμους τῆς Νέας Ἐποχῆς πρέπει νά ἀναφέρουμε ἐπίσης καί τό κίνημα τῆς "Νέας Σκέψεως", τό ὁποῖο ξεκίνησε στίς ἀρχές τοῦ 20οῦ αἰώνα στίς Η.Π.Α καί κατά τό διάστημα τοῦ μεσοπολέμου ἐπεκτάθηκε καί στήν Εὐρώπη.
Tό κίνημα τῆς "Νέας Σκέψεως" θεωρεῖται προδρομικό φαινόμενο, γιατί εἶχε βασικά χαρακτηριστικά τοῦ φαινομένου τῆς Νέας Ἐποχῆς. Εἶχε ἔντονο ὑπερομολογιακό καί συγκρητιστικό χαρακτήρα, πού ἀργότερα συνδυάστηκαν μέ παραψυχολογία, διαλογισμό, ἐσωτερική ἀστρολογία, καί πνευματικά προγράμματα [6].
Κατʼ ἐξοχήν ὅμως, ἀναφορά θά γίνεται ἀπό τούς μεταγενέστερους θιασῶτες καί ὀπαδούς τῆς Νέας Ἐποχῆς γιά το πρῶτο μισό τοῦ 20οῦ αἰώνα στό ἔργο καί τά γραπτά τῆς Ἀγγλίδας ἀποκρυφίστριας Ἀλίκης Μπέϊλυ (1880-1949)7.
Ὡς ἰδιαίτερη χρονιά- σταθμό πρίν τή γενικευμένη ἐμφάνιση καί δραστηριοποίηση τοῦ κινήματος τή δεκαετία τοῦ 1970 πρέπει νά μνημονεύσουμε τήν κοινότητα Findhorn τῆς Σκωτίας τό 19628.
Γεγονός καί χῶρος ὅπου οἱ ἀπανταχοῦ θιασῶτες τῆς Νέας Ἐποχῆς ὁμιλοῦν πάντοτε μέ ἰδιαίτερο θαυμασμό.
Συνοψίζοντας τήν προβληματική σχετικά μέ τούς προδρόμους τῆς Νέας Ἐποχῆς πρέπει νά τονίσουμε ὅτι ὅλοι ἀνεξαιρέτως οἱ πρόδρομοί της ὡς ὁμάδες, ἀλλά καί αὐτός ὁ ὅρος Νέα Ἐποχή, γεννήθηκε καί χρησιμοποιήθηκε ἀπό τόν ἀποκρυφισμό μέσα σέ μιά ποικιλία ἐκδηλώσεών του.

Ὑποσημειώσεις: 

1. Βλ. M.LACROIX, Τό "New Age", (μτφρ: Φ.Ταμβίσκου), 1997, σσ. 13 -15.
2. Βλ. ΛΗΒΙ ΝΤΟΟΥΛΙΝΓΚ, Τό Ὑδροχοϊκό Εὐαγγέλιο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 1997, σ. 25.
3. Βλ. M. LACROIX, Τό "New Age", (μετ. Φ.Ταμβί- σκου), 1997 σ. 58.
4. Βλ. Panorama der neuen Religiosität, 2001, σ.211.
5. Βλ. J.G.MELTON, Modern Alternative Religion in the West, στό A Handbook of Living Religion, (ed. By J.R.Hinnels), 1994, σσ. 461-462.
6.Βλ. K. HUTTEN, Seher - Grübler -Enthusiasten, 1966 10, σσ . 282 - 288.
7. Βλ. Panorama..., ὅπ. π, σελ 257 . Handbuch Religiöse Gemeinschaften und Weltanschauungen, 20005 , σ. 670.
8. Βλ. G.Scmid - G.O.Scmid(Hrsg ), Kirchen - Sekten - Religionen, 20037, σ. 269. IRVING
9. HEXHAM, Pocket Dictionary of New Religious Movements, σ. 51.

Ορθόδοξος Τύπος 7 Οκτωβρίου 2011


Διαβάστε περισσότερα για την Νέα Εποχή πατώντας στον σύνδεσμο  «Νέα Εποχή».