Εμείς σαν Αναβάσεις θα σας δείξουμε ότι η παρακάτω επιστολή που θα διαβάσετε, ήδη έχει δοθεί σε μαθητές λυκείων προς επεξεργασία και εργασία μαθητών.
Εδώ δείτε την σαν εργασία μαθητών του 2ου Πειραματικού Λυκείου Νικαίας. http://blogs.sch.gr/2lyknika/2010/10/04/hello-world/
Του θεολόγου Ιωάννη Ρεντζίδη
Το κείμενο είναι εντελώς απαράδεκτο, προπαγανδιστικό και υποβολιμιαίο.
Δημιουργεί συζήτησι και κλίμα καταργήσεως των αγιασμών. Όπως δημιουργούν μερικοί συζητήσεις για κατάργησι των παρελάσεων και του Σταυρού από την Ελληνική σημαία και από τα δημόσια έγραφα. Κάνουν και άλλα παρόμοια σκοτεινά σχεδιάσματα τα ελεγχόμενα εθνομηδενιστικά κυκλώματα.
Κάπως έτσι έγινε και με την εκδίωξη των πνευματικών από τίς εξομολογήσεις τών σχολείων.
Μάλιστα ο υπογράψας το κείμενο της πρωτοφανούς αποβολής των Ιερέων από τα σχολεία υφυπουργός Παιδείας, των πρ. Κυβερνήσεων της Ν. Δ. και μη εκλεγείς έκτοτε βουλευτής (!) δεν έδειξε ίχνος μεταμελείας. Επέμενε μάλιστα ότι καλώς έπραξε “γιά να μη γελοιοποιείται, δήθεν τό μυστήριο!!!”.
Υπενθυμίζουμε πως πριν από ένα-δύο χρόνια στα ελεγχόμενα από τους ξένους ιδιωτικά σχολεία της
Ελλάδος προπαγάνδιζαν την κατάργησι της μιάς από τις δύο εθνικές γιορτές.
Πολλά ακούγονται για ανθρώπους πράκτορες συνειδητούς ή ασυνειδήτους ξένων κέντρων.
Αυτά που διάβασε στα σχολεία ο λεγόμενος Μεσογαίας αποτελούν σημαντική αποκάλυψη των προθέσεών του.
Οι Γάλλοι λένε: “Γι’ αυτόν πού καταλαβαίνει αρκεί μισή λέξις”.
Να καταλαβαίνουμε τι ακούμε και τι διαβάζουμε.
___________________
Επιστολή του Σεβασμιωτάτου Μεσογαίας και Λαυρεωτικής που διαβάστηκε στα σχολεία της μητρόπολής του κατά τον Αγιασμό για τη νέα σχολική χρονιά
Ἀγαπητά μας παιδιά,
Σᾶς εὔχομαι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ μὲ πρόοδο στὸν ἀγῶνα τῆς μόρφωσής σας, καὶ ὄμορφες ἐμπειρίες σχολικῆς ζωῆς!Μόλις πρὶν ἀπὸ λίγο ὁλοκληρώθηκε ὁ ἁγιασμός. Ἦλθε ὁ ἱερέας,ἰδιόμορφα ντυμένος, διάβασε μερικὰ λόγια ποὺ λίγοι τὰ κατάλαβαν,ἔκανε κά ποιες κινήσεις στοὺς περισσότερους ἀκατανόητες, καὶ τέλειωσε. Ὅλο αὐτὸ μοιάζει μὲ κατάλοιπο ἄλλων, παλαιότερων ἐποχῶν.
Οἱ πολιτικοί μας δὲν τὸ πιστεύουν, ἀλλὰ διστάζουν νὰ τὸ καταργήσουν. Ἐσᾶς δὲν σᾶς ἐνδιαφέρει, γιατὶ σὲ λίγο θὰ τελειώσει καὶ μετά, τοῦ χρόνου πάλι. Κάποιες Ἀνεξάρτητες Ἀρχὲς ἀντιδροῦν, ἀλλὰ πρὸς τὸ παρὸν ἄκαρπα. Κανεὶς δὲν τὸ καταλαβαίνει ὅπως γίνεται.
Οὔτε καὶ ἡ Ἐκκλησία. Ἁπλᾶ, αὐτὴ τὸ δέχεται ὡς κεκτημένο δικαίωμά της, ποὺ δὲν θὰ ἤθελε νὰ τὸ χάσει. Δὲν ὑπάρχει κανένας λόγος νὰσυντηροῦμε -στὴν οὐσία νὰ ἐξεφτελίζουμε- κάτι ἱερό, ποὺ ὅμως εἴτε δὲν καταλαβαίνουμε, εἴτε δὲν θέλουμε, εἴτε δὲν σεβόμαστε.
Σκέφθηκα λοιπόν, ἔτσι ποὺ καταντήσαμε τὸν ἁγιασμό, φέτος νὰ μὴν τὸν κάνουμε. Νὰ πῶ στοὺς ἱερεῖς νὰ καθήσουν στοὺς ναοὺς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ νὰ προσευχηθοῦν γιὰ σᾶς. Ἴσως ἔτσι ὁ Θεὸς νὰ τοὺς ἄκουγε περισσότερο. Ὑποχώρησα, πρῶτον γιατὶ κάποιοι δὲν εἶναι ἕτοιμοι νὰ τὸ δεχθοῦν, καὶ δὲν θέλησα ὡς ἐπίσκοπος νὰ τοὺς λυπήσω, καὶ δεύτερον γιατί, πρὶν τὸ κάνω, ἔπρεπε νὰ σᾶς εἰδοποιήσω.
Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔβαλαν αὐτοὺς τοὺς ἁγιασμοὺς στὴ ζωή μας, τὸπίστευαν. Πίστευαν ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια, χρειάζεται καὶ ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πίστευαν στὸν Θεό. Εἶχαν σχέση ζωντανὴ μαζί Του. Τὸν ἤθελαν στὴ ζωή τους, ὡς ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει. Ἤθελαν ὅλα νὰ τὰ ἀρχίζουν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶναι ἔτσι, φυσικὰ νὰ γίνεται ὁ ἁγιασμός. Θὰ εἶναι ἡ πιὸσημαντικὴ στιγμὴ τῆς χρονιᾶς.
Σήμερα ὅμως, Τὸν ξεχάσαμε τὸν Θεὸ καὶ ἁπλὰ Τὸν διατηροῦμε γιὰ νὰ Τὸν ἀμφισβητοῦμε, νὰ Τὸν εἰρωνευόμαστε ἢ δυστυχῶς καὶ νὰ Τὸν βρίζουμε. Καὶ νά ποῦ φτάσαμε! Νὰ μὴν θέλουμε οὔτε τὰ σύμβολά Του. Καὶ νά ποῦ καταντήσαμε! Χωρὶς Αὐτόν, ἡ ζωή μας νὰ χαρακτηρίζεται ἀπὸ κρίση, ἀδιέξοδα, σύγχυση, αὐτοκαταστροφικότητα, βία καὶ παραλογισμό.
Στὸ σχολεῖο ποὺ ἔρχεστε, μπορεῖ νὰ γεμίσουν τὰ κεφάλια σας μὲ πληροφορίες, ποὺ οἱ περισσότερες νὰ μὴν χρειάζονται∙ μὲ γλῶσσες ποὺ δὲν εἶναι δικές μας∙ μὲ ἱστορία ποὺ δὲν εἶναι ἀληθινή∙ μὲθρησκευτικὰ ποὺ δὲν πείθουν. Νὰ σᾶς δώσουν βαθμοὺς χωρὶς ἀντίκρυσμα. Αὐτὸ ὅμως ποὺ τελικὰ χρειάζεστε, εἶναι ἀξίες γιὰ νὰ πλημμυρίσουν τὴν καρδιά σας. Ἀλλὰ αὐτὸ δὲν τὸ δίνει ἡ ἐποχή.
Ἡ κατάσταση στὸν τόπο μας εἶναι σὲ ἀδιέξοδο. Κάτι πρέπει νὰ γίνει ἄμεσα. Καὶ ἡ ἀλλαγὴ πρέπει νὰ ἀρχίσει ἀπὸ τὸ σχολεῖο. Ἂς ξεσηκωθοῦμε ὅλοι. Δάσκαλοι, γονεῖς καὶ παιδιὰ ἀρνηθεῖτε τὸ ψέμα, καὶ πολεμῆστε το σὰν τὸν μεγαλύτερο ἐχθρό. Χτυπῆστε τὴ μετριότητα, τὸν συμβιβασμὸ, καὶ τὴ μιζέρια σὰν τὴν χειρότερη ἀρρώστια. Μᾶς κοροϊδεύει τὸ σύστημα, ποὺ αὐτὸ είναι ὑπαίτιο γιὰ ὅλα, μᾶς ὁδηγεῖ σὲ ὑπαρκτικὸ ἐκφυλισμό.
Διεκδικῆστε τὴν πνευματικὴ ἐλευθερία σας μὲ ὅποιο κόστος. Ξαναφέρτε τὴν ἱστορία καὶ παράδοσή μας, τὴ γλῶσσα καὶ τὰ ἤθη μας στὴ ζωή σας. Ἀγωνιστεῖτε γιὰ κοινωνία μὲ εἰλικρίνεια, ἡρωισμό, καθαρότητα καὶ ἐξυπνάδα. Ἀπαιτῆστε πολιτικοὺς ποὺ νὰ ἀγαποῦν τὸν τόπο περισσότερο ἀπὸ τὰ στενὰ μυαλὰ καὶ συμφέροντά τους, ποὺ νὰ σέβονται τὴν ἱστορία περισσότερο ἀπὸ ὅσο προσδοκοῦν τὴν ψῆφο, ποὺ νὰ πονοῦν γιὰ τὸ κατάντημά μας περισσότερο ἀπ’ ὅσο ὑποτάσσονται στὶς ξένες σκοπιμότητες.
Ἀξιῶστε Ἐκκλησία ὄχι μὲ ἀδικαιολόγητους συντηρητισμούς, νεκροὺς συμβολισμούς καὶ πομπώδεις τελετουργίες, ὄχι Νομικὸ Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου μὲδικαιώματα, περιουσίες καὶ διεκδικήσεις, ἀλλὰ Ἐκκλησία μὲ πονεμένο προφητικὸ λόγο, μὲ αὐθεντικὴ πίστη, μὲ θυσιαστικὴ μαρτυρία καὶ ἅγια ζωή∙ Ἐκκλησία ποὺ νὰ ἐμπνέει καὶ νὰ ἔχει πρόταση ζωῆς. Τότε θὰ βρεῖτε τὸν Θεὸ ὁλοζώντανο μέσα σας. Τότε ὁ ἁγιασμὸς δὲν θὰ ἐπιβάλλεται μὲ ἐγκύκλιο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας,ἀλλὰ θὰ ἀποτελεῖ δικό σας αἴτημα. Τότε τὸ σχολεῖο θὰ ξαναγίνει ἡ ἐλπίδα τῆς ἐθνικῆς καὶ πνευματικῆς ἐπιβίωσής μας.
Τότε ἡ νέα χρονιὰ θὰ εἶναι ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ.
Σᾶς τὸ εὔχομαι μὲ ὅλη μου τὴν καρδιά.
Ὁ Θεὸς μαζί σας, ἀγαπητά μας παιδιά.
Μὲ πατρικὲς εὐχὲς καὶ ὅλη μου τὴν ἀγάπη,
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
+Μεσογαίας καὶ Λαυρεωτικῆ ς ΝΙΚΟΛΑΟΣ ‘
Παναγιώτης Τελεβάντος
Νομίζω ότι πειτίθεστε άδικα στον σεβασμιώτατο. Αυτο καταλάβατε εσείς απο την εγκύκλιο του; Αντιθέτως ο Μητροπολιτης υποστηρίζει οτι πρέπει ο αγιασμος να ξανααποκτήσει ουσιαστικη και όχι τυπικη σημασία. τονίζει στα παιδιά οτι τον χρειάζονται τον αγιασμο αλλά πρέπει να τον σέβονται. Ας μην βλέπουμε παντου εχθρους και ξωτικα. Νομίζω ότι είναι άκρως παραδοσιακό και έξυπνο κείμενο. Αγκίζει τις καρδιες των νέων γιατι κάνει και την αυτοκριτικη που είναι αναγκαία για να ακούσει ο νέος τα υπόλοιπα και να μη τα θεωρήσει ηθικολογίες διδάσκει όμως και την ανα΄γκη να βάλουμε ουσιαστικά το Θεό στη ζωή μας.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Αὐτοὶ ὅμως ποὺ ἔβαλαν αὐτοὺς τοὺς ἁγιασμοὺς στὴ ζωή μας, τὸπίστευαν. Πίστευαν ὅτι μαζὶ μὲ τὴν ἀνθρώπινη προσπάθεια, χρειάζεται καὶ ὁ φωτισμὸς καὶ ἡ βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Πίστευαν στὸν Θεό. Εἶχαν σχέση ζωντανὴ μαζί Του. Τὸν ἤθελαν στὴ ζωή τους, ὡς ὅ,τι πολυτιμότερο ὑπάρχει. Ἤθελαν ὅλα νὰ τὰ ἀρχίζουν μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Ἂν εἶναι ἔτσι, φυσικὰ νὰ γίνεται ὁ ἁγιασμός. Θὰ εἶναι ἡ πιὸσημαντικὴ στιγμὴ τῆς χρονιᾶς." Δεν συμφωνώ σε πολλά με τον Μεσογαίας αλλά νομίζω ότι ίναι εμπαθές εναντίον του, άκρως υποκειμενικο και παρερμηνευτικό το σχόλιό σας. Πιστεύω αντιθέτως ότι είναι ένα απο τα πιο βαθια πνευματικά κείμενα που έχει απευθύνει κληρικος προς νεό.
Σέβομαστε την άποψή σας, αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε μερικά πράγματα επειδή υπερβάλλετε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓράφετε:«επιτίθεστε άδικα στον σεβασμιότατο...είναι εμπαθές, άκρως υποκειμενικο και παρερμηνευτικό το σχόλιό σας.»
α)Εμείς σαν Αναβάσεις μεταφέραμε μια δημοσίευση και δεν κάναμε σχόλιο δικό μας. Ο σχολιασμός έγινε επωνύμως από τον θεολόγο Ιωάννη Ρεντζίδη, και όχι ανωνύμως όπως ο δικός σας.
β)Θα σας αποδείξουμε ότι δεν επιτιθέμεθα στον σεβασμιότατο απλά γιατί ενώ έχουμε σοβαρότερες αντιρρήσεις για πολλά θέματα, που αφορούν θέσεις, απόψεις ή πράξεις του σεβασμιοτάτου, όπως για παράδειγμα την μεταμόσχευση οργάνων, και ενώ έχουμε εντελώς αντίθετη άποψη δεν έχουμε γράψει ούτε ένα άρθρο εναντίον των απόψεων του, σε δυόμιση χιλιάδες αναρτήσεις.
γ)Όταν γράφουμε εμείς σαν Αναβάσεις κάποιο θέμα που φαίνεται ότι κρίνει θέσεις ή απόψεις πάντα το κάνουμε με κριτήριο το θέμα και όχι το πρόσωπο. Δεν έχουμε κάτι να μοιράσουμε με κανέναν, δεν μισούμε (με την βοήθεια του Θεού) κανέναν, δεν κερδίζουμε τίποτα από κανέναν.
γ)Δείξαμε ότι αυτή η επιστολή έγινε ήδη θέμα εργασίας σε μαθητές Λυκείου. Ερωτώ:Αν εμείς οι μετρίας ευφυίας και θεολογικότητας, έχοντες όμως μια σχετική θεολογική βάση δεν καταλαβαίνουμε το κείμενο του σεβασμιοτάτου, οι σημερινοί μαθητές λυκείου, με κατεστραμμένη α-παιδεία, με αποδομημένη θεολογική βάση, χωρίς παραδοσιακές αρχές, χωρίς ιδανικά, με άμβωνα την τηλεόραση της Νέας Εποχής, με κατεστραμμένες οικογενειακές σχέσεις, τι θα καταλάβουν από αυτό το κείμενο;
Το μόνο που θα τους μείνει είναι ότι «πρέπει να καταργήσουμε και τα υπόλοιπα Μυστήρια αφού δεν τα βιώνουμε και δεν τα καταλαβαίνουμε». Να μην βαπτιζόμαστε πλέον, να μην μετέχουμε στην Θεία Ευχαριστία, στα υπόλοιπα Μυστήρια. Εκεί καταλήγει αυτή η λογική.
δ)έχετε δει ποτέ πατερικό κείμενο και Άγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας να μιλά για εξαφάνιση Μυστηρίων επειδή δεν τα βιώνει το ποίμνιο ή ο ιερέας που τα εκτελεί;
Και αν ναί από ποιόν;
ε)Τώρα κάναμε τον δικό μας σχολιασμό, οπότε τώρα μπορείς να κρίνεις και την άποψή μας, και την ενδεχόμενη επίθεσή μας, και υποκειμενικότητά μας και εμπάθεία μας -όπως μας προσάψατε -στο πρόσωπο του Μητροπολίτου Μεσογαίας.
Λυπάμε πολύ διαβάζοντας την επιστολή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμε γιατί αναδύει μια αίσθηση ματαιοπονίας κι εγκατάλειψης της προσπάθειας (όποια κι αν είναι αυτή) γεγονός αντίθετο προς τα χαρακτηριστικά ενός καθοδηγητή.
Λυπάμε γιατί και μόνο η τυπική παρουσία του αγιασμού στα σχολεία είναι καλύτερη από την απουσία του. Έστω και να το βλέπει κάποιος είναι προτιμώτερο από να μην το βλέπει καθόλου.
Λυπάμε γιατί δυστυχώς κάπως έτσι ξεκινούν όλες οι αλλαγές στην κοινωνία μας. Κάποιοι αρχίζουν να συζητούν φιλοσοφικά ένα θέμα ή να το παρουσιάζουν σε κάποια ταινία) και μερικά χρόνια αργότερα να το βλέπουμε πραγματικότητα. Έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ όλες αυτές τις συζητήσεις περί κατάργησης "ανούσιων" μυστηρίων, των "πατέρων" της εκκλησίας (που ζητήθηκε από μητροπολίτη, εορτασμού εθνικών εορτών, πολυκαταστήματα ανοιχτά την ώρα της περιφοράς του επιταφίου κ.λ.π.
Λυπάμε γιατί απ' όσο γνωρίζω (μπορεί και να κάνω λάθος, παρακαλώ διορθώστε με) "κάποιος" είπε κάποτε ότι ο εχθρός θα έρθει με πρόσωπο οικείο και ανάμεσά μας δήθεν για το καλό μας...
Σέβομαι τους προβληματισμούς του Σεβασμιωτάτου για την αποξένωση του λαού από την εκκλησίας αλλά δυστυχώς πιστεύω ότι η λύση είναι η αντίθετη:
Συχνότερη παρουσία και συζήτηση με τα παιδιά, ενημέρωση του κόσμου, υποδειγματική συμπεριφορά της εκκλησίας και των κληρικών ώστε να είναι παράδειγμα προς μίμηση και τέλος προσαρμογή της εκκλησίας στη σύγχρονη ζωή ώστε να γίνουν όλα αυτά που εύχεται κι επιθυμεί.
Με εκτίμηση και σεβασμό,