Κεφάλαιον Ε΄- Α΄ Λόγος Περί Συνειδήσεως. Σταχυολογήματα « Περί Υπακοής» γ΄-θ΄

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε΄

Α΄ Περί Υπακοής, Παρακοής και Εκκοπής Θελήματος

Σταχυολογήματα « Περί Υπακοής»

 

 

γ΄. Ο Χριστός είπεν εις τους μαθητάς : « Ο ακούων υμών, εμού ακούει και ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί, ο δε εμέ αθετών αθετεί τον αποστείλαντά με» ( Λουκ. 10,16 ).
Διάδοχοι λοιπόν των Αποστόλων έρχονται οι ιεράρχαι, οι ιερείς, οι ηγούμενοι και οι Γέροντες μικρών συνοδειών, και όσοι υπακούουν εις τους διαδόχους των Αποστόλων, υπακούουν εις Αυτόν τον ίδιον τον Χριστόν μας και όσοι παρακούουν, τον Χριστόν αθετούν.
Δια τούτο εφ’ όσον θέλομεν να τεθώμεν υπό την υπακοήν του Χριστού, οφείλομεν να εκτελώμεν υπακοήν. Όχι εις όσα μας αναπαύουν να υπακούωμεν και εις όσα δεν θέλομεν, να παρακούωμεν, διότι ο Χριστός εζήτησεν εις την Γεθσημανή, να γίνη διαφορετικά η σωτηρία των ανθρώπων από τον Ουράνιον Πατέρα, αλλά επειδή ο Ουράνιος Πατήρ έκρινε τον Σταυρόν, απήντησε ο Χριστός τότε: «Όχι το ιδικόν μου, αλλά το ιδικόν Σου θέλημα να γίνη, Πάτερ μου» και «εγένετο υπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δε Σταυρού».

δ΄. Η Θεολογία είναι απόρροια της προσευχής και αυτή της τελείας υπακοής. Χωρίς υπακοήν ο Μοναχός ό,τι και να έχη ως προσόν ή χάρισμα, σύντομα θα το χάση. Ο υποτακτικός πολύκαρπος και κατάκαρπος από όλα τα χαρίσματα του Παρακλήτου πλουτεί νυν και εις τους αιώνας.

ε΄. Η χάρις του Θεού δια να μας επισκεφθή, θέλει να διατεθώμεν με απόλυτον υπακοήν εις ό,τι διδασκόμεθα. Να μη βάζωμεν το θέλημά μας εις το θέλημα του Γέροντος, διότι τούτο λέγεται πνευματική μοιχεία. Την υπακοήν πρέπει να την εργαζώμεθα με πολλήν ειλικρίνεια, διαφορετικά δεν θα σημειώσωμεν καμμίαν πρόοδον εις την μοναχικήν πορείαν μας. Η ταπείνωσις είναι εκείνη η αρετή,
που βοηθεί θαυμάσια εις την τελείαν εφαρμογήν της χριστομιμήτου υπακοής. Αντιθέτως ο εγωϊσμός και η υπερηφάνεια αντιστρατεύονται εις την απόκτησίν της.

στ΄. Ο υποτακτικός οφείλει να θυσιάζεται, να υπεραγαπά τον Γέροντα διότι η μετ’ αυτού ένωσις, δυναμώνει την ψυχήν του εις τον αγώνα του. Όστις αγαπά και υπακούει εις τον Γέροντά του, η ευχή του Γέροντος δεν τον αφήνει χωρίς καρπόν πνευματικόν, οπωσδήποτε θα σωθή και θα ανεβή εις τον υπερλαμπρον θρόνον του Θεού. Όστις τον πικραίνει, αργότερα θα κλαίη επί ερειπίων ψυχικών.

ζ΄. Είναι πάρα πολύ φοβερόν, τρομερόν λιαν να πιέσης και να εξαναγκάσης τον Γέροντά σου να κάμνη κάτι τι που η ψυχή του δεν το θέλει, αλλά το θέλεις εσύ. Είναι φοβερόν. Μόνον όποιος έχει προσωπικήν εμπειρίαν γνωρίζει αυτά. Ο πνευματικός σου Πατέρας και Γέροντάς σου αξίζει πιο πολύ από όλους τους ανθρώπους της γης, από όλον το σύμπαν!
Ο Διάβολος μόνον γνωρίζει πιο καλά απ’ όλους τι σημαίνει Γέροντας και υπακοή τελεία σ’ αυτόν.

η΄. Ποτέ σου να μην εξετάζης τι κάμνει ο Γέροντάς σου ή γιατί το κάμνει αυτό ή το άλλο. Μη τον κρίνης, διότι γίνεσαι αντίχριστος! Ποτέ εις την ζωήν σου μην ανεχθής να σου κατηγορήσουν άλλοι τον Γέροντά σου, αλλά να αντιδράς αμέσως, να τον σκεπάζης, να τον υπερασπίζεσαι.
Το «στραβόν» του Γέροντος, ίσιον το κάνει ο Χριστός μας, χάριν της αδιακρίτου και αδόλου υπακοής.

θ΄. Μέγιστον κατόρθωμα του σατανά να δυνηθή να πείση τον υποτακτικόν να κρύψη λογισμούς, να πράττη ο,τιδήποτε χωρίς την άδειαν και την ευλογίαν του Γέροντος και να μην εξομολογήται καθαρά τα πάντα εις τον πνευματικόν του πατέρα. Ένας τέτοιος υποτακτικός ουδέποτε θα βάλη καλήν αρχήν και ουδέποτε θα σημειώση προκοπήν χάριτος Θεού, αλλά έτσι θα σύρεται εδώ και εκεί, έως ότου έλθη το ταλαίπωρον τέλος της ζωής του.

17 Μονές σε Αμερική Καναδά -Εφραίμ Φιλοθείτη

Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 

Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος