Πατρικαί Νουθεσίαι Γέροντος Εφραίμ, προηγουμένου Ι.Μ. Φιλοθέου - Κεφ.Δ'« Περί Μοναχισμού, Παρθενίας και Αγνότητος» Επιστολές 11η -14η

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ΄
Περί Μοναχισμού, Παρθενίας και Αγνότητος

11) Επιστολή

Προς ετέραν πνευματικήν κόρην.

Προσεύχομαι, να σε κατευοδώση ο Θεός εν πάσι. Όταν φεύγη κανείς δια να μονάση, φέρει μαζί του τας αρετάς και τα πάθη. Και καλείται εις τον μοναχισμόν, τας μεν αρετάς να αυξήση, τα δε πάθη να εκριζώση. Εις την εκρίζωσιν των παθών συναντά δυσκολίαν αναλόγως με την τραχύτητα ή με την πληθύν των παθών και χρειάζεται και ανάλογος αυταπάρνησις προς επίτευξιν του σκοπού, που είναι η ελευθερία εκ των ατίμων παθών της αμαρτίας. Ποτέ δεν ευφραίνεται εκείνος που εγχειρίζεται, μάλλον πονεί, αλλά φιλοσοφεί ότι δια της εγχειρήσεως και του πόνου κατεργάζεται η υγεία της ψυχής του.
Συγκερασμένα θα είναι εις τον μοναχικόν δρόμον το γλυκύ της χάριτος με το πικρόν των παθών. Πότε ημέρα, πότε νύκτα, πότε έαρ, πότε χειμών. Έτσι οικονόμησεν η θεία πρόνοια την διατήρησιν του σώματος και της ψυχικής σωτηρίας.
Περνώντας ο χρόνος εις την μοναχικήν ζωήν, πληθυνομένων των πνευματικών γνώσεων, ελαφρύνεται το κοπιαστικόν του Γολγοθά, διότι έρχεται ο αγαθός Κυρηναίος, η παρηγορία των φωτεινών γνώσεων και σηκώνει το βάρος των παθών και έτσι ο οπαδός του Ιησού ανάλαφρος βαδίζει δια την τελείαν νέκρωσιν των παθών, οπότε θα τον διαδεχθή η ανάστασις. Ω παιδί μου, και τι ανάστασις! Γεύσις βασιλείας ουρανών! Κληρονόμος μεν Θεού, συγκληρονόμος δε Χριστού! Τότε δέχεται τον αρραβώνα η ψυχή, ότι νύμφη Χριστού μετά θάνατον θα γίνη εις αμόλυντον παστάδα, αιωνίως ευφραινομένη!
Τότε θα βλέπη τον εαυτόν της να πλέη εις ωκεανούς χαράς και θεωριών. Και όλα ταύτα τα πνευματικά αγαθά τα κερδίζει, όταν καλώς αγωνισθή δια την εκρίζωσιν των παθών εν υπομονή και ταπεινώσει.
Σου εύχομαι, παιδί μου, να αριστεύσης εις τον μελλοντικόν σου αγώνα.

12 ) Επιστολή

Εύχομαι ολόψυχα, να σε διαφυλάττη ο καλός μας Θεός υπό την κραταιάν Του σκέπην και να σε οδηγή
ως απλανής πυξίδα εις τον πόλον του αγνού προορισμού, εις μίαν αγίαν αφιέρωσιν παρά τους πόδας του Ιησού, ωσάν την αγίαν Μαρίαν, να ακούης τον λόγον της χάριτος λαλούμενον εν τη καρδία σου. Μη φοβού μηδένα πλην του Θεού, ο Οποίος ετάζει καρδίας και ανταποδίδει εις έκαστον κατά τα έργα του.
Αγωνίζου τον σωτήριον αγώνα μελετώσα το άδηλον της ζωής και ότι διαβάται είμεθα, πάροικοι και παρεπίδημοι, καθώς πάντες οι πατέρες μας, και ότι ήλθομεν, θα ίδωμεν και θα απέλθωμεν. Επελθών ο θάνατος ταύτα πάντα εξηφάνισε. Αγωνίζου όπως μισήσης εκ ψυχής τα πρόσκαιρα αγαθά και ως σοφός έμπορος εμπορεύσου και αγόρασε τον αγρόν όπου κρύπτεται ο θησαυρός, ο πολύτιμος μαργαρίτης και σκάψε και ευρέ αυτόν και τότε θα γίνης πλουσία εν χάριτι. Ο αγρός είναι ο μοναχισμός και ο πωλήσας όλα του τα θελήματα, τας γενικάς απολαύσεις και την ελευθερίαν, ηγόρασεν αυτόν και σκάψας, δηλαδή κοπιάσας εν τω μοναχισμώ, εύρε την χάριν του Παρακλήτου Πνεύματος και γέγονεν πλούσιος εις την αγάπην και την ελπίδα του Θεού. Ουδέν ωραιότερον του μοναχισμού, όταν ούτος βιώνεται εις τας γραμμάς, που εχάραξαν οι όσιοι πατέρες. Αποκτά κανείς την πολυτέλειαν της γνησίας χαράς και αγάλλεται εν τω Θεώ δια της μακαρίας ελπίδος, ότι θα ζήση μετά του Θεού αιωνίως εν μακαριότητι και ανεκλαλήτω χαρά! Ω, βάθος Θεού! Ω, πλούτος ανέκφραστος και γλυκύτατος! Αν ο Απόστολος Παύλος δεν ηδύνατο παρ’ όλην την ευγλωττίαν του, να δώση μίαν απλήν εικόνα των όσων είδε και αισθάνθηκε εν τη αρπαγή αυτού εις τον Παράδεισον, εγώ, το έκτρωμα, θα δυνηθώ να λαλήσω τα μεγαλεία της του Θεού απολαύσεως; Γεύσασθε και ίδετε ότι χρηστός ο Κύριος. Τέκνον εμόν και του Ιησού, πρόσεχε μη σε χωρίση του Ιησού κανέν των του κόσμου νομιζομένων αγαθών, αλλά όλον σου τον πόθον μετάθες εις τα ουράνια, διότι το πολίτευμα ημών εν Ουρανοίς υπάρχει. Καταφρόνησον τα πάντα, θεώρει ταύτα γην και σποδόν, ουδέν το σίγουρον εις τον παρόντα αιώνα. Φεύγε την αμαρτίαν ως φωτιά και δηλητηριώδη όφιν και κατάφευγε δια της ευχής εις τον Ιησούν και Αυτός θα σε γλυτώνη θαυματουργικώς. Θυσίασε τα πάντα δια τον Ιησούν, διότι Του αξίζει πάσα θυσιαζομένη αγάπη.


13 ) Επιστολή
Προς επιθυμούντας τον μοναχικόν βίον.
Ω, πώς να δυνηθώ να εκτιμήσω τον ασύλληπτον πλούτον της παρθενίας! Ποία γλώσσα πήλινος θα δυνηθή να εξυμνήση την δόξαν της κοντά εις τον Χριστόν μας! Η παρθενία είναι ισάγγελος, είναι εκείνη, που τον γήϊνον άνθρωπον τον κάμνει όμοιον με τον Χριστόν μας και την Παναγίαν μας, διότι αμφότεροι παρθένοι ήσαν. Προτού να αμαρτήσουν οι πρωτόπλαστοι ήσαν παρθένοι, μετά την παράβασιν έγιναν έγγαμοι. Άρα η παρθενία ενομοθετήθη πρώτον, ο δε γάμος είναι αποτέλεσμα της παρακοής και όσοι θέλουν να φθάσουν εις την αρετήν, που είχαν οι πρωτόπλαστοι, όταν ήσαν μέσα εις τον παράδεισον, πρέπει να ζήσουν εν παρθενία και αγνεία.
Η παρθενία και η αγνεία έχουν πολλήν παρρησίαν εις τον Θεόν, δια τούτο και την ζωήν σας να θυσιάσετε, μόνον την παρθενίαν σας να φυλάξετε, ως κόρην οφθαλμού, και, δια να την διατηρήσετε, πρέπει συνέχεια να λέγετε την ευχήν και να προσέχετε να φεύγετε τα αίτια, προσοχή εις τα μάτια σας.


14 ) Επιστολή

Θέλω να αγαπήσης τον Χριστόν μας, πιο πολύ τώρα, αφού δέχθηκες τον αρραβώνα μαζί Του. Ιδέ πόσην αγάπην σου έδειξε, κόρη μου, να σε πάρη από τον κόσμον και τώρα να ζης εις ένα μοναστήρι ήσυχο με τόσας προσευχάς και ψαλμωδίας και το κυριώτερον, να ζης με την ελπίδα της αιωνίου ζωής, όπου θα συμψάλης με τους αγγέλους του Θεού! Χίλιες ευχαριστίες κάθε στιγμήν να προσφέρης εις τον Θεόν δια τας τόσας ευλογίας Του, που σου εχάρισε από αγάπην.

17 Μονές σε Αμερική Καναδά -Εφραίμ Φιλοθείτη

Από το βιβλίο ΠΑΤΡΙΚΑΙ ΝΟΥΘΕΣΙΑΙ του Γέροντος Εφραίμ 

Ψηφιοποίηση κειμένου Κώστας  Αργυρακόπουλος