Στάρετς Σάββας Ο Παρηγορητής. «Ἄς γίνεται σέ ὅλα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ - Θαυμαστή διήγηση» Μέρος Α΄

«Στάρετς Σάββας  Ο Παρηγορητής»  - Διδαχές τοῦ στάρες Σάββα

Μετάφραση ἀπό τήν ρωσική γλῶσσα   π.Ιωάννου Φωτοπούλου

Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἡμερολόγιό του

«Ἄς γίνεται σέ ὅλα τό θέλημα τοῦ Θεοῦ - Θαυμαστή διήγηση» 

Ποιος εἶναι σήμερα ἥσυχος, ποιός δέν ἀνησυχεῖ, ποιός δέν ἔχει βασανισμένη τήν καρδιά του;
Σπανίως συναντᾶς ἥρεμο ἄνθρωπο.  

Ὑπάρχουν ἀκόμη καί κάποια παιδιά πού εἶναι ὅμοια μέ τούς μεγάλους, πού ἔχασαν τήν ὑπέροχη γοητεία, ἡ ὁποία σέ προσελκύει, σέ τραβάει στά παιδιά.  

Οἱ νεαροί ζοῦν σάν νά ἔχουν πυρετό, οἱ μεγάλοι ἔχουν τεντωμένα «νεῦρα», οἱ ἠλικιωμένοι στερήθηκαν τήν χαρακτηριστική τους ἡρεμία, τήν ψυχική τους εἰρήνη.  Ἡ ζωή ἔβαλε σέ ὅλα τή σφραγίδα της.  Ὅλα εἶναι σέ ἀναβρασμό.

    Ἄν ζήσατε στίς ὄχθες κάποιου μεγάλου ποταμοῦ μέ ἄφθονα νερά, τότε ξέρετε ὅτι καθώς λυσσομανᾶ τό ποτάμι καί τά  κύματα ἀναταράζουν τή βάρκα καί ἑτοιμάζονται νά τή βυθίσουν στήν ὑδάτινη ἄβυσσο, οἱ πλέοντες δέν πρέπει νά χάσουν τήν ἑτοιμότητά τοῦ πνεύματος.  

Ἀντίθετα, πρέπει μέ πολύ δύναμη νά ἐργασθοῦν γιά νά παλέψουν ἐναντίον τοῦ φοβεροῦ στοιχείου καί νά σώσουν τή ζωή τους.
  Καί καθένας γιά νά ἐκπληρώσει τό χρέος του, τό χρέος τοῦ χριστιανοῦ καί τοῦ Ρώσου πολίτη το σημερινό καιρό χρειάζεται ψυχική εἰρήνη, ἠρεμία πνεύματος.  

Κι αὐτό θα γίνει, ὅταν ἡ καρδιά φλέγεται ἀπό τήν πεποίθηση ὅτι ὁ πανταχοῦ παρών Κύριος καί Πατέρας μας, πού βασιλεύει σ’ ὅλο τόν κόσμο καί κατευθύνει τά  πάντα πρός τό ἀγαθό
δέ θά ἐγκαταλείψει ἐμᾶς τούς ἀδύνατους καί ἀνήμπορους, ὅτι Αὐτός ὁδηγεῖ τή ζωή τοῦ καθενός ἀπό μᾶς, τά  πλάσματά Του, καί ὅτι οὔτε μιά τρίχα τῆς κεφαλῆς μας, κατά το λόγο τοῦ Σωτήρος Χριστοῦ, δέν πέφτει χωρίς τό θέλημά Του.

  «Ἑαυτούς καί ἀλλήλους  καί πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα».  Αὐτή εἶναι μιά ἐκφώνηση τήν ὁποία συχνά ἀκοῦμε κατά τή Θεία Λειτουργία.  Ἄς ἀντηχεῖ ὄχι μόνο στ’ αὐτιά μας, ἀλλά ἄς φθάνει μέχρι τήν καρδιά, μέχρι τό βάθος της καί ἄς βρίσκει ἐκεῖ εἰλικρινῆ καί καταφατική ἀπόκριση.

«Γεννηθήτω τό θέλημά Σου».  Τά λόγια αὐτά τῆς Κυριακῆς προσευχῆς, σάν τίς θωπευτικές θερμές ἀκτίνες τοῦ ἥλιου, ἄς θερμαίνουν τήν ὕπαρξή μας χύνοντας σ’ αὐτήν τή μακάρια εἰρήνη καί τήν ἥσυχη στάση μας σέ ὅλες τίς δυστυχίες καί τίς χαρές τῆς ζωῆς , ἐνισχύοντάς τήν σέ κάθε δραστηριότητα πού ἐπιβάλλεται σέ κάθε θέση ἤ κατάσταση πού βρισκόμαστε.
Τό νά παραδώσεις τόν ἑαυτό σου στή θεία καθοδήγηση, το νά μπεῖς κάτω ἀπό τή ζεστή καί γεμάτο ἀγάπη σκέπη τοῦ Θεοῦ, αὐτός εἶναι ὁ σπουδαιότερος ὅρος μιᾶς εὐτυχισμένης ζωῆς.

Θεωροῦμε κατάλληλη τή στιγμή, χάριν νουθεσίας, νά παραθέσουμε τή διήγηση γιά κάποιο μοναχό ὁ ὁποῖος ὑπέταξε τό δικό του θέλημα στό  θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἀπόλαυσε μεγάλη εἰρήνη στήν ψυχή του, λαμβάνοντας ἀπό τό Θεό τό ἰαματικό χάρισμα. 

 Πολλοί ἀσθενεῖς γίνονται καλά μόνο μέ τό ἄγγιμα τοῦ ἐνδύματος του.  Παντοῦ συναντοῦσε μεγάλο σεβασμό γιά τό πρόσωπό του.  Μεταξύ αὐτῶν οἱ ἀδελφοί τῆς μονῆς ἐκπληττονταν πολύ μέ ὅσα γίνονταν ἀπό τό συμμοναστή τους, ἐπειδή δέν παρατηροῦσαν σ’αὐτόν κανένα ἰδιαίτερα ἐξέχον ἀσκητικό ἀγώνισμα, οὔτε αὐστηρή νηστεία, οὔτε ὑπερβολικούς κόπους, οὔτε κάτι ἄλλο. Ζοῦσε, ὅπως ὅλοι οἵ ἄλλοι.  

Ἕνα μόνο πρᾶγμα κρατοῦσε μέ αὐστηρότητα. Ὅλα ὅσα τοῦ συνέβαιναν τά  δεχόνταν πρόθυμα καί εὐχαριστοῦσε γι’ αὐτό τό Θεό.  Ἕνα τόν διέκρινε: Εἶχε παραδοθεῖ ὁλοκληρωτικά στό  θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Κάποτε πού ὁ μοναχός αὐτό θεράπευσε κάποιους ἀρρώστους χωρίς κανένα ἰατρικό μέσο διά τῆς ζώσης ἐν αὐτῷ χάριτος καί δυνάμεως, ὁ προεστώς τοῦ κοινοβίου τόν ρώτησε ποία ἦταν ἡ αἰτία τῆς θεραπείας, γιατί οἱ  προσευχόμενοι σ’ αὐτόν λαμβάνουν τήν ἴαση.
-Καί ἐγώ ὁ ἴδιος ἐκπλήττομαι πού μπορῶ νά τούς δίνω τήν ὑγεία τους, ἀπάντησε ὁ μοναχός.  Ντρέπομαι πού τά  ἐνδύματά μου, ἔχουν ἰαματική δύναμη, γιατί ἐγώ οὔτε μέ νηστεία, οὔτε μέ ἄλλα ἀσκητικά, μοναστικά ἀγωνίσματα, ἀξιώθηκα νά λάβω τέτοιο δῶρο ἀπό τό Θεό.

 Ψηφιοποίηση κειμένου Κατερίνα