Ὁ ἱερομόναχος π. Δομέτιος. Πνευματικός τῆς μονῆς Ριμέτς. Μέρος Γ'

Ὁ ἱερομόναχος π. Δομέτιος

Πνευματικός τῆς μονῆς Ριμέτς

Μέρος Γ'

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Ἐγώ δέν εἶχα ἀκούσει γι᾿ αὐτό τό μοναστήρι μέχρι τώρα, ἀλλά ἐνδιαφέρθηκα νά μάθω ποῦ εἶναι καί ἦλθα γιά νά ἐκπληρώσω τήν ὑπόσχεσί μου.
Κατόπιν ἔβγαλε ἕνα φάκελλο, μοῦ τόν ἔδωσε λέγοντάς μας:
-Νά τόν ἀνοίξετε μετά τήν ἀναχώρησί μου.
Ἐπῆρα τόν φάκελλο καί εὐχαρίστησα τήν κυρία, ἡ ὁποία ἀνέβηκε στό αὐτοκίνητό της καί ἀνεχώρησε. Ἅπλωσα τό χέρι μου νά δώσω τόν φάκελλο στόν π. Δομέτιο, ἀλλά ἐκεῖνος δέν τόν δέχθηκε καί μοῦ εἶπε:
-Πήγαινε νά τόν βάλης μπροστά στήν Εἰκόνα τῆς Θεοτόκου, διότι αὐτή μᾶς ἔστειλε αὐτά τά χρήματα.
Ἐπήγαμε μαζί στήν ἐκκλησία, ἔβαλα τόν φάκελλο στήν Εἰκόνα μπροστά. Τήν ἐπροσκυνήσαμε καί κατόπιν τόν ἀνοίξαμε. Ἦσαν μέσα 5.000 λέϊ.
Μέ δάκρυα στά μάτια εὐχαρίστησα τήν Κυρία Θεοτόκο γιά τήν βοήθειά της. Τώρα εἴχαμε μέ τί νά πληρώσουμε τούς ἐργάτες μας. Μᾶς ἐχρειάζοντο ἀκόμη 100 λέϊ. Ὅμως μετά ἀπό λίγη ὥρα ἦλθε ἕνας Χριστιανός ἀπό κάποιο χωριό.
Μᾶς ἔδωσε ἕνα χαρτί μέ ὀνόματα γιά μνημόσυνο καί 100 λέϊ. Ἔτσι τό ἀπόγευμα εἴχαμε ἤδη στά χέρια μας τό ποσό πού ἠθέλαμε. Ὁ Καλός Θεός καί ἡ Μητέρα Του Κυρία Θεοτόκος ἔκαναν τό θαῦμα τους μέ τήν δυνατή πίστι τοῦ π. Δομετίου καί τήν βαθειά του εὐλάβεια πρός τήν Κυρία Θεοτόκο.
Ἀπέθανε ὁ π. Δομέτιος ἐπάνω στούς κόπους τῶν πολλῶν καθηκόντων του.
Εἶχε βρέξει κάποια φορά πάρα πολύ καί ὁ π. Δομέτιος ἐπήγαινε μέ ἀρκετές ἀδελφές στό γειτονικό χωριό νά πάρουν καί μεταφέρουν τρόφιμα καί ἄλλα πράγματα γιά τήν μονή μας. Αὐτοκίνητο δέν ἐρχόταν στήν μονή ἐξ αἰτίας τῶν συχνῶν βροχοπτώσεων καί πλημμυρῶν. Καθ᾿ ὁδόν ἔλεγε στίς Ἀδελφές ὅτι εἶδε ἕνα ὡραῖο ὄνειρο, ἀλλά δέν τούς τό εἶπε.
Ἔφθασαν στό χωριό, ἐπῆραν τά χαρτόκουτα μέ τά τρόφιμα. Ὁ π. Δομέτιος ἐπῆρε δύο ἀπό τά μεγαλύτερα κουτιά, τά ἔβαλε στήν πλάτη του καί ἀνεχώρησαν γιά τό μοναστήρι. Ὅταν ἔφθασαν στήν ξύλινη κρεμαστή γέφυρα, ὁ πατήρ ἐκάθισε λίγο κάτω, δίπλα στό νερό καί...δέν σηκώθηκε.
Ἔπασχε ἀπό ἆσθμα.
 Τόν μετέφεραν οἱ Ἀδελφές στό μοναστήρι μέ δάκρυα καί στεναγμούς. Στήν ταφή του παραβρέθηκε ὁ Ἐπίσκοπος τῆς Ἄλμπα Ἰούλια Αἰμιλιανός, περισσότεροι ἀπό 100 ἱερεῖς καί χιλιάδες Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι ἔπρεπε νά διανύσουν μεγάλες ἀποστάσεις  ἀλλάζοντας συνεχῶς κατευθύνσεις, λόγῳ τῶν πολλῶν βροχῶν ἕνεκα τῶν ὁποίων εἶχαν πλημμυρίσει τά ποτάμια. Ροῦχα γιά τόν ἐνταφιασμόν του , τοῦ ἔδωσαν δύο ἄλλοι ἱερεῖς τοῦ μοναστηριοῦ, διότι αὐτός δέν εἶχε παρά τά ροῦχα πού φοροῦσε. Τά εἶχε δώσει ὅλα ἐλεημοσύνη στούς πτωχούς τῶν γύρω χωριῶν.
Ἡ θερμή πίστις του, ἡ ἀγάπη του γιά τόν Θεό καί τούς ἀνθρώπους μέχρι θυσίας, ἡ βαθειά του ταπείνωσις καί ἡ ἐλεήμων καρδία του, μέ ὅλα αὐτά ἦτο στολισμένη ἡ ψυχή τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Δομετίου. Ὄχι μόνο γιά τήν Ἀδελφότητα, ἀλλά καί γιά τούς Χριστιανούς τῶν γύρω σκορπισμένων μέσα στά δάση χωριῶν, ὁ π. Δομέτιος ἦτο ὁ ἀκούραστος διάκονος τῆς ἀγάπης  στήν κάθε ἀνάγκη τους, στήν ἀσθένειά τους, στήν συμφορά τους, γιά τήν ἐξομολόγησί τους, χωρίς νά ξεκουράζεται ἐνίοτε τίς νύκτες.
Ἐκοπίασε σάν ἕνας καλός ὑπηρέτης τοῦ Χριστοῦ καί τώρα ἀναπαύεται μαζί μέ ὅλους τούς ἁγίους στήν χαρά τοῦ Κυρίου του.

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Εἰκόνες πραότητος