Γέροντος Παϊσίου του Αγιορείτου. Λόγοι Γ΄ Μέρος Τέταρτο . Κεφάλαιο 1ον. 1) «Όσοι ασχολούνται μέ μάγια λένε και πολλά ψέματα» 2) «Οί δαιμονικές, μαγικές ενέργειες » 3) «Ό διάβολος ποτέ δέν μπορεί νά κάνη καλό »

Λόγοι Γ΄

ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
"ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ" 
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

ΟΙ ΜΑΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΤΟΥ ΣΚΟΤΟΥΣ 

«Όσοι ασχολούνται μέ μάγια λένε και πολλά ψέματα»

- Γέροντα, οί μάγοι έχουν κάποια πληροφορία;
- Έχουν πληροφορία από τόν διάβολο, αλλά λένε καί πολλά ψέματα. Κι εσείς νά προσέχετε εκεί στο αρχονταρίκι. Πρέπει νά ελέγχετε τήν κατάσταση. Νά βλέπετε τί άνθρωποι είναι αυτοί πού έρχονται, γιατί μπορεί νά έρθη καί κανένας πού ασχολείται μέ μαγικά.
Σας φαίνεται παράξενο; Σε μιά αγρυπνία εδώ ήρθαν δυο άτομα πού ασχολούνταν μέ μαγικά. Πλησίαζαν τούς ανθρώπους καί τούς έλεγαν διάφορα. Έλεγαν καί ψέματα ότι έχουν σχέση καί μέ τόν Καντιώτη. Σέ μιά γυναίκα είπαν: «Σού έχουν κάνει μάγια. Θά 'ρθούμε στό σπίτι σου, νά τά λύσουμε μέ έναν σταυρό πού έχουμε».
Έρχονται στήν αγρυπνία, μιλούν καί λίγο πνευματικά, οπότε σού λένε οί άλλοι: «αφού έρχονται στήν αγρυπνία, είναι πιστοί άνθρωποι», καί ανοίγουν τήν καρδιά τους.
Πώς μπερδεύουν τόν κόσμο μέ τά ψέματα πού λένε! Γιά νά ξεγελάση κάποιος μιά κοπέλα, της είπε: «Ό πατήρ Παϊσιος είδε όραμα ότι θά σέ παντρευτώ· πάρε νά φορέσης αυτό, χωρίς νά εξέτασης τί είναι», καί της έδωσε κάτι πού ήταν μαγικό.
Αλλά εκείνη ευτυχώς δέν τό φόρεσε. «Καλά, ό πατήρ Παΐσιος μέ τέτοια ασχολείται!», είπε καί πιάνει καί μου γράφει ένα γράμμα, τέσσερις σελίδες μέ πυκνά γράμματα, γεμάτο βρισιές. Τέτοιο βρισίδι! «Δέν πειράζει, λέω, βρίσε με. Χαλάλι νά γίνη τό βρισίδι, αφού δέν ξεγελάστηκες νά φορέσης αυτό τό σατανικό!».
- Σας ήξερε, Γέροντα;
- Όχι, δέν μέ ήξερε. Κι εγώ δέν τούς ήξερα, ούτε αυτήν ούτε εκείνον.

«Οί δαιμονικές, μαγικές ενέργειες »

- Γέροντα, τί είπατε στους μαθητές πού ήρθαν σήμερα καί σας είπαν ότι κάλεσαν τό πνεύμα;
-Τί νά τούς πώ; Τούς έδωσα πρώτα ένα καλό ξεσκόνισμα! Είναι άρνηση πίστεως αυτό πού έκαναν. Από τήν στιγμή πού καλούν τόν διάβολο καί τόν δέχονται, αρνούνται τόν Θεό.
Γι' αυτό τούς είπα κατ' αρχάς νά μετανοήσουν, νά εξομολογηθούν ειλικρινά, καί στο εξής νά προσέχουν· νά εκκλησιάζωνται, νά κοινωνούν μέ ευλογία του πνευματικού τους, γιά νά εξαγνισθούν. Έχουν ελαφρυντικά, επειδή είναι παιδιά καί τό έκαναν σάν παιχνίδι.
Αν ήταν μεγάλοι, θά πάθαιναν μεγάλο κακό· ό διάβολος θά αποκτούσε μεγάλη εξουσία επάνω τους· αλλά καί αυτά τώρα τά τραντάζει.
- Δηλαδή, Γέροντα, τί έκαναν ακριβώς;
- Αυτό πού κάνουν πολλοί... Βάζουν σέ ένα τραπέζι ένα ποτήρι μέ νερό καί γύρω-γύρω τοποθετούν τά γράμματα τού αλφαβήτου Α, Β, Γ, κ.λπ. Βάζουν μετά τό δάχτυλο τους μέσα στο νερό καί καλούν τό πνεύμα, δηλαδή τόν διάβολο.
Τό ποτήρι γυρίζει, σταματά μπροστά σέ γράμματα καί σχηματίζει λέξεις. Αυτά κάλεσαν τό πνεύμα καί, όταν ήρθε, τό ρώτησαν: «Υπάρχει Θεός;». «Δέν υπάρχει!», τούς λέει.«Ποιος είσαι εσύ;», τό ρωτούν. «Ό σατανάς!», τούς λέει. «Υπάρχει σατανάς;». «Υπάρχει!». Δηλαδή βλακείες χονδρές! Δέν υπάρχει Θεός καί υπάρχει σατανάς! Όταν τό ξαναρώτησαν, αν υπάρχη Θεός, τούς είπε: «Ναί, υπάρχει». Μιά «ναί», μιά «όχι», οπότε προβληματίσθηκαν τά παιδιά.
Έτσι οικονόμησε ό Θεός, γιά νά βοηθηθούν. Μιά κοπέλα από τήν συντροφιά τους τήν χτύπησε τό ποτήρι. Επέτρεψε ό Θεός νά τήν χτυπήση, γιά νά συνέλθουν καί τά άλλα παιδιά.
Σήμερα πολλοί, όταν θέλουν νά κάνουν κακό σέ κάποιο πρόσωπο, καταφεύγουν σέ μάγους πού χρησιμοποιούν τήν κέρινη κούκλα του βουντού[1]. Οί μάγοι τό έχουν κάνει αυτό παιχνίδι, χόμπι.
- Γέροντα, τί κάνουν;
- Φτιάχνουν μιά κούκλα από κερί καί, όταν κάποιος τούς ζητάη νά βλαφθή ό εχθρός του π.χ. στά μάτια, καρφώνουν μία βελόνα στά μάτια της κούκλας καί αναφέρουν τό όνομα αυτού πού θέλουν νά βλάψουν, κάνοντας διάφορα μαγικά.
Καί πράγματι τό άτομο εκείνο, άν ζή αμαρτωλή ζωή καί δέν εξομολογήται, προσβάλλεται από δαιμονική ενέργεια στά μάτια. Πάνε νά βγουν τά μάτια του από τόν πόνο! Κάνει εξετάσεις, αλλά οί γιατροί δέν βρίσκουν τίποτε.
Νά, καί τά μέντιουμ τί κακό κάνουν! Δέν φθάνει πού παίρνουν τά χρήματα από τούς ανθρώπους, αλλά διαλύουν καί οικογένειες. Πάει λ.χ. κάποιος στό μέντιουμ καί λέει κάποιο πρόβλημα πού έχει. «Κοίταξε, του λέει εκείνο, μιά συγγενής σου πού είναι λίγο μελαχρινή, λίγο ψηλή κ.λπ. σού έχει κάνει μάγια». Ψάχνει αυτός νά βρή ποιά από τό σόι του έχει αυτά τά χαρακτηριστικά.
Κάποια θά βρή πού νά μοιάζη έστω καί λίγο. «Ά, αύτη είναι, λέει, πού μού έκανε μάγια» καί τόν πιάνει ένα μίσος εναντίον της. Κι εκείνη ή φουκαριάρα νά μήν ξέρη τίποτε - μπορεί νά τόν έχη ευεργετήσει κιόλας , καί αυτός νά έχη μιά αγανάκτηση εναντίον της, νά μή θέλη ούτε νά τήν δή!
Ξαναπάει στό μέντιουμ κι εκείνο τού λέει: «Τώρα πρέπει νά λύσουμε τά μάγια. Καί γιά νά τά λύσουμε, δώσε μερικά χρήματα». «Έ, αφού τά βρήκε, λέει αυτός, πρέπει νά τόν ανταμείψω»! Δώσ' του χρήματα...
Βλέπεις ό διάβολος τί κάνει; Βάζει σκάνδαλα. Ενώ ένας καλός άνθρωπος, ακόμη κι άν ξέρη κάτι συγκεκριμένο γιά κάποιον, ποτέ δέν θά πή: «ό τάδε σέ έχει βλάψει», αλλά θά προσπαθήση νά τόν βοηθήση. «Κοίταξε, θά του πή, μή βάζης λογισμούς. Νά έξομολογηθής καί μή φοβάσαι». Καί έτσι βοηθάει καί τόν έναν καί τόν άλλον. Γιατί καί αυτός πού έβλαψε τόν άλλον, όταν τόν βλέπη νά τού φέρεται μέ καλωσύνη, προβληματίζεται μέ τήν καλή έννοια, καί μετανοεί.

«Ό διάβολος ποτέ δέν μπορεί νά κάνη καλό »

 
- Γέροντα, μπορεί ένας μάγος νά θεραπεύση κάποιον άρρωστο;
- Μάγος καί νά θεραπεύση άρρωστο άνθρωπο! Έναν πού τραντάζεται από τό δαιμόνιο, αυτόν μπορεί νά τόν κάνη καλά στέλνοντας τό δαιμόνιο σέ άλλον. Γιατί ό μάγος μέ τόν διάβολο είναι συνέταιροι, οπότε λέει στόν διάβολο: «Βγές άπό αυτόν καί πήγαινε στόν τάδε».
Βγάζει λοιπόν τό δαιμόνιο από εκείνον καί συνήθως τό στέλνει σέ κάποιον συγγενή του ή γνωστό του πού έχει δώσει δικαιώματα στόν διάβολο. Λέει μετά αυτός πού είχε τό δαιμόνιο: «εγώ υπέφερα, αλλά ό τάδε μ' έκανε καλά», καί έτσι γίνεται διαφήμιση.
Καί γυρίζει τελικά τό δαιμόνιο σέ συγγενείς ή σέ γνωστούς. Αν κάποιος, άς υποθέσουμε, είναι καμπουριασμένος από δαιμονική επήρεια, μπορεί ό μάγος νά διώξη τό δαιμόνιο από εκείνον, νά τό στείλη άλλου καί νά σηκωθή όρθιος ό καμπούρης. Αν όμως έχη καμπούρα  από αναπηρία, δέν μπορεί ό μάγος νά τόν κάνη καλά.
Μού είπαν γιά μιά γυναίκα ότι θεραπεύει άρρωστους, χρησιμοποιώντας διάφορα αγιωτικά. Όταν άκουσα τί κάνει, έμεινα κατάπληκτος από τήν τέχνη του διαβόλου. Κρατάει έναν σταυρό καί ψάλλει διάφορα τροπάρια. Ψάλλει π.χ. τό ­Θεοτόκε Παρθένε καί, μόλις φθάση στο ­ευλογημένος ό καρπός της κοιλίας σου, φτύνει κοντά στόν σταυρό, βλασφημάει δηλαδή τόν Χριστό, γι' αυτό τήν βοηθάει μετά τό τσιγκελάκι.
Έτσι, μερικούς πού είναι άρρωστοι, έχουν μελαγχολία κ.λπ. από δαιμονική επήρεια καί οί γιατροί δέν μπορούν νά τούς κάνουν καλά, αυτή τούς θεραπεύει, γιατί διώχνει τό δαιμόνιο πού προ- καλεί τό βάρος, τό στέλνει σέ άλλον, καί απαλλάσσονται εκείνοι από τήν θλίψη. Καί πολλοί τήν έχουν γιά αγία! Τήν συμβουλεύονται, καί λίγο-λίγο βλάπτει τήν ψυχή τους, τούς καταστρέφει.
Χρειάζεται πολλή προσοχή. Νά φεύγη κανείς μακριά από τούς μάγους καί τά μάγια, όπως φεύγει μακριά από τήν φωτιά καί τά φίδια. Νά μήν τά μπλέκουμε τά πράγματα. Ό διάβολος δέν μπορεί ποτέ νά κάνη καλό. Μόνον τις αρρώστιες πού προκαλεί ό ίδιος μπορεί νά θεραπεύση. Είχα ακούσει τό έξης περιστατικό: Ένας νεαρός είχε μπλέξει μέ κάποιον μάγο καί ασχολήθηκε μέ μαγικά. Έπαθε μετά ζημιά, αρρώστησε καί κατέληξε στό νοσοκομείο.
Μήνες ξοδεύτηκε ό πατέρας του, γιατί δέν είχαν τότε ασφάλεια, γιά νά βρουν τί έχει. Οί γιατροί δέν τού έβρισκαν τίποτε. Είχε γίνει χάλια. Τί κάνει τότε ό διάβολος! Τού εμφανίζεται σάν τόν Τίμιο Πρόδρομο, πού τόν είχαν πολιούχο στον τόπο του, καί τού λέει: «Θά σέ κάνω καλά, αν ό πατέρας σου χτίση μία εκκλησία».
Τό είπε τό παιδί στόν πατέρα του κι εκείνος ό καημένος είπε: «παιδί μου είναι, όσα έχω νά τά δώσω, αρκεί νά γίνη καλά», καί έταξε στόν Τίμιο Πρόδρομο νά τού χτίση εκκλησία. Ό διάβολος έφυγε καί τό παιδί έγινε καλά. Έκανε τό... θαύμα! Όποτε λέει ό πατέρας:«Έγώ έταξα νά χτίσω εκκλησία. Πρέπει νά εκπληρώσω τό τάμα μου». Δέν είχαν καί οικονομική άνεση καί, γιά νά χτίση τόν ναό, πούλησε όσα χωράφια είχαν. Έδωσε όλη τήν περιουσία του.
Τά παιδιά του έμειναν στόν δρόμο. Αγανά- κτησαν, «νά λείψη ή Όρθοδοξία» είπαν, καί έγιναν Ιεχωβάδες. Βλέπεις τόν διάβολο τί κάνει; Φαίνεται, εκεΐ δέν υπήρχαν Ιεχωβάδες καί βρήκε αυτός τρόπο νά γίνουν κι εκεί Ιεχωβάδες!


1. Είδος μαγείας πού ασκείται κατά τήν παραδοσιακή θρησκευτική λατρεία τής 'Αιτης καί της νότιας Αμερικής. Ό όρος προέρχεται από τήν λέξη «βόντουν», πού σημαίνει θεός ή πνεύμα.


Απόσπασμα από τις σελίδες 180-185 του βιβλίου:
            ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
                              ΛΟΓΟΙ Γ΄      
                ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΦΥΠΝΙΣΗ
                  ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
       «ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
                ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ