Τά συγγράμματα τοῦ πατέρα σας, σᾶς ἐβοήθησαν στίς πνευματικές σας ἀναζητήσεις; Πῶς ἀντέδρασε ὁ πατέρας σας, ὅταν ἀναχωρήσατε γιά τό μοναστήρι; Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Μοναχισμός. Ἡ ὁδός τῆς οὐσιαστικῆς ἐμπειρίας
Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα 

Ἐδιαβάσατε τά συγγράμματα τοῦ φιλοσόφου πατέρα σας; Σᾶς ἐβοήθησαν καθόλου στίς πνευματικές σας ἀναζητήσεις;

Γνωρίζω πολύ λίγο τόν φιλόσοφο Νόϊκα, ἐπειδή δέν ἐσπούδασα φιλοσοφία, δέν ἠμπορῶ νά διαβάσω τά βιβλία του. Δέν ἠμπορῶ νά διαβάσω παρά μόνο μερικές συγκεκριμένες σελίδες, πού μποροῦν νά σταθοῦν παράλληλα μέ τήν θεολογία, ὅπως τήν ζῶ (διότι ἐγώ δέν ἐσπούδασα τήν θεολογική ἐπιστήμη).
Νομίζω ὅτι δέν πρέπει νά φοβούμεθα ἀπό τίς πολυάριθμες αἱρέσεις, οὔτε ἀπό τούς παπικούς, τούς οὐνίτες κλπ, ὅσο πρέπει νά φοβούμεθα ἀπό τίς ἁμαρτίες μας. Ἐμεῖς νά εἴμεθα καί νά παραμένουμε δίκαιοι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, μέ τήν δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ πού μεταφράζεται σέ ἀγάπη. Μέ τήν ἀγάπη ἠμποροῦμε νά νικήσουμε ὅλες τίς δοκιμασίες μας. Πολύ περισσότερη δύναμι ἔχει αὐτός πού φαίνεται ἀδύνατος, ἀλλά ἔχει ὅμως ἀγάπη.
Πρέπει ἀκόμη νά γνωρίζουμε τό ἔργο γιά τό ὁποῖο θά εἴμεθα ἄκαμπτοι. Γιά παράδειγμα, ὁ Χριστός μας, στίς ἐρωτήσεις τοῦ Καϊάφα, δέν ἀπαντοῦσε καθόλου. Τοῦ ἔδωσε μόνο μία ἀπάντησι καί ὁμιλῶντας ἀνθρώπινα, αὐτός ἦτο ἀκριβῶς ὁ λόγος, τόν ὁποῖον δέν ἔπρεπε νά εἰπῆ, ἐάν ἤθελε νά μή σταυρωθῆ. Ἀλλά Αὐτός ἀπό ἄπειρη καλωσύνη, ἀπήγγειλλε αὐτόν τόν μοναδικό λόγο, πού τοῦ ἐσφράγισε καί τό τέλος τῆς ζωῆς Του, διότι ἤθελε τήν σταύρωσι γιά τήν σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου.
Ἕνα μόνο ἔργο δέν ἤθελε νά παραμείνη κρυφό καί δέν νοιαζόταν γιά τούς ψευδομάρτυρές του.
Ὅταν τόν ἐρώτησαν ἐάν Αὐτός εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἀπήντησε: «Ἐγώ εἶμαι». Νομίζω ὅτι καί ἐμεῖς παράλληλα μέ αὐτή τήν στάσι τοῦ Ἰησοῦ, δέν πρέπει νά φρίττουμε ἀπό τόν γενόμενο προσηλυτισμό τῶν αἱρετικῶν, ἀλλά μέ τά μέσα τῆς Ἐκκλησίας, προσευχή, ἐντολές καί προπαντός τήν ἀγάπη πρός τούς ἐχθρούς καί τήν κατανόησι τοῦ κάθε ἀνθρώπου, νά φανερώσουμε ἔτσι τήν ἀλήθεια τῆς Ὀρθοδοξίας.
Διότι, ὅπως λέγει κάποιος Γέροντας ὅτι «ἡ Ὀρθοδοξία δέν πείθει, ἀλλά μεταμορφώνει». Σέ προσελκύει. Σοῦ μεταμορφώνει τήν καρδιά. Αὐτή εἶναι τό μεγαλύτερο ὅπλο μας. Ἡ ἀγάπη, ἡ ὁποία μπορεῖ νά μαγνητίζη, νά μεταμορφώνη, ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Καί γνωρίζουμε ὅτι ἡ «ἀγάπη οὐδέποτε ἐκπίπτει». (Α΄Κορ.15,8).

Πῶς ἀντέδρασε ὁ πατέρας σας, ὅταν ἀναχωρήσατε γιά τό μοναστήρι;

Ναί, ἐνδιαφέρουσα ἡ ἐρώτησις. Ἦτο μία ἔντασις ἀνάμεσά μας, πολύ συγκινητική. Αὐτός ἦτο ἄνθρωπος εὐαίσθητος καί μέσα ἀπ᾿ αὐτή τήν εὐαισθησία του ἐδιάβασα ὅλη τήν ζωή του. Ἦτο μία ἔντασις πού ξεκίνησε ἀπό τήν παιδική μου ἡλικία, ὅταν ἐσκεπτόμουν: «τΤί εἶναι ἕνας φιλόσοφος; Καί τόν κτυποῦσα μ᾿ αὐτή τήν ἐρώτησι: «Τί εἶναι ἕνας φιλόσοφος; Τί κάνεις ἐσύ σάν φιλόσοφος; Περνούσαμε μπροστά ἀπό ἕνα πεταλωτή καί τοῦ ἔλεγα: «Καί ὁ πεταλωτής αὐτός κάνει κάτι περισσότερο ἀπό σένα. Μακάρι νά κάνης κάτι ὠφέλιμο καί σύ».
Τώρα δέν ἠμπορῶ νά ξέρω τί ἐπίστευε αὐτός στήν ἀρχή τῆς μοναχικῆς μου ζωῆς. Ἴσως νά ἐπίστευε ὅτι ριψοκινδύνευα σέ μεγαλύτερα ὕψη, ἀπό ὅπου, ἐάν πέσης, θά γίνης μικρά κομματάκια (διότι δέν εἶχε γνωρίσει ὅτι ἡ μοναχική ζωή δέν εἶναι τυχοδιωκτισμός καί ἀνάβασις σέ κοσμικά ὕψη, ἀλλά εἶναι προσγείωσις, ταπείνωσις, ἀπ᾿ ὅπου δέν ἠμπορεῖς νά πέσης).
Ὅταν τό 1968 ὁ πατέρας ἐξῆλθε ἀπό τήν φυλακή, τοῦ ἔστειλα γράμμα καί τοῦ ζήτησα τήν πατρική εὐχή του. Καί μοῦ τήν ἔδωσε μέ ὅλη του τήν ψυχή. Ἀλλά μέ ἐμπόδιζε λίγο, θέλοντας νά μορφωθῶ, κάτι γιά τό ὁποῖον ἐγώ εἶχα διαφορετική  ἀντίληψι μέσα στόν μοναχισμό. Καί εἶχα μία διαφωνία γιά τό θέμα τῆς κουλτούρας μέ τόν πατέρα μου ἐπί 20 χρόνια, ἀλλά τά τελευταῖα χρόνια, νομίζω, ἦτο πολύ εἰρηνικός μέ μένα. Ἦτο μία ἔντασις, νομίζω διπλῆ. Μία ἔντασις φιλική. Δέν ξέρω σέ ποιό μέτρο ἀνεγνώρισε κι αὐτός τήν κλῆσι μου αὐτή στήν μοναχική πολιτεία.

 ***

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία   

καί ἡ  εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Μετάφρασις - ἐπιμέλεια ὑπό ἀδελφῶν 

Ἱερᾶς Μονῆς Ὅσιου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 

2005

Πηγή διαδικτύου - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

__________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.


Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π. Νόϊκα -Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία