Διακριτικός. Σύγχρονες Αγιορείτικες μορφές. Δανιήλ Κατουνακιώτης. Μέρος Α'

Διακριτικός
 Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές
 Δανιήλ Κατουνακιώτης

   Το δεύτερο ήμισυ του περασμένου αιώνος δρούσε στην Αθήνα ο Απόστολος Μακράκης (1831-1905). Διέθετε σπουδαία θεολογική και φιλοσοφική μόρφωση και άοκνη κηρυκτική δραστηριότητα.
   Διάφορες αντιλήψεις του δημιούργησαν διαμάχες. Έτσι, μεταξύ άλλων, βρέθηκε αντιμέτωπός του και ο γερο-Δανιήλ. Το 1898 μάλιστα εξέδωκε ειδικό βιβλίο. Όχι δε μόνο γραπτά αλλά και προφορικά πολεμούσε τα ατοπήματα του Μακράκη.
   Ένας επιστήθιος φίλος και οπαδός του Μακράκη, που ονομαζόταν κι εκείνος Απόστολος, επισκέφθηκε το Άγιον Όρος για να σύρει με το μέρος του τους αγιορείτες(!). Ο Απόστολος αυτός έφθασε ως την Καλύβη του γερο-Δανιήλ, όπου έγινε δεκτός με πολλή φιλοφροσύνη. Στη συζήτηση κατόπιν άρχισε να πλέκει σε διθυραμβικό τόνο το εγκώμιο του διδασκάλου του. Εκείνος άκουγε κι έδειχνε πως συμμερίζεται τον ενθουσιασμό του. Δεν του φανέρωσε δυσαρέσκεια, δεν τον αποπήρε όπως έκαναν άλλοι που τους συνάντησε ο Απόστολος στο μοτοράκι και λίγο άλειψε, καθώς διηγείτο, να τον ρίξουν στη… θάλασσα! Ο γερο-Δανιήλ τον άφησε να ξεθυμάνει. Ήξερε σαν έμπειρος γιατρός, πότε και με ποιό τρόπο θα κάνει τη χειρουργική επέμβαση.
   Ο λόγος παρατεινόταν, και σε λίγο πλησίαζε στο επίμαχο σημείο, δηλαδή στο «τρισύνθετο».

   Ο Μακράκης υποστήριζε πως αποτελούμεθα από σώμα, ψυχή και πνεύμα, και ότι το σώμα και η ψυχή προέρχονται από τη γη, ενώ το πνεύμα είναι το Άγιον Πνεύμα του Θεού.
   Η συζήτησις άναψε. Τώρα ο γερο-Δανιήλ μιλούσε με χάρη Θεού. Ο Απόστολος έβλεπε τις θέσεις του διδασκάλου του να κλονίζονται.
«- Ειπέ μοι, παρακαλώ, ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός κατήλθεν εις τον Άδην κατά το μέγα Σάββατον ή ού;
-    Μάλιστα κατήλθε, απάντησε ο Απόστολος.
-    Και τις ο σκοπός της εκείσε αποστολής του;
-    Ίνα ελευθερώσει τας εν Άδη κατειλημμένας ψυχάς.
-    Και ποίας ψυχάς;
-    Του Αδάμ, της Εύας, απάντων των δικαίων και αυτού έτι του Προδρόμου.
-    Ά! Και πώς, συ Μακρακιστής, ανατρέπεις ήδη εκ βάθρων το φρόνημα του διδασκάλου σου αγαπητού Μακράκη; Καθόσον το φρόνημα του Μακράκη διακηρύττει, ότι αι ψυχαί των τεθνεώτων απέρχονται εις τον χούν, καθώς και αι των κτηνών. Μήπως ο Χριστός κατήλθεν εν τω Άδη, ίνα ελευθερώσει το τρίτον συστατικόν του ανθρώπου μέρος, όπερ κατ’ αυτόν είναι το αΐδιον Πνεύμα του Θεού; Είδες, αγαπητέ μου, η κακόδοξος αυτή αίρεσις του διδασκάλου σου, εις ποίον βάθος δεισιδαιμονίας έφθασε;»
   Μπροστά σε μια τέτοια επιχειρηματολογία ο Απόστολος έμεινε σιωπηλός για πολύ. Παρέδωσε τα όπλα, και από θιασώτης του Μακράκη, βρέθηκε στο αντίθετο στρατόπεδο. Μία τέτοια μεταστροφή ήταν κάτι, που κανείς δεν το περίμενε.
   Κάτι παρόμοιο συνέβη και με τον Ξενοφώντα Παπαμιχαήλ. Ήταν ιατρός, έμενε στη Θεσσαλονίκη και ακολουθούσε ολόψυχα τις διδασκαλίες του Μακράκη. Μάλιστα δημοσίευσε δύο άρθρα στον «Γρηγόριον Παλαμάν», όπου ύψωνε τον διδάσκαλό του μέχρι τρίτου ουρανού, χαρακτηρίζοντάς τον σοφότερο και αγιότερο από όλους. Όλοι οι άλλοι σχεδόν ήταν πλανεμένοι, ενώ ο Μακράκης αποτελούσε το λαμπρό αστέρι της Ορθοδοξίας.
   Με σειρά επιστολών ο αγιορείτης μοναχός κατόρθωσε να απαλλάξει από τα μακρακικά φρονήματα ιατρό, ο οποίος στο εξής έτρεφε απέναντι στον γερο-Δανιήλ απεριόριστο σεβασμό και αγάπη.
   Τέτοιες μεταστροφές έγιναν πολλές. Ο Γέροντας είχε φοβερή δύναμη στο πείθειν. Πληροφορηθήκαμε ακόμα πως οι πατέρες της Λογγοβάρδας, στην Πάρο, με τις συστάσεις του γερο-Δανιήλ, από υπέρμαχοι των μακρακικών απόψεων έγιναν σφοδροί αντίπαλοί τους.

Ἀπό το βιβλίο 

Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές

Δανιήλ Κατουνακιώτης

σελ. 52-57

Ἐκδόσεις 

Ἱ. Μονής Παρακλήτου 2005

Μεταφορά στό Διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου :  Ἀναβάσεις

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης 

ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά Μονή.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας :  Σύγχρονες Ἁγιορείτικες μορφές. Δανιήλ Κατουνακιώτης