Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2012

Γιά ἕναν τίμιο γάμο... Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος


Γιά ἕναν τίμιο γάμο... 

Μητροπολίτης Πατρών Χρυσόστομος

Τό παρακάτω κείμενο τού Μητροπολίτου Πατρών είναι μία ευλαβής παρακαταθήκη πάνω στό γενικότερο θέμα τού γάμου πού αξίζει να προσεχθεί απ΄ όλους μας...

«....Κάθε φορά ποὺ καλοῦμαι νά τελέσω τὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου κάποιων παιδιῶν ποὺ ἀπεφάσισαν νὰ ἑνώσουν τὴν ζωή τους καὶ νὰ προχωρήσουν μαζὶ μέχρι τὸ τέλος, κάνω κάποιες σκέψεις στὶς ὁποῖες μὲ ὁδηγεῖ τὸ ὅλο κλῖμα ἐντὸς καὶ ἐκτὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν...
Πιστεύω ὅτι εἶναι πολὺ καλὸ τὸ ὅτι πολλοὶ Ἀρχιερεῖς, ἐν οἶς καὶ ὁ γράφων, ἔρχονται σὲ προσωπικὴ ἐπικοινωνία μὲ τοὺς μελλονύμφους κατὰ τὴν ὥρα τῆς ὑπογραφῆς τῶν ἀδειῶν τελέσεως τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου.
Ἐκεῖ διαπιστώνομε, ὅτι πολλοὶ νέοι βαδίζουν μὲ ἐπίγνωση βαθειά, στὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου καὶ μὲ τὴν ἀπόφαση νὰ δημιουργήσουν μιά εὐλογημένη οἰκογένεια, ξεπερνώντας μέ πίστη στό Θεό, μέ ἀγάπη καί ὑπομονή, τὶς ὅποιες δυσκολίες, οἱ ὁποῖες φυσικὸν εἶναι νὰ ὑπάρξουν στὴν μετά ταῦτα πορεία.
Ὅμως κάποιοι ἄλλοι νέοι ποὺ ἔρχονται νὰ παραλάβουν τὴν ἀδεια Γάμου, διακατέχονται ἀπὸ ἕνα πνεῦμα ἐπιπολαιότητος, τὸ ὁποῖο διαφαίνεται ἀπὸ τὴν ὅλη συζήτηση. Δυστυχῶς δὲν εἶναι ἀποφασισμένοι νὰ κάνουν θυσίες, οἱ ὁποῖες oὕτως ἢ ἄλλως εἶναι ἀπαραίτητες γιὰ νὰ προχωρήσῃ κάποιος στὴ ζωή του.                   
Οἱ περισσότεροι νέοι προσέρχονται πνευματικὰ ἀπροετοίμαστοι στὸν Γάμο. Λείπει ἡ προσευχή, ἡ ἐκζήτηση τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, ἡ ἐξομολόγηση, ἡ Θεία Κοινωνία. Ἐφ’ ὅσον προχωροῦν τὰ παιδιά μας στὴν μυστηριακὴ ἕνωση τῆς ζωῆς τους, καὶ φτάνουν στὴν Ἐκκλησία γιὰ νὰ λάβουν εὐλογία, πρέπει νὰ προετοιμάζωνται δεόντως.
Γιά τό θέμα αὐτὸ, σημαντικὸ ρόλο παίζει ἡ οἰκογένεια, ἡ ὁποία ἀπὸ τὴν μικρὴ ἡλικία πρέπει νὰ ὁδηγῇ τὰ παιδιὰ στὴν ἀλήθεια καὶ τὴν ὄντως ζωή.
Ὅμως μεγίστη εὐθύνη φέρομε καὶ μεῖς οἱ Ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι δὲν καταβάλλομε πάντοτε τὶς ἀπαιτούμενες προσπάθειες γιὰ τὴν κατήχηση τοὺς ποιμνίου μας. Ὅταν ὁ Ἱερεὺς συμπεριφέρεται ὡς πατέρας, διδάσκαλος καὶ κυβερνήτης ψυχῶν, ὡς πνευματικὸς ἰατρὸς καὶ ὁδηγὸς ἀπλανὴς στὴν ἀλήθεια, τότε ὁ λόγος του καρποφορεῖ καὶ ὁ Λαὸς ὠφελεῖται καὶ προοδεύει πνευματικά.
Ἡ συζήτηση μὲ μελλονύμφους στὸ Γραφεῖο μου, εἶναι μιά πνευματικὴ ὄαση καὶ ἀποτελεῖ πηγὴ χαρᾶς καὶ πνευματικῆς ἀγαλλιάσεως γιὰ τὴν κοινωνία τῶν προσώπων καὶ τὴν ἀνταλλαγὴ ἀπόψεων ἐπὶ θεμάτων πίστεως καὶ ὀρθοδόξου ζωῆς. Πολλάκις σκέπτομαι καί διερωτῶμαι: «Πόσες παραλείψεις ἔχομε κάνει στὴν ποιμαντική μας διακονία καὶ πῶς θὰ μᾶς συγχωρήσῃ ὁ Θεὸς γιά αὐτὴ μας τὴν ὀλιγωρία;».
Ἐπειδὴ πιστεύω ὅτι πολλοὶ ἄνθρωποι θὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση αὐτοῦ του κειμένου, θὰ σημειώσω κάποια πολὺ σημαντικὰ πράγματα ποὺ ἀφοροῦν στὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου.
α.  Ὁ Γάμος εἶναι Μυστήριο μέγα, δὲν εἶναι μιά φολκλορικὴ τελετή. Εἶναι θεία μυσταγωγία. Ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, γράφει στήν πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολή του: «Το Μυστήριον τοῦτο μέγα ἐστίν, ἐγώ δέ λέγω εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν» (Ἐφεσ. Ε΄,32). Ὡς ἐκ τούτου εἶναι ὀδυνηρὸ νὰ μετατρέπεται τό ἱερὸ Μυστήριο σὲ κοσμικὸ γεγονὸς μὲ ἀνεπίτρεπτες καταστάσεις ἐντὸς καὶ ἐκτός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ. Ὁ Ναὸς, τῇ ἀνοχῇ πολλάκις, ἡμῶν τῶν ἐκκλησιαστικῶν προσώπων, μετατρέπεται σὲ αἴθουσα ἡ ὁποία διακοσμεῖται, ὡς μὴ ὤφελεν, μὲ ποικίλα στολίδια τὰ ὁποῖα οὐδεμίαν σχέση ἔχουν μὲ τὴν ἱερότητα τοῦ χώρου. Αὐτὸ μειώνει τὴν σοβαρότητα τῆς Μυστηριακῆς τελετῆς καὶ δὲν βοηθάει στὴν πνευματικὴ περισυλλογή, στὴν προσευχὴ καὶ τὴν κατάνυξη.
β.  Ἡ ἔλλειψη σεμνότητος καί σοβαρότητος ἐκ μέρους τῶν συμμετεχόντων(;) στό Μυστήριο τοῦ Γάμου. Λυποῦμαι βαθύτατα, ποὺ θὰ θίξω γιὰ μιά ἀκόμα φορά τὸ τόσο σημαντικὸ αὐτὸ θέμα, τὸ ὁποῖο προδίδει ἔλλειψη βασικῶν κανόνων συμπεριφορᾶς καὶ δεοντολογίας.
Γνωρίζω ὅτι δὲν γίνεται ἐπίτηδες, ἀλλὰ ὁ συρμὸς καὶ ἡ ὅλη στάση πλέον ἔναντι τῆς ζωῆς, ἢ μᾶλλον ἡ ἀποϊεροποίηση τῆς ζωῆς μας, ὁδηγεῖ σὲ τέτοιες συμπεριφορές πού ἀπάδουν σέ ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι ὄντως ἐμφοροῦνται ἀπὸ εὐγένεια καὶ σοβαρότητα ὡς πρὸς πολλὰ ἄλλα θέματα.
Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ντύνεσαι κατὰ τὸν ἴδιο τρόπο ὅταν πηγαίνῃς στὴν θάλασσα γιὰ μπάνιο καὶ ὅταν εἰσέρχεσαι στὸν Ἱερὸ Ναό.
Ὁ κάθε χῶρος ἐπιβάλλεται μὲ τὸν δικό του τρόπο καί ἀπαιτεῖ ξεχωριστή συμπεριφορά καί ὁπωσδήποτε σεβασμό, πρῶτον τοῦ ἑαυτοῦ μας καί ὕστερα τῶν ἄλλων. Πολλῷ δέ μᾶλλον ὅταν εὑρισκώμεθα ἐντός τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ.
Στό Μυστήριο τοῦ Γάμου καλούμεθα γιὰ προσευχὴ καὶ γιὰ δέηση πρὸς τὸν Θεό, προκειμένου νά εὐτυχήσουν οἱ νεόνυμφοι.
Δὲν γνωρίζω πόσοι ἔχουν συνειδητοποιήσει τὴν ἀλήθεια αὐτή. Δὲν εἶναι κοσμικὸ γεγονὸς τὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου, ἀλλὰ Ἐκκλησιαστικὴ, Μυστηριακὴ τελετή. Ἐκείνη τὴν ὥρα ἑνώνεται ὁ οὐρανὸς μὲ τὴ γῆ καὶ σύ ἀδελφέ μου, χορατεύεις, συζητᾶς, χαριεντίζεσαι, δὲν προσέχεις τὰ τελούμενα κ.λ.π. Καὶ τὸ χειρότερο΄ κατὰ τὴν ἱερὰ στιγμὴ ποῦ ψάλλονται τά τροπάρια «Ἠσαΐα χόρευε...» κ.λ.π. πετώντας ρύζι, στοὺς νεονύμφους δημιουργεῖς μεγάλη ταραχὴ στὶς ψυχές!
Εἶναι ἕνα ἔθιμο τὸ νὰ ραίνουμε τοὺς νεονύμφους μὲ ρύζι, ἰσχυρίζονται πολλοί. Καί μεῖς ἀπαντᾶμε:
Ναί, ἀλλά εἶναι ἕνα κακό ἔθιμο καί οὐδεμία σχέση ἔχει μὲ τὴν θεολογία τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὸ πνεῦμα τῆς τελετῆς καὶ γι’αυτό πρέπει νὰ ἐκλείψῃ.
γ.   Θὰ ἤθελα ἐπίσης νὰ ἀπευθυνθῶ στὶς κοπέλλες οἱ ὁποῖες ζοῦν τὴν κορυφαία στιγμὴ τῆς ζωῆς τους κατὰ τὴν ὥρα τῆς τέλεσης τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου τους. Σὲ ὅλα τὰ Μυστήρια ποὺ ἔχω τελέσει διαπιστώνω, ὅτι μὲ συγκίνηση συμμετέχουν μαζὶ μὲ τὸν νυμφίο στὴν τελετή. Καὶ ἔχω ὅλες τίς φορές, ναὶ ὅλες τίς φορὲς, τὴν ἐσωτερικὴ πληροφόρηση, ὅτι ἡ προσευχὴ τους εἶναι θερμὴ καθὼς τὸ βλέμμα τους πέφτει πάνω στὸ εἰκόνισμα τῆς Παναγίας μας, πάνω στὰ πανάγια μάτια τῆς μεγάλης μας Μάνας.
Πολλές φορές ὅμως ἡ ἐμφάνιση, ἀπάδει ( είναι εντελώς ασυμβίβαστη ) μέ τήν ἱερότητα τοῦ Μυστηρίου καί τοῦ χώρου.
«Παιδί μου», εἶπα λίγες ἡμέρες μετὰ τὸ Γάμο σὲ μιά πολὺ – πάρα πολὺ καλὴ κοπέλλα.
«Παιδί μου, γιατί ἦλθες μὲ τόσο προκλητικὴ ἐμφάνιση στὸ Γάμο σου; Ἀφοῦ γνωρίζω πόσο σεμνὴ εἶσαι στήν ὅλη σου ζωή, στὴν ἐν γένει συμπεριφορά σου. Ἐκείνη τὴν ὥρα παιδί μου, στεκόσουν μπροστὰ στὸν Κύριο, στὴν Παναγία μας, στοὺς Ἁγίους, στὸν Ἐπίσκοπο...».
Τὸ κορίτσι μοῦ ἀπήντησε μὲ εἰλικρίνεια: «Δέσποτα, τὸ κατάλαβα καί ζητῶ συγγνώμη, ἀλλὰ ἐμεῖς τὰ νέα παιδιὰ παρασυρόμαστε ἀπὸ ... τὴ μόδα καὶ ὅ,τι καινούργιο παρουσιάζεται στὶς βιτρίνες, μᾶς δελεάζει...».
Ἔχουν δίκηο τὰ παιδιά, διότι δὲν τὰ μάθαμε νὰ μὴ ἐνδίδουν στίς ἐμπορικὲς προκλήσεις, οἱ ὁποῖες λανσάρονται γιὰ οἰκονομικοὺς λόγους ἀπὸ τὰ διάφορα καταστήματα... Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος λέγει: «Κόσμει τήν νύμφην μή τούτοις τοῖς κοσμίοις τοῖς ἀπό τοῦ χρυσοῦ, ἀλλ’ ἐπιεικείᾳ καί αἰδοῖ... Ἀντί παντός κόσμου χρυσοῦ καί ἐμπλεγμάτων, τό ἐρυθριᾶν, τό αἰσχύνεσθαι περιθεῖσα καί τό μή ζητεῖν ἐκεῖνα». Δηλαδή, «Στόλιζε τήν νύμφη ὄχι μέ αὐτά τά χρυσᾶ στολίδια, ἀλλά μέ καλωσύνη καί σεμνότητα... Καί ἀντί γιά πολλά χρυσᾶ κοσμήματα καί ἐπιτηδευμένα πλεξίματα, νά τῆς ἐμπνεύσῃς τήν συστολή, τήν ντροπή καί τήν ἀποφυγή ὅλων τῶν παραπάνω...» (Εἰς Κολ. ὁμιλ. ΙΒ’,6 ΕΠΕ 22,350).
δ.   Καὶ κάτι τελευταῖο γιά τό παρόν ἄρθρο. Διάβαζα πρὸ ἡμερῶν στὸν τοπικὸ τύπο, ἀλλά καί στόν Ἀθηναϊκό, ὅτι κάποια νέα ζευγάρια πηγαίνουν στὰ Δημαρχεῖα γιὰ νὰ τελέσουν πολιτικὸ γάμο, λόγῳ κρίσης.
Θεωρῶ ὅτι τὸ ὅλο αὐτὸ σκεπτικό, ἐὰν βασίζεται σὲ αὐτὲς τὶς ἀπόψεις, εἶναι πέρα γιὰ πέρα λανθασμένο. Ἔχομε ἀναφερθῆ πολλάκις στὸ θέμα τοῦ πολιτικοῦ γάμου καὶ παρέλκει νὰ εἴπωμε ἐκ νέου, ὅτι γιὰ τὴν Ἐκκλησία δὲν ἔχει ὑπόσταση ὁ πολιτικός γάμος, ἔστω καὶ ἂν ἀναγνωρίζεται ἀπὸ τὴν πολιτεία. Μιλῶ βεβαίως γιὰ τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς. Δὲν δύναμαι ὄντως νὰ ἀντιληφθῶ, τί θὰ πῇ: «Πάω στὸ Δημαρχεῖο νὰ κάνω τὸ γάμο μου, γιατί δὲν ἔχω χρήματα νὰ πάω στὴν Ἐκκλησία!».
Οὐδέποτε ἐτέθη τέτοιο θέμα, καί εἰδικά στὴν Μητρόπολή μας, γιὰ τὴν τέλεση οἱουδήποτε Μυστηρίου.
Τὰ ἔξοδα δὲν δημιουργοῦνται στὴν Ἐκκλησία, οὔτε γιά τήν Ἐκκλησία, ἀλλὰ γιά φιέστες ποὺ γίνονται μὲ τοὺς «κὶτς» στολισμούς, μὲ τὴν πληθὺ τῶν καλεσμένων γιὰ «κοινωνικοὺς λόγους», ὅπως συνήθως λέγεται, «γιὰ νὰ βγάλωμε τὶς ὑποχρεώσεις μας» καὶ γιὰ τὰ δαπανηρὰ γλέντια καὶ τά γεύματα.
Ἄν δίδωνται κάποια χρήματα στήν Ἐκκλησία, κατ’ εὐχαρίστηση, εἶναι ἐλάχιστα, θά ἔλεγα μηδαμινά μπροστά στίς μεγάλες σπατάλες πού γίνονται γιά ὅσα ἀκολουθοῦν μετά τό Μυστήριο.
Ἀλήθεια, τί χρειάζονται ὅλα αὐτά; Ὅσα χρήματα πετάγονται – σπαταλῶνται, γιὰ τέτοιες καταστάσεις θὰ μποροῦσαν νὰ καλύψουν τὶς ἀνάγκες ἑνὸς μεγάλου μέρους τῆς ζωῆς τῶν νεονύμφων.
Καὶ ἐπειδὴ γνωρίζω ὅτι μὲ τοὺς μεγάλους κάποιες φορὲς δύσκολα συνεννοῆσαι, ἐπιθυμῶ πατρικά, ἁπλὰ καὶ μὲ βαθειὰ ἀγάπη νὰ ἀπευθυνθῶ στὰ παιδιά μας ποὺ πρόκειται νὰ ἔλθουν εἰς Γάμου Κοινωνίαν.
Παιδιά μου, προχωρεῖστε στό Μυστήριο τοῦ Γάμου σας μέ πίστη στό Θεό, μέ ἀγάπη μεταξύ σας, μέ ἐμπιστοσύνη στήν Ἐκκλησία. Προχωρεῖστε χωρίς φανφάρες, φιέστες καί ἐπιδείξεις.
Εἶναι δική σας προσωπικὴ ἀνεπανάληπτη στιγμή. Ζῆστε την ὡς μοναδικὴ πνευματικὴ ἐμπειρία. Μὲ τοὺς γονεῖς σας καὶ ὅσους πολύ σᾶς ἀγαπᾶνε. Ἐλᾶτε στήν Ἐκκλησία ὅπως εἶστε. Ἐμεῖς ἐσᾶς περιμένουμε καὶ τίποτε ἄλλο. Ὅλα τὰ ἄλλα ξεχάστε τα. Εἶναι περιττά. Δημιουργοῦν κόπο καὶ προσθέτουν ἔξοδα καὶ προβλήματα.
Τὸ ὅτι ὁ Γάμος εἶναι Μυστήριο Μέγα, ὡς λέγει ὁ Ἅγιος Ἀπόστολος Παῦλος, συνιστᾶ καί ἐπιβεβαιώνει τὴν ἱερότητα καὶ ἁγιότητα τοῦ Μυστηρίου καὶ ὡς ἐκ τούτου, ὁριοθετεῖ τὴν ὅλη στάση μας ἔναντι αὐτοῦ.
Ἐπειδὴ τὰ τελευταῖα χρόνια στὴ χώρα μας ἔχει γίνει ἀποϊεροποίηση τῆς ζωῆς μας, τὸ ὅλο κλῖμα ἐπηρέασε καὶ αὐτὴ τὴν στάση πολλῶν ἀνθρώπων ἔναντι τῆς Ἐκκλησιαστικῆς καί πνευματικῆς ζωῆς, μὲ ἀποτέλεσμα τὰ Ἱερὰ Μυστήρια νὰ θεωροῦνται ἁπλὲς τελετὲς ἢ κοινωνικὲς ὑποχρεώσεις.

Ἡ ἱερότητα τοῦ χώρου, ἡ ἁγιότητα καὶ μοναδικότητα τῆς ὥρας τῆς τελέσεως τοῦ Μυστηρίου, ἐπιβάλλουν τὴν ἀνάλογη συμπεριφορὰ καὶ ἐμφάνιση. Δὲν συνάδει μὲ τὸ Μυστήριο τοῦ Γάμου ἡ ἔλλειψη σοβαρότητος, ἡ ὀχλαγωγία, ἡ διάσπαση τῆς προσοχῆς καὶ ἡ παρουσία σ’ αὐτό ἄνευ οὐσιαστικῆς ψυχικῆς, προσευχητικῆς συμμετοχῆς.
Τὴν ὥρα τῶν τελουμένων, ἑνώνεται ὁ οὐρανὸς μὲ τὴ γῆ, ὁ Παράκλητος τελεσιουργεῖ τό Μυστήριο, οἱ Ἄγγελοι καταγράφουν τὴν ὁμολογία, οἱ Ἅγιοι μὲ πρώτη τὴν Παναγία πρεσβεύουν, οἱ ἄνθρωποι ὀφείλουν νά δέωνται ὁλόψυχα πρὸς τὸν Θεὸ γιὰ τοὺς νεονύμφους.
Βεβαίως πρῶτοι οἱ νεόνυμφοι πρέπει νὰ συμμετέχουν οὐσιαστικὰ στὸ Μυστήριο καὶ οἱ ὑπόλοιποι, οἱ γονεῖς, οἱ οἰκογενεῖς καὶ ὁ λαὸς νὰ συνοδεύουν μέ τὶς δικές τους εὐχὲς καὶ ὁλοκάρδιες προσευχές. Ἐκείνη τὴν ὥρα δύο ἄνθρωποι ὁμολογοῦν, ὅτι συνειδητὰ ἀπεφάσισαν νὰ ἑνώσουν τὴν ζωή τους, νὰ προχωρήσουν μαζὶ ἕως τὸ τέλος, νὰ δημιουργήσουν οἰκογένεια, γινόμενοι συνδημιουργοί τοῦ Θεοῦ. Ὄντως μεγάλη καὶ φρικτὴ ἡ στιγμὴ καὶ φοβερὰ τὰ τελούμενα καὶ λεγόμενα.
Παρακαλῶ, κάθε φορά ποὺ ὑπογράφω τὶς ἄδειες Γάμου, τὰ παιδιὰ, νὰ προσπαθοῦν νὰ συμμετέχουν ὄχι μόνο σωματικὰ, ἀλλὰ καὶ βαθειὰ πνευματικὰ στὰ τελούμενα, ὥστε νὰ κατανοήσουν τὸ μεγαλεῖο της ἱερᾶς τελετῆς καὶ νὰ ἐμβαθύνουν στὸ νόημα τοῦ Μυστηρίου.
Ἕνα ζευγάρι, λίγες ἡμέρες μετὰ τὸ Γάμο τους ποὺ ἐτέλεσα ὁ ἴδιος, μὲ ἐπεσκέφθη προκειμένου νὰ μὲ εὐχαριστήσῃ καὶ μοῦ εἶπε τὰ ἑξῆς: «Εἴχατε δίκηο Σεβασμιώτατε, ὅταν μᾶς εἴπατε πρὸ τοῦ Γάμου μας, τόσα πράγματα. Συγκλονιστήκαμε ἀκούοντας μὲ προσοχὴ τὰ ἱερὰ λόγια τοῦ Μυστηρίου.
Νοιώσαμε ρῖγος τὴν ὥρα ποὺ βάλατε τούς στεφάνους στὰ κεφάλια μας καὶ ψάλατε τὸ:
“Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν δόξῃ καὶ τιμῇ στεφάνωσον αὐτούς”. Μᾶς κοιτάξατε στὰ μάτια, σὰν νὰ μᾶς λέγατε: ” Τώρα πιὰ εἶστε ἕνας ἄνθρωπος, ἕνα σῶμα, μιά ψυχή”. Μόλις συγκρατήσαμε τὰ δάκρυά μας».
Σημειώνω στὸ σημεῖο αὐτό, ὅτι συγκλονίζομαι, κατὰ τὴν ὥρα ποὺ στεφανώνω νεονύμφους, βλέποντας ἀπὸ τὰ μάτια τους νὰ τρέχουν δάκρυα χαρᾶς καὶ συγκινήσεως. Ἀλλὰ, πόσες φορὲς καὶ οἱ γονεῖς ἐκείνη τὴν ὥρα δακρύουν γιατί ζοῦν τὴν μοναδικὴ στιγμή κατά τήν ὁποία ἑνώνονται τὰ παιδιὰ τους εἰς Γάμου κοινωνίαν, κάτι ποὺ ἀνέμεναν μὲ μεγάλη χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση! Ὁμολογῶ, ὅτι δύσκολα μπροστὰ σὲ τέτοιες σκηνὲς δύναμαι νὰ συγκρατήσω τὴν συγκίνησή μου.
Σὲ ἄλλη περίπτωση ἄκουσα παιδιὰ νὰ μοῦ λένε: «Σεβασμιώτατε, μᾶς συνεπῆρε ἡ εὐχὴ ποὺ ἀκούσαμε: “Καὶ ἴδοις τοὺς υἱοὺς τῶν υἱῶν σου, ὡς νεόφυτα ἐλαιῶν κύκλῳ τῆς τραπέζης σου”».
Ἀλήθεια τί συγκλονιστικὰ λόγια! «Νὰ δῇς τὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν σου, σὰν τὰ νιόκλαδα τῆς ἐλιᾶς, γύρω ἀπὸ τὸ τραπέζι σου». Τώρα ποὺ χάθηκε, ἐν πολλοῖς, ἡ οἰκογενειακὴ συνοχή, τώρα ποὺ κτυπήθηκε ὁ ἱερὸς πυλώνας τῆς οἰκογενείας ὅσο ποτὲ ἄλλοτε, τώρα, παρά ποτέ, εἶναι ἀνάγκη αὐτὴ ἡ εὐχή, νὰ γίνῃ πραγματικότητα, ἂν θέλωμε νὰ ὀρθοποδήσωμε ὡς κοινωνία καὶ ὡς Ἔθνος.
Πῶς, λοιπόν, μετά ἀπό ὅλα αὐτά πού ἀναφέραμε, κάποιοι καταστρέφουν αὐτὲς τὶς ἱερὲς στιγμὲς καὶ δημιουργοῦν τέτοιες καταστάσεις ἐντὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν, οἱ ὁποῖες εἶναι τελείως ξένες μὲ τὰ τελούμενα;
Πρὶν ἀπὸ λίγες ἡμέρες ἐδιάβασα σὲ μιά πρόσκληση Γάμου, τὴν ἑξῆς ἐπισήμανση: «Παρακαλοῦμε νὰ βοηθήσετε γιά τὴν ἡσυχία καὶ τὴν τάξη στὸ Ναὸ καὶ νὰ προσευχηθῆτε θερμὰ γιά μᾶς».
Σὲ ἄλλη πρόσκληση ἐδιάβασα: «Παρακαλοῦμε, μὴ μᾶς ράνετε μὲ ρύζι καὶ λουλούδια, ἀλλὰ μὲ τὴν ἀγάπη σας καὶ τὴν προσευχή σας, ὥστε νὰ ζήσωμε εὐτυχισμένοι μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ».
Θὰ ἤθελα νὰ ἐπισημάνω καὶ δύο ἀκόμα πράγματα:
1. Κάποιοι ἔχουν στὸ μυαλὸ τους μιά τελείως ρομαντικὴ εἰκόνα καὶ αἴσθηση γιὰ τὸν Γάμο καὶ γιά τὸν λόγο αὐτὸ, ζητοῦν νὰ τελῆται ὁ Γάμος τους ἐκτὸς τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ὥστε νὰ ὑπάρχῃ «ἡ κατάλληλη ἀτμόσφαιρα», ὅπως χαρακτηριστικά λένε. Σ’αὐτὸ ἐβοήθησε πολὺ καὶ ἡ ἐμπορικὴ σκέψη καὶ τὸ ἐμπορικὸ στήσιμο Γάμων στὰ λεγόμενα κτήματα, ἀπὸ τοὺς ἰδιοκτῆτες – ἐπιχειρηματίες.
Ἡ δική μας ἀνοχή, ἐδημιούργησε σὲ πολλὲς περιοχὲς, μιά πολὺ κακὴ κατάσταση καὶ μιά συνήθεια οὐδόλως ἔχουσα σχέση μὲ τὴν πνευματικότητα τῆς Ἐκκλησίας. Ἐξ ὅσων ἀναφέραμε παρὰ πάνω, ἀντιλαμβάνεσθε γιατί δὲν ἐπιτρέπεται ἡ ὅλη αὐτὴ ἐκκοσμίκευση τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου. Δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ θυσιάζωμε τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὸ κέρδος.
Ἡ Ἱερά Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος μέ τήν, ἀπό 19/1/2007 Ἐγκύκλιό της, «ἀπαγορεύει τήν τέλεση τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων εἰς χώρους ἀλλοτρίους τῶν Ἱερῶν Ναῶν, οἱ ὁποῖοι (Ναοί) εἶναι τό κέντρον τῆς Ὀρθοδόξου Λατρείας. Τά Ἱερά Μυστήρια δέν εἶναι κοσμικαί τελεταί, ἀλλά γεγονότα Ἐκκλησιαστικά, γεγονότα ἔχοντα ἄμεσον σχέσιν μέ τήν σωτηρία τῶν ἀνθρώπων».
Σέ ἄλλο σημεῖο τῆς Ἐγκυκλίου ἀναφέρεται:
«Διαπιστώνεται μία προϊοῦσα ἐκκοσμίκευσις τῆς τελέσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων, ἰδίᾳ τῆς Βαπτίσεως καί τοῦ Γάμου, ἡ ὁποία ἐνίοτε ἐγγίζει τά ὅρια τῆς βλασφημίας, καί παρατηρεῖται ὅτι ἤδη ἀρκετοί Ἱεράρχαι ἔχουν λάβει μέτρα διά τήν περιστολήν τοῦ τοιούτου φαινομένου. Τό φαινόμενον αὐτό καθίσταται πλέον ἔντονον εἰς χώρους ἀλλοτρίους τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἤτοι εἰς Ξενοδοχεῖα, εἰς Κτήματα διαθέτοντα Παρεκκλήσια, εἰς τόν ἔμπροσθεν Ἐξωκκλησίων ὑπαίθριον χῶρον κ.λ.π.»
Ἐμεῖς μέ τήν ὑπ’ ἀριθμ. 306/12-5-2005, Ἐγκύκλιό μας, εἴχαμε ἤδη ἀπαγορεύσει τήν τέλεση Ἱερῶν Μυστηρίων (Γάμου - Βαπτίσεων) ὑπαιθρίως καί σέ ἰδιωτικούς Ναούς καί Παρεκκλήσια, «διά λόγους ἐκκλησιαστικῆς δεοντολογίας καί πνευματικότητος καί πρός διαφύλαξιν τοῦ κύρους τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων».
Ἐπίσης μέ τό ὑπ’ ἀριθμ. 54/31-1-2007 Ἐγκύκλιο Σημείωμά μας διεβιβάσαμε στούς Ἱερούς Ναούς καί γνωστοποιήσαμε στόν εὐσεβῆ Λαό τήν ὡς, ἐν τοῖς ἀνωτέρω, Ἐγκύκλιο τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, ἐξαπολύσαντες καί τήν ὑπ’ ἀριθμ. 478/30-7-2007 σχετική Ἐγκύκλιό μας, συνιστῶντες στούς Ἱερεῖς, «νά μή ἐνδίδουν στίς ἀπαιτήσεις, περί τελέσεως τῶν Ἱερῶν Μυστηρίων ἐκτός τῶν Ἱερῶν Ναῶν, ἤ εἰς κτήματα καί ξενοδοχεῖα πού διαθέτουν παρεκκλήσια ἤ καί είς ἰδιωτικούς ναούς γιά λόγους κοσμικούς καί ρομαντικούς». Ὀφείλομε πάντως νά ὁμολογήσωμε, ὅτι δέν ἀντιμετωπίσαμε μεγάλες ἀντιδράσεις. Ὁ Λαός μας ὑπήκουσε καί τόν εὐχαριστοῦμε γι’ αὐτό.
2. Ὑπάρχει ἐσχάτως καί ἄλλο «καινοφανές» σχετικά μέ τό θέμα μας.
Ἡ τέλεση τοῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου κατά τήν Παρασκευή ἡμέρα, ἡ ὁποία εἶναι ἡμέρα αὐστηρᾶς νηστείας, ἀφιερωμένη ἀπό τήν Ἐκκλησία στήν Σταύρωση τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦτο εἶναι ὄντως καινοφανές καί γίνεται μόνο γιά νά «διευκολύνωνται», οἱ καλεσμένοι, ἀφοῦ τήν ἄλλη ἡμέρα δέν ἐργάζονται.
Τό σκεπτικό αὐτό, ὅπως καί ἄλλα παρόμοια, δηλώνουν ὅτι πολλοί ἄνθρωποι εἶναι ξένοι μέ τήν πνευματικότητα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.
Τόσο ἡ Παρασκευή, ὅσο καί ἡ Τετάρτη, ἀλλά καί ἄλλες ἡμέρες κατά τήν διάρκεια τοῦ ἔτους, εἶναι ἀφιερωμένες σέ νηστεία καί προσευχή (Μεγάλη Τεσσαρακοστή, νηστεία πρό τῆς Ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, Δεκαπενταύγουστος κλπ). Κατά τίς ἡμέρες αὐτές δέν ἐπιτρέπεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες ἡ τέλεση Γάμου: (Εἰδική ἀναφορά γίνεται στό ἡμερολόγιο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεώς μας καί σέ εἰδικό φυλλάδιο πρός μελλονύμφους).
Πάλι μέ σχετική Ἐγκύκλιό μας, ἅμα τῇ ἀναλήψει τῶν καθηκόντων μας, στήν Ἱερά Μητρόπολη Πατρῶν, ἀπηγορεύσαμε τήν τέλεση Γάμου κατά τίς ἡμέρες Τετάρτη καί Παρασκευή.
Δυστυχῶς μέ τήν ἀνοχή τῆς Ἐκκλησίας, τελοῦνται πλέον οἱ περισσότεροι Γάμοι τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου, κάτι πού ἐπίσης ἀπαγορεύεται ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες.
Αὐτό τό θέμα πρέπει νά ἀντιμετωπισθῇ μέ ποιμαντική εὐαισθησία, ἀπό τήν Ἐκκλησία, ὥστε μέ κατάλληλη κατήχηση καί προετοιμασία, νά ἐπανέλθωμε στήν σωστή ὁδό, βάσει τῶν Ἱερῶν Κανόνων, οἱ ὁποῖοι ὁδηγοῦν ἁπλανῶς στήν σωτηρία. Γνωρίζω ὅτι μέ μιά ἀπότομη τέτοια ἀπόφαση, θά δημιουργηθῇ τεράστιο κοινωνικό ζήτημα. Ὅμως ἀπό τήν ἄλλη, θεωρῶ ὅτι ἔχομε χρέος, νά κατηχήσωμε σωστά τόν Λαό μας, ἀφοῦ γι’ αὐτό θά δώσωμε λόγο στόν Θεό. Μέ τήν ἀγάπη καί τήν σωστή διδασκαλία, λύνονται πολλά ζητήματα.
Τά Σάββατα εἶναι, ἀπό τήν Ἐκκλησία μας, ἀφιερωμένα στούς κεκοιμημένους ( πεθαμένους ) καί ἡ Κυριακή εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς εὐφροσύνης καί τῆς Ἀναστάσεως, ὅπου ἡ Ἐκκλησία χαίρεται καί ἀγάλλεται πανηγυρίζουσα γιά τήν χαρά τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
·   Τέλος πιστεύω, ὅτι ἐκεῖνοι πού θά βοηθήσουν νά ἐπανέλθωμε στήν σωστή ὁδό τελέσεως τοῦ Ἱεροῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, εἶναι τά ἴδια τά παιδιά μας, οἱ μελλόνυμφοι, οἱ ὁποῖοι τοὐλάχιστον ὅταν μιλᾶμε μαζί τους, κατανοοῦν τά λεγόμενα καί στήν συντριπτική τους πλειονοψηφία ἀνταποκρίνονται στά ὅσα ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἐπιτάσσει.
Τά ἴδια τά παιδιά βοηθοῦν νά ἐκλείψῃ καί τό ἔθιμο τοῦ ρυζιοῦ στόν γάμο, τό ὁποῖο καταστρέφει τήν ἱερότητα καί λαμπρότητα τοῦ Μυστηρίου. Γι’ αὐτό τά παρακαλῶ, νά βοηθήσουν, ὥστε νά σταματήσῃ αὐτή ἡ κακή συνήθεια, ἡ ὁποία οὐδέν προσφέρει στήν ὅλη τελετή καί ἔχει, ἐκ κακῆς νοοτροπίας ἤ μᾶλλον κακῆς ἑρμηνείας, ἐπικρατήσει. Ἔχει συνδυασθῆ ἡ εὐχή, «νά ριζώσουν τά παιδιά», μέ τό ρύζι. Εἶναι τελείως ἄσχετη ἡ μία λέξη μέ τήν ἄλλη καί ὡς πρός τήν ρίζα τους, ἀλλά καί ὡς πρός τήν ὀρθογραφία. Ἄλλο σημαίνει ἡ πρώτη καί ἄλλο ἡ δεύτερη.
Μὲ τὴν βεβαιότητα ὅτι θὰ ἐκλείψουν οἱ κακὲς συνήθειες, ὡς πρὸς τὴν τέλεση τοῦ Ἰεροῦ Μυστηρίου τοῦ Γάμου, ἀλλὰ καὶ τῶν ἄλλων Μυστηρίων, εὔχομαι ὁ Θεὸς νὰ εὐλογῇ ὅσα παιδιά μας ἔρχονται, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ, εἰς Γάμου Κοινωνίαν, ὥστε νὰ ἔχουν ζωὴ εὐτυχισμένη μέσα ἀπὸ τήν πίστη στόν Θεό, πού εἶναι ὁ λίθος ὁ ἀκρογωνιαῖος καί τό θεμέλιο τῆς ζωῆς καὶ τὴν ἀδιάπτωτη μεταξύ τους ἀγάπη καὶ ἐμπιστοσύνη».
Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρῶν
κ.κ. Χρυσοστόμου

kivotoshelp.gr
Ενημέρωση από hristospanagia3.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.

Συνολικές προβολές σελίδας

Αρχειοθήκη ιστολογίου