Ἡ σωτηρία εἶναι μία δυνατότης τοῦ ἀνθρώπου. Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Ἡ σωτηρία εἶναι μία δυνατότης τοῦ ἀνθρώπου

Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία καί ἡ εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Τί νά κάνουμε γιά νά σωθοῦμε;

Ἐνθυμοῦμαι τόν λόγο, τόν ὁποῖον ἤκουσα προσφάτως ἀπό τόν γέροντα Παΐσιο Ὀλάρου, ὅταν ἔκειτο στό κρεββάτι τοῦ θανάτου.  Τοῦ ἐζήτησαν νά δώση μία συμβουλή γιά τόν ρουμανικό λαό. Καί ἐκεῖνος στήν τελευταία του ἀναπνοή εἶπε τόν λόγο τοῦ Κυρίου: «ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται οἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι» (Ματ.24,35).
Ἀναζητεῖτε κάθε λόγο μέσα ἀπό τίς ἅγιες προσευχές, στήν ἐκκλησία καί προσκυνεῖτε (ἐφαρμόζετε) τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Γι᾿ αὐτό θά ἤθελα νά σᾶς διαβάσω ἕνα λόγο, πού εἶπε ὁ Γέροντάς μου π. Σωφρόνιος σέ μία Ψυχή, πού εὑρισκόταν στήν ἀναζήτησι τῆς προσευχῆς.
 Μία ἀγγλίδα εὑρισκόταν στά πρόθυρα ἀρνήσεως τῆς προσευχῆς καί τοῦ Θεοῦ, διότι στήν ἐρώτησί της: «Πῶς νά εὕρω τήν προσευχή;» πιεζομένη ἀπό πολλά βάσανα, εἶχε λάβει ἀπό ἄλλους στερεότυπες ἀπαντήσεις. Ἀκούοντας ὅτι ὁ π. Σωφρόνιος εἶχε πάει στήν Γαλλία, τόν ἀνεζή¬τησε καί τόν ἐρώτησε καί αὐτόν.
Ὁ π. Σωφρόνιος τῆς ἀπήντησε: «Μέ τόν Θεό δέν ὑπάρχει ἀνάγκη νά εἶσαι πολιτικός. Γύρισε πρός τόν Κύριο, ὁ Ὁποῖος εἶναι στήν καρδιά σου, ἔτσι ὅπως εἶσαι». Καί εὑρῆκε τόσο δυνατή προσευχή, ὥστε, ἔλεγε γι᾿ αὐτήν ὁ π. Σωφρόνιος, ὅτι ὁλόκληρες ὧρες προσευχόταν μέ τό κεφάλι στήν γῆ. Αὐτό δέν εἶναι ὀλίγο πρᾶγμα γιά ἕνα δυτικό ἄνθρωπο. Ἡ κυρία αὐτή, εἶναι πρίν ἀπό πολύ χρόνο τώρα βαπτισμένη ὀρθόδοξη.

Ὑπάρχει κάποια πρόοδος ὅσον ἀφορᾷ τήν κατανόησι τῶν ἔργων τοῦ Θεοῦ; Πῶς ἐκδηλώνεται αὐτή;

Ἡ καλλιέργεια τήν ὁποία μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός, ἐάν καταλαβαίνω καλά, εἶναι ἐπάνω ἀπό ὅλα ἡ καλλιέργεια τῆς καρδιᾶς μας. Περίεργο ἔργο ἴσως!  Ὁ πιό προσιτός τόπος, ὁ ὁποῖος χαρακτηρίζει τόν ἄνθρωπο σέ ὁποιοδήποτε ἐπίπεδο καί ἄν εὑρίσκεται (παιδί, ἐνήλικος, μορφωμένος ἤ ἀγράμματος), ἀπό τήν γέννησί του μέχρι τόν θάνατό του, πού εἶναι ταυτόχρονα καί ὁ τόπος, ὅπου ἐπιβεβαιώνεται τό βάθος τοῦ ἀνθρώπου, εἶναι ἡ καρδία. Δι᾿ αὐτῆς ὁ Χριστός  αὐτοαποδεικνύεται ὅτι εἶναι Θεός ἀληθινός καί ἄνθρωπος ἀληθινός, δεδομένου ὅτι γνωρίζει, πολύ καλά τήν φύσι τοῦ ἀνθρώπου.
Ἐάν διαβάζουμε τήν Ἁγία Γραφή, προσευχώμεθα καί ἀντικρύζουμε τήν ζωή μας ἀπό τήν παιδική μας ἡλικία, στό μέτρο πού ἔχουμε καταλάβει καί μᾶς ἐξηγήθηκαν ἔστω καί ἐλάχιστα τά στοιχεῖα αὐτά, ἀντιλαμβανόμεθα τό βάθος αὐτῆς τῆς βαθμίδος. Ὅταν ἤμουν παιδί, καταλάβαινα στό ἐπίπεδο τοῦ παιδιοῦ.
Ἐάν ἡ ζωή δέν μᾶς ἐξαπατοῦσε τόσο πολύ καί δέν μᾶς ἐκυρίευε ἡ ὑπερηφάνεια, σέ κάθε φάσι τῆς ζωῆς μας, θά καταλαβαίναμε πιό βαθειά. Θά ἤθελα νά σᾶς δώσω ἕνα παράδειγμα. Ὅταν ἤμουν μικρός, εἶχα καταλάβει ὅτι ἔχω μπροστά μου νά ζήσω μιά ὁλόκληρη ζωή, καί ἐάν ζήσω καλά, θά πάω στόν παράδεισο.
Ἐάν ζήσω ἐνάντια στόν τρόπο πού μοῦ ὑπέδειξε ὁ Θεός, θά πάω στήν κόλασι.
Ἐάν παραμείνω μέ τήν εἰκόνα αὐτή σ᾿ ὁλόκληρη τήν ζωή μου, δέν πραγματοποίησα πολλά πράγματα· εἶναι σωστό, ἀλλά δέν εἶναι ἀληθινό.
 Τό παιδί δέν ἔχει περισσότερη δύναμι νά κρίνη, ἀλλά ἔχει περισσότερη διαίσθησι, ἡ ὁποία τό βοηθεῖ νά ζήση ἀληθινά καί ἔτσι ἠμπορεῖ νά λάβη τήν Χάρι  τοῦ Θεοῦ πολύ ἔντονα καί βαθειά καί ἐκφράζει γιά τά ἔργα βαθύ θαυμασμό εἴτε μέ ἐρωτήσεις, εἴτε μέ διαπιστώσεις ἤ ἀποκλειστικά καί ἀπό παιδιά.
Ἀργότερα αὐτή ἡ εἰκόνα μπορεῖ νά κατανοηθῆ διαφορετικά.
 Παρακολουθοῦμε ἕνα πρᾶγμα, τό ὁποῖο θά ἠμποροῦσα νά τό εἰπῶ μέ μία  ρουμανική παροιμία: «ὅπως στρώσεις, θά πλαγιάσῃς».
 Ἐάν καταλάβουμε ὅτι ὁ Θεός τῆς ἀγάπης δέν εἶναι ἕνας Θεός, ὁ Ὁποῖος ἐπιλέγει, ὁ Ὁποῖος ἐδημιούργησε τόν παράδεισο καί κατόπιν τήν κόλασι καί κάνει μία ἐκλογή κἄπως αὐθαίρετη,  καταλαβαίνουμε ὅλο καί περισσότερο ὅτι μόνος του ὁ ἄνθρωπος φτιάχνει τό στρῶμα του καί ἔτσι κινδυνεύει, ὅταν θελήση νά κοιμηθῆ.

Ἀγαπητέ πάτερ Ραφαήλ, σάν γυιός τοῦ φιλοσόφου Κωνσταντίνου Νόϊκα, προπαντός σάν ρουμᾶνος, δέν νομίζετε ὅτι εἴχατε περισσότερο ἔργο νά κάνετε ἐδῶ στήν Ρουμανία, στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία;

Δέν ἠμπορῶ νά σᾶς ἀπαντήσω καλλίτερα παρά νά σᾶς ὁμολογήσω ἀκόμη μία φορά τήν εὐγνωμοσύνη μου, τήν εὐχαριστία μου γιά τήν ἀγάπη σας καί τήν ὑποδοχή μέ τήν ὁποία μέ δεχθήκατε.
 Ἐγώ περιπλανήθηκα σάν ἕνας ξένος, σᾶς ἄφησα νά ζῆτε μόνοι σας στίς πιό δύσκολες ἡμέρες τῆς ἱστορίας τῆς Χώρας μας καί ἐπῆγα νά κάνω μία ζωή, ἔτσι ὅπως τήν ἐσκεπτόμουν ἐγώ τότε, πιό εὔκολη καί, ὅπως σᾶς εἶπα γιά τήν ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία, ἐζήτησα ἀπό τόν Κύριο νά ὁμιλήση στήν καρδιά μου σκεπτόμενος ὅτι εἶναι σάν ἕνας Θεός «ἐπαγγελματίας», ὁ Ὁποῖος γνωρίζει καί ἔχει κλειδί τῆς καρδιᾶς τοῦ καθενός. 
Ἀλλά ἐπί τοῦ παρόντος, λέγω ὅπως ἔλεγα τότε: «ὅπως θέλει ὁ Κύριος» Ἀλλά βλέπω ὅτι ὁ Παντοκράτωρ σιωπᾶ, ἤ ἴσως ὅτι εἶναι δύσκολο νά πείση τήν «ἀνοησία μου». Ἐμπιστεύομαι ὅμως καί στίς προσευχές σας, διότι, εἶναι δίκαιο νά τό εἰπῶ, μέ «κεραυνοβόλησε» αὐτός ὁ λογισμός καί μένα ἐδῶ ἀρκετές φορές.

***

Γέροντος Ραφαήλ Νόϊκα

Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία   

καί ἡ  εἴσοδός μου στόν μοναχισμό

Μετάφρασις - ἐπιμέλεια ὑπό ἀδελφῶν 

Ἱερᾶς Μονῆς Ὅσιου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους 

2005

Πηγή διαδικτύου - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

__________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π. Νόϊκα -Ἡ ἐπιστροφή μου στήν Ὀρθοδοξία