Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 173-174)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 173-174)

173. Πείτε μας μερικά λόγια για τον Πατριάρχη Αβραάμ καί τους διαδόχους του. Πώς αξιώθηκε να γίνει «Πατήρ πολλών εθνών;
   
Ό Αβραάμ ήταν ό ενδέκατος πατριάρχης από την γενεά του Σήμ, υιού του Νώε. Αυτός είχε τρεις γυναίκες, με την ευλογία του Θεού, καί με αυτές να ένωση τις τρεις ομάδες λαών πού κατάγονταν από το σπέρμα του Νώε. Έτσι λοιπόν, με την Σάρα, πού καταγόταν από το γένος του Σήμ, να προέλθει ή φυλή των εβραίων, δηλαδή οί Σήμιτες.
 Με την Χετουρία, πού καταγόταν από το γένος του Ίάφεθ, δευτέρου υιού του Νώε, άπ' οπού προήλθαν οί λαοί Ασίας καί Ευρώπης, οί Ιαπεττίτες.
Ενώ με την τρίτη γυναίκα, την δούλη του Αγαρ, πού προσερχόταν από το γένος του Χαμ, τρίτου υιού του Νώε, προήλθαν οί λαοί αράβων καί Αγαρηνών, ονομαζόμενοι καί Χαμίται. Μ' αυτό τον τρόπο λοιπόν, από τίς τρεις γυναίκες του ό Αβραάμ έγινε πατήρ όλων των επί της γης φυλών, δηλαδή των εβραίων, των Ιαπεττιτών, δηλ. χριστιανών (ινδοευρωπαίων)
καί των Χαμιτών, δηλ. των αράβων. όταν αυτά τα τρία γένη πιστεύσουν στον Χριστό, τότε θα ενωθούν όλοι οί λαοί καί θα είναι«μία ποίμνη εις ποιμήν».
Εμείς οί χριστιανοί είμεθα τέκνα του Αβραάμ πατρός του Ισαάκ ό όποιος συμβολίζει την θυσία του Χριστού καί προερχόμεθα από την γυναίκα του Χετουρία. Οί Σήμιτες είναι τέκνα του Αβραάμ από την Σάρα, ενώ οί Χαμίται (άραβες) είναι τέκνα του Αβραάμ από την δούλη του Αγαρ.
Άλλα εμείς οί χριστιανοί είμεθα τέκνα του Θεού, λόγω της πίστεως μας στον Ιησού Χριστό, ό οπαίος είναι ανεκτίμητος από το να ήταν υιός του Αβραάμ εξ αίματος, όπως είναι οί εβραίοι καί οί άραβες.

174. Πείτε μας κάτι καί για τον Νώε καί τους διαδόχους του.

Ό Νώε είναι ό δεύτερος Αδάμ της ανθρωπότητας, διότι αυτός μόνος, με επτά ακόμη ψυχές γλίτωσαν με την βούληση του Θεού στον καιρό του κατακλυσμού. Αυτός είχε τρία παιδιά: Τον Σήμ, τον Χαμ καί τον Ίάφεθ. Τον Σήμ τον ευλόγησε ό πατήρ του Νώε, λέγοντας του: «ευλογημένος Κύριος ό Θεός του Σήμ, καί έσται Χαναάν παις οικέτης αυτού». Τον Ίάφεθ, παρόμοια τον ευλόγησε, λέγοντας του: «Πλατύναι ό Θεός τω Ίάφεθ...» Ενώ τον Χαμ τον καταράστηκε διότι είδε την γύμνωση του πατρός του, λέγοντας του:«Επικατάρατος Χαναάν παις οικέτης εσται τοις άδελφοίς αυτού».(Γένεσ. 9,25-27).
Ό Νώε έλαβε μαζί του στην κιβωτό καί τα οστά του προπάτορας Αδάμ.
 Ενώ προ του θανάτου του μοίρασε αυτά στα τρία παιδιά του, όπως λέγει στο χρονογράφημα του ό Κεδρηνός. Έτσι λοιπόν, το κρανίο δόθηκε στον Σήμ, τον μεγαλύτερο υιό του, τα οστά του σώματος του στον Ίάφεθ, ενώ τα πόδια τα έδωσε στον Χαμ.
 Ό Νώε είχε κληρονομήσει τα λείψανα του Αδάμ από τον Μαθουσάλα καί τα έδωσε στα παιδιά του για να έχουν πάντοτε την μνήμη του θανάτου. Διότι, εάν θα σκέπτονται τον θάνατο, θα λυτρωθούν άπ' αυτόν, ενώ όταν τον ξεχάσουν θα πεθάνουν.
Ό Σήμ έλαβε την γη της Παλαιστίνης καί έθαψε το κρανίο του Αδάμ καί της Εύας στον λόφο του Γολγοθά, οπού αργότερα σταυρώθηκε ό Χριστός, ό Σωτήρ του κόσμου. Από το γένος του προέρχονται οί εβραίοι. Οί Ιαπεττίτες είναι οί περισσότεροι στον κόσμο καί επεκτάθηκαν στην Ασία, Ευρώπη καί αργότερα στην Αμερική καί Αυστραλία. Οί Χαμίται κατέλαβαν την Αίγυπτο, τίς αραβικές χώρες καί ολόκληρη την Αφρική.
Λόγω των αμαρτιών των απογόνων του Σήμ, ή Παλαιστίνη αργότερα κυριεύθηκε από τους Χαναναίους, οί όποιοι κατάγονταν από τον Χαμ. Γι' αυτό κλήθηκε ό Αβραάμ από την χώρα Ούρ στην γη Χαναάν, για να κληρονομήσει την γη του προπάτορας του Σήμ.
 Γι' αυτό καί ό Μωυσής επέστρεψε τον περιούσιο λαό από την Αίγυπτο στην γη της Επαγγελίας, δηλαδή στην γη Χαναάν, ή οποία τους δόθηκε από τον Θεό μετά τον κατακλυσμό όπως γνωρίζουμε από την Παλαιά Διαθήκη, οί εβραίοι νίκησαν όλους σχεδόν τους λαούς της Παλαιστίνης, εκτός από πέντε πόλεις, τίς όποιες ό Θεός δεν τίς έδωσε στα χέρια των εβραίων, ώστε με αυτές οί ειδωλολατρικοί λαοί πού κατοικούσαν εκεί, να ταπεινώνουν τους εβραίους, όταν αυτοί θα αμάρταναν ενώπιον του Θεού.
Έτσι λοιπόν, οσες φορές οί εβραίοι παράκουγαν τον Θεό, Αυτός τους άφηνε να πέσουν στα χέρια των  ειδωλολατρικών λαών, ανάμεσα στους οποίους  ήταν καν οί Φιλισταίοι. Οί Άγιοι Πατέρες λέγουν ότι ό Θεός, όλα αυτά τα κάνει καί στους χριστιανούς καί κυρίως στους γενναιόφρονες αγίους.
 Τους αφήνει μερικές αδυναμίες καί πάθη της φύσεως αθεράπευτα, όπως οργή, υπνηλία, πείνα, άκηδία, λογισμούς, φαντασίες, σαρκικούς πειρασμούς με σκοπό να τους ταπεινώνει για να μη πέσουν στην υπερηφάνεια. Στο τέλος όμως της ζωής των ό Θεός τους θεραπεύει καί αυτά τα πάθη καί με το έλεος Του τους σώζει. Διότι χωρίς  το έλεος ούτε οί άγιοι δεν μπορούν να σωθούν, κατά τον λόγο του Κυρίου, πού λέγει: «Χάριτι έστε σεσωσμένοι».

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980

Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τα υπόλοιπα πατώντας  Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα