Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη συνομιλία (ερωτ. 166-167)

Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα. Έβδομη  συνομιλία (ερωτ. 166-167)

166. Τι λέγουν οί Άγιοι Πατέρες για την επταήμερο της δημιουργίας του Κόσμου;

 Ό Μέγας Βασίλειος, στο βιβλίο του, την Εξαήμερο (Δημιουργία του κόσμου σε έξι ήμερες), λέγει ότι ή κτίση κυοφόρησε, δηλαδή σαν μία έγκυο γυναίκα στην περίοδο του τοκετού της, πού είναι έτοιμη να δώσει στο νεογέννητο παιδί της, την ζωή. Ενώ το Πνεύμα του Θεού, πού κατέρχεται σ' όλα τα βάθη της γνώσεως του Θεού  «έπεφέρετο υπεράνω του ύδατος» για να δώσει ζωή στα ύδατα καί τα κτίσματα.
Όποτε λοιπόν, ή γη είχε ζωή άφ' ότου το Άγιο Πνεύμα δέσποζε μέχρι των εγκάτων της γης αλλά δεν είχε την πνοή της ζωής. Ή Αγία Γραφή στην Γένεση (Κεφ. 1,1-2) λέγει ότι ήταν αόρατος καί ακατασκεύαστος, αλλά κανείς δεν γνωρίζει πώς ήταν, διότι αυτά δεν φαινόντουσαν ακόμη με το μάτι ούτε είχαν λάβει την πνοή της ζωής.
Ή πρώτη ημέρα της δημιουργίας ήταν ή Κυριακή διότι τότε είπε ό Θεός «γενηθήτω φως». Γι' αυτό ακόμη ανέστη την Κυριακή, διότι με την άνάστασί Του ανακαίνισε το πρώτο φως. Το πρώτο φως ήταν κτιστό καί όχι άυλο. Δεν πήγαζε από τίς άκτιστες ενέργειες του Αγίου Πνεύματος. Ήταν ένα φως ουράνιο του οποίου την προέλευση δεν μπορούσε να γνωρίσει ό άνθρωπος. Κατά τον 'ίδιο επίσης τρόπο κανείς δεν γνωρίζει για το χρονικό μάκρος των τριών πρώτων ημερών, διότι ό ήλιος δεν υπήρχε ακόμη, ώστε να ανατέλλει καί να δύει.
Ό ήλιος ονομάστηκε από τον Μέγα Βασίλειο «φορεύς του φωτός». Λέγει επίσης ότι ό Θεός έδωσε στον ήλιο λίγο από το υλικό φως την πρώτη ημέρα καί ώρισε όπως ό ήλιος φωτίζει την γη σαν ένας λύχνος, δηλαδή, βουνά, δάση, πεδιάδες, ποταμούς καί θάλασσες, ό όποιος επιτελεί την πρώτη εντολή, έχοντας πάντοτε την ίδια τροχιά. Όλοι οι νόμοι τέθηκαν από τον Θεό στο σύμπαν, σύμφωνα με τους οποίους κυβερνάται Όλη ή δημιουργία καί ονομάζονται από τους Αγίους Πατέρας «Τα θεμέλια του κόσμου».
 Όποιος σκέπτεται αυτά ενισχύεται στην πίστη καί μεγαλύνει δοξολογικά τον Κτίστη των Πάντων, εκτελώντας τον λόγο του προφήτου Δαβίδ, ό όποιος λέγει: «Τίς λαλήση τάς δυναστείας του Κυρίου, ακουστά ποιήσει πάσας τάς αίνέσεις αυτού» (ψαλμ. 105,2).
 Οι νόμοι του σύμπαντος ουδέποτε αλλάζουν διότι αποτελούν τα θεμέλια ολοκλήρου της δημιουργίας. Ενώ όταν ακούμε τον άγιο Ευαγγελιστή Ιωάννη να λέγει: «Ό Πατήρ μου εργάζεται κάγώ εργάζομαι», να εννοούμε ότι ό Πατήρ εργάζεται με τους νόμους της δημιουργίας καί της ζωής. Ενώ ό Υιός εργάζεται με την πρόνοια Του, δηλαδή με την διαφυλάξει των νόμων του σύμπαντος, οί όποιοι αποτελούν τίς ορατές βά¬σεις του κόσμου.
Ή ωραιότητα των υλικών κτισμάτων του Θεού είναι τόσο θαυ¬μαστή, ώστε καί οί άγγελοι του ουρανού εξίστανται για την αρμονία των, όπως λέγει ό Ιώβ: «όταν δημιουργήθησαν οί αστέρες, επαίνεσαν με φωνή μεγάλη πάντες άγγελοι μου» (Ιώβ 38,7).
Την αρμο¬νία καί ωραιότητα των κτισμάτων έθαύμασαν οί άγιοι, οί φιλόσο¬φοι, οί σοφοί, οί ποιητές, οί καλλιτέχνές, οί χριστιανοί και κυρίως οί ειδωλολάτρες , επειδή δια του σύμπαντος υψώνεται ό νους προς τον Θεό των όλων καί Δημιουργό. Με τους στοχασμούς για το μεγαλείο των κτισμάτων πολλοί γνώρισαν τον Θεό, προόδευσαν στην προ-σευχή, μεγάλυναν με ύμνους την δόξα του Δημιουργού καί μάλιστα πολλοί έφθασαν στις υψηλότερες βαθμίδες της νοεράς καί καρδια¬κής προσευχής. Γι' αυτό, λέγουν ον Άγιοι Πατέρες, ότι μας είναι μεγάλη ωφέλεια να σκεπτόμαστε τα δημιουργήματα του Θεού για να Τον γνωρίσουμε καί να Τον αγαπήσουμε περισσότερο.

167. Τι μπορείτε να μας πείτε ακόμη για την δημιουργία;

Ό Θεός έπλασε τον άνθρωπο καί ολόκληρο τον κόσμο από τέσσερα υλικά ή συστατικά. Τα δύο είναι ελαφρά - αέρας καί φωτιά καί τα αλλά δύο βαρεία, τα όποια είναι ή γη καί το νερό, όπως λέγει ό Μέγας Βασίλειος. Αυτά τα τέσσερα συστατικά υπάρχουν ενωμένα, διαιρημένα αλλά καί ανάμικτα. Ενώ στον έσχατο αιώνα το ελαφρότερο καί υψηλότερο ευρισκόμενο συστατικό, δηλαδή το πυρ θα καύση τα άλλα τρία στοιχεία, ενώ θα υπάρχει ή ανθρωπινή ζωή, κατά τον λόγο του Κυρίου, ό όποιος λέγει ότι λόγω της οργής του Θεού Παντοκράτορας θα καούν τα στοιχεία της φύσεως (δηλ. αέρας, γη καί νερό). Όμως το Άγιο Πνεύμα με το στόμα του προφήτου Δαβίδ λέγει ότι δεν θα καταστραφούν τα στοιχεία καί ολόκληρη ή κτήσης, αλλά μόνο θα ανακαινιστή: «Εξαποστέλλεις το Πνεύμα Σου καί κτισθήσονται και ανακαινιείς το πρόσωπον της γης» (Ψαλμ. 103,31).
Ό Θεός δημιούργησε τρεις ουρανούς. Πρώτα τον ορατό, δεύ¬τερον αυτόν πού έχει το είδος πυρός καί είναι υπεράνω του αιθέρος καί τρίτον τον ουρανό των αγγέλων. Εδώ αρπάχθηκε ό Απόστολος Παύλος καί «ήκουσε άρρητα ρήματα,  ουκ εξόν άνθρώπω  λαλήσαι» (Β' Κορ. 12, 2-3). Εδώ είναι ό παράδεισος.
Ό άνθρωπος δημιουργήθηκε από τον Θεό κατ' εικόνα καί ομοιώσει με Αυτόν.
Αυτός είναι το μοναδικό έργο πού έπλασε ό Θεός με τα χέρια Του καί όχι με τον λόγο Του, όπως συνέβη με τα άλλα. Τον δημιούργησε με την κοινή βούληση των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος, όπως λέγει ή Γένεσης: «Ποιήσομεν άνθρωπον κατ' εικόνα ήμετέραν καί καθ' όμοίωσιν» (Γεν. 1,26). Το σώμα του άνθρωπου δημιουργήθηκε από χώμα, ενώ ή ψυχή του εμφυσήθηκε από τον Θεό με αόρατο τρόπο...
Ό άνθρωπος δημιουργήθηκε από δύο μέρη - σώμα καί ψυχή -χωριστά μεταξύ τους, όπως μας διδάσκει ή Ορθόδοξος Εκκλησία μας, ενώ από τρία μέρη -σώμα, ψυχή καί Πνεύμα - τριχοτόμησης του άνθρωπου, όπως διδάσκουν μερικοί παλαιοί εκκλησιαστικοί συγγραφείς.
Ναι. Ό άνθρωπος έχει πνεύμα δηλαδή ψυχή ζώσα όπως όλα τα ζώα, από την οποία πηγάζουν οι φυσικές δυνάμεις, όπως της γονιμοποιήσεως, δηλ. αυξήσεως του γένους, της διατροφής, της προστασίας, των διαφόρων ενστίκτων κλπ. '
Αλλά ή ζώσα ψυχή του άνθρωπου ανήκει στο σώμα καί δεν πρέπει να την συγχέουμε με οποιαδήποτε θεία ενέργεια του Θεού προς τον άνθρωπο, ή οποία ενώνεται με το σώμα την στιγμή της κυοφορίας καί μεταβαίνει στην αιωνιότητα μετά τον θάνατο του σώματος. Το σώμα θα επανασυνδεθεί με την ψυχή στην Μέλλουσα Κρίση, αφού αναστηθεί πνευματικά, αλλά όχι όπως ήταν στην γη.
Ό άνθρωπος αρχίζει από την γη αυτή να γεύεται καί να ζει τα ουράνια αγαθά, διότι άπ' αυτόν ακόμη τον κόσμο ό άνθρωπος θεώνεται, φωτίζεται, αποβάλλει τα μάταια φρονήματα καί ενδύεται τα ουράνια, όπως ακριβώς συμβαίνει με τους αγίους. Διότι όλη ή κτήσης στενάζει περιμένοντας την αναγέννηση της ανθρωπινής φύσεως.
Ό Θεός δημιούργησε τρεις κόσμους: Τον καταχθόνιο, δηλαδή την κόλαση, όπου υπάρχει μόνο σκοτάδι, πύρινες φλόγες καί τάρταρο, καί όπου βασανίζονται οί δαίμονες καί οί ψυχές των αμετανόητων αμαρτωλών.
Ή κόλαση έγινε την στιγμή της πτώσεως των κακών αγγέλων. Ό δεύτερος κόσμος πού λέγεται μικτός δηλαδή επίγειος, όπου είναι ανακατωμένο το καλό με το κακό, ή χαρά με την λύπη, το αγαθό έργο με την αμαρτία, ή χαρά με τον πόνο, ή ζωή καί ό θάνατος.
 Εδώ στην γη μοχθεί ό άνθρωπος να λυτρωθεί από την αμαρτία καί την κόλαση καί να απόκτηση την σωτηρία με τα αγαθά έργα καί την μετάνοια. Εδώ ή απόλαυσης της ζωής καί του εγγάμου ιδιαίτερα βίου σφραγίζεται με τον πόνο, με τους πόνους της γεννήσεως καί αναπτύξεως των παιδιών. Έτσι ή σωτηρία είναι πάντοτε δύσκολη.
Να Τι λέγει ό άγιος Μάξιμος ό Ομολογητής: «Όποιος φεύγει τους πόνους του παρόντος αιώνος, συμμετέχει στους αιωνίους πόνους». Ό τρίτος κόσμος είναι ό παράδεισος καί ή Βασιλεία των Ουρανών. Εκεί υπάρχει μόνο χαρά, δοξολογία, φως καί αιώνια ζωή.

Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη 1980

Πηγή στο διαδίκτυο - Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Διαβάστε τα υπόλοιπα πατώντας  Πνευματικοί Διάλογοι με τον Ρουμάνο ησυχαστή π. Ηλίε Κλεόπα