Τὸ εἰδικό χάρισμα τῆς ἱεροσύνης. Π. Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Ἡ Ὀρθοδοξία μας

π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος

Δρ. Θεολογίας, Δρ. φιλοσοφίας

Τὸ εἰδικό χάρισμα τῆς ἱεροσύνης

Οἱ χριστιανοί ἀποτελοῦν «βασίλειον ἱεράτευμα», βασιλικό καί ἱερατικό γένος. Ὅμως ὑπάρχει στήν Ἐκκλησία εἰδική ἱερωσύνη;

Πῶς ἔχει τό θέμα στήν Παλαιά Διαθήκη, πού ἀποτελεῖ «σκιά τῶν μελλόντων» καί ποία ἡ ἐκπλήρωση στήν Καινή Διαθήκη; Ποιά εἶναι τά χαρακτηριστικά γνωρίσματα τῆς ἱεροσύνης; 

Σ’ αὐτά τά ἐρωτήματα θά ἀπαντήσουμε σ’ αὐτό τό κεφάλαιο.

α) Στήν Παλαιά Διαθήκη (σελ. 329-331)

Ὁ ὅρος βασίλειο ἱεράτευμα δὲν ἐμποδίζει τήν ὕπαρξη εἰδικῆς ἱερωσύνης.  Τοῦτο κατανοοῦμε ὅταν ἀναλογισθοῦμε πώς ὁ Θεός ἐξέλεξε τόν Ἰσραήλ ἀπό ὅλα τά ἄλλα ἔθνη, γιά νά εἶναι «βασίλειον ἱεράτευμα, ἔθνος ἅγιον» (Ἔξοδ. ιθ΄5-6, Δευτερ. ιδ΄2 κστ΄ 19), χωρίς αὐτό νά σημαίνει πώς δέν ὑπῆρχε καί ἰδιαίτερη ἱερατική τάξη, στήν ὁποία νά εἶχε ἀνατεθεῖ ἰδιαίτερη ἱερατική διακονία.

Σ’ αὐτή τήν ἱερατική τάξη ἀνῆκε ὁ Ἀαρών καί οἱ γυιοί του, τούς ὁποίους καθιέρωσε ὁ Μωϋσῆς χύνοντας στήν κεφαλή τους ἀπό τό «ἔλαιο τῆς χρίσεως», ἀφοῦ προηγουμένως τούς ἔλουσε  μέ νερό, καί τούς ἔνδυσε τίς ἱερατικές στολές (Ἔξοδ. κη΄ 1.37-39,κθ΄9, λ΄30, μ΄11—13. Λευΐτ. η΄1-13).

Στήν Παλαιά Διαθήκη καθιερώθηκε καί ἡ τάξη τῶν λευϊτῶν, στούς ὁποίους ἀνατέθηκε κατώτερη διακονία (Αριθ. η΄5-26).

Κανένας δέν εἶχε δικαίωμα νά παραβιάσει τήν τάξη πού ἔθεσε ὁ ἴδιος ὁ Θεός·  ὅποιος τό ἔκανε ἐτιμωρεῖτο παραδειγματικά:

Ὁ Κορέ δέν ἀνῆκε στή φυλή τοῦ Λευΐ·  δέν εἶχε μεγάλη τιμή νά προσφέρει ἱερή ὑπηρεσία στή σκηνή τοῦ Κυρίου (Ἀριθ. η΄ 22). Ὅμως ἠθέλησε νά ἰδιοποιηθεῖ τήν ἱερατική ἐξουσία· ἐπανεστάτησε ἐναντίον τοῦ Μωϋσῆ καί τοῦ Ἀαρών. «Πάντες ἅγιοι καί ἐν αὐτοῖς Κύριος» ὅλοι εἶναι ἅγιοι, ἔλεγε στόν Μωϋσῆ καί στόν Ἀαρών, «διατί κατανίστασθε ἐπί τήν συναγωγήν Κυρίου», γιατί λοιπόν ὑψώνετε τόν ἑαυτό σας ὑπεράνω ἀπό τό λαό τοῦ Κυρίου, (Ἀριθ.στ΄3).

Ὁ Μωϋσῆς προσπάθησε νά ἐπαναφέρει τόν Κορέ, ὑπογραμμίζοντας πώς ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἐκλέγει τούς ἱερεῖς (Ἀριθ. ιστ΄5-11, πρβλ.Λευΐτ. η΄1 ἐξ.) καί τονίζοντας πώς ἡ συνωμοσία του δέν ἐστρέφετο ἐναντίον ἀνθρώπων, ἀλλά ἐναντίον τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ: «Τί εἶναι ὁ Ἀαρών, ἐναντίον τοῦ ὁποίου σεῖς γογγύζετε;» (Ἀριθ. ιστ΄11), δέν εἶναι αὐτός, τόν ὁποῖο ἐξέλεξε ὁ Θεός;

Ἡ τιμωρία τῶν στασιαστῶν καί σφετεριστῶν τῆς ἱερατικῆς ἐξουσίας ἦταν παραδειγματική: «Ἐσχίσθη ἡ γῆ κάτω ἀπό τά πόδια τους, ἄνοιξε ἡ γῆ καί τούς κατάπιε, ἐκείνους καί τίς οἰκογένειές τους καί ὅλους ἐκείνους πού ἦσαν μαζί μέ τόν Κορέ, μαζί καί τά ζῶα τους· καί αὐτοί καί ὅσοι ἦσαν μέ τό μέρος τους κατέβηκαν ζωντανοί στόν Ἄδη καί τούς σκέπασε ἡ γῆ καί ἐχάθησαν ἀπό τό μέσο τῆς συναγωγῆς τοῦ λαοῦ» (Ἀριθ. ιστ΄31-33, πρβλ. ιζ΄ 16-28. Σοφ. Σειρ. με΄6-22).

Παρόμοια συμβαίνουν καί στόν βασιλέα Ὀζία. Ἐπεχείρησε νά σφετερισθεῖ τήν ἱερατική ἐξουσία. Ἡ τιμωρία του ἦταν ἐπίσης παραδειγματική: Ἀμέσως ἐμφανίσθηκε λέπρα στό μέτωπό του καί ἔμεινε λεπρός μέχρι πού πέθανε (Β΄ Παραλ. κστ΄16-21, πρβλ. Α΄Παραλ. ιγ΄9-10).

Ὑπάρχει λοιπόν στήν Παλαιά Διαθήκη εἰδική ἱερωσύνη, παράλληλα μέ τή γενική ἱερωσύνη ὁλοκλήρου τοῦ λαοῦ Ἰσραήλ.

Δημοσίευση ανάρτησης

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο :
 «Ἡ Ὀρθοδοξία μας».
    Ἔτος 1994
      σελίδες 329 -331

       Ἐκδόσεις  Διάλογος

Τῆς Ὑπηρεσίας Ἐνημερώσεως Διαλόγου καί Πολιτισμοῦ τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Ἀθηνῶν
σέ συνεργασία μέ τήν Πανελλήνια Ἕνωση Γονέων διά τήν Προστασία
τοῦ Ἑλληνορθόδοξου Πολιτισμοῦ, τῆς Οἰκογενείας καί τοῦ Ἀτόμου.

Ἐπιμέλεια κειμένου:  http://anavaseis.blogspot.com

Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα από το βιβλίο πατώντας  Η Ορθοδοξία μας