Την επιστολή που έστειλαν 24 Αγιορείτες πατέρες στην εφημερίδα "Ορθόδοξος Τύπος" ως απάντηση στα δημοσιευμένα κείμενα κυρίως του π.Βασιλείου Βολουδάκη, την είχαμε υπ΄όψη μας εδώ και καιρό.
Δεν την δημοσιεύσαμε περιμένοντας να την δημοσιεύσει πρώτα ο "παραλήπτης" δηλαδή ο "Ορθόδοξος Τύπος".
Το πρώτο μέρος της πολυσέλιδης αυτής επιστολής - απάντησης, η προαναφερθείσα εφημερίδα το δημοσίευσε στην 5η σελίδα του χθεσινού της φύλλου με τον τίτλο "Αι αποψεις 24 Αγιορειτών μοναχών δια την Κάρταν του Πολίτου και τον αριθμόν του αντιχρίστου".
Στον υπότιτλο βέβαια αναφέρουν ότι πρόκειται για απάντηση στην "τοποθέτησιν του Ο.Τ ότι η εκκλησία δεν έχει λάβει ακόμα θέσιν ως και εις την αρθρογραφίαν του Πρωτοπρεσβ.π. Βασιλείου Βολουδάκη εις τον Ο.Τ".
Σήμερα λοιπόν εμείς, και εφ΄όσον δεν τίθεται ζήτημα δεοντολογίας αφού ήδη ο "παραλήπτης" της επιστολής δημοσίευσε το πρώτο μέρος της, σας την προσφέρουμε σαν ενημέρωση έτσι ώστε να βγάλετε τα δικά σας συμπεράσματα.
Εμείς το μόνο που έχουμε να πούμε προς το παρόν, είναι ότι το Άγιον Όρος και οι Αγιορείτες Πατέρες τιμούν λόγω και έργω την Ιερή αποστολή που τους ανέθεσε η Θεοτόκος μας, ως προστάτες και θεματοφύλακες της Ορθοδοξίας, δηλαδή της ανόθευτης πίστης στην μόνη και απόλυτη Αλήθεια που είναι ο Αναστάς Κύριος ημών Ιησούς Χριστός.
(Οι υπογραμμίσεις και οι κάθε είδους χρωματικές "επισημάνσεις" οφείλονται σε μας)
Πρός τήν Ἐκκλησιαστικήν ἐφημερίδα
«ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ»
Κάνιγγος 10
ΑΘΗΝΑ
Ἅγιον Ὄρος 1η /14η Ἀπριλίου 2011
Κύριε διευθυντά,
Ἀπό ΠΟΝΟΝ :
Δι’ ὅσα, ἀφ’ ἑνός μέν κακόδοξα, ἀφ’ἑτέρου δέ συκοφαντικά τοῦ μακαριστοῦ Ὁσίου Γέροντος Παϊσίου ἐγράφησαν καί γράφονται,
καί κατόπιν ΕΠΙΜΟΝΟΥ ΠΡΟΤΡΟΠΗΣ πολλῶν Πατέρων καί ἀδελφῶν, καί δεδομένων α) τῆς δηλώσεως τοῦ «Ο.Τ.» κατόπιν διαμαρτυρίας τῶν ἀναγνωστῶν ὅτι θά δημοσιεύῃ κάθε ἄποψιν ἐπί τοῦ θέματος καί β) τῶν παρακλήσεων-προκλήσεων τοῦ π. Βασ. Βολουδάκη δι’ἀπάντησιν, ἐθεωρήσαμεν ὑποχρέωσίν μας νά καταγράψωμε καί νά σᾶς ἀποστείλωμεν πρός δημοσίευσιν τά κατωτέρω.
Ἀλήθεια καί πλάνες γιά τό 666 καί τά συναφῆ ζητήματα
Εἰσαγωγικά: Τό φάσκιωμα τῶν γνωστικῶν
Μέ μεγάλο πόνο βλέπομε τόν τελευταῖο καιρό νά ὑποστηρίζωνται γραπτῶς καί προφορικῶς διάφορες συμβιβαστικές-κατά τό ἐπιεικέστερον-θέσεις, ὅσον ἀφορᾷ τά ζητήματα τά σχετιζόμενα μέ τόν Ἀντίχριστον, τό 666, τό χάραγμα καί τήν «Κάρτα τοῦ Πολίτη» (στό ἑξῆς : ʺ Κ.τ.Π ʺ).
Τό κακόν εἶναι ὅτι, ἀντί, τοὐλάχιστον, ἐν ταπεινώσει καί εἰλικρινείᾳ νά ὁμολογῆται ἡ ἀδυναμία καί τό πνεῦμα δειλίας ὠς γεννητόρων τῶν ἐν λόγῳ θέσεων, προβάλλονται αὐτές ὡς ἀποκύημα ὑψηλῆς θεολογίας.
Πρόκειται γιά τό «φάσκιωμα τῶν σημερινῶν γνωστικῶν», κατά τόν μακαριστόν ὅσιον Γέροντα Παΐσιον, καί γιά τήν «πτῶσιν μας, πού τήν ἀνάγομε εἰς θεολογίαν», ὅπως εὔστοχα εἶχε παρατηρήσει σέ ἄλλην περίπτωσιν ὁ μακαριστός π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος.
Καί τό χείριστον εἶναι ὅτι ἡ προβολή τῶν θέσεων αὐτῶν δέν γίνεται μέ κάποιαν -ἔστω – συστολήν, ἀλλά μέ ἔπαρσιν καί γαυρίαμα ἔναντι τῶν ὀρθοφρονούντων, ὡς δῆθεν ἀφελῶν καί «ἀσθενῶν τῆ πίστει»!
Ὅσον άφορᾷ τό περιεχόμενόν τους, ἀρχίζουν-οἱ ἠπιώτερες θέσεις- ἀπό τήν ...ἀθωοποίησιν τῆς ἀποδοχῆς τῶν ταυτοτήτων μέ τό ἀντίχριστον σύμβολον (666) καί φθάνουν μέχρι ἀδιαφορίας ἀκόμη καί γι’ αὐτό τοῦτο τό Χάραγμα (τονίζοντας μονομερῶς καί ἀφελῶς μόνον τό «ἐσωτερικόν χάραγμα» -ἁμαρτίαν), καί μέχρι τελείας περιφρονήσεως τῆς ἐπαχθοῦς σημασίας τοῦ 666 καί μέχρι ἀπορρίψεως τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας περί Ἀντιχρίστου ὡς συγκεκριμένου προσώπου, καί τέλος, μέχρι καί ὑποτιμήσεως καί αὐτοῦ τούτου τοῦ θεοπνεύστου βιβλίου τῆς Ἀποκαλύψεως !
Τό πνεῦμα πού κυριαρχεῖ στίς θέσεις αὐτές καί στά «ἐπιχειρήματα» τους εἶναι ὁ ὀρθολογισμός (ἀκριβέστερα, ἡ σοφιστεία καί ὁ προσωπικός αὐθαίρετος παραλογισμός ) καί ἡ παντελής ἔλλειψις τῆς πνευματικῆς ἐκείνης εὐαισθησίας, τήν ὁποίαν συναντᾶμε στούς λόγους καί στούς βίους τῶν Ἁγίων μας, καί ἰδιαιτέρως τῶν Μαρτύρων τῆς πίστεως.
Τέλος στά κείμενα αὐτά συνήθεις εἶναι, ὡς μέθοδοι, οἱ παραποιήσεις καί ἡ λογοκρισία σέ λόγους Ἁγίων ἤ συγχρόνων Γερόντων, ἀλλά καί τά ἀσύστολα ψεύδη, εἴτε λόγῳ εὐφαντάστου διανοίας, εἴτε καί συνειδητά, κατά ἀπομίμησιν Γκαιμπελικῶν μεθόδων.
Α. Ἡ θέσις τῆς Ἐκκλησίας
Θεωροῦμε κατ’ ἀρχάς ἀναγκαῖον νά ὑπενθυμίσωμε ὅτι ἡ Ἱερά Σύνοδος ὁμοφώνως, διά τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 2641/1998 βαρυσημάντου Ἐγκυκλίου της ἔλαβε σαφῆ, τελεσίδικον καί ὀρθοτομοῦσαν τόν λόγον τῆς ἀληθείας ἀπόφασιν ἐπί τῶν συναφῶν θεμάτων. Τήν ἀπόφασιν ἐδημοσίευσεν στό ἐπίσημον δελτίον της (περιοδικόν ʺ Ἐκκλησίαʺ ) καί ἀπέστειλε πρός ἀνάγνωσιν πρός ὅλους τούς Ἱερούς Ναούς. Ἐδῶ παραθέτομεν μόνον τό κυρίως ἡμᾶς ἐνδιαφέρον ἐν προκειμένῳ σημεῖον τῆς Ἐγκυκλίου, τό ἀναφερόμενον, δηλαδή, στίς ταυτότητες μέ 666 :
...Β. 2. Ἐάν ἑπομένως καί ἐφ’ὅσον οἱ νέες ταυτότητες μέλλουν νά χρησιμοποιήσουν σάν κωδικό ἀριθμό ἀναγνώσεως τους ἀπό ἠλεκτρονικά μηχανήματα τό δυσώνυμο καί ἀπαράδεκτο ἀριθμό 666, τότε ἡ Ἱερά Σύνοδος θεωροῦσα ὅτι παραβιάζεται ἡ θρησκευτική συνείδηση τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν, συνιστᾶ στούς πιστούς νά μή δεχθοῦν τίς νέες ταυτότητες.
Ὀλίγον δέ προγενεστέρως, ἡ Ἱερά Σύνοδος διά τῆς ὑπ’ἀριθμ. 2626/1997 Ἐγκυκλίου της εἶχεν ἀπειλήσει ὅτι, σέ περίπτωσιν ἐμμονῆς τῆς Πολιτείας, θά μετεβάλλετο
«ἕν τμῆμα τοῦ Ὀρθοδόξου λαοῦ, ἄν μή ὁλόκληρος, σέ ἀντιρρησίες συνειδήσεως».
Θά πρέπῃ νά ἐπισημανθῇ ὅτι τά ἀνωτέρω δέν ἀποτελοῦν ἁπλῶς μίαν Συνοδικήν ἀπόφανσιν, ἀλλά τήν καθολικήν πίστιν καί συνείδησιν τοῦ πληρώματος - ἐκτός φαιδροτάτων ἐξαιρέσεων- τῆς τοπικῆς μας (καί ὄχι μόνον) Ἐκκλησίας.
Αὐτό καταδεικνύεται ἀναντιρρήτως ἀπό τίς πλεῖστες παρομοίου περιεχομένου συλλογικές καί προσωπικές ἀντιδράσεις τῆς περιόδου ἐκείνης ὑπό Ἱεραρχῶν, Ἱερῶν Μονῶν, Κληρικῶν, Καθηγητῶν Πανεπιστημίου κ. ἄ. Ἐνδεικτικῶς ὑπογραμμίζομε [1]
1. Τήν ἐπιστολήν τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης πρός τήν Ἑλληνικήν Κυβέρνησιν (22-3-93). Σ’ αὐτήν μεταξύ ἄλλων, προειδοποιεῖ :
...2. Ὁ ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου ὡς κωδικός τοιοῦτος διά τάς μαγνητικάς ταυτότητας θεωρεῖται παντελῶς ἀπαράδεκτος. ( «Ἡ ἀλήθεια» σελ.12).
Ἡ αὐτή Ἱερά Σύνοδος, διά τῆς ὑπ’ ἀριθμ. 100 / 11-8-97 μεταγενεστέρας Ἐγκυκλίου της, καλεῖ μάλιστα ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Κρῆτες σέ συνεχῆ ἐπαγρύπνηση καί ἑτοιμότητα γιά πρωτοβουλίες καί νόμιμες ἀγωνιστικές κινητοποιήσεις. (Συμπληρωματικόν δίφυλλον τεῦχος τοῦ ʺ Ἐν συνειδήσειʺ σελ. 2).
Ἐν προκειμένῳ πρέπει νά εἰπωθῇ ὅτι δημιουργεῖ βαθυτάτην θλίψιν καί εὔλογα ἐρωτηματικά ἡ πρόσφατος συμβιβαστική δήλωσις τῆς Ἱερᾶς Ἐπαρχιακῆς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης, ἡ ἔχουσα σαφῶς ἀλλότριον πνεῦμα.
2. Ἀρκετές ἀνακοινώσεις τοῦ Ἁγίου Ὄρους. Ἐξ αὐτῶν παραθέτομε τό ἀκόλουθο ἀπόσπασμα τοῦ ἀνακοινωθέντος τῆς ΕΔΙΣ ( Ἔκτακτος Διπλῆ Ἱερά Σύναξις) Αὐγούστου 1988 :
Προειδοποιεῖ ἀκόμη ἡ Ἱερά Κοινότης ὅτι οἱ Ἁγιορεῖται Μοναχοί δέν θά δεχθοῦν νά παραλάβουν τίς νέες ταυτότητες, ἐφ’ ὅσον διαπιστωθῆ ὅτι φέρουν τό 666.
3. Τό ὁμολογιακόν ἐκεῖνο κείμενον τό φέρον 123 ὑπογραφάς (Καθηγουμένων Ἱερῶν Μονῶν καί Ἡσυχαστηρίων-ἀνδρῲων καί γυναικείων-, λοιπῶν ἀξιολόγων κληρικῶν, ἐξ ὧν ἀρκετοί νῦν Μητροπολῖται, καί Καθηγητῶν Πανεπιστημίου) τό ἀποσταλέν πρός τήν Ἱεράν Σύνοδον τῆς Ἱεραρχίας. Ἐνδεικτικῶς ἀναφέρομεν τινάς τῶν ὑπογραψάντων :
- Πρωτ. Θεόδωρος Ζήσης, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς ΑΠΘ
- Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός, Καθηγητής Θεολογικῆς Σχολῆς Παν. Ἀθηνῶν
- Πρωτ.Σαράντης Σαράντος, Ὑποδιευθυντής Ριζαρείου Ἐκκλ.Σχολῆς.
- Ἀρχιμ. Τιμόθεος Σακκᾶς, Καθηγουμ. Ἱ.Μ. Παρακλήτου Ἀττικῆς.
- Ἀρχιμ. Ἀθανάσιος Ἀναστασίου, Καθηγουμ.[νῦν προηγούμενος] Ἱ.Μ. Μεγ. Μετεώρου.
- Ἀρχιμ. Θεόκλητος Μπόλκας, Καθηγουγ. Ἱ.Μ. ἁγ. Ἀρσενίου Χαλκιδικῆς.
- Ἀρχιμ. Κύριλλος Γεραντώνης, Καθηγουμ. Ἱ.Μ. Ὁσ. Δαυΐδ Χαλκίδος.
- Ἀρχιμ. Παῦλος Ἰωάννου (νῦν Μητροπολίτης Σισανίου καί Σιατίστης).
- Ἀρχιμ. Νεκτάριος Ντόβας (νῦν Μητροπολίτης Κερκύρας).
- Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Σκλήφας (νῦν Μητροπολίτης Πατρῶν)
-Ἀρχιμ. Χρυσόστομος Τριανταφύλλου( νῦν Μητροπολίτης Χαλκίδος).
-Ἀρχιμ. Δαμασκηνός Καζανάκης (νῦν τιτ. Μητροπολίτης Βελεστίνου).
- Μον. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης, δρ. Θεολογίας
-Δημήτριος Τσελεγγίδης, Καθηγητής Θεολ. Σχολῆς ΑΠΘ.
- Σπυρίδων Κοντογιάννης, Καθηγητής Παν. Ἀθηνῶν.
- Κων. Χολέβας, Πολιτικός Ἐπιστήμων.
Ἀντιγράφομε ἐκφραστικώτατον ἀπόσπασμά τοῦ κειμένου αὐτοῦ, πού διατυπώνεται μέ τόν πιό κατηγορηματικόν τρόπον (Θερμῶς δέ παρακαλοῦμε νά τό ἀναδημοσιεύσετε ὁλόκληρον μαζί μέ τάς ὑπογραφάς σέ προσεχές φύλλο):
Ἡ ἀποδοχή ἐκ μέρους τῶν πιστῶν ταυτότητος, πιστοποιητικοῦ δηλαδή τῆς προσωπικότητός τους, πού θά φέρει τόν ἀριθμό τοῦ Ἀντιχρίστου, ὅπως κι ἄν ἀπεικονίζεται αὐτός, ἀποτελεῖ ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ καί προσχώρηση στήν παράταξη τοῦ Σατανᾶ. ( ʺἘν συνειδήσειʺσελ. 20)
4. Παρομοίου περιεχομένου ἀπόσπασμα ἀπό τό ἐκτενέστατο καί λίαν κατατοπιστικό κείμενον τῶν Ἱ. Μονῶν τῶν Ἁγίων Μετεώρων :
Ἡ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 στίς νέες ἠλεκτρονικές ταυτότητες ἀποτελεῖ τό τελευταῖο βῆμα πρίν τό χάραγμα στό χέρι ἤ στό μέτωπο. Γι’αὐτό καί ἡ παραλαβή τους ἀπό τούς Χριστιανούς σημαίνει ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ, πολιτογράφηση στήν παράταξη τοῦ Σατανᾶ καί πνευματικό θάνατο. (ʺἩ ἀλήθειαʺ σελ. 29-30).
5. Δύο ἀποσπάσματα ἀπό τό κείμενον-καταπέλτη ὑπό τόν τίτλον : «Ὁ Βεελζεβούλ καί ὁ Ε.Κ.Α.Μ.» τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου.
Ἄν λοιπόν πράγματι εἰς τά νέα δελτία ταυτότητος ἔχῃ ἀποτυπωθῇ ἔστω καί ὑποψία τῆς μορφῆς τοῦ Βεελζεβούλ, ἀσφαλῶς οἱ πιστοί ὄχι μόνον δέν θά παραλάβουν τά δ ι α β ο λ ο δ ε λ τ ί α αὐτά, ἀλλά οὔτε κἄν θά τά ἐγγίσουν!
Τό αὐτό θά συμβῇ καί ἄν τά δελτία φέρουν τόν ἀριθμό 666. Ἐάν μέν ὁ ἀριθμός αὐτός ἐτέθη ἐπίτηδες, ὡς σχετιζόμενος μέ τόν ἀντίχριστον, θά ἦτο ἀδιανόητον νά φέρωμεν ἐπάνω μας τά σύμβολα τοῦ ἀντιχρίστου ! Ἀλλά καί ἐάν ὁ ἀριθμός αὐτός δέν ἐπελέγη σκοπίμως, δηλαδή ὡς σύμβολον τοῦ ἀντιχρίστου, ἀλλ’ ἀπλῶς ὡς ἕνας ἀριθμός μεταξύ τὼν πολλῶν... καί πάλιν τά δελτία ταυτότητος, ὡς προκαλοῦντα τήν θρησκευτικήν μας εὐαισθησίαν μέ τήν χρῆσιν ἐνός ὐπόπτου καί διαβλητοῦ ἀριθμοῦ, εἶναι ἀπολύτως ἀπαράδεκτα. ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΛΑΒΩΜΕΝ ![2]
...Τέλος λόγου : Ἐάν τά διαδιδόμενα εἶναι ἀληθῆ καί τά νέα δελτία ταυτότητος θά φέρουν, ἐμφανῶς ἤ ἀφανῶς, εἴτε τήν μορφήν τοῦ Βεελζεβούλ εἴτε τόν ἀριθμόν 666 εἴτε ὅ, τιδήποτε ἄλλο ἀντιχριστιανικόν σύμβολον, ἤ ἀκόμη καί ἄν θά ἔχουν μόνον τόν Ε.Κ.Α.Μ., ἄνευ προηγουμένης νομοθετικῆς διασφαλίσεως τῶν δημοκρατικῶν δικαιωμάτων καί ἐλευθεριῶν τοῦ πολίτου, θά εἴπωμεν ΟΧΙ καί πάλιν ΟΧΙ καί μυριάκις ΟΧΙ εἰς τά νέα αὐτά δελτία, ὁ, τιδήποτε καί ἄν πρόκειται νά ἀντιμετωπίσωμεν... «Ἀκουέτω ταῦτα καί Βασιλεύς (= Κυβέρνησις)!». ( ʺ Ἡ ἀλήθειαʺ σελ. 43-44).
6. Ἀπόσπασμα ἀπό τό ἄρθρον : « Εἴμεθα ἕτοιμοι διά θυσίας;» τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου :
Τό συμπέρασμα εἶναι · ὅταν ἴδωμεν νά μᾶς καλοῦν διά χάραξιν ἐπί τῆς δεξιᾶς χειρός καί ἐπί τοῦ μετώπου, ἦλθε πλέον ἡ ὥρα τῆς πραγματοποιήσεως τῆς προφητείας. Φρονοῦμεν ὅμως, ὅτι ἡ ἀντίστασις δέν πρέπει νά προβληθῇ εἰς τό τελευταῖον ἐκεῖνο στάδιον, διότι τότε θά εἶναι ἀργά. Διά τοῦτο ὀρθῶς οἱ πιστοί, αἰσθανόμενοι τόν κίνδυνον πλησιάζοντα, ἤρχισαν νά ἀντιδροῦν ἀπό ἐτῶν ἤδη....Ποῦ εὑρισκόμεθα τώρα;
Μετά τήν ψήφισιν τοῦ νόμου διά τήν προστασίαν–δῆθεν- τοῦ ἀτόμου ἀπό τήν ἐπεξεργασίαν τῶν προσωπικῶν δεδομένων καί μετά τήν κύρωσιν τῆς Συνθήκης Σενγκεν τί μένει; Αἱ νέαι ταυτότητες μέ τό 666. Καί πάλιν οἱ πιστοί θά ἀντισταθοῦν καί θά ἀγωνισθοῦν. Ἀπό τοῦ 1993 ἤδη ἡ Ἱερά Σύνοδος εἶπε νά μή λάβουν οἱ ὀρθόδοξοι τάς νέας ταυτότητας, ἀνενέωσε δέ τήν ὁδηγίαν αὐτήν καί μέ τήν πρόσφατον Συνοδικήν Ἐγκύκλιον. Εἰς τοῦτο συμφωνεῖ καί ὅλο τό Ἅγιον Ὄρος.
Ἀγωνίζονται ἐπίσης, καί μάλιστα ἐντονώτερον ἡμῶν, οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί πού ἀκολουθοῦν τό παλαιόν ἡμερολόγιον, συμπλέομεν δέ μετ’ αὐτῶν εἰς τόν ἀγῶνα τοῦτον.
Ἔγκυροι τέλος φωναί χαρισματούχων γερόντων, ὡς τοῦ π. Παϊσίου, καί ἀπό τό ὑπερπέραν ἀκόμη φωνάζουν νά φυλαχθῶμεν ἀπό τό «χάραγμα» τοῦ ἀντιχρίστου (ʺΧριστιανική Σπίθαʺ, Ἰούλ. 97, ἀρ. Φυλ. 543 καί ʺἩ ἀλήθεια ʺ σελ. 50-51 ).
7. Ἀπόσπασμα συνεντεύξεως τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκόπου Χριστοδούλου (ὄντος τότε Μητροπολίτου Δημητριάδος ) :
Ἔχει ἐπισήμως, ἀπό ἁρμόδια ἑλληνικά χείλη, ὁμολογηθῆ ὅτι στίς νέες ταυτότητες ὁ δυσώνυμος ἀριθμός 666 θά ἀποτελῆ τό «κλειδί» γιά τήν ἀνάγνωση ἀπό τά εἰδικά μηχανήματα ἀφανῶν στοιχείων πού αὐτές θά περιέχουν. Οἱ ἁρμόδιοι πρέπει νά προβληματισθοῦν ἐμπρός στήν ἐπιχειρούμενη ἀπό ἄγνωστη κατεύθυνση ὑποχρεωτική ὑποταγή ὅλων τῶν Εὐρωπαίων στό σύστημα τοῦ ἀριθμοῦ αὐτοῦ. Ἄσχετα μέ τό τί πιστεύει ὁ καθένας γιά τό 666, σημασία ἔχει πώς δέν πρόκειται γιά ἕναν τυχαῖο ἀριθμό. Καί καλῶς οἱ πιστοί ἐκδηλώνουν ἀποτροπιασμό πρός αὐτόν. ( ʺἩ ἀλήθειαʺ σελ. 54-55).
8. Ἀπόσπασμα ἀπό τό λίαν διευκρινιστικό θεολογικά καί συγχρόνως ὁμολογιακό κείμενον «Ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Ὥρα γιά ὁμολογία ἤ ἄρνησι» τοῦ σεβαστοῦ Καθηγουμένου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσ. Γρηγορίου π. Γεωργίου :
Θέλουν λοιπόν νά μᾶς ἐπιβάλουν τό 666, καί μάλιστα σέ ἔγγραφο ἀπολύτως προσωπικό μας πού τό φέρουμε πάντα μαζί μας, ὅπως εἶναι τό δελτίο ταυτότητός μας.
Λέγουν μερικοί ἀφελῶς ὅτι τό 666 τῆς ταυτότητος ἤ καί τό πιθανολογούμενο χάραγμα στό χέρι ἤ στό μέτωπο δέν μποροῦν νά μᾶς ἀφαιρέσουν τήν ἀνεξίτηλη σφραγίδα τοῦ Χριστοῦ πού ἐλάβαμε μέ τό Ἅγιο Βάπτισμα καί τό Ἅγιο Χρῖσμα.
Πράγματι δέν μποροῦν νά μᾶς τήν ἀφαιρέσουν, ὅταν βιαίως μᾶς τά ἐπιβάλουν, δηλαδή ὅταν μᾶς δέσουν καί μᾶς σφραγίσουν, ἤ προσαρτήσουν ἐπάνω μας τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Ὅταν ὅμως μέ τήν θέλησί μας τά ἀποδεχθοῦμε, τότε βεβαίως θά ἀποστῇ ἀπό ἐμᾶς ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ, διότι δέν ὡμολογήσαμε τόνΧριστό καί διότι ἀπό δειλία ἤ συμφέρον ἤ ἀδιαφορία ἤ καί ἀπό πνευματική ὀλιγωρία δεχθήκαμε τό σύμβολο τοῦ Ἀντιχρίστου.
Ὅσοι λέγουν στόν εὐσεβῆ λαό «δέν πειράζει τό 666, πάρετε τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες», δέν σκέπτονται τί εὐθύνη ἀναλαμβάνουν. Δέν προβληματίζονται μήπως ἔχουν λάθος καί ἔτσι γίνουν ἠθικοί αὐτουργοί ἀποστασίας τῶν Χριστιανῶν.
Δέν θά δεχθοῦμε ἠλεκτρονική ταυτότητα, διότι θεωροῦμε ὅτι ἐξευτελίζει τά πρόσωπά μας. Πῶς θά φέρουμε μαζί μας ἕνα ἔγγραφο πού θά γράφῃ πλῆθος πληροφοριῶν γιά μᾶς, πού θά μποροῦν νά διαβάσουν Ἕλληνες καί ξένοι, ἐκτός ἀπό ἐμᾶς, καί μάλιστα πού θά μποροῦν ἀπό ἐπιτηδείους νά διαστραφοῦν εἰς βάρος μας; Καί ἀκόμη διότι, ἐάν περιέχῃ τό 666, θά τό θεωρήσουμε ἄρνηση τοῦ Χριστοῦ. Κανείς δέν ἐπιτρέπεται νά διακινδυνεύῃ τήν σωτηρία του (ʺἩ ἀλήθειαʺσελ. 86-87).
9. Ἀπόσπασμα συνεντεύξεως τοῦ σεβαστοῦ καί γνωστοῦ π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ :
Ἡ χρήση τοῦ ἀριθμοῦ 666 στό νέο σύστημα (ἀναπόφευκτη κατά τούς εἰδικούς) προσδίδει πραγματικές διαστάσεις στά τεκταινόμενα. Διότι δέν εἴμεθα ἔτσι μόνον ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, πού γνωρίζουμε τή σημασία τοῦ ἀριθμοῦ αὐτοῦ(πρβλ. σχετική μελέτη, πλήν ἄλλων, τοῦ καθηγητοῦ-ἀκαδημαϊκοῦ κ. Μάρκου Σιώτου), ἀλλά καί ὅσοι τόν χρησιμοποιοῦν στό ἠλεκτρονικό σύστημά τους! Δέν γνωρίζω δέ πῶς μπορεῖ Χριστιανός νά ἀντιπαρέρχεται ἐν ἠρεμίᾳ μιά τέτοια ἐνέργεια. Ἐδῶ ἀκριβῶς, ὅμως, εἶναι πού φαίνεται ἡ πλάνη κάποιων «θεολόγων» καί μάλιστα «μητροπολιτῶν», πού ἰσχυρίζονται ὅτι ὁ ἀριθμός 666 ἤ τό «χάραγμα» εἶναι κάτι τό «ἐσωτερικό», πού ἀφορᾶ μόνο στό φρόνημα τοῦ Χριστιανοῦ καί στήν ἐσωτερική διάθεσή του(ʺ Ἐν συνειδήσειʺ σελ. 10).
10. Ἀποσπάσματα ἀπό τό ἄρθρον τοῦ σεβαστοῦ πρωτοπρεσβυτέρου καί ὁμοτίμου καθηγητοῦ τοῦ Α.Π.Θ. π. Θεοδώρου Ζήση : «Οἱ προβληματισμοί τῶν Ἑλλήνων Ὀρθοδόξων» καί δή ἀπό τήν τελευταίαν ἑνότητά του: «Στήν ὑπηρεσία τοῦ Ἀντιχρίστου».
Καί ἐρχόμαστε σύντομα στόν περίφημο ἀριθμό 666, ὁ ὁποῖος σύμφωνα μέ τήν Ἀποκάλυψη εἶναι ὁ ἀριθμός τοῦ Ἀντιχρίστου. Εἶναι ἐντυπωσιακή ἡ ἐπαλήθευση στίς ἡμέρες μας τῆς προφητείας αὐτῆς τοῦ ἀποστόλου καί Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου...
Ὅσες καθησυχαστικές ἑρμηνεῖες καί ἄν προσπαθοῦν νά δώσουν ʺφωτισμένοιʺ θεολόγοι, ἀρχιερεῖς καί λαϊκοί, γιά τό ἐσωτερικό σφράγισμα τῶν πιστῶν, τό ὁποῖο δῆθεν κανείς δέν μπορεῖ νά ἀφαιρέσει μέ ἐξωτερικά σφραγίσματα, κανένας δέν μπορεῖ νά παρακάμψει τήν ἐκπληκτική ἀκρίβεια τῆς ἐπαλήθευσης αὐτῆς τῆς προφητείας, ὅπως ἐπίσης καί τή διάκριση μεταξύ αὐτῶν πού σφραγίζονται ἀπό τόν ἄγγελο τοῦ Θεοῦ καί αὐτῶν πού σφραγίζονται μέ τό χάραγμα τοῦ Ἀντιχρίστου. Δέν μπορεῖ κανείς νά ἀνήκει καί στούς σφραγισμένους ἀπό τό Θεό καί στούς σφραγισμένους ἀπό τόν Ἀντίχριστο. Ἄς διαλέξουν καί ἄς ὁμολογήσουν ποῦ θέλουν νά ἀνήκουν οἱ ἐκλεκτοί αὐτοί, πού σίγουρα βρίσκονται σέ πλάνη, καί ἄς μήν παραπλανοῦν τούς ἁπλοϊκούς πιστούς» (ʺἘν συνειδήσειʺ, σελ. 12).
11. Τήν σχετικήν διδασκαλίαν τοῦ μακαριστοῦ ὁσίου Γέροντος Παϊσίου, στήν ὁποίαν θά ἀναφερθοῦμε ἰδιαιτέρως στήν ἑπομένην ἑνότητα.
Θά ἦταν δυνατόν νά παρατεθοῦν πολλά ἀκόμη, ἀλλά νομίζομε ὅτι τά ἀνωτέρω εἶναι ὑπερεπαρκῆ διά νά καταδείξουν ἀναμφισβήτητα ὅτι ἡ Ἐκκλησία ΕΧΕΙ ΛΑΒΕΙ ΘΕΣΙΝ, τόσον διά τοῦ θεσμικοῦ της ὀργάνου, ὅσον καί διά τῆς καθολικῆς ἀποδοχῆς τοῦ πληρώματος. Καί ἀναντίρρητα σέ θέματα πίστεως-ὡς τό παρόν-δέν χωροῦν μεταβολές, παραλλαγές, πολυφωνίες, διαφορετικότητες, συμβιβασμοί κ.τ.τ., ὅσες πιέσεις καί ἐάν ἐξασκοῦνται, ὅσα ἀνταλλάγματα καί ἐάν προσφέρωνται...
Γι’ αὐτό καί ἡ Ἱερά Σύνοδος καί στό πρόσφατο ἀνακοινωθέν της ( 17-11-2010) εὑρίσκεται σέ πλήρη ταυτότητα μέ τήν πρό 12ετίας Ἐγκύκλιό της, διακηρύττουσα καί πάλιν :
Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὑποχρεωμένη νά διαφυλάττει τήν ἐλευθερία τοῦ προσώπου καί νά ὑπερασπίζεται τήν ἀκεραιότητα τῆς πίστεως. Γι’ αὐτό:
α) Ἡ «Κάρτα τοῦ Πολίτη» δέν πρέπει νά περιέχει κατ΄οὐδένα τρόπο, ἐμφανῆ ἤ ἀφανῆ, τόν ἀριθμό 666.
β) Ἐπίσης κατ’ οὐδένα τρόπο πρέπει μέ αὐτή νά παραβιάζονται οἱ προσωπικές ἐλευθερίες.
Πῶς λοιπόν εἶναι δυνατόν νά προβάλλεται ὁ ἰσχυρισμός (εἰς τήν ἀπάντησιν τοῦ ʺΟ.Τ.ʺ στίς διαμαρτυρίες ἀναγνωστῶν) ὅτι ἡ Ἐκκλησία δέν ἔχει λάβει θέσιν καί ὅτι θά ἀναμένωμε τήν θέσιν της γιά νά τοποθετηθοῦμε; ( ! )[3].
Ἴσως προχείρως δοθῆ ὡς ἀπάντησις ἡ δήλωσις τῆς Ἱερᾶς Συνόδου ὅτι «ἀναμένει τό καταρτιζόμενο σχέδιο ἀπό τίς ἁρμόδιες Ὑπηρεσίες γιά τήν ἔκδοση τῆς ʺΚάρταςʺ γιά νά τοποθετηθεῖ ὑπευθύνως». Ὅμως :
α) Ὅπως κατεδείχθη ἀνωτέρω, ἡ θεολογική τοποθέτησις - ἤτοι : τό ἀπαράδεκτον τῆς ὑπάρξεως τοῦ 666 στήν «Κ.τ.Π.», ὅπως καί τό ἀπαράδεκτον τῆς παραβιάσεως μέ αὐτήν τήν Κάρτα τῶν προσωπικῶν ἐλευθεριῶν- πού συνιστᾷ καί τό πρωτεῦον ἔργον τῆς Ἐκκλησίας, ἔχει ἤδη ὁλοκληρωθῆ.
β) Τό ἀπομένον-ἤτοι ἡ ἐξέτασις τῆς «Κ.τ.Π» διά τήν ἐξακρίβωσιν τῶν ἀνωτέρω(ὕπαρξις 666 καί παραβίασις ἐλευθερίας) – εἶναι οὐσιαστικῶς ἁρμοδιότης τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων πού ἔχουν ὁρισθῆ διά τόν σκοπόν αὐτόν, ἡ δέ ἐπισφράγισις τῶν πορισμάτων τους ὑπό τῆς Ἱερᾶς Συνόδου συνιστᾷ δευτερεῦον ἔργον αὐτῆς.
γ) Ὅπως θά δειχθῆ σέ ἑπομένην ἑνότητα, ὑπάρχουν πολλές ἐνδείξεις πού ἐγγίζουν τά ὅρια τῆς ἀποδείξεως, ὅτι τά προαναφερόμενα ἀπαράδεκτα θά ὑπάρχουν στήν «Κ.τ.Π», τῆς ὁποίας τό ὑπό τῶν κρατικῶν Ὑπηρεσιῶν ὑποσχεθέν καί ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου ἀναμενόμενον σχέδιον ἔχει πρό πολλοῦ ἤδη δοθῆ πρός δημοσίαν διαβούλευσιν.
δ) Τό κυριώτερον : Τά περί ὧν ὁ λόγος κακόδοξα δημοσιευόμενα κείμενα σχεδόν καθόλου δέν ἀσχολοῦνται μέ ὅσα ἀναμένονται νά ἐξακριβωθοῦν ὑπό τῆς Ἱ. Συνόδου –μᾶλλον τά θεωροῦν δεδομένα. Αὐτό, τό ὁποῖο ἀπορρίπτουν ἀλλά καί εἰρωνεύονται, εἶναι ἡ θεολογική τοποθέτησις ( ἡ ὁποία ὡς, ἐλέχθη, ἔχει ὁλοκληρωθῆ ) περιγελώντας μέ ἔπαρσιν καί περιφρόνησιν πάντας τούς ἀποδεχομένους αὐτήν.
Β. Ἡ διδασκαλία τοῦ Γέροντος Παϊσίου
Δέν θά ἐπεκταθοῦμε πολύ ἐπ’ αὐτῆς, διότι στούς περισσοτέρους εἶναι γνωστή, καί λόγῳ τῆς κυκλοφορήσεως σέ ἑκατοντάδας χιλιάδων τοῦ γνωστοῦ κειμένου του «Σημεῖα τῶν καιρῶν», ὅπως ἐπίσης καί τῶν ἀπομαγνητοφωνημένων ἀποσπασμάτων σχετικῆς συνομιλίας του, ἀλλά καί λόγῳ τῆς καταγραφῆς τῶν θέσεών του στά αὐθεντικά βιβλία πού ἀναφέρονται στόν Βίο ἤ τούς λόγους του. Ἐπιγραμματικῶς μόνον ἀναφέρομεν ὅτι ὁ μακαριστός Γέρων :
1ον. Τόνιζε ἀπερίφραστα ὅτι ὁ δεχόμενος τό 666 στό σῶμα του, δέχεται τήν σφραγῖδα (χάραγμα) τοῦ Ἀντιχρίστου καί ὅτι μέ τήν ἐνέργειά του αὐτήν ἀρνεῖται τό «Ἅγιο Σφράγισμα τοῦ Χριστοῦ πού τοῦ δόθηκε στό Ἅγιο Βάπτισμα», ἀποδιώκει ἀπό μέσα του «τήν θεία Χάρη τοῦ Χριστοῦ»-ἔστω καί ἄν αὐταπατώμενος μπορεῖ νά ἰσχυρίζεται «ὅτι ἔχει μέσα του τόν Χριστό»- , καί ἀπογυμνώνεται ἀπό «τήν δύναμη τοῦ Τιμίου Σταυροῦ τοῦ Ἁγίου Συμβόλου» καθιστώντας την ἀνενεργόν δι’ἑαυτόν.
2ον . Ἀλλά καί στήν ταυτότητά μας θεωροῦσε ἀδιανόητη τήν ὕπαρξιν τοῦ δαιμονικοῦ συμβόλου. Τήν τοιαύτην ἀποδοχήν της ἐχαρακτήριζεν ὡς «εἰσαγωγήν στό σφράγισμα» καί ἄρνησιν· καθ’ὅσον δέν πρόκειται γιά ἕνα ἁπλό ἔγγραφον, ἀλλά γιά τό κυρίως προσωπικόν μας ἔγγραφο, πού ταυτιζόμαστε δι’αὐτοῦ καί πού ἡ ὑπογραφή μας σ΄αὐτό δηλώνει τήν ἀποδοχή μας.
3ον Ἀναιροῦσε ὅλες τίς «γνωστικές» σοφιστικές ἑρμηνεῖες καί τίς «Ἰησουΐτικες» συμβιβαστικές μεθόδους, χρησιμοποιώντας ἁγιογραφικά καί πατερικά ἐπιχειρήματα καί παραδείγματα ἁγίων Μαρτύρων. Καί
4ον Παρηγοροῦσε καί ἀνεπτέρωνε τό ὁμολογιακό καί μαρτυρικό φρόνημα, ὄχι μόνον ἀναφερόμενος στήν τελικήν νίκην τοῦ Ἀρνίου καί τήν ἐξόντωσιν τοῦ Θηρίου, ἀλλά καί βεβαιώνοντας ὅτι καί κατά τήν ἀντίχριστη σκλαβιά (3,5 χρόνια) θά δοθῆ ἄφθονος ἡ θεία συναντίληψις πρός ὅσους δέν ὑποκύψουν, ἐνῷ, ἀντιθέτως, ὅσοι δεχθοῦν τό σφράγισμα, θά ὑποφέρουν καί ψυχικῶς, ἀλλά καί σωματικῶς, παρά τίς ψευδεῖς ἐπαγγελίες, πού θά τούς ἔχουν δοθῆ ἀπό τόν Ἀντίχριστο ἤ τά ὄργανά του περί δῆθεν ἐξυπηρετήσεως καί ἀσφαλείας.
Στήν διδασκαλίαν τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος εἶναι ἐμφανέστατος ὁ φωτισμός τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού κινοῦσε τήν χεῖρα καί τήν γλῶσσα του. Γι’αὐτό καί ταυτίζεται ἀπόλυτα μέ τήν διαχρονική διδασκαλία καί ζωή τῆς Ἐκκλησίας καί ἰδίως μέ τήν ἁγίαν εὐαισθησίαν τῶν Ἁγίων Μαρτύρων. Γι’αὐτό καί «πληροφόρησε» καί «πληροφορεῖ» ἀνενδοίαστα τίς καρδιές τῶν πιστῶν. Γι’ αὐτό συνετέλεσε τά μέγιστα στήν ἀπλανῆ τοποθέτησιν τῆς Ἐκκλησίας ἐπί τοῦ θἐματος. Γι’ αὐτό καί πολεμήθηκε καί συκοφαντήθηκε ὑπερβαλλόντως ἀπό ὅσους εἴτε ἐξ ἰδιοτελείας, εἴτε ἐξ ἐγωϊσμοῦ καί ὀρθολογισμοῦ - στοιχοῦντες τῇ ἰδίᾳ κρίσει («ἑρμηνεύοντας μέ τό μυαλό τους» κατά τόν Γέροντα)- ὑπεστήριξαν πεπλανημένες ἀπόψεις. Ψευδόμενοι ἀσυστόλως, εἶπαν καί ἔγραψαν, λένε καί γράφουν :
α) Ὅτι, δῆθεν, παρεποιήθη ἀπό ἄλλους τό χειρόγραφό του καί ὅτι, δῆθεν, γραφολόγος ἀμφεσβήτησε τόν γραφικόν του χαρακτῆρα! Παρ’ ὅλον πού πλεῖστοι γνωρίζομε ὅτι ὁ ἴδιος τό εἶχε γράψει-πέραν ἀπό τό ἐμφανέστατο τοῦ γραφικοῦ του χαρακτῆρος- ὁ ἴδιος, προβλέποντας τήν κακοήθειαν μερικῶν, εἶχε δώσει ἐντολήν νά διαδοθῆ φωτοτυπικά καί ὄχι δι’ἐκτυπώσεως καί ὁ ἴδιος τό μοίραζε σέ πολλούς.
β) Ὅτι δῆθεν τόν παρέσυραν ἄλλοι, καί αὐτός ἀπό ἀφέλεια καί ἄγνοια ἐπείσθη! Ἀλλά μόνον κάποιος πού δέν εἶχε γνωρίσει καθόλου τόν Γέροντα θά μποροῦσε νά ἰσχυρισθῆ κατι τέτοιο!
γ) Ὅτι δῆθεν ἀργότερα μετάνοιωσε καί ἄλλαξε τοποθέτησιν. Παρ’ὅλον πού ὑπάρχει ἡ κασέτα μέ τήν σχετικήν συνομιλίαν του περί τό τέλος τῆς ζωῆς του, μέ τίς ἴδιες θέσεις καί σέ αὐστηρότερο μάλιστα ὕφος!
δ) Ὅτι δῆθεν δέν εἶχε γιά τίς θέσεις του αὐτές βεβαιότητα «περί τοῦ ἐν αὐτῷ λαλοῦντος Χριστοῦ» καί ὅτι γι’ αὐτό προέτρεπε σέ τυφλήν –δῆθεν ἀπροϋπόθετα-ὑπακοήν σέ ὅ, τι πεῖ ἡ Ἐκκλησία.
Καί τά λένε καί τά γράφουν αὐτά, ἐνῷ γνωρίζουν, ἀφ’ ἐνός μέν, ὅτι ἡ Ἐκκλησία καί τό 1998 καί πρόσφατα ἀποδέχθηκε καί ἐπεσφράγισε τίς πεφωτισμένες θέσεις του, ἀφ’ ἑτέρου, ὅτι ὁ μακαριστός Πατήρ τίς ὑπεστήριζε μέ αὐστηρότητα, ὁμιλώντας μέ ἐντονώτατο τρόπο κατά τῶν διαφόρων «γνωστικῶν»-καί φημισμένων πνευματικῶν καί ἐπισκόπων-πού «φάσκιωναν» τά πνευματικά τους παιδιά, ἐκ τρίτου δέ ὅτι ἦτο ἡ μοναδική φορά στήν ζωήν του, πού εἶχε δώσει ἐντολήν γιά φωτοτυπική ( μέ τά ὀρθογραφικά του λάθη) διάδοσιν χειρογράφου του!
Ἀλλ’ ὅσον καί ἐάν συκοφάντησαν καί συκοφαντοῦν «πρός κέντρα λακτίζουν».
Ὁ Γέροντας καί ἠ διδασκαλία του πολεμούμενοι ἀστράφτουν περισσότερο καί φωτίζουν καί στηρίζουν ὅσους μέ καθαρή καί ἀνιδιοτελῆ ἀγάπη ἀγαποῦν τόν Χριστόν. Μόνον ὅσοι ζητοῦν φίλαυτα τό βόλεμά τους εὑρίσκουν ἔρεισμα στίς συκοφαντίες, γιά νά δικαιολογήσουν τήν πτῶσιν τους καί νά κατασιγάσουν τήν διαμαρτυρομένην συνείδησίν τους. Μόνον οἱ βλαμμένοι βλάπτονται, ὅπως ἔλεγε ὁ Γέροντας.
Γ. Ἐνδείξεις περί τῆς Κάρτας τοῦ Πολίτη
Ἴσως αὐτή ἡ ἑνότης διαφεύγει ἀπό τόν κύριο στόχο τοῦ παρόντος ἄρθρου, πού εἶναι βασικά τό νά καταδειχθῇ τό ἀπαράδεκτον τῆς ἀποδοχῆς τοῦ 666, καί περί τοῦ ὁποίου, ὡς ἤδη ἀνεφέρθη, ἐλήφθη –καί δέν ἀναμένεται-ἄλλη Ἐκκλησιαστική τοποθέτησις. Ἐν τούτοις, παρεμπι-πτόντως, θά γραφοῦν καί ὀλίγα σχετικά μέ ὑπάρχουσες ἐνδείξεις περί τῆς «Κ.τ.Π.».
1. Στήν ἐπιστολήν τοῦ σεβαστοῦ π. Σαράντη πρός τόν Ἀρχιεπίσκοπον καί τούς λοιπούς Μητροπολίτας περί τῆς «Κ.τ.Π.» ἀναφέρονται ἀρκετές μαρτυρίες πολιτικῶν καί δημοσιογράφων, στίς ὁποῖες ὁμολογοῦν ἀπεριφράστως-μερικοί μάλιστα μέ ἰταμότητα καί περιφρόνησιν πρός τούς πιστούς-ὅτι ὄντως θά ὑπάρχῃ ὁ ἀριθμός 666 στίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες. Θά προσθέσωμε ἐδῶ μίαν πληροφορίαν πού ἐλάβαμε ἀπό ἀξιόπιστον σεβαστόν κληρικόν :
Προσφάτως ἁρμόδιος διά τό θέμα ὑπουργός μέ ἔκδηλον ἀπορίαν ἐρώτησε Μητροπολίτην :
- Τί σᾶς πειράζει τό 666 στήν «Κ.τ.Π.»;
Καί ὁ Μητροπολίτης εὔστοχα τοῦ ἀπήντησε ἀφήνοντάς τον ἄναυδον:
- Ἐσεῖς θά δεχόσαστε νά εἶχε τήν σβάστικα ;
2. Ὁπως καταδεικνύει στήν πρός τόν ἁρμόδιον ὑπουργόν ἐπιστολή του ὁ καθηγητής Α.Π.Θ. κ. Τσελεγγίδης (δημοσιεύθηκε σέ πρωτοσέλιδο τοῦ «Ο.Τ.») τόσον τό ἀναρτηθέν κείμενον πρός δημοσίαν διαβούλευσιν, ὅσον καί οἱ ὑπόλοιπες σχετικές δηλώσεις τῶν ἁρμοδίων διακρίνονται ἀπό ἀοριστίαν, ἀσάφειαν, ἀντιφάσεις καί σύγχυσιν. Αὐτό ἀνάγκασε καί τήν Ἱ. Σύνοδον νά προβῇ σέ νεωτέραν ἀνακοίνωσίν της( 8-12-2010) καταγγέλοντας τά ἀνωτέρω, παρουσιάζοντας τήν πραγματικήν ὕποπτον στάσιν τῆς Κυβερνήσεως-ἐν ἀντιθέσει πρός τήν εὔπιστον καθησυχαστικήν πληροφορίαν τῆς προηγουμένης ἀνακοινώσεώς της (17-11-2010) ὅτι δῆθεν ἡ Κυβέρνησις συμφωνεῖ μέ τίς προτάσεις τῆς Ἐκκλησίας καί θά τίς λάβῃ ὑπ’ ὄψιν της-καί δηλώνοντας τήν ἐπιφύλαξίν της ἐπί τοῦ θέματος.
3. Τό σκοτεινόν καί ὕποπτον τοῦ πράγματος ἀποκαλύπτεται καί ἐκ τοῦ γεγονότος ὅτι τό «κλειδί» ἀναγνώσεως τοῦ τσίπ θά εἶναι κρυπτογραφημένον, σέ σημεῖον πού καί ὁ κάτοχος τῆς Κάρτας-ἀκόμη καί ἠλεκτρονικός νά εἶναι-νά ἀγνοῇ τά στοιχεῖα πού θά περιέχῃ.
4. Ἡ ὑποψία μας ἐπιτείνεται ἔτι, λόγῳ τῆς δυνατότητος ἐπαναπρογραμματισμοῦ τοῦ τσίπ. Ἔτσι, ἀκόμη καί ἐάν γιά διπλωματικούς λόγους δέν τεθῇ ἐξ ἀρχῆς τό 666, θά εἶναι εὔκολον νά προστεθῇ ἀνά πᾶσαν στιγμήν.
5. Τέλος τό ὅτι θά ὑπάρξῃ κατάφωρος παραβίασις τῆς θεοσδότου προσωπικῆς ἐλευθερίας μας ἔχει καταδειχθῇ ὑπό πολλῶν, κατά τρόπον μή ἐπιδεχόμενον ἀμφισβήτησιν, Αὐτή (ἡ παραβίασις) ἀποτελεῖ τόν δεύτερον λόγον ἀντιδράσεως τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί πολλῶν ἄλλων, ἀκόμη καί ἀθέων, πού δέν εὐαισθητοποιοῦνται στόν πρῶτον λόγον (ὕπαρξιν τοῦ 666).
Δ. Ἡ περίπτωσις τοῦ π. Β. Βολουδάκη
Ἀναφερόμεθα δι’ ὀλίγων εἰδικῶς στόν π. Βασίλειον (στό ἐξῆς : π. Β.),
α) ἐπειδή, ἀντιτιθέμενος στήν πίστιν τῆς Ἐκκλησίας καί ἀντιμετωπίζοντας μέ ἔπαρσιν καί περιφρόνησιν τούς πειθομένους σ’ αὐτήν, θεωρεῖ ἑαυτόν Ἄτλαντα βαστάζοντα καί ὑπερασπιζόμενον τήν ἀθωότητα τοῦ 666 καί
β) ἐπειδή αὐτός πλέον πάντων ἐσυκοφάντησε –καί συνεχίζει νά συκοφαντῇ-τόν μακαριστόν ἅγιον Γέροντα Παΐσιον
1. Κατ΄ ἀρχάς ὁ ἰσχυρισμός τοῦ π. Β. («Ο.Τ.» ἀρ. φυλ. 1867) ὅτι «γράφει ἐπί μίαν εἰκοσιπενταετία...χωρίς νά ἔχῃ ἀναιρέσει κανείς οὔτε λέξη ἀπό τά γραφέντα» (μάλιστα ἡ φράση εἶναι τονισμένη μέ ἔντονους μαύρους χαρακτῆρες) δέν ἀληθεύει. Πιστεύομε ὅτι δέν ἀγνοεῖ ὅτι στό ἴδιο φύλλο πού γράφει τά ἀνωτέρω ὑπάρχει τό 1ο μέρος ἀπαντήσεως πού ἀναιρεῖ...ἀρκετές λέξεις τῶν γραφέντων του. Καί, ὁπωσδήποτε, δέν θά ἔχῃ λησμονήσει σωρείαν ἀναιρέσεων πού εἶχε δεχθῇ τόσον τό 1986, ὅσον καί τό 1996-1997, ὅταν εἶχε δημοσιεύσει τά ἀπαράδεκτα κείμενά του. Θά ἀλήθευε κάπως, ἐάν ἔλεγε ὅτι στόν «Ο.Τ.» ἔχουν δημοσιευθῆ ὀλίγες σχετικές ἀναιρέσεις, ἐν συγκρίσει μέ τό πλῆθος πού τοῦ ἀπεστάλησαν. Καί θά ἀλήθευε πλήρως, ἐάν ἔλεγε (φυσικά δέν τό γνωρίζει σ’ ὅλο του τό μέγεθος, ἀλλ’ ἀσφαλῶς τό ὑποθέτει) ὅτι ἐν συγκρίσει μέ τό πλῆθος πού εἶχαν καταγραφῆ, ἔχουν δημοσιευθῆ στόν «Ο.Τ.» ἐλάχιστες, λόγῳ δηλώσεως τῆς ἐφημερίδος (προφανῶς τῇ εἰσηγήσει τοῦ π. Β.) ὅτι σταματάει ὁ διάλογος ἐν τῇ γενέσει του. Ἀρκετοί πατέρες εἴχαμε ἤδη ἑτοιμάσει ἀναιρέσεις, ὅταν ἀναγνώσαμε τό τελεσίγραφον τοῦ «Ο.Τ.»[4].
Ἐδῶ- ἀφοῦ τόσον πολύ τό ἐπιθυμεῖ ὁ π. Β. - πρόχειρα καί ἐπιγραμματικά θά ἐπισημάνωμε ὀλίγα ἐκ τῶν σοβαροτέρων ὀλισθημάτων του, ἐπί τῇ βάσει μερικῶν παλαιῶν σημειώσεών μας ἐκ τῶν κειμένων του, καθώς καί μιᾶς φωτοτυπίας παλαιοτέρου ἄρθρου του, τά ὁποῖα ἐπί τοῦ παρόντος ἔχομε στά χέρια μας[5] :
α) Τήν διαφορετικήν καί ἀντιφατικήν ἑκάστοτε τοποθέτησίν του ἔναντι τοῦ 666· ἄλλοτε μέν θεωροῦντος αὐτό ὡς παντελῶς ἀθῶον καί ἄλλοτε ὡς δαιμονικόν σύμβολον τό ὁποῖον θά πολεμήσῃ ! ( ἐννοεῖται πάντοτε κατά τήν συμβολικήν του χρῆσιν καί ὄχι κατά τήν χρῆσιν του ὡς αὔξοντος ἀριθμοῦ, τήν ὁποίαν καί αὐτήν ἐνίοτε συγχυτικῶς παρεισάγει καί ἡ ὁποία ἀσφαλῶς καί εἶναι ἀθώα).
β) Τήν διά κολοβώσεως φοβεράν διαστροφήν τοῦ χωρίου τοῦ Ἁγίου Εἰρηναίου (βιβλ. Ε, ΧΧΧ, 1), ὥστε νά «κατοχυρώσῃ» δι’αὐτοῦ τά διαμετρικῶς ἀντίθετα ὅσων ὁ Ἅγιος ὑποστηρίζει!!!
γ) Τἠν ὅλως αὐθαίρετον ἐκδοχήν τοῦ Χαράγματος ὡς δῆθεν μόνον ἐσωτερικοῦ (σατανόσχημης προσωπικότητος)! Φαίνεται πώς θεωρεῖ ὅτι οἱ ἔμποροι καί οἱ μπακάληδες (ἤ οἱ ταμειακές τους μηχανές) θά ἔχουν διορατικόν χάρισμα ὥστε νά ἀναγνωρίζουν τούς «ἐσωτερικῶς χαραγμένους-σατανοσχήμους» καί νά παρέχουν μόνον σ’ αὐτούς τήν δυνατότητα νά ἀγοράζουν καί νά πωλοῦν κατά τό Ἀποκ ιγ΄16-18!
δ) Τήν σοφιστικήν ἑρμηνείαν τῶν περί εἰδωλοθύτων λόγων τοῦ Ἀποστόλου Παύλου ἐν καταφανῆ ἀντιθέσει πρός τήν ἑρμηνείαν τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, τά ἀποφασισθέντα ὑπό τῆς Ἀποστολικῆς Συνόδου, τούς βίους τῶν Ἁγίων Μαρτύρων καί γενικώτερον τήν Ἐκκλησιαστικήν μας Ἱστορίαν.
ε) Τά ἀσύστολα ψεύδη - 100% ἀνυπόστατα- περί δῆθεν πιέσεως ἐπί τοῦ μακαριστοῦ Γέροντος Παϊσίου ( ὑπό ἑνός δῆθεν θεολόγου-μοναχοῦ, εὑρισκομένου νῦν στόν κόσμον) νά ἀποδεχθῇ τίς θέσεις του, περί δῆθεν ἀποδοχῆς αὐτῶν ὑπό τοῦ Γέροντος λόγῳ ἁπλότητος καί περί δῆθεν ἀλλαγῆς τοποθετήσεώς του περί τά τέλη τῆς ζωῆς του!!!
στ) Τήν περί τοῦ μακαριστοῦ πατρός Ἐπιφανίου παραποίησιν, λογοκρισίαν, ὑποτίμησιν καί κάποιον ἀνυπόστατο ἰσχυρισμό ( περί δῆθεν παραγγελίας τοῦ π. Ἐπιφανίου πρός τόν Γέροντα Παΐσιον μέσῳ τοῦ ἰατροῦ Ἰ. Τσ.)! Ὑπογραμμίζουμε τίς λέξεις, διότι ἡ κάθε μία ἀναφέρεται σέ ξεχωριστήν ἐνέργειαν τοῦ π. Β.
ζ) Τήν ἀνήκουστον πρότασιν, ὅπως ἐν ἐνδείᾳ ὕδατος χρησιμοποιηθοῦν τά οὖρα ὡς ὕδωρ πρός ἐπιτέλεσιν Ἁγιασμοῦ!!! Ἀκόμη καί ὁ Σεβ. Νικοπόλεως Μελέτιος, ὁ ἐν πολλοῖς συμφωνῶν μέ τόν π. Β. χαρακτηρίζει ἀπεριφράστως τήν ἀνωτέρω πρότασιν ὡς ἱεροσυλίαν!
2. Τά ὅσα περί κυβερνώντων, πολιτικῆς κ.λ.π. ἀναφέρει ὁ π. Β. σέ πρόσφατα ἄρθρα του, ἑρμηνεύθησαν ὑπό πολλῶν ὡς προπαγάνδα ὑπέρ τοῦ κόμματος τοῦ υἱοῦ του, τό ὁποῖον καί θεωρεῖ ὡς τό μοναδικόν χριστιανικόν κόμμα. Δέν θά ἐκφύγωμεν τοῦ θέματός μας, παρασυρόμενοι σέ συζήτησιν διά τελείως διαφορετικόν ζἠτημα. Ἁπλῶς θά θέλαμε νά ἐκφράσωμε τήν βεβαιότητά μας ὅτι ἐάν τό κόμμα αὐτό ἀσπάζεται τίς ἀπόψεις τοῦ π. Β. περί 666 κ.τ.τ., τότε τό κόμμα αὐτό καθίσταται τό πλέον ἐπικίνδυνον καί ἀντίχριστον, καθόσον, λόγῳ τοῦ χριστιανικοῦ του μανδύου, δύναται εὐκολώτερον τῶν ἄλλων κομμάτων «διά τῆς χρηστολογίας καί εὐλογίας» καί τῆς σοφιστικῆς «θεολογίας» νά «ἐξαπατήσῃ τάς καρδίας τῶν ἀκάκων» καί νά τούς παρασύρῃ ὄχι μόνον στήν ἀποδοχήν ταυτότητος μέ 666, ἀλλά καί στήν ἀποδοχήν τοῦ Χαράγματος τοῦ Ἀντιχρίστου· τοὐτέστιν, στήν πρόσκαιρον ἐπίγειον, ἀλλά καί στήν αἰώνιον, τελείαν καταστροφήν τους.
Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης
- Ἱερομόναχος Ἀρσένιος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου ʺΓενέθλιον τῆς Θεοτόκου-Παναγούδαʺ (Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου).
-Μοναχός Ἡσαΐας, Ἱ.Κελλίον ʺ Γενέθλιον τῆς Θεοτόκου-Παναγούδαʺ (Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου).
Προσυπογράφουν καί οἱ Ἁγιορεῖται Πατέρες:
- Γαβριήλ Μοναχός, Γέρων τοῦ Ἱ.Κελλίου Ὁσίου Χριστοδούλου,)Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου).
- Γέρων Ἱλαρίων Μοναχός, Ξηροκάλυβο πλησίον Ἀρσανᾶ Ἱ. Μ. Κωνσταμονίτου.
- Ἱερομόναχος Γαβριήλ, Ἱ.Καλύβη Παναγίας Γοργοϋπηκόου (Ἱ.Μ.Παντοκράτορος).
- Γέρων Εὐστράτιος Ἱερομόναχος, Ἱ.Μ. Μεγ. Λαύρας.
- Μοναχός Ἀρτέμιος Λαυριώτης.
- Γέρων Σαββας Λαυριώτης.
- Μοναχός Γερόντιος Λαυριώτης.
- Μοναχός Παΐσιος Λαυριώτης.
- Μοναχός Χερουβείμ, Κάθισμα Ἁγ. Ἰωάννου Κουκουζέλους, (Ἱ.Μ. Μεγ. Λαύρας).
- Ἱερομόναχος Χαρίτων, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Θ. Ἀναλήψεως, (Ἱ.Μ. Βατοπεδίου).
- Μοναχός Εὐφρόσυνος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Τιμίου Προδρόμου,(Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου), μετά τῆς συνοδείας.
- Ἱερομόναχος Παχώμιος, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Ἁγίων Πάντων (Ἱ.Μ. Παντοκράτορος).
- Μοναχός Νικόδημος Καρεώτης, Συνταξιοῦχος Ἐκπαιδευτικός-Χημικός.
- Μοναχός Δοσίθεος, Κάθισμα Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου.
- Μοναχός Ἰσαάκ, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Γενεθλίου τῆς Θεοτόκου, (Ἱ.Μ. Σταυρονικήτα).
- Μοναχός Σπυρίδων, Γέρων τοῦ Ἱ. Κελλίου Ἁγ. Νικολάου,(Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου).
- Γέρων Νεκτάριος Μοναχός, Ἱ. Σκήτη Ἁγ. Παντελεήμονος, (Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου).
- Μοναχός Ἀρσένιος, Ἱ.Σκήτη Ἁγ. Παντελεήμονος(Ἱ.Μ. Κουτλουμουσίου).
- Μοναχός Συμεών, Καψάλα Ἁγ. Ὄρους.
- Μοναχός Κοσμᾶς, Καρυές Ἁγ. Ὄρους.
- Μοναχός Παΐσιος, Ἅγιον Ὄρος.
Οἱ ἀνωτέρω ὑπογραφές κατατίθενται ἁπλῶς ἐνδεικτικῶς. Περιωριστήκαμε σ’αὐτές-πέραν τῶν πρακτικῶν δυσκολιῶν καί τῆς συνεπαγομένης καθυστερήσεως-κυρίως διότι θεωρήσαμε περιττήν τήν περαιτέρω συλλογήν, τήν στιγμήν, πού ὡς προεγράφη, τό Ἅγιον Ὄρος ὁμοφώνως καί ἐπανειλημμένως διά τῶν θεσμικῶν ὀργάνων του ( Ἱ. Κονότητος καί Ε.Δ.Ι.Σ.) ἔχει σαφῶς δηλώσει τήν ἀντίθεσίν του καί τήν ἄρνησιν παραλαβῆς ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων, πού θά φέρουν τό 666 καί θά παραβιάζουν τήν θεόσδοτον προσωπικήν ἐλευθερίαν μας.
[1] Ὅλα σχεδόν τά κείμενα, στά ὁποῖα θά γίνῃ ἀναφορά κατωτέρω, εὑρίσκονται στό : Ἡ ἀλήθεια γιά τίς ἠλεκτρονικές ταυτότητες καί τήν Συνθήκη Σένγκεν (Συλλογή ἐγγράφων καί κειμένων) Ἔκδοση Ἱεραποστολικοῦ Συνδέσμου ʺἍγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλόςʺ, Θεσσαλονίκη, (στό ἑξῆς : «Ἡ ἀλήθεια»). Ἐπίσης ἀρκετά ἐξ αὐτῶν εὑρίσκονται στήν ἔκτακτη ἔκδοση τῆς ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου «Ἐν συνειδήσει», Ἅγια Μετέωρα, Αὔγουστος 1997(στό ἑξῆς : ʺἘν συνειδήσειʺ). Προτείνομεν, ὡς λίαν ἐπωφελῆ, τήν ἀναδημοσίευσιν στόν «Ο.Τ.» ἀρκετῶν ἐξ αὐτῶν, ἰδίως ὅσων θά ἐπισημάνωμε κατωτέρω.
[2] Θέσις τήν ὁποίαν λογοκρίνει ὁ π. Βασ. Βολουδάκης, παρουσιάζοντας ψευδῶς ὅτι δῆθεν ὁ π. Ἐπιφάνιος συμφωνεῖ μαζί του.
[3] Εἶναι λυπηρόν καί δημιουργεῖ εὔλογον ἀπορίαν τό γεγονός ὅτι Ἱεράρχης σέ ὁμιλία του –καί μάλιστα ἀπό τόν σταθμόν τῆς Ἐκκλησίας- ἐπετέθη κατά τῶν ἀγωνιζομένων κατά τῆς «Κ.τ.Π.» ὡς δῆθεν ὑπερηφάνως προτρεχόντων τῆς Ἐκκλησίας, ἐτόλμησε δέ νά χαρακτηρίςῃ τήν ὁμολογία τους ὡς «δαιμονικές φωνές»! Καί ὅμως οἱ ἀγωνιζόμενοι-καί δή ὁ σεβαστός π. Σαράντης, τόν ὁποῖον φαίνεται ὅτι κυρίως ὑπονοεῖ- κινοῦνται καί οὐσιαστικῶς ἐντός τῶν πλαισίων τῆς θέσεως τῆς Ἐκκλησίας, ὑπερμαχοῦντες αὐτῆς, ἀλλά καί τυπικῶς λαμβάνοντες προηγουμένως διά πᾶσαν σχεδόν ἐνέργειά τους ἐπισκοπικήν εὐλογίαν.
[4] Ἐνῷ εἴχαμε ὡλοκληρώσει τήν παροῦσαν, Ἁγιορείτης ἀδελφός μᾶς ἀπέστειλε τήν ὑπό τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου Ἰωάννου Φωτοπούλου εὐστοχωτάτην ἀναίρεσιν ὑπό τόν τίτλον : «Μέ τό ʺἀρνίονʺ ἤ μέ τό ʺθηρίονʺ» τοῦ κακοδόξου κειμένου «Σύ εἶ ὁ ἐρχόμενος...»(ʺΟ.Τ.ʺ 14-1-11) τοῦ π. Β.
[5] Ἐάν ὑποσχεθῆτε ὅτι θά τήν δημοσιεύσετε, θά ἑτοιμάσωμε πληρεστέραν καί λεπτομερεστέραν ἀναίρεσιν, ἀφοῦ προμηθευθοῦμε τό σχετικόν βιβλίον τοῦ π. Β. Μόνον, σᾶς παρακαλοῦμε, ἐάν ὑπάρχῃ περιορισμός στήν ἔκτασιν τῆς ἀναιρέσεως, νά μᾶς ἐνημερώσετε ἐκ τῶν προτέρων, ὥστε νά μή χρησιμοποιηθῇ ὡς λόγος μή δημοσιεύσεως ἐκ τῶν ὑστέρων, ἀφοῦ δηλαδή ἔχομεν ὑποβληθῇ στόν κόπον.
Αναμετάδοση από Ορθόδοξο Παρατηρητήριο
Την επιστολή επίσης θα την βρείτε στον Ορθόδοξο Τύπο
στην 5η σελίδα του φύλλου της 6ης Μαίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.