Συντηροῦμε τόν φανατισμό; Ὀρθοδοξία καί Ἰσλάμ. Π. Γεώργιος Καψάνης. Μέρος ΙΑ'

 Συντηροῦμε τόν φανατισμό;

 Ὀρθοδοξία καί Ἰσλάμ
 Μέρος ΙΑ'

Ὑποστηρίζοντες τήν ἀνάγκη γιά ἀκιρβῆ ὁμολογία τῆς Πίστεώς μας καί γιά ἐκκίνησι ἑνός ὀρθοδοξο-ισλαμικοῦ διαλόγου ἀπό αὐτή τήν προϋπόθεσι συντηροῦμε ἄραγε τήν ἐχθρότητα, τήν μισαλλοδοξία, τήν διαίρεσι, τόν φανατισμό καί τά ἐπακόλουθα αὐτῶν;
Δικαία ἡ ἀπορία, δι’ ὅσους βεβαίως δέν ἔχουν συνειδητοποιήσει τό φρόνημα τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων. Γι’ αὐτό καί πάλι προσφεύγουμε πρός ἐκείνους ὡς ὁδηγητάς καί φωτιστάς.
Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός βλέπει τήν τουρικιή κυριαρχία ὡς οἰκονομία Θεοῦ γινομένη ἀπό φιλανθρωπία γιά τήν σωτηρία τῶν Χριστιανῶν καί διαφύλαξι τῆς ἀμωμήτου Πίστεως ἀπό τήν αἵρεσι. Ἐδίδασκε ὡς ἑξῆς τούς ραγιάδες: «Ἄξιον ἦτον ὁ Τοῦρκος νά ἔχει βασίλειον;  Ἀλλά ὁ Θεός τοῦς τό ἔδωκε διά τό καλόν μας.
Καί διατί δέν ἤφερεν ὁ Θεός ἄλλον βασιλέα, ὁπού ἦτον τόσα ρηγᾶτα ἐδῶ κοντά νά τούς δώση, μόνον ἤφερε τόν Τοῦρκον μέσαθε ἀπό τήν Κόκκινην Μηλιὰ καί τοῦ τό ἐχάρισε; Διατί ἤξευρεν ὁ Θεός πώς τά ἄλλα ρηγᾶτα μᾶς βλάπτουν εἰς τήν πίστιν καί ὁ Τοῦρκος δέν μᾶς βλάπτει, ἄσπρα δῶσ’ του καί καβαλλίκευσέ τον ἀπό τό κεφάλι. Καί διά νά μήν κολασθοῦμεν τό ἔδωκε τοῦ Τούρκου καί τόν ἔχει ὁ Θεός τόν Τούρκον ὡσάν σκύλλον νά μᾶς φυλάη»56.

Ἐπίσης ὁ σύγχρονός του ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἑρμήνευε σωτηριολογικά τήν ἄρσι τοῦ ζυγοῦ τῆς αἰχμαλωσίας τῶν Χριστιανῶν.  Σημειώνει στό Νέον Μαρτυρολόγιον. «Οἱ νέοι οὗτοι Μάρτυρες, εἶναι παραδείγματα ὑπομονῆς, εἰς ὅλους τούς ὀρθοδόξους ὁπού τυραννοῦνται ὑποκάτω εἰς τόν ζυγόν τῆς αἰχμαλωσίας. Καί ἐγώ πλέον ἐδῶ δέν ὁμιλῶ,  ἀλλά ἄς ἔλθουν αὐτοί οἱ ἴδιοι Μάρτυρες νά ὁμιλήσουν, ὡς ἐκ προσώπου ἐδικοῦ των ζωντανώτερα εἰς τού Χριστιανούς. Τί λοιπόν τούς λέγουν αὐτοί; Ἀδελφοί μας Χριστιανοί.
Ἀδελφοί μας ἀγαπητοί, καί παμπόθητοι·  ὁ λαός τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ ἐκλεκτός, καί περιούσιος, λάβετε παράδειγμα ὑπομονῆς τῶν θλίψεων ὁπού δοκιμάζετε, ἀπό ἡμᾶς τούς συναδέλφους σας· ἡμεῖς διά νά ὑπομείνωμεν ἀνδρείως διά τόν Χριστόν τά πρά τῶν ἀλλοπίστων διάφορα μαρτύρια, ἐκληρονομήσαμεν μίαν Βασιλείαν αἰώνιον, καί ἐσυναριθμήθημεν μέ τούς παλαιούς, καί Ἁγίους Μάρτυρας·  καί ἐσεῖς ἄν ὑπομένετε μετά εὐχαριστίας, διά τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ, τούς δαρμούς, τά φυλακάς, τάς ἁλύσεις, τάς ἀγγαρείας, τάς ζημίας, τά ἀνυπόφορα δοσίματα, καί τά ἄλλα βάσανα ὁπού σᾶς κάμνουν οἱ νῦν κρατοῦντες, βέβαια ὡς Μάρτυρες τῇ προαιρέσει λογίζεσθε κοντά εἰς τόν Θεόν... Ὅθεν καί ὡς τῇ προαιρέσει Μάρτυρες λογιζόμενοι, μετά θάνατον μέλλετε νά συναριθμηθῆτε μέ ἡμᾶς, καί νά κατοικήσετε εἰς τόπον φωτεινόν καί πλατύτατον, εἰς τόπον χαρᾶς καί ἀναπαύσεως»57.
Εἶναι φανερό ὅτι οἱ Ἅγιοι δέν διδάσκουν οὔτε συντηροῦν τόν φανατισμό. Ἀκόμη καί τό μαρτύριο τῶν ἁγίων Νεομαρτύρων δέν ἔχει χαρακτῆρες μισαλλοδοξίας καί φανατισμοῦ. Γράφει ἐπ’ αὐτοῦ ὁ σεβαστος Γέροντάς μας: «Πρέπει νομίζω δεόντως νά τονισθῇ ὅτι οἱ ἅγιοι Νεομάρτυρες εἶναι κατ’ ἐξοχήν ἀντιστασιακοί τῆς Τουρκοκρατίας.
Τήν ἀντίστασί τους ἔκαναν ὄχι μέ πράξεις δολιοφθορᾶς (σαμποτάζ) κατά τοῦ κατακτητοῦ πού θά προκαλοῦσε τά ἀντίποινα τῶν βαρβάρων Τούρκων καί θά στοίχιζε τήν ζωή σέ χιλιάδες ἀθῶα θύματα, ἀλλά μέ τήν γενναία δημοσία ὁμολογία καί ἔλεγχο πού ἀσκοῦσαν κατά τοῦ κατακτητοῦ, μέ ἀποτέλεσμα ἡ ὀργή τοῦ κακτητοῦ νά ξεσπᾶ σ’ αὐτούς τούς ἰδίους καί ὄχι στόν ὑπόλοιπο λαό»58.
Δέν εἶναι ὅμως μόνον ἡ ὑπομονή καί ἡ καρτερία τῶν χειμαζομένων ραγιάδων πού ἐκφράζει αὐτό τό ἦθος. Εἶναι καί οἱ ἀγῶνες τους γιά ἀνεξαρτησία πού ἀπέβλεπαν οὐσιαστικά στήν ἀπελευθέρωσι ἀπό τό καθεστώς τῆς δυναστεύσεως καί τῶν βιαίων ἐξισλαμισμῶν. Ποτέ ὁ ἀγώνας αὐτός δέν εἶχε ὡς ἔμβλημά του τό ‟θάνατος στούς ἀπίστους’’, ἀλλά τό ‟ἐλευθερία ἤ θάνατος’’ (ἰδικός των).
Εἶναι χαρακτηριστική ἐν προκειμένῳ ἡ διαφορά ἀπό τίς ἐντολές τοῦ Κορανίου: «Πολεμεῖτε αὐτούς (τούς ἀπίστους) μέχρις οὗ δέν θά ὑπάρχῃ πλέον πειρασμός, μέχρις οὗ δέν θά ὑπάρχῃ ἄλλη θρησκεία ἤ τοῦ μόνου Θεοῦ»59, καί «Ὦ Προφῆτα!  Παρόρμα τούς πιστούς εἰς τήν μάχην... Οὐδείς ἐκ τῶν Προφητῶν ἠδυνήθη ποτέ νά ζωγρήσῃ ἐν τῇ γῇ ἄνευ σφαγῶν»60. Κατά τήν παράδοσι τοῦ Ἰσλάμ (Χαντίθ), ὁ Μωάμεθ ἐδήλωσε: «Ἡ ἀρχή τοῦ Ἰσλάμ καί ὁ στύλος του εἶναι αἰ προσευχαί καί ἡ ὑψίστη κορυφή του εἶναι ὁ ἱερός πόλεμος»61.
Τέλος, ἀκροθιγῶς ἀναφέρουμε ὅτι εἶναι ἀδικαιολόγητο σφάλμα νά θεωρεῖται ἀπό τούς Ὀρθοδόξους ὅτι καί ἡ παιδεία τοῦ Ἰσλάμ ἀποβλέπει στήν ἀποκατάστασι τῆς πνευματικῆς ἰσορροπίας τοῦ ἀνθρώπου62. Διότι ἡ θεανθρώπινη παιδεία τῆς Ἐκκλησίας ὁδηγεῖ τόν ἄνθρωπο «εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ», τήν ἐν Χριστῷ υἱοθεσία καί κατά Χάριν θέωσι, ἐνῶ ἡ παιδεία τοῦ Ἰσλάμ στήν καλλιτέρα περίπτωσι προφέρει μόνον ἠθικές ἀναβάσεις περιορισμένες στόν χῶρο τῶν κτιστῶν δυνατοτήτων τοῦ ἀνθρώπου.

____________________________________________________________

56.Ἰω. Μενοῦσου, Κοσμᾶ Αἰτωλοῦ Διδαχές, Ἀθῆναι 1979, σελ. 270.
57.Ἐνθ’ ἀνωτ. σελ. 14.
58.Ἀριμ. Γεωργίου, Ἡ προσφορά τῶν ἁγιων Νεομαρτύρων στήν Ἐκκλησία καί τό Γένος, ἔκδ. Ἱερᾶς Μονῆς  Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὄρους, 1991, σελ.23.
59.Ἀναστασίου Γιαννουλάτου, ἔνθ’ ἀνωτ. σελ.88.
60.Ἔνθ’ ἀνωτ. ὑποσημ. 70.
61.Ἔνθ’ ἀνωτ. σελ. 174, ὑποσημ. 2.
62.Ἐπίσκεψις 532 (30.6.1996) σελ.11.

Ὀρθοδοξία καί Ἰσλάμ

Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου

Ἅγιον Ὄρος 1997

 σελ. 38-43

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Γιά νά διαβάσετε τά ὑπόλοιπα πατήστε  Ὀρθοδοξία καί Ἰσλάμ- π. Γεώργιος Καψάνης