Χαιρετισμός από τον Προηγούμενο της Ι. Μονής Μεγάλου Μετεώρου Αρχ. Αθανασίου στην ημερίδα «Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και Ανθρώπινα Δικαιώματα» 31/3/2011 (Κείμενο και ομιλία)

Χαιρετισμός  Προηγουμένου Ἱερᾶς Μονῆς Μεγάλου Μετεώρου Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Ἀναστασίου Στήν ἡμερίδα τῆς Ἑστίας Πατερικῶν Μελετῶν Γιά τήν κάρτα τοῦ πολίτη Φιλοσοφική Σχολή Ἀθηνῶν, 31 Μαρτίου 2011

Για να κατεβάσετε και να αποθηκεύσετε την ομιλία σε mp3 πατήστε ΕΔΩ (δεξί κλίκ αποθήκευση ως, ή αποθήκευση δεσμού ως)

Ἐλλογιμοτάτη κ. Κοσμήτορ, σε­βα­στέ Γέ­ρον­τα, π. Σα­ράν­τη καί σεβαστοί πατέρες, Ἐλ­λο­γι­μώ­τα­τοι κύ­ριοι Κα­θη­γη­τές, Ἀ­ξι­ό­τι­μοι κύ­ριοι δι­ορ­γα­νω­τές καί εἰ­ση­γη­τές, Ἀ­ξι­ό­τι­με κ. Πα­πα­νι­κο­λά­ου, συν­το­νι­στή τῆς ἡ­με­ρί­δας, ἀ­γα­πη­τοί σύ­νε­δροι

 Θά θέ­λα­με κα­τ’ ἀρ­χήν νά συγ­χα­ροῦ­με θερ­μά τήν Ἑ­στί­α Πα­τε­ρι­κῶν Με­λε­τῶν γιά τήν δι­ορ­γά­νω­ση τῆς ἀ­πο­ψι­νῆς ἡ­με­ρί­δος, πού πραγ­μα­το­ποι­εῖ­ται ὑ­πό τήν αἰ­γί­δα τῆς Φι­λο­σο­φι­κῆς Σχο­λῆς τοῦ Πα­νε­πι­στη­μί­ου Ἀ­θη­νῶν, καί γιά τήν πρω­το­βου­λί­α της αὐ­τή νά ἀ­να­δεί­ξει τίς ποι­κί­λες πα­ρα­μέ­τρους ἑ­νός τό­σο φλέ­γον­τος ζη­τή­μα­τος, ὅ­πως αὐ­τό τῆς νέ­ας παγ­κό­σμιας ἠ­λε­κτρο­νι­κῆς φυ­λα­κῆς στήν ὁ­ποί­α μᾶς ὁ­δη­γεῖ ἡ σχε­δι­α­ζό­με­νη κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη. 
Θά θέ­λα­με, ἐ­πί­σης, νά ἐκ­φρά­σου­με τίς θερ­μές μας εὐ­χα­ρι­στί­ες γιά τήν τι­μη­τι­κή πρό­σκλη­ση νά συμ­με­τά­σχου­με καί νά ἀ­πευ­θύ­νου­με χαι­ρε­τι­σμό στήν ἐκ­δή­λω­ση αὐ­τή καί νά κα­τα­θέ­σου­με, στόν ἐ­λά­χι­στο αὐ­τό χρό­νο, κά­ποι­ες σκέ­ψεις μας γιά τό συγ­κε­κρι­μέ­νο ζή­τη­μα γιά τό ὁ­ποῖ­ο ἐν­δι­α­φε­ρό­μα­στε, ἐ­νη­με­ρω­νό­μα­στε καί ἀ­σχο­λού­μα­στε ἐ­δῶ καί ἀρ­κε­τά χρό­νια, ἀ­πό τήν ἐ­φαρ­μο­γή ἀ­κό­μη τῆς Συμ­φω­νί­ας Σέν­γκεν τό 1997, ὁ­πό­τε καί εἴ­χα­με προ­βεῖ στήν ἔκ­δο­ση ἐ­νη­με­ρω­τι­κῶν ἐν­τύ­πων σχε­τι­κῶν μέ ὅ­λα αὐ­τά.

Ἡ σύγ­χρο­νη οἰ­κο­νο­μι­κή, πο­λι­τι­κή καί κοι­νω­νι­κή δί­νη στήν ὁ­ποί­α βρί­σκε­ται ὁ ἑλ­λη­νι­κός λα­ός καί ἡ ἀ­φό­ρη­τη πί­ε­ση ἡ ὁ­ποί­α βι­ώ­νει θε­ω­ρή­θη­κε, ὅ­πως δεί­χνουν τά πράγ­μα­τα, ἀ­πό τούς κυ­βερ­νῶν­τες καί τούς ὑ­πε­ρε­θνι­κούς ἐν­το­λεῖς τους ὡς κα­τάλ­λη­λη «εὐ­και­ρί­α» γιά τήν ὑ­πα­γω­γή του στό δι­ε­θνές ἠ­λε­κτρο­νι­κό σύ­στη­μα φα­κελ­λώ­μα­τος καί ἐ­λέγ­χου μέ­σῳ τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν ταυ­το­τή­των μέ τήν λε­γό­με­νη «κάρ­τα τοῦ πο­λί­τη», πού προ­α­ναγ­γέλ­θη­κε ἀ­πό τήν ἑλ­λη­νι­κή Κυ­βέρ­νη­ση.

Πρό­κει­ται γιά ἕ­ναν ἀ­πό τούς βα­σι­κούς σχε­δια­σμούς τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως πραγ­μά­των γιά τόν ἔ­λεγ­χο τῶν δρα­στη­ρι­ο­τή­των, τῶν ἐ­νερ­γει­ῶν, τῶν κι­νή­σε­ων, τῶν ἐ­πι­λο­γῶν, τῶν πο­λι­τῶν μέ σκο­πό τήν πο­δη­γέ­τη­ση τῶν φρο­νη­μά­των τους ἤ τήν πα­γί­δευ­ση καί τήν ἐ­νο­χο­ποί­η­σή τους.

Ἕ­να τέ­τοι­ο πα­νί­σχυ­ρο συγ­κεν­τρω­τι­κό ἠ­λε­κτρο­νι­κό σύ­στη­μα πλη­ρο­φο­ρι­ῶν καί ἐ­λέγ­χου, πού θε­με­λι­ώ­νε­ται μέ τήν ἐ­πι­βο­λή τῶν ἠ­λε­κτρο­νι­κῶν καρ­τῶν καί ταυ­το­τή­των δέν ἀ­πο­τε­λεῖ μο­νο­με­ρή ἐ­πι­λο­γή καί ἐ­φαρ­μο­γή, ἀλ­λά ἐν­τάσ­σε­ται στό πλαί­σιο μί­ας γε­νι­κό­τε­ρης πο­λι­τι­κῆς καί σκο­πι­μό­τη­τος τήν ὁ­ποί­α ἐ­ξυ­πη­ρε­τεῖ. Εἶ­ναι ἡ γε­νι­κό­τε­ρη πο­λι­τι­κή τῆς παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­σης καί τῆς παγ­κό­σμιας δι­α­κυ­βέρ­νη­σης, πού τό­σο πο­λύ συ­ζη­τεῖ­ται καί προ­βάλ­λε­ται στίς μέ­ρες μας καί στήν χώ­ρα μας.

Εἶ­ναι ἡ πο­λι­τι­κή τῆς ὁ­μο­γε­νο­ποί­η­σης τῶν πο­λι­τι­σμῶν, τῆς ἐ­ξά­λει­ψης τῶν ἰ­δι­αί­τε­ρων χα­ρα­κτη­ρι­στι­κῶν τῶν λα­ῶν, τῆς πα­ρα­χά­ρα­ξης τῆς ἱ­στο­ρί­ας τους καί τῆς ἄμ­βλυν­σης τῆς ἐ­θνι­κῆς τους συ­νεί­δη­σης. Ἐ­πι­λο­γές καί τα­κτι­κές πού ἐ­φαρ­μό­ζον­ται συ­στη­μα­τι­κά πλέ­ον στήν πα­τρί­δα μας καί πού ἐν­τάσ­σον­ται στό δι­ε­θνές αὐ­τό σκη­νι­κό τῆς παγ­κο­σμι­ο­ποί­η­σης.

Τά δι­ε­θνή κέν­τρα ἐ­ξου­σί­ας, πού ἔ­χουν ἐ­πι­βά­λει τήν δι­κή τους οἰ­κο­νο­μι­κή καί πο­λι­τι­κή κα­το­χή στήν χώ­ρα μας, ὑ­πο­λο­γί­ζουν, ὅ­πως φαί­νε­ται, στήν ἀ­νε­κτι­κό­τη­τα τοῦ ἑλ­λη­νι­κοῦ λα­οῦ, πού ἐ­νέ­δι­δε ἐ­πί δε­κα­ε­τί­ες στόν ἐμ­παιγ­μό καί τήν ἐκ­με­τάλ­λευ­σή του ἀ­πό τό πο­λι­τι­κό σύ­στη­μα καί πι­στεύ­ουν ὅ­τι, κα­τά τόν ἴ­διο τρό­πο, θά ἐν­δώ­σει καί στήν ἐ­πι­χεί­ρη­ση γιά τήν κα­τα­στρα­τή­γη­ση τῶν προ­σω­πι­κῶν του δι­και­ω­μά­των, τήν φαλ­κί­δευ­ση τῶν ἐ­λευ­θε­ρι­ῶν του, τήν προ­σβο­λή καί τήν ἀλ­λοί­ω­ση τῆς ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­ας καί τῆς ταυ­τό­τη­τός του.

Εἶ­ναι φα­νε­ρό πώς οἱ ἐ­ξου­θε­νω­μέ­νοι οἰ­κο­νο­μι­κά καί κοι­νω­νι­κά Ἕλ­λη­νες πο­λί­τες θε­ω­ρή­θη­καν εὔ­κο­λη λεί­α γιά νά πει­ρα­μα­τι­στοῦν τά δι­ε­θνή κέν­τρα ἐ­ξου­σί­ας καί οἱ σχε­δια­στές τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των.

Εἶ­ναι δε­δο­μέ­νο, βε­βαί­ως, ὅ­τι οἱ πο­λί­τες τῆς χώ­ρας πού γέν­νη­σε τήν δη­μο­κρα­τί­α καί οἱ ὁ­ποῖ­οι ἔ­δω­σαν ἡ­ρω­ι­κούς ἀ­γῶ­νες γιά τήν προ­ά­σπι­ση καί τήν δι­α­τή­ρη­σή της· οἱ πο­λί­τες τῆς αἱ­μα­το­βαμ­μέ­νης ἀ­πό ἀ­γῶ­νες γιά τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α πα­τρί­δας· οἱ ἐ­νερ­γοί καί συ­νει­δη­το­ποι­η­μέ­νοι Ἕλ­λη­νες πο­λί­τες, πού σέ­βον­ται τόν ἑ­αυ­τό τους καί δι­α­τη­ροῦν τήν ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­α τους δέν εἶ­ναι σέ κα­μί­α πε­ρί­πτω­ση δι­α­τε­θει­μέ­νοι νά ἐκ­χω­ρή­σουν τά δι­και­ώ­μα­τα καί τίς ἐ­λευ­θε­ρί­ες τους. 

Εἶ­ναι δε­δο­μέ­νο ὅ­τι οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι ρω­μη­οί, οἱ γα­λου­χη­μέ­νοι στά νά­μα­τα τῆς πί­στε­ως καί τῆς πα­ρα­δό­σε­ως τοῦ Ἔ­θνους μας δέν θά πρέ­πει νά ἐ­πι­τρέ­ψουν νά κα­τα­στεῖ ὁ λα­ός μας ὑ­πο­χεί­ριο τῶν ἰ­σχυ­ρῶν τῆς Νέ­ας Ἐ­πο­χῆς καί τῆς Νέ­ας Τά­ξε­ως Πραγ­μά­των.

Τό παγ­κό­σμιο σύ­στη­μα δι­α­κυ­βέρ­νη­σης μέ τό πρό­σχη­μα τῆς συ­νερ­γα­σί­ας καί τοῦ ἐκ­συγ­χρο­νι­σμοῦ ὁ­δη­γεῖ στόν ὁ­λο­κλη­ρω­τι­σμό, σέ ἕ­να σύ­στη­μα παγ­κο­σμί­ου ἐ­λέγ­χου καί ἀ­στυ­νό­μευ­σης.

Στήν ὀρ­θό­δο­ξη πα­ρά­δο­ση τό θε­όσ­δο­το ἀ­γα­θό τῆς ἐ­λευ­θε­ρί­ας κα­θι­στᾶ τόν ἄν­θρω­πο κυ­ρί­αρ­χο τῶν ἀ­πο­φά­σε­ων καί τῶν ἐ­νερ­γει­ῶν του. Ἀν­τί­θε­τα τό ἠ­λε­κτρο­νι­κό σύ­στη­μα ἐ­λέγ­χου τόν πα­ρα­κο­λου­θεῖ, τόν κα­θο­δη­γεῖ καί τόν ἐ­ξα­ναγ­κά­ζει σέ προ­κα­θο­ρι­σμέ­νες ἀν­τι­λή­ψεις καί συμ­πε­ρι­φο­ρές. 

Τό ἀν­θρώ­πι­νο πρό­σω­πο ὑ­πο­βι­βά­ζε­ται καί ἀ­ριθ­μο­ποι­εῖ­ται. Ὁ ἄν­θρω­πος χά­νει τήν προ­σω­πι­κή του ἀ­ξί­α καί ἰ­δι­αι­τε­ρό­τη­τα. Δέν κρί­νε­ται καί δέν ἀν­τι­με­τω­πί­ζε­ται ὡς ξε­χω­ρι­στή προ­σω­πι­κό­τη­τα μέ ἰ­δι­αί­τε­ρο χα­ρα­κτή­ρα, προ­σόν­τα, ἀ­ρε­τές, ἀ­δυ­να­μί­ες, συ­ναι­σθή­μα­τα, συ­νή­θει­ες καί συμ­πε­ρι­φο­ρές, ἀλ­λά ὡς «δεί­κτης» καί ἀντικείμενο στίς ἠ­λε­κτρο­νι­κές λί­στες προ­τι­μή­σε­ων τῶν πο­λυ­ε­θνι­κῶν, ὡς «χρή­στης» ὑ­πη­ρε­σι­ῶν καί πλη­ρο­φο­ρι­ῶν. Ὁ ἄν­θρω­πος ἀ­πό εἰ­κό­να Θε­οῦ προι­κι­σμέ­νος μέ ἐλευ-θερία,  αὐ­τε­ξού­σιο καί  λο­γι­κή κα­ταν­τᾶ ἠ­λε­κτρο­νι­κό «προ­φίλ» τοῦ συ­στή­μα­τος ἐ­λέγ­χου καί πα­ρα­κο­λου­θή­σε­ώς του.

Καί ὅ­λα αὐ­τά στόν βω­μό τῶν ἐ­ξυ­πη­ρε­τή­σε­ων, τῶν δι­ευ­κο­λύν­σε­ων, τῶν ἀ­νέ­σε­ων· στόν βω­μό τοῦ κα­τα­να­λω­τι­σμοῦ, τῆς εὐ­μά­ρειας, τῆς εὐ­δαι­μο­νί­ας, τοῦ κέρ­δους· στόν βω­μό μιᾶς ψευ­δε­πί­γρα­φης ἀ­σφά­λειας, μιᾶς ἐ­ξα­το­μι­κευ­μέ­νης εὐ­τυ­χί­ας, μιᾶς ἀλ­λο­τρι­ω­μέ­νης καί με­ταλ­λαγ­μέ­νης ζω­ῆς.

Τό εἶ­χε, ἄλ­λω­στε, δι­α­τυ­πώ­σει τό­σο εὔ­στο­χα καί προ­φη­τι­κά, πο­λύ πρίν, ὁ με­γά­λος Ρῶ­σος ὀρ­θό­δο­ξος συγ­γρα­φέ­ας Φι­ον­τόρ Ντο­στο­γι­έφ­σκυ στόν ἀ­πα­ρά­μιλ­λο μύ­θο του, τόν μύ­θο τοῦ Με­γά­λου Ἱ­ε­ρο­ε­ξε­τα­στῆ: «Καμ­μιά ἐ­πι­στή­μη δέν θά τούς δώ­σει ψω­μί ὅ­σο θά μέ­νουν ἐ­λεύ­θε­ροι, μά στό τέ­λος θάρ­θουν νά κα­τα­θέ­σουν τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α τους στά πό­δια μας καί θά μᾶς ποῦν: “Κάν­τε μας σκλά­βους, μά χορ­τά­στε μας”­­» (Φ. Ντο­στο­γι­έφ­σκυ, Ἀ­δελ­φοί Κα­ρα­μα­ζόβ, ἐκδ. Γκο­βό­στη, τ. Β, σελ. 107).

Ἄς μήν θε­ω­ρη­θεῖ ἀ­πό κα­νέ­ναν ἡ πα­ροῦ­σα συγ­κυ­ρί­α τῆς οἰ­κο­νο­μι­κῆς κρί­σε­ως ὡς μί­α «κα­λή εὐ­και­ρί­α» γιά νά ἐ­πι­βά­λουν ἀ­νε­λεύ­θε­ρες πο­λι­τι­κές καί πρα­κτι­κές στήν ζω­ή τῶν πο­λι­τῶν. Μπο­ρεῖ ὁ λα­ός μας νά ὑ­πο­μέ­νει οἰ­κο­νο­μι­κά μέ­τρα, μνη­μό­νια καί ΔΝΤ, τήν ψυ­χή του, ὅ­μως, δέν τήν που­λᾶ· τήν ἐ­λευ­θε­ρί­α του δέν τήν ἐκ­χω­ρεῖ· τά δι­και­ώ­μα­τά του δέν τά ἀ­πο­πέμ­πει οὔτε τά ἀπεμπολεῖ.

Οἱ ὀρ­θό­δο­ξοι Ἕλ­λη­νες, οἱ ἐ­λεύ­θε­ροι πο­λί­τες αὐ­τῆς τῆς χώ­ρας δέν θά πρέ­πει νά πα­ρα­λά­βουν ἠ­λε­κτρο­νι­κές κάρ­τες πού θά τούς ὁ­δη­γή­σουν δέ­σμιους σέ ἕ­να ἀ­νε­λεύ­θε­ρο κα­θε­στώς συγ­κεν­τρω­τι­σμοῦ καί ἐ­λέγ­χου.

Γιά ὅ­λους αὐ­τούς τούς λό­γους ἀρ­νού­μα­στε τήν εἰ­σα­γω­γή μας σέ ἕ­να τέ­τοι­ο ὁ­λο­κλη­ρω­τι­κό σύ­στη­μα συγ­κεν­τρω­τι­σμοῦ καί ἐ­λέγ­χου, πού πε­ρι­στέλ­λει τήν προ­σω­πι­κή μας ἐ­λευ­θε­ρί­α, ὑ­πο­βαθ­μί­ζει καί ὑ­πο­τι­μᾶ τήν προ­σω­πι­κό­τη­τά μας, ἀλ­λοι­ώ­νει καί δι­α­βρώ­νει τά κύ­ρια χα­ρα­κτη­ρι­στι­κά τῆς ἰ­δι­ο­προ­σω­πί­ας καί τῆς αὐ­το­συ­νει­δη­σί­ας μας, πε­ρι­θω­ρι­ο­ποι­εῖ καί κα­ταρ­γεῖ τήν ἑλ­λη­νορ­θό­δο­ξη πίστη καί πα­ρά­δο­σή μας καί ἐν τέ­λει πε­ρι­ο­ρί­ζει τήν δυ­να­τό­τη­τα τοῦ ἐ­λεύ­θε­ρου αὐ­το­προσ­δι­ο­ρι­σμοῦ μας καί τῆς ἐ­λεύ­θε­ρης ἐ­πι­λο­γῆς μας σέ καί­ρια ζη­τή­μα­τα τῆς προ­σω­πι­κῆς μας ζω­ῆς καί σω­τη­ρί­ας.

Κα­τά συ­νέ­πεια ἀρ­νού­μα­στε τήν πα­ρα­λα­βή ἀ­νά­λο­γων καρ­τῶν (κάρ­τα πο­λί­τη, κάρ­τα ἀ­πο­δεί­ξε­ων κ.ἄ.) εἴ­τε αὐ­τές πε­ρι­έ­χουν τό 666 εἴ­τε ὄ­χι καί ζη­τοῦ­με ἀ­πό τήν Κυ­βέρ­νη­ση τήν ἄρ­ση τῶν ἀν­τί­στοι­χων μέ­τρων ἐ­φαρ­μο­γῆς τους.