Ὁ ἱερομόναχος π. Δομέτιος. Πνευματικός τῆς μονῆς Ριμέτς. Μέρος Β'

  Ὁ ἱερομόναχος π. Δομέτιος

Πνευματικός τῆς μονῆς Ριμέτς

Μέρος Β'

Γέροντος ἱερομ. Πετρωνίου Τανάσε

Ἦτο Παρασκευή, ἡ ἡμέρα μιᾶς ἑβδομάδος, μᾶς διηγεῖται ἡ ἡγουμένη. Τήν ἑπομένη, ἡμέρα Σάββατο, ἔπρεπε νά πληρώσουμε τούς ἐργάτες μας, πού ἐργάζοντο γιά τήν ἀνακαίνισι τῶν κτιρίων τῆς μονῆς μας. Μᾶς χρειαζόταν τό ποσό τῶν 5.100 λέϊ.
-Τί θά κάνουμε, Πανοσιώτατε; Τόν ἐρωτοῦσα ἐγώ μέ δάκρυα καί ἀγωνία. Αὔριο εἶναι ἡμέρα πληρωμῶν καί ἐμεῖς δέν ἔχουμε οὔτε ἕνα λέϊ στό ταμεῖο τῆς μονῆς μας.
-Γιατί εἶσαι ἄπιστη; Μέ ἐρωτοῦσε ἐπιτιμητικά ὁ Πατήρ. Ἡ Μητέρα τοῦ Κυρίου, ἡ ὁποία μᾶς ἐβοήθησε τόσες φορές, δέν θά μᾶς ἀφήση καί τώρα.
Τό Σάββατο τό πρωΐ, ὁ π. Δομέτιος ἐπῆγε στήν ἀγορά, στό γειτονικό χωριό γιά διάφορα ὀψώνια. Ἐνῶ ἔφευγε, τόν ἐρώτησα καί πάλι μέ ἀγωνία:
-Τί θά κάνουμε, Πανοσιώτατε; Σήμερα πρέπει νά πληρώσουμε τούς ἐργάτες μας.
-Πήγαινε στήν Μητέρα τοῦ Κυρίου μας στήν ἐκκλησία. Προσευχήσου μέ πίστι καί αὐτή δέν θά μᾶς ἀφήση...
Ἐπῆγα ἐγώ στήν Εἰκόνα της, προσκύνησα, μᾶς διηγεῖται ἡ ἡγουμένη, κατόπιν ἐπῆγα στίς δουλειές μου μέ βαρειά τήν ψυχή μου. Τό μεσημέρι, ὅταν ὁ π. Δομέτιος ἐπέστρεψε στό μοναστήρι, ἦλθα μπροστά του στενοχωρημένη.
-Προσκύνησες τήν Μητέρα τοῦ Κυρίου; Μ᾿ ἐρώτησε καί ἐρχόταν πρός τό μέρος μου.
-Τήν προσκύνησα, τοῦ ἀπήντησα ἐγώ μέ μισόκλειστα τά χείλη, ἀλλά ἡ προσευχή μου εἶναι ἀδύνατη καί δέν πρόκειται νά γίνη τίποτε.
Ἐνῶ συζητούσαμε στόν δρόμο, μπροστά στό μοναστήρι καί ἀπεναντι ἀπό τό ποτάμι, εἴδαμε ὅτι ἕνα μικρό αὐτοκίνητο ἔμπαινε στήν αὐλή τῆς μονῆς μας. Ὁ πατήρ μοῦ εἶπε χαρούμενος:
-Τά χρήματα πού ζητᾶμε ἔρχονται τώρα!
Ἀπό τό αὐτοκίνητο κατέβηκε μία κυρία καί ἦλθε πρός τό μέρος μας. Γνωρισθήκαμε μεταξύ μας. Ἦτο μία κυρία ἀπό τό Βουκουρέστι, ἡ ὁποῖα μᾶς εἶπε τά ἑξῆς:
-Εἶχα μεγάλες δυσκολίες στήν οἰκογένειά μου. Παρεκάλεσα τόν Θεό νά μέ βοηθήση, ὑποσχόμενος νά δώσω ἕνα ποσό χρημάτων σέ μιά ἐκκλησία, ἐάν θά λυτρωθῶ ἀπό τά βάσανά μου. Ὁ Καλός Θεός μέ βοήθησε καί τά προβλήματά μου ἐπῆραν καλλίτερη πορεία. Σκέφθηκα τότε τό ποσό αὐτό νά τό δώσω στό μοναστήρι Τσερνίκα (ἀνδρικό, 12 χιλιόμετρα ἔξω ἀπό τό Βουκουρέστι). Τήν νύκτα ἐκείνη ὅμως, μοῦ ἐμφανίσθηκε στό ὄνειρο μία μεγαλόπρεπη Κυρία, ἐνδεδυμένη πολύ ὡραῖα καί μοῦ εἶπε: «Ὄχι στήν μονή Τσερνίκα, ἀλλά  στό Ριμέτς νά δώσης τά χρήματα, διότι ἐκεῖ ἔχουν ἀπόλυτη ἀνάγκη ἀπ᾿ αὐτά».

Μετάφρασις – Ἐπιμέλεια

Ὑπό Ἀδελφῶν Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου

Ἁγίου Ὅρους Ἄθω

2002

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

Ἐπιμέλεια κειμένου και πηγή στο Διαδίκτυο  Ἀναβάσεις

Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας Εἰκόνες πραότητος