Ἐπισκευές τῆς ἐκκλησίας τοῦ ἁγίου Νικολάου στό Καλεμί τοῡ Κογκό. Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Ἐπισκευές τῆς ἐκκλησίας  τοῦ ἁγίου Νικολάου στό Καλεμί τοῡ Κογκό

Περιστατικά ἀπό τό ἱεραποστολικό κλιμάκιο τοῦ Μπουρουντί

Μοναχοῦ Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου

Στίς 11 Ἰανουαρίου 2004 μαζί μέ τόν π. Ἰωσήφ ἐφύγαμε ἀπό τήν πόλι Μπουκάβου γιά νά φθάσουμε ἀεροπορικῶς στό Καλεμί. Στίς 9 παρά 10 τό πρωΐ πετάξαμε γιά τό Καλεμί. Πετούσαμε πάνω ἀπό τήν λίμνη Ταγκανίκα. Τό θέαμα ἦτο ἀξιοθαύμαστο.
 Δεξιά νά βλέπουμε τίς ὄχθες, τίς κοιλάδες καί τά καταπράσινα βουνά τοῦ Κογκό καί ἀριστερά μακριά τήν παραλία τῆς Τανζανίας.
 Μετά ἀπό δύο ὧρες φθάσαμε στό Καλεμί. Εἶχε εἰδοποιηθῆ ὁ μοναδικός ἕλληνας, ὁ κ. Γεράσιμος Κάππαρης καί μᾶς περίμενε ἐκεῖ. Στόν προαύλιο χῶρο τοῦ σπιτιοῦ του, ὑπάρχει κι ἕνα ἄλλο σπίτι, ἐλεύθερο καί προορισμένο γιά τήν φιλοξενία τῶν ὁποιωνδήποτε ξένων πού ἔρχονται ἀπό Εὐρώπη κυρίως καί ἔχουν σχέσι μέ τήν λειτουργία τοῦ ἐργοστασίου τῶν τσιμέντων, ὅπου ἐργάζεται ὁ ἕλληνας αὐτός.
Ἐκεῖ λοιπόν φιλοξενηθήκαμε καί φαγητό ἐτρώγαμε μαζί μέ τήν οἰκογένειά του, πού ἀποτελεῖται ἀπό τήν ἀγκολλέζα σύζυγό του, τήν κ. Ρόζα καί τά τρία μικρά παιδιά του.
Μᾶς ἐπληροφόρησε ὅτι ἐδῶ στό Καλεμί ἔγιναν μεγάλες μάχες, τό 2001 μεταξύ τῶν Ρουαντέζων καί Κογκολλέζων στρατιωτῶν, ὅτι ἔριξαν οἱ ἀντιμαχόμενες παρατάξεις βόμβες καί ὅτι αὐτοί, κατέβαιναν κάθε φορά μέσα στό ὑπόγειο φυλάκιό τους. Πολλοί σκοτώθηκαν, ἄλλοι ἔφυγαν γιά τό ἐσωτερικό τῆς χώρας.
Ἡ πόλις εἶναι ἀποκλεισμένη ἀπό τό ὑπόλοιπο Κογκό, διότι ἔχει γκρεμισθῆ μία γέφυρα καί δέν ἔρχεται τραῖνο ἀπό τό Λουμπουμπάσι. Ἔτσι κάθε εἴδους προϊόντα μεταφέρονται διά πλοίου ἀπό τήν ἀπέναντι Τανζανία, πού ἀπέχει μέ τό πλοῖο ὀκτώ ὧρες.  Ἡ ἐντός τῆς πόλεως μετακίνησις τῶν ἀνθρώπων, πού ἀριθμεῖ 250 χιλιάδες κατοίκους γίνεται μέ τά 3000 ποδήλατα, τά ὁποῖα λειτουργοῦν σάν ταξί, διότι δέν ὑπάρχει δρόμος πού νά ἑνώνη τό Καλεμί μέ τά μεγάλα ἀστικά κέντρα, ὅπως τό Λουμπουμπάσι, γιά τήν ἀγορά αὐτοκινήτων.
Ὁ κ. Κάππαρης μᾶς πληροφόρησε ὅτι ἐδῶ ὑπάρχει ἐκκλησία τῶν Ἑλλήνων, οἱ ὁποῖοι, λόγῳ τῆς λεηλασίας ὑπό τοῦ στρατοῦ τό 1991, ἔφυγαν γιά τό Λουμπουμπάσι καί τήν ἐγκατέλειψαν. Ἐμεῖς πολύ χαρήκαμε γι᾿ αὐτή τήν εἴδησι καί, μετά ἀπό δύο περίπου ὧρες, ἀπό τήν ἄφιξί μας στό Καλεμί, ἐπήγαμε στήν ἐγκαταλελειμένη ἐκκλησία μας.
Βρῆκα μέσα νά μένουν δύο οἰκογένειες, ἐνῶ ἐπάνω στήν Ἁγία Τράπεζα εἶχαν καί πωλοῦσαν ἡλιοκαμένα ψάρια , τά ὁποῖα στήν γλῶσσα τους λέγονται μπιτόγιο. Οἱ κλέφτες εἶχαν βγάλει τά καλώδια τοῦ ἠλεκτρικοῦ ρεύματος, τά τζάμια κλπ. Οἱ πόρτες ἦσαν σέ ἀθλία κατάστασι καί ἡ ἐκκλησία ἀπέξω λόγῳ τῶν βροχῶν ἦτο ὅλη σχεδόν κατάμαυρη.
Ἔβγαλα ἔξω τίς δύο οἰκογένειες καί τούς εἶπα ὅτι θά ἔλθω τό ἀπόγευμα στίς 4, μέ ἕνα βαρέλι νερό καί σαπουνόσκονη νά πλύνουμε καί σκουπίσουμε τήν ἐκκλησία. Πράγματι τήν καθαρίσαμε καί μέ τόν π. Ἰωσήφ τελέσαμε τόν Ἑσπερινό τοῦ Σαββάτου.
Τήν ἄλλη ἡμέρα λειτουργήσαμε. Εἶχαν ἔλθει πολύς κόσμος ἀπό περιέργεια νά ἰδοῦν καί νά μᾶς γνωρίσουν. Μερικοί ἀπ᾿ αὐτούς μᾶς ἔλεγαν ὅτι ἦσαν ὀρθόδοξοι, ὅτι εἶχαν βαπτισθῆ ἀπό τό 1982-83. Μετά τήν Θ. Λειτουργία, ἀρχίσαμε μαθήματα, τά ὁποῖα ἐπανελήφθησαν καί τίς ἄλλες ἡμέρες. Ἐνόμιζαν στήν ἀρχή ὅτι εἴμασταν μουσουλμᾶνοι.
Ἀπό τήν ἑπομένη ἡμέρα ἀνέλαβα τίς γενικές ἐπισκευές τῆς ἐκκλησίας. Ὁ κ. Κάππαρης ἦτο διστακτικός λέγοντας ὅτι θά χρειασθοῦν πολλά χρήματα. Τοῦ εἶπα ὅτι, ὅσα χρειασθοῦν, θά τά πληρώσω.
 Ἡ ἐκκλησία εἶχε δύο μεγάλα ἀνοίγματα στά ἀπέναντι τείχη της κι ἔπρεπε νά κτισθοῦν.
Ὅταν εἶδε τήν ἀμετάκλητη ἀπόφασί μας, ἦλθε κοντά μας καί μᾶς βοήθησε πάρα πολύ ὁ ἴδιος. Μᾶς παραχωροῦσε συχνά τό αὐτοκίνητό του νά μεταφέρουμε τοῦβλα, ἄμμο, νερό, τσιμέντα, ἀσβέστι. Τά τσιμέντα μᾶς τά ἔδωσε δωρεάν, ἐφ᾿ ὅσον κι ὁ ἴδιος δουλεύει σάν βασικό οἰκονομικό στέλεχος στό ἐργοστάσιο τσιμέντων πού ἀπέχει 70 χιλιόμετρα ἀπό τό Καλεμί.
 Ἀγόρασα σανίδια καί ἔφτιαξα 20 πάγκους γιά νά κάθωνται οἱ ἄνθρωποι, ἀρχιερατικό θρόνο καθώς  καί δύο τραπέζια. Ἀγόρασα τά τζάμια, ἐπισκευάσθηκαν οἱ πόρτες καί πρίν φύγω ἤδη εἶχα βάλει 6 ἐργάτες νά ἀσπρίζουν μέσα καί ἔξω τήν ἐκκλησία. Μετά ἀπό δύο ἐβδομάδεςς ἔφυγα, ἀλλά συνέχισε τίς ἐπισκευές ὁ κ. Κάππαρης.
Πρίν ἀναχωρήσω ἐνημέρωσα τόν Σεβασμιώτατο γιά ὅλες τίς ἐργασίες. Ἐπί πλέον τοῦ ἐπρότεινα νά στείλη τό ταχύτερον ἱερέα διότι οἱ Κατηχούμενοι ἔχουν φθάσει τούς 120. Ὁ Δεσπότης μας ὑπήκουσε στήν πρότασί μου καί ἔστειλε τόν π. Θεοφάνη Τούμπα ἀπό τήν Κανάγκα. Ὁ π. Θεοφάνης ἐργάσθηκε ἐντατικά καί ὡδήγησε στόν Χριστό διά τοῦ ἁγίου βαπτίσματος 30 ἄτομα.
Ἔτσι, δημιουργήθηκε ἡ πρώτη ζύμη τῶν ὀρθοδόξων πιστῶν στό Καλεμί. Στήν ἐπίμονη δέησί μου νά σταλῆ μόνιμος ἱερεύς καί πάλιν ὁ Δεσπότης μας ἐνήργησε ἀστραπιαίως. Χειροτόνησε ἱερέα τόν π. Φώτιο, πού ἦτο διάκονος ἐπί 6 χρόνια στό Κλιμάκιο τοῦ Κολουέζι, καί, τό Φθινόπωρο τοῦ 2005 ἦλθε μέ τήν οἰκογένειά του  μονίμως στό Καλεμί. Ἔτσι μία καινούργια ὀρθόδοξη ἐνορία  ἱδρύεται μέ τίς εὐλογίες τοῦ Μητροπολίτου μας καί τήν ἄγρυπνη προστασία τοῦ προστάτου ἁγίου Νικολάου.

Ἐπιμέλεια κειμένου   Αναβάσεις

________________________________________________

Τό κείμενο προέρχεται ἀπό τά ἀρχεῖα τοῦ πατρός Δαμασκηνοῦ Γρηγοριάτου, ἀπό τήν ἱεραποστολή τοῦ Κογκό, τόν ὁποῖον καί εὐχαριστοῦμε θερμά γιά τήν παραχώρηση τῶν ἀρχείων, ὅπως ἐπίσης εὐχαριστοῦμε καί τόν γέροντα τῆς Μονῆς Ὁσίου Γρηγορίου πατέρα Γεώργιο Καψάνη γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια δημοσίευσης.

 Διαβάστε τά ὑπόλοιπα πατώντας  π.Δαμασκηνός - Ἀφρική-Μαγεία