Ἐξομολόγηση. Γέροντας Πορφύριος

“Ἡ ἐξομολόγηση εἶναι ἕνας τρόπος γιὰ νὰ ἔρθει ὁ ἄνθρωπος εἰς τὸν Θεό. Εἶναι προσφορὰ τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ στὸν ἄνθρωπο. Τίποτα καὶ κανεὶς δὲν μπορεῖ νὰ στερήσει ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο αὐτὴ τὴν ἀγάπη.”

Δὲν καταπίεζε κανέναν

Δίπλα στὸν Γέροντα Πορφύριο αἰσθανόμουν ἄνετα. Δὲν καταπίεζε κανέναν. Ἤθελε, ὅποιος πήγαινε κοντά του, νὰ κάμνει αὐτὸ ποὺ ἔκανε, μὲ τὴν ἐλεύθερη βούλησή του.
Ἔλεγε πάντοτε στοὺς ἐξομολόγους ὅτι, ὅταν, ὡς πνευματικοὶ πατέρες, κατευθύνουμε τὴν πορεία αὐτῶν ποὺ ἐξομολογοῦνται σ’ ἐμᾶς, πρέπει πάντοτε νὰ σεβόμαστε τὴν ἐλευθερία τους, τονίζοντάς μας ὅτι ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἐλευθερία.

Μᾶς ἀνέφερε συχνὰ τὸ γνωστὸ περιστατικό, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο ὁ Χριστὸς εἶπε μιὰ φορὰ κάτι, ἀπὸ τὸ ὁποῖο πολλοὶ σκανδαλίστηκαν, μὲ ἀποτέλεσμα ν’ ἀρχίσουν νὰ φεύγουν, ὥσπου ἔφυγαν ὅλοι κι ἔμειναν μόνο οἱ μαθητές του. Ὁπότε ὁ Κύριος τοὺς εἶπε ὅτι, ἂν ἤθελαν νὰ φύγουν κι ἐκεῖνοι, ἦταν ἐλεύθεροι νὰ τὸ πράξουν.

Σημειώνει ἐπὶ λέξει τὸ κατὰ Ἰωάννην ἅγιο Εὐαγγέλιο: “Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ’ αὐτοῦ περιεπάτουν. Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα. μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;”

 

Πῶς ἐξομολογοῦσε ὁ Γέροντας Πορφύριος;

“Τὴν ὥρα ποὺ μπαίνει κάποιος νὰ ἐξομολογηθεῖ, τὸν… κοιτάζω. Ὅταν φεύγει, τὸν συνοδεύω μὲ προσευχή, τοῦ στέλνω τὴν ἀγάπη μου ὣς ἔξω, ὥσπου νὰ ἔλθει ὁ ἄλλος. Εἶναι καλύτερα νὰ στέλνεις σιωπηλὰ τὴν ἀγάπη σου, παρὰ νὰ λὲς λόγια”.
Ὅταν σὲ ἡλικία εἰκοσιενὸς ἐτῶν ὁ π. Πορφύριος ἔγινε ἱερέας καί, στὴ συνέχεια, στὰ εἴκοσι τρία του, πνευματικός, ὅσους πήγαιναν κοντά του γιὰ νὰ ἐξομολογηθοῦν, δὲν τοὺς κοίταζε κατάματα, ὅπως μοῦ ἔλεγε ὁ ἴδιος, γιὰ νὰ μὴν αἰσθάνονται ἄβολα.
Τοὺς ἔριχνε μόνο μιὰ ματιά, τὴν ὥρα ποὺ ἔμπαιναν, καὶ μετὰ ἔσκυβε τὸ κεφάλι του. Καί, πολλὲς φορές, πρὶν ἀκόμη ἀρχίσουν νὰ τοῦ μιλοῦν, τοὺς ἔλεγε ἐκεῖνος: “Κοίταξε, ἀπὸ τὸ χαρτάκι ποὺ ἔγραψες, μόνο τὸ τρία καὶ τὸ πέντε εἶναι ἁμαρτίες.
Τὰ ἄλλα δὲν εἶναι ἁμαρτίες. Πές μου, λοιπόν, γιὰ τὸ τρία καὶ τὸ πέντε καί, ἅμα μᾶς μείνει χρόνος, μοῦ λὲς καὶ γιὰ τὰ ἄλλα”.
“Παιδιά μου, νὰ ἐξομολογεῖσθε συχνά, νὰ κοινωνεῖτε καὶ ν’ ἀγαπᾶτε τοὺς ἀνθρώπους”.

(Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν Γέροντος Πορφυρίου, σελ. 169, 171, 172

porphyrios.net