Πατήρ Ηρωδίων ο Ρουμάνος. Πατήρ Δαμασκηνός από την Κουτλουμουσιανή σκήτη

Πατήρ Ηρωδίων ο Ρουμάνος

Κάποτε πήγαμε με ένα αδελφό, - τον πατέρα Νικόλαο, τον υποτακτικό του πατρός Αρσενίου του οδοντιάτρου-, να δούμε τον πατέρα Ηρωδίωνα, που ήταν έγκλειστος 40 χρόνια. Ο π. Νικόλαος του πήγαινε τρόφιμα στα τελευταία του. Μάλιστα, όταν ανακαλύφθηκε – παρουσιάστηκε τελευταία ο π. Ηρωδίων, ο π. Παϊσιος όλους τους προσκυνητάς τους έστελνε εκεί: « Εγώ», τους έλεγε, «δεν είμαι τίποτε, δεν έχω αρετή.
Πηγαίνετε να πάρετε από κει την ευλογία του πατρός Ηρωδίωνος, γιατί αυτός έκανε μεγάλη άσκηση¨ έμεινε 40 χρόνια έγκλειστος μέσα σ’ ένα κελλάκι». Όταν πήγαμε, άνοιξε μια μισόπορτα που ήτανε κλεισμένη. Ήτανε σκεπασμένος με μια κουρελιασμένη κουβέρτα.
 Επειδή ήτανε καμπούρης, λέω στον π. Νικόλαο: Δίνε του ένα-ένα τα τρόφιμα, και μάλιστα σήκωνέ τα λίγο ψηλά, ώστε, καθώς θα τα παίρνει, να μπορέσω εγώ να τον φωτογραφήσω».
Σήκωνε λίγο το κεφαλάκι του για να τα βλέπη, και έτσι του έβγαλα μερικές φωτογραφίες. Μετά από λίγο καιρό-κανέναν χρόνο-κοιμήθηκε.
Λέγεται γι’ αυτόν – μάλιστα έχει γράψει και ο π. Νικόλαος ο Μεσογαίας – ότι 40 χρόνια είχε κλεισθή μέσα στο κελλί. Λένε ότι, όταν λειτουργούσε, τον ξελειτουργούσαν Άγγελοι.
 Έτσι λένε οι πατέρες οι πέριξ. Μόνο ένα παραθυράκι είχε, που του αφήνανε οι πατέρες  και οι προσκυνηταί κάποια τρόφιμα. Δεν άνοιγε ούτε πόρτες ούτε παράθυρα. Ητανε έγκλειστος 40 χρόνια. Φοβερή άσκηση.

Πατήρ Δαμασκηνός από την Κουτλουμουσιανή σκήτη

Τον π. Δαμασκηνό από την Κουτλουμουσιανή σκήτη τον θαύμαζα. Του δίναμε κάθε χρόνο, όταν κάναμε την θεία Λιτανεία την δεύτερη μέρα του Πάσχα, ένα σκαμνί της Παναγίας, που το βάζουνε σε διάφορες στάσεις που κάνει η Εικόνα (του «Αξιόν εστιν»). Το σκαμνί αυτό ήτανε πολύ βαρύ, από ξύλο βαρύ.
Όμως με πολύ ζήλο και αγάπη το κουβαλούσε στους ώμους του ο π. Δαμασκηνός, αν και ήταν γεροντάκι. Το είχε τάμα να κάνη αυτό το διακόνημα. Να κουβαλάη το σκαμνί της Παναγίας. Πολύ ταπεινός, πάρα πολύ ταπεινός γέροντας. Ούτε μεγαλεία ήθελε ούτε τίποτε. Σ’ όλη την Λιτανεία! Στα γεράματά του πως άντεχε! Και τον θαυμάζαμε.

Ετήσια έκδοσις της Ιεράς Μονής

Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους

Περίοδος Β' έτος 2007 αριθ. 32

σελ 108-110

Επιμέλεια και μεταφορά στο Διαδίκτυο  Αναβάσεις