Ευλόγησον, Κύριε, τον ενιαυτόν…Ομιλία του Καθηγούμενου π. Γεωργίου Καψάνη (2002) επί τη εισόδω εις το Νέον Έτος. (Μεταφρασμένο και στα Αραβικά)

Ευλόγησον, Κύριε, τον ενιαυτόν…

Η είσοδός μας στο νέο έτος μας δίδει την αφορμή να σκεπτόμεθα περί του χρόνου. Όλοι βιώνουμε το πόσο γρήγορα περνά ο χρόνος ή μάλλον πόσο γρήγορα εμείς περνάμε μέσα στο χρόνο.
Νοιώθουμε ότι πλέουμε, ταξιδεύουμε στην απέραντη θάλασσα του χρόνου.
Μακάριοι όσοι στο ταξίδι τους αυτό έχουν συμπλέοντα και κυβερνήτη τον Χριστό.
Μακάριοι όσοι γνωρίζουν ότι το ταξίδι τους έχει ως τελικό προορισμό την Βασιλεία του Θεού.

Αυτοί έχοντες μαζί τους τον Χριστό όχι μόνο πορεύονται προς την Βασιλεία αλλά και προγεύονται την χαρά της Βασιλείας.
Έτσι ο χρόνος δεν μπορεί σαν άλλος Κρόνος ούτε να τους εξουδετερώσει ούτε να τους καταφάγη.
Έχοντες κοινωνία με τον Άκτιστο και Αιώνιο υπερβαίνουν τον χρόνο και τον μεταμορφώνουν.
Πόσο διαφορετικά είναι τα πράγματα για όσους ταξιδεύουν στον χρόνο χωρίς τον Χριστό και χωρίς το όραμα της Βασιλείας.
Ο χρόνος γίνεται η φυλακή τους, αν μη και η κόλασίς τους.
Αλλά και εμείς που έχουμε τον Χριστό κυβερνήτη κινδυνεύουμε  από την λήθη, την ακηδία, την πνευματική οκνηρία, ένεκα των οποίων δεν αρνούμεθα μεν τον Χριστό αλλά και διακόπτουμε την ζωντανή μαζί Του κοινωνία.
Τότε και εμείς ταξιδεύουμε ακυβέρνητοι.
Χάνουμε και το σκοπό του ταξιδιού μας.
Αυτό περιμένει ο εχθρός της σωτηρίας μας και ο χωρίς Χριστό κόσμος για να μας καταποντίση.
Όσο ο Απόστολος Πέτρος είχε την ακράδαντη πίστη και ένωσι με τον Χριστό περπατούσε επί των κυμάτων. Μόλις ολιγώρησε και ωλιγοπίστησε, άρχισε να καταποντίζεται.
Κύριε σώσε μας από την ακηδία και ολιγωρία. Βοήθησε μας πάντα να έχουμε ζωντανή την σχέσι και κοινωνία μαζί Σου και πάντα εσύ να μας κατευθύνης προς την Βασιλεία Σου.
Βοήθησέ μας, ώστε ποτέ να μην μας εγκαταλείπη η μνήμη Σου και η μνήμη του θανάτου, με την οποία συνειδητοποιούμε το σύντομο τέλος του επιγείου ταξιδιού μας.
Η λήθη Σου είναι ο εχθρός μας.
Η μνήμη Σου ο ευεργέτης μας.
Βοήθησε μας Κύριε με την επίκληση του Αγίου Ονόματός Σου, την τήρησι των αγίων εντολών Σου, την υπακοή μας, την αξία συμμετοχή μας στα Άγια Μυστήριά Σου, να κρατάμε αδιάλειπτο την μνήμη Σου και την Χάρη Σου.
Σε ευχαριστούμε, Κύριε γιατί μέσα στα λίγα ή στα πολλά χρόνια του επιγείου ταξιδιού μας μπορούμε με την χάρι Σου να κερδίσουμε την δυνατότητα του ατελείωτου ταξιδιού μας στην αιώνια και άκτιστη Βασιλεία Σου συν πάσι τοις Αγίοις , μεταξύ των οποίων λάμπει και ο σήμερον εορταζόμενος θεοφάντωρ Μ. Βασίλειος, του οποίου την ευλογία επικαλούμαι επί πάντας ημάς.

Ετήσια έκδοσις της Ιεράς Μονής

Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους

Περίοδος Β' έτος 2002 αριθ. 27

σελ 72-74

Ευλόγησον, Κύριε, τον ενιαυτόν… 

Τη μετάφραση στά Αραβικά ό πρ.Αθανάσιος Χενείν

بارك يارب رأس هذه السنة

للأب الارشمندريت غريغوريوس رئيس دير القديس جورجيوس جبل أثوس

نقلها الى العربية الأب الدكتور أثناسيوس أسحق حنين

مطرانية بيرية –اليونان

أن وقوفنا على أعتاب  العام الجديد  يشكل فرصة أن نلقى نظرة على مفهوم الزمن.نحن نختبر جميعا كم يمر الزمن سريعا أو بالأحرى كم نمر نحن بسرعة فى وسط الزمان.نحن نشعر أننا  نبحر ونسافر فى بحر الزمن الشاسع.

سعداء هم الذين  يسافر معهم ويقود رحلتهم السيد المسيح.

سعداء هم الذين يدركون يقينا أن قصد رحلتهم النهائى ’ فى الزمن  الحاضر هو ملكوت الله .

أولئك يسير معهم المسيح ’هم لا يسيرون فقط نحو الملكوت ’ بل يذوقون عربون الفرح الملكوتى.

هكذا لا يستطيع الزمن الردئ أن ينال منهم  ولا أن يبتلعهم.

أن الشركة مع الله الغير المخلوق والغير الزمنى ’ تعين الانسان على أن يجتاز مأساة الزمن ’ بل ويغيره ويجليه.

الأمور تختلف جذريا عند أولئك الذين يمخرون عباب الزمان بدون المسيح ’ وبلا رؤية الملكوت.

يصير الزمن ’ عند هولاء ’ سجنا لهم ’بل ويصير لهم جحيما.

ولكننا نحن الذين نملك المسيح قائدا لنا يحوطنا خطر النسيان ’ ومن الكسل والضجر ’بل ومن الروتين الروحى وهذه الأمور تجعلنا لا ننكر المسيح فقط بل نقطع شركتنا الحية معه.

حينئذ نسافر نحن أيضا بلا قائد

ونفقد بوصلة وهدف رحلتنا

هذا ما ينتظره عدو خلاصنا والعالم الذى يحيا بدون مسيح لكى يقضى علينا.

نحن نعلم أن الرسول  بطرس طالما كان متمسكا بايمان لا يتزعزع وشركة مع المسيح سار على المياه والأمواج .ولكنه ما أن بدأ فى الشك وصغر النفس بدأ فى الغرق.

يا رب خلصنا من كل ضجر وصغر نفس.

ساعدنا لكى يكون لنا دائما علاقة وشركة حية معك ’ وان تكون أنت قائدنا الوحيد الى ملكوت أبيك.

أعنا حتى لا يفارقنا أبدا تذكار أسمك القدوس ’وأن تكون ساعة رحيلنا اليك  ماثلة أمام أعيننا دائما حتى ندرك دائما كم هو قصير مشوار رحلتنا على الارض .

أن عدونا الأول هو نسيانك.

وصاحب الفضل علينا هو تذكارك.

ساعدنا يا سيد  عند أستدعائنا  روحك القدوس و على حفظ وصاياك ,أعنا على طاعتك ’ وعلى فهم قدر شركتنا فى أسرارك المقدسة وعلى أن نذكرك دوما ونقبل نعمتك.

نشكرك يا سيد لأننا فى السنين القليلة أو الكثيرة من رحلة حياتنا الأرضية ’ نقدر بنعمتك على أن نربح ’ مع جميع القديسين ’ رحلتنا نحو ملكوتك الأبدى الذى لانهاية له.

 يضئ وسط سحابة شهود القديسين هذه القديس الذى نعيد له اليوم القديس باسيليوس والذى نطلب بركاته على الجميع أمين.