«Υπό διωγμό στην ίδια τους την πατρίδα οι Έλληνες» Γιώργος Π. Παύλος Αν. Καθηγητής ΔΠΘ.

«Υπό διωγμό στην ίδια τους την πατρίδα οι Έλληνες»

Γιώργος Π. Παύλος Αν. Καθηγητής ΔΠΘ

Συνέντευξη στον Αποστόλη Ζώη

«Η Ελλάδα από τον Όμηρο μέχρι τον θρηνητικό Παπαδιαμάντη (σαν να ’χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καημοί του κόσμου, «Το μοιρολόι της φώκιας») έδιδε νόημα στην ιστορία και στον άνθρωπο. Αυτό θα πράξει και τώρα, αφού εξυγιανθεί από τις σημερινές ασθένειές της». Αυτά δηλώνει σήμερα στην «Ελευθερία» ο κ. Γιώργος Π. Παύλος, αναπληρωτής καθηγητής Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης.

* Αξίζει, κ. Παύλε, αυτή η μεταχείριση που δέχεται η χώρα μας τους τελευταίους μήνες από ξένα ΜΜΕ και κυρίως της Γερμανίας για το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά του νεοέλληνα; Ποια η δική σας άποψη;

 - Είτε το συνειδητοποιούμε, είτε όχι, αυτήν τη στιγμή ο ελληνικός λαός και οι Έλληνες της Ελλάδος τελούν υπό διωγμό στην ίδια τους την πατρίδα.
Ο διωγμός αυτός πραγματοποιείται με πολλούς τρόπους. Τα ΜΜΕ, αλλά και όχι μόνον αυτά, στον βωμό της τηλεθέασης, της ακροαματικότητας και συχνά της εύκολης είδησης, διαπομπεύουν ανθρώπους ή λαούς, αδιαφορώντας για την πραγματικότητα.

Σήμερα στην Ελλάδα οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου και όσοι δεν απομύζησαν τον δημόσιο πλούτο και δεν έχουν καταθέσεις σε τράπεζες της Ελβετίας, αδυνατούν να επιβιώσουν. Αδυνατούν να τραφούν, να ζεσταθούν, να γιατρευτούν, να θρέψουν ή να σπουδάσουν τα παιδιά των.

Καθημερινά πληροφορούμεθα, για αυτοκτονίες ανθρώπων που αδυνατούν να αντεπεξέλθουν μέσα στην κρίση, για την κατακόρυφη αύξηση, του αριθμού των πασχόντων από μελαγχολία και κατάθλιψη και της κατανάλωσης αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.

Σε λίγο χρόνο δε, όσοι αντιδρούν σε αυτή την κατάσταση, θα θεωρούνται εχθροί της τάξης και της ασφάλειας της χώρας. Κι έτσι, αυτοί που υποτίθεται ότι μας απήλλαξαν από τη χούντα των συνταγματαρχών θα τη μιμηθούν με τον δικό τους τρόπο, είτε διότι δεν θέλουν να αποχωριστούν την καθέδρα και την εξουσία των, είτε διότι αδυνατούν να αντισταθούν στην παγκόσμια οικονομική βία.

Ήδη οι Έλληνες, πάλι για το καλό τους, έχουν μπει στον γύψο από τους νέους αυτόκλητους σωτήρες των, τώρα βέβαια με δημοκρατικές διαδικασίες και με δημοκρατικές εξαπατήσεις και φρούδες υποσχέσεις τύπου: δεν θα μπούμε στο ΔΝΤ, λεφτά υπάρχουν, θα θερμάνουμε την αγορά, θα προστατέψουμε τους εργαζομένους και τα δικαιώματά των. 

Και όλα αυτά τη στιγμή που, όπως αποδεικνύεται σήμερα, η τότε αντιπολίτευση και κατόπιν κυβέρνηση είχε ήδη δρομολογήσει ακριβώς τα αντίθετα, ενώ η τότε κυβέρνηση και νυν αντιπολίτευση θεώρησε τις εκλογές ευτυχή συγκυρία και ευκαιρία για να αποποιηθεί των ευθυνών της απέναντι στις δεσμεύσεις της και στην ιστορία.

Και ταυτόχρονα, συμβαίνει το παράδοξο, τότε μεν, οι δυνάμεις καταστολής ως εντολοδόχοι της τότε κυβέρνησης να είναι οι εχθροί της δημοκρατίας και του δίκαια διαμαρτυρόμενου λαού, ενώ μετά οι ίδιες δυνάμεις καταστολής και εντολοδόχοι της νέας κυβέρνησης να είναι οι υπερασπιστές της τάξης και της ασφάλειας, ενώ ο διαμαρτυρόμενος και αντιστεκόμενος στο Μνημόνιο λαός (αγανακτισμένοι πολίτες στην πλατεία Συντάγματος) να έχει πλέον μετατραπεί σε εχθρό της δημοκρατίας και του εθνικού συμφέροντος. 

Εάν δε, αληθεύουν και οι φήμες περί των ασφαλίστρων ανταλλαγής κινδύνου αθέτησης υψηλού ρίσκου (τα λεγόμενα CDS), η αξία των οποίων εκτινάχθηκε μέσα σε λίγο χρόνο, τότε τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα κι επικινδυνότερα, απ’ όσο φανταζόμαστε. 

Από την άλλη πλευρά, ευθυνόμεθα κι εμείς ως Έλληνες, διότι τα τελευταία 35 περίπου χρόνια μετά το Πολυτεχνείο, την πτώση της Χούντας και τη Μεταπολίτευση, κι ενώ διαχειριστήκαμε τεράστια χρηματικά ποσά αφότου εισήλθαμε στην Ε.Ε., καταφέραμε να χρεοκοπήσουμε τη χώρα μας. Ένα ναυάγιο εν μέσω γαλήνης και χωρίς ουδεμία βλάβη του πλοίου. Άρα, σαφώς ευθύνονται οι επιβάτες. Πρωτίστως δε ο καπετάνιος και το πλήρωμα.

Ευθυνόμεθα ως λαός, διότι βολευτήκαμε στο ψέμα και την υποκρισία των πολιτικών και κατά έναν τρόπο γίναμε και εμείς «ψεύτες» και «υποκριτές». Κυρίως ψευτίσαμε και χάσαμε την αυθεντικότητα και την αρχοντιά μας. 

Καμπουριάσαμε και καταντήσαμε ζητιάνοι του κάθε πολιτικού, χάριν του ρουσφετιού και της εκδούλευσης για εμάς ή τα παιδιά μας. Χάσαμε το αίσθημα ευθύνης για το όλον, την κοινωνία μας, την Ελλάδα μας, τους συνανθρώπους μας. 

Σκεπτόμαστε μόνον το εγώ μας κι όχι τους άλλους. Αρρωστήσαμε πνευματικά και ψυχικά. Χάσαμε τα λογικά μας και ξεχάσαμε την ανθρωπιά μας. Γεμίσαμε τη χώρα μας, τους δρόμους και τις παραλίες με σκουπίδια και την ψυχή μας με θανατηφόρα απόβλητα και πνευματικούς ρύπους της τηλεόρασης, της μόδας, και των ψευδοδιανοούμενων καθηγητών, καλλιτεχνών, δημοσιογράφων και άλλων. 

Μισήσαμε τη γλώσσα μας, την ιστορία μας, την πνευματική μας κληρονομιά και μας τρέχουν τα σάλια για ό,τι ξένο και γυαλιστερό. 

Ρουφήξαμε μέχρι τέλους κάθε υποκουλτούρα, ντόπιας ή ξένης παραγωγής και πιστέψαμε ότι γίναμε θεοί επειδή μπορούμε και καταναλώνουμε, διαθέτουμε πτυχία και ανέσεις και ντυνόμαστε με την τελευταία γελοιότητα της μόδας στα ενδύματα και τις ιδεολογίες.
Περιφρονήσαμε ό,τι σπουδαίο και ουσιαστικό κληρονομήσαμε από το παρελθόν και μισήσαμε τους εαυτούς μας.
Τα τελευταία 30-40 χρόνια τρέξαμε να ξεφορτωθούμε με ό,τι μας φόρτωσε, μας προικοδότησε και μας πλούτισε η ιστορία μας εδώ και χιλιετίες. Πουλήσαμε τα όνειρά μας, τα δικά μας όνειρα, τη δική μας πίστη και τη δική μας αγάπη και τα ανταλλάξαμε με σκουπίδια, είτε εισαγόμενα, είτε εγχώρια παραγόμενα.
Κι όλη τούτη η αυτοκριτική απευθύνεται πρώτα σε εμάς τους δήθεν μορφωμένους, τους έχοντες σπουδές και πτυχία, τους δασκάλους, τους καθηγητές, τους γιατρούς, τους δικηγόρους, τους ιερωμένους, τους μηχανικούς και μετά, πολύ μετά, στον απλό και μεροκαματιάρη κόσμο.

* Μπορεί να αναστραφεί αυτό το αρνητικό κλίμα που κατά πολλούς είναι περισσότερο επικίνδυνο ακόμα και από οποιαδήποτε οικονομική κρίση;

  -  Κοιτάξτε, αυτό που έχουμε εδώ, δεν είναι απλώς ένα αρνητικό κλίμα που καλλιεργείται οφειλόμενο στη στάση μερικών μόνον παραγόντων, εθνικών ή άλλων χωρών.

Πέρα από τα δικά μας και τους δικούς μας, είναι και οι άλλοι και τα δικά τους. Η Ευρώπη, η Αμερική, η Ρωσία, η Κίνα, οι Άραβες, η Αφρική και όλοι εν γένει οι γεωπολιτικοί παίκτες σε αυτό το διεθνές σκακιστικό παιχνίδι, που σε κάθε κίνηση του αφανίζονται δεκάδες χιλιάδες ή και εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.
Σήμερα οι σκακιστικές κινήσεις στην παγκόσμια σκακιέρα μπορούν να διαλύουν κράτη, να δημιουργούν νέα, να καταργούν ιστορικές αλήθειες, να κατασκευάζουν ιστορία και νέα έθνη, να καταργούν ή να χτίζουν σύνορα. Και μέσα σε όλα αυτά, ο νέος και αποφασιστικός παίκτης για την παγκόσμια κυριαρχία, το διεθνές τραπεζικό σύστημα, με βασικό πιόνι τις διεθνείς αγορές όχι πραγμάτων και υλικών αγαθών, αλλά χρήματος, ανθρώπων και λαών.

Κανένας λαός και καμία χώρα δεν δικαιούται πλέον να μείνει έξω απ’ αυτόν τον διεθνή χρηματιστηριακό έλεγχο. Το διεθνές τραπεζικό σύστημα έχει αποφασίσει να ελέγξει διεθνώς το χρήμα και τις αγορές. Οι χώρες, οι λαοί και οι κυβερνήσεις των είναι υποχρεωμένες πλέον να υποτάσσονται σε αυτό το νέο τέρας της ιστορίας, το οποίο τώρα έχει ξεθαρρέψει και θα βάζει το κεφάλι του και το χέρι του παντού.
Σήμερα, όσο ποτέ άλλοτε, οι άνθρωποι και οι λαοί, οι δημοκρατίες των και οι ελευθερίες των δεν έχουν ουδεμία αξία. Θα πρέπει όλοι και όλα να υπηρετήσουν την απρόσωπη παγκόσμια αγορά και το προσωπείο του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, το οποίο έχει αποφασίσει για το απόλυτο έλεγχο του πλανήτη.
Τα εθνικά κράτη, οι αυτόνομοι λαοί, οι ανεξάρτητες ενώσεις λαών και κρατών και ό,τι άλλο εμπεριέχει στοιχεία δημοκρατίας, ελευθερίας, ανεξαρτησίας και αυτονομίας θα πρέπει να μπει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Κατανοούν, άραγε, σήμερα, όσοι κόπτονται για μια παγκόσμια διακυβέρνηση εις βάρος κατ’ ουσίαν και ερήμην της δημοκρατίας και της ελευθερίας ανθρώπων και λαών, τι αυτό σημαίνει για το μέλλον του κόσμου και του οικοσυστήματος;

Ο Καποδίστριας στην Ελλάδα, ο Μαχάτμα Γκάντι στην Ινδία, οι αδελφοί Κένεντι και, λίγο αργότερα, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής θα δολοφονηθούν, όπως παλαιότερα και ο Αβραάμ Λίνκολν, ενώ θα αποτύχει η απόπειρα δολοφονίας του Προέδρου Τζάκσον.
Οι λαοί της Αφρικής θα ξεριζωθούν, οι αραβικοί λαοί θα εξαθλιωθούν υπό το πρόσχημα της τρομοκρατίας ενώ θα δολοφονούνται καθημερινά παιδιά, γυναίκες και άμαχοι, στο πλαίσιο των αυτοεκπληρούμενων προφητειών για τη δήθεν σύγκρουση των πολιτισμών. Οι Δίδυμοι Πύργοι της Νέας Υόρκης θα γκρεμιστούν μέσα σ’ ένα φρικιαστικό θέαμα ανθρώπων να πηδούν από τα παράθυρα και τις κορυφές των ουρανοξυστών στο κενό για να σωθούν!

Παλαιότερα, ο εβραϊκός λαός θα μαρτυρήσει στους απάνθρωπους θαλάμους αερίων των Ναζί, ο ρωσικός λαός θα εξοριστεί στα Γκουλάγκ της Σιβηρίας, οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι, οι Μικρασιάτες θα αφανιστούν, ενώ σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι ζουν άστεγοι, άνεργοι, πεινασμένοι ή δηλητηριασμένοι από ναρκωτικά δίπλα σε γυαλιστερούς πύργους και πολυτελείς κατοικίες.
Όλα αυτά, τι άλλο αποδεικνύουν παρά την απόφαση του διεθνούς τραπεζικού συστήματος, αυτού του απάνθρωπου νέου Μινώταυρου, να ελέγξει το παγκόσμιο χρήμα, τον παγκόσμιο χρυσό και τον παγκόσμιο πλούτο;

Γι’ αυτό πρέπει να διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα ευρωπαϊκά κράτη ως το κύριο διεθνώς προπύργιο δημοκρατίας και ελευθερίας και οι λαοί της Ευρώπης να τεθούν υπό διωγμόν.
Και οι Έλληνες σήμερα έχουν ήδη τεθεί υπό διωγμόν μέσα στην ίδια τους τη χώρα, η οποία σύντομα δεν θα τους ανήκει.
Όπως εκδιώχθηκαν παλαιοτέρα οι Έλληνες του Πόντου, της Πόλης και της Μικράς Ασίας από τα σπίτια τους, τα χωριά τους και τις πόλεις τους, έτσι σήμερα, με άλλο τρόπο, αυτόν του δήθεν δημόσιου χρέους, επιχειρείται να διωχθούν οι Έλληνες όχι μόνο από την Ελλάδα αλλά και από την ιστορία. Ενώ επιχειρείται με εύσχημους τρόπους η υφαρπαγή όλης της Ελλάδας από τα χέρια των Ελλήνων.

Εξάλλου, οι Έλληνες ήταν ανέκαθεν ενοχλητικοί με αυτόν τον ανέντακτο χαρακτήρα και το αδούλωτο πνεύμα των. Στη νέα Ελλάδα, όπως δυστυχώς την οραματίζονται και κάποιοι δικοί μας όμως, θα πρέπει να είναι απλώς μια ασήμαντη μειονότητα, χωρίς πολιτική ή οικονομική ισχύ.
Το ελληνικό δημόσιο χρέος είναι μια πρόφαση, ακόμη κι αν είναι πραγματικό. Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι, το διεθνές τραπεζικό σύστημα και το ΔΝΤ δεν δανείζουν στην Ελλάδα με δικά μας χρήματα και χρήματα των Ελλήνων.
Διότι επί δύο τουλάχιστον, ή και πλέον, αιώνες, λεηλατείται συστηματικά ο πλούτος των Ελλήνων στα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο. Φαίνεται σαφώς ότι πλήθος ελληνικού πλούτου και τόνοι χρυσού έχουν υφαρπαχθεί από διεθνείς επιτηδείους στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα.

Σχετικό παράδειγμα είναι η περίφημη τράπεζα της Ανατολής, κι ακόμη πιο τρανταχτό, η γερμανική κατοχή. Μεγάλες ποσότητες χρυσού έχουν αρπαχθεί με κάθε τρόπο από τους Έλληνες, όπως άλλωστε παλαιότερα και από τον αμερικανικό λαό, εάν αληθεύουν όσα βγαίνουν στο φως της δημοσιότητας και όσα γράφονται με ψιλά γράμματα στις ιστορίες των λαών.

Ας μην τρέφουμε, λοιπόν, ψευδαισθήσεις, ότι αυτό που συμβαίνει είναι ένα πρόβλημα ελληνικό, και η όποια αδυναμία διαχείρισής του είναι μόνον και κύρια αδυναμία ελληνική. Είναι, πρωτίστως, ένα πρόβλημα διεθνές, πέραν των όποιων ελληνικών ευθυνών, διότι ο νέου είδους οικονομικός πόλεμος είναι ήδη παρών.

* Ποια η ευθύνη του πολιτικού συστήματος και κυρίως των δύο κομμάτων εξουσίας σε αυτή την τραγική εικόνα; Είναι σε θέση αυτό το πολιτικό προσωπικό που δημιούργησε προβλήματα να δώσει και λύσεις;

  -  Εδώ σαφώς πρόκειται περί πολιτικού εγκλήματος, ή επιεικέστερα, περί εξαπάτησης του ελληνικού λαού και αχρήστευσης του πολιτικού βίου. Οι άνθρωποι αυτοί, υπάλληλοι όλων των κομμάτων, αποδεικνύονται δυστυχώς τραγικά όντα.
Δεν άκουσαν τίποτε, δεν γνώριζαν τίποτε, δεν ευθύνονται για τίποτε. Μάλλον δε, θεωρούν ότι θα πρέπει να τους είμεθα ευγνώμονες διότι κατάφεραν να φέρουν το ΔΝΤ και να πολλαπλασιάσουν το δημόσιο χρέος.
Ως καθ’ ύλην αρμόδιοι οι πολιτικοί μας άνδρες είναι οι κύριοι υπεύθυνοι για την ελληνική κατάντια. Είτε για τη χρεωκοπία του δημοσίου, είτε για την βαθμιαία διολίσθηση της ελληνικής κοινωνίας μακριά από την παιδεία, τη σοφία, την πολιτική και κοινωνική υγεία.

Κι αν οι απλοί πολίτες είναι φοροφυγάδες ή αδιαφορούν για το κοινό όφελος και το δημόσιο συμφέρον, σαφώς τεράστια ευθύνη έχουν οι πολιτικοί, οι οποίοι απέτυχαν ή δεν επιδίωξαν και δεν στόχευσαν να παιδαγωγήσουν τον λαό προς μια υγιέστερη, σοφότερη και δημοκρατικότερη συμπεριφορά.
Η κομματική ή προσωπική ιδιοτέλεια των πολιτικών ανδρών και η έλλειψη πολιτικής σοφίας και ανδρείας σε αυτούς, είναι τα βασικά αίτια για τα όποια ελαττώματα του λαού.

Κι αν πάμε λίγο πιο πέρα από την καθημερινότητα, και στα δυο κόμματα εξουσίας για τα θέματα παιδείας και πνευματικής αυτοσυνειδησίας του λαού, οι ίδιες παρέες και οι ίδιες ιδεολογίες διαφεντεύουν και επιβάλλουν μονίμως και συνεχώς μια εργαλειακού τύπου παιδεία, που εθίζει τους πολίτες από μικρά παιδιά στην ιδιοτέλεια, τον ατομοκεντρικό ευδαιμονισμό, την εγωλατρία, αλλά και την εχθρότητα και το μίσος προς κάθε τι που σχετίζεται με το παρελθόν, τον διαχρονικό πολιτισμό, την ιστορική μνήμη και την πνευματική σοφία και εμπειρία του λαού μας.

Αν δει κανείς τα προγράμματα σπουδών και το περιεχόμενο ιδίως των μαθημάτων πέραν των φυσικομαθηματικών και τεχνολογικών κατευθύνσεων, θα κατανοήσει αμέσως γιατί η Ελλάδα μέσα σε 30 χρόνια ελεύθερου και ανεξάρτητου πολιτικού βίου κατέληξε στη χρεωκοπία.
Το ίδιο καλά θα καταλάβει, εάν παρακολουθήσει το περιεχόμενο και την ποιότητα της ελληνικής τηλεόρασης, η οποία -εκτός εξαιρέσεων- έπαιξε αποφασιστικό λόγο μαζί με το σχολείο στην αποσάθρωση της πολιτικής συνείδησης και στην απώλεια του αισθήματος κοινωνικής ευθύνης του λαού μας.
Διότι ποιος αμφισβητεί ότι το σχολείο και τα ΜΜΕ είναι οι κύριοι παράγοντες διαμόρφωσης της κοινωνικής και πολιτικής συνείδησης και τα βασικά εργαλεία χειραγώγησης μιας κοινωνίας;

Είναι δε επίσης τραγικό ότι οι πολιτικοί άνδρες της Ελλάδας σμίκρυναν τους εαυτούς των σε απλούς υπαλληλίσκους και τα κόμματά των σε ιδιωτικές εταιρίες.
Τελικώς το δράμα της Ελλάδος, εκδηλούμενο είτε στον λαό είτε, στους άρχοντές του, είναι η απώλεια μνήμης, σοφίας και οράματος. Πρωτίστως δε, απώλεια πίστης και σεβασμού στη ζωή και αίσθησης ιερότητας της ύπαρξης, είτε της δικής μας, είτε των άλλων, είτε του κόσμου όλου. Δεν λέω ότι αυτό δεν συμβαίνει και με άλλους λαούς και τους ηγέτες των. Αλλά σε εμάς αυτό δεν συνέβαινε στο παρελθόν. Θα μπορούσε να μην συμβαίνει και τώρα κι έπρεπε να μην συμβαίνει.

Ο Καποδίστριας έβαλε τις βάσεις για το ελληνικό κράτος. Αλλά δυστυχώς φονεύθηκε άδικα και με σκοτεινό τρόπο. Ο Βενιζέλος, με τα όποια πολιτικά του λάθη, είχε όραμα και ωφέλησε την Ελλάδα. Βεβαίως ο ελλειπτικός μεγαλοϊδεατισμός και αυτού τούτου του μεγάλου Βενιζέλου μετετράπη στα επόμενα χρόνια και ιδίως στις ημέρες μας σε εκσυγχρονιστική πολιτική αφασία και ελαχιστοποίηση υγιούς οράματος.
Ο Μεταξάς είχε το θάρρος να πει όχι στη ναζιστική Γερμανία και να οδηγήσει τον ελληνικό λαό στη μεγαλύτερη ίσως εποποιία όλων των εποχών, με αποτέλεσμα τη διάσωση της παγκόσμιας δημοκρατίας, ανθρωπιάς και ειρήνης.
Από εκεί και πέρα, ο Εμφύλιος διαλύει όλα τα όνειρα των Ελλήνων. Έπειτα, ο εμφύλιος θα συνεχιστεί μέχρι τις ημέρες μας μεταξύ δυο-τριών πολιτικών οικογενειών της Ελλάδος και θα ισοπεδώσει ό,τι απέμεινε όρθιο.
Μικρό διάλειμμα, οι αστείοι Συνταγματάρχες της Επταετίας που κυνηγούσαν σκιές αριστερών και οδήγησαν στη διχοτόμηση της Κύπρου και στην αχρήστευση κάθε περιεχομένου σε θεσμούς και λέξεις.

Και η Επταετία ήταν η γέφυρα για να περάσουμε στη γελοιότητα και την τραγικότητα μιας ζωής με μόνο όνειρο το σούπερ-μάρκετ, το εξοχικό, το βίντεο και το BMW και, σίγουρα, μια θέση στο Δημόσιο.
Μέσα σε όλα αυτά, θλιβερή και επώδυνη μνήμη για όσους φοιτητές ή μαθητές τότε ήμασταν εκεί, χωρίς να σκεφτούμε να το εξαργυρώσουμε με κομματικά οφίκια, υποταγμένοι στο αιώνιο χρέος της δημοκρατίας της ελευθερίας και της ανθρωπιάς, η Νομική του ’73 και το Πολυτεχνείο του ’74.

Εάν οι πολιτικοί μας δεν είχαν απολέσει, πρώτοι αυτοί και μετά εμείς, ο απλός λαός, τον αυτοσεβασμό και τον σεβασμό της ζωής ως μέγιστο και ιερό γεγονός, αυτοί μεν θα είχαν παραιτηθεί και θα ζητούσαν συγγνώμη από την Ελλάδα ολόκληρη.
Εμείς δε, θα αρνούμασταν να συνεχίζουμε να συμμετέχουμε σε μια τραγικά αστεία υπόθεση αυτής της κομματικής λατρείας και κομματικής αχρήστευσης της δημοκρατίας και του πολιτικού βίου. Η ιστορία θα καταγράψει για ακόμη μια φορά την αυτοκαταστροφική μανία των Ελλήνων πολιτικών νικημένων από την ιδιοτέλεια και ό,τι άλλο.

Εξάλλου, η ζημιογόνος ασθένεια των κομμάτων, εκτός από αίτιο είναι και αποτέλεσμα αυτού του ιδιότυπου δίπολου αγάπης-μίσους που εγκυμονούν ανά τους αιώνες οι Έλληνες. Ας μην ξεχνούμε ποτέ τη δράση του: Πελοποννησιακός πόλεμος, πόλεμοι επιγόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου, Βυζαντινή κατάρρευση, διάλυση του ΄21, Μικρασιατική Καταστροφή, Εμφύλιος πόλεμος, σημερινός κομματικός εμφύλιος.

Σήμερα τα πολιτικά κόμματα, μεγάλα και μικρά, θα πρέπει να έλθουν σε συνεννόηση με τις υγιείς πολιτικές δυνάμεις της Ευρώπης ή και άλλων χωρών και να διεθνοποιήσουν το πρόβλημα και το δράμα της Ελλάδος, η οποία χρησιμοποιήθηκε ως η Κερκόπορτα άλωσης και διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και κατάρρευσης της μόνης διεθνούς δημοκρατικής Ένωσης λαών και κρατών.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο σημερινός Πρωθυπουργός της μεταβατικής κυβέρνησης και όλοι οι αρχηγοί των πολιτικών κομμάτων θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες των για το μέλλον την ελληνικής κοινωνίας, διότι τα γεγονότα του τρίτου παγκόσμιου, οικονομικού πλέον, πολέμου αρχίζουν τώρα να προβάλλουν στην ιστορία.

* Ποια είναι, εκτιμάτε, σήμερα τα όπλα της Ελλάδας στην παγκόσμια λαίλαπα που σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της; Διαθέτει καταρχήν όπλα; Και αν ναι, μπορεί να τα ενεργοποιήσει, όταν κλείνει ελληνικά σχολεία στο εξωτερικό;

   -  Σε καθημερινό πρακτικό επίπεδο όσο και αν η κρίση πάρει νέες και μεγαλύτερες διαστάσεις, θα πρέπει ολόκληρη η ελληνική κοινωνία να αντισταθεί με ειρηνικό και δημιουργικό τρόπο.

Ο επιχειρηματικός κόσμος, ο ομογενειακός Ελληνισμός, οι επιστήμονες, οι διανοούμενοι, οι τεχνολόγοι, οι δάσκαλοι, οι μαθητές, οι φοιτητές και κάθε σκεπτόμενος πολίτης, όλοι όσοι μπορούν να αντισταθούν μέσα από τη δημιουργικότητα, τη συνεργατικότητα, την παιδεία και την πνευματική καλλιέργεια, την αλληλεγγύη, όλοι μαζί και κάθε ένας ξεχωριστά πρέπει να αισθανθούμε ότι φέρουμε στις πλάτες μας όλη την Ελλάδα.

Όσον αφορά στους Ομογενείς, θα πρέπει να αντιληφθούν και να συνειδητοποιήσουν ότι δεν έχουν να περιμένουν τίποτε από το επίσημο κράτος, τουλάχιστον, έως ότου αυτό εξυγιανθεί και ανακτήσει βαθύ οραματισμό για το μέλλον του Ελληνισμού.
Ταυτόχρονα, όμως, μπορούν και πρέπει να αξιοποιήσουν ολόκληρη την ελληνική κοινωνία. Θα πρέπει, ακόμη, η Ομογένεια να μπορέσει να απαγκιστρωθεί από την ασθένεια της κομματικής ιδιοτέλειας και λαίλαπας που ερημώνει τόσο τον ελλαδικό όσο και τον ομογενειακό Ελληνισμό, και να δημιουργήσει τους δικούς της θεσμούς ελληνικής παιδείας και πολιτιστικής καλλιέργειας. Κυρίως όμως, ο ομογενειακός Ελληνισμός, όπως άλλωστε και ο ελλαδικός, θα πρέπει να απαλλαγεί από την πατροπαράδοτη κατάρα και άλογη έχθρα, ζηλοφθονία και κακεντρέχεια που οδηγεί σε φατριασμούς και καταστροφικούς ανταγωνισμούς.

* Θα αντέξει ο Ελληνισμός; Ποια η άποψή σας;

  -  Καλώς ή κακώς, η μοίρα της Ελλάδος είναι η ιστορία της, η παιδεία της και ο πολιτισμός της. Μέσα από αυτή την παιδεία και από αυτόν τον πολιτισμό γεννήθηκε η παγκόσμια δημοκρατία και ο παγκόσμιος άνθρωπος. Αυτή η Ελλάδα της παιδείας, της ποίησης, της φιλοσοφίας, της δημοκρατίας και της ελευθερίας, αυτή η Ελλάδα, του ανθρώπου-πρόσωπο πέρα από έθνη, φυλές, τάξεις, κόμματα, ομάδες και λέσχες, δηλαδή του ανθρώπου ως ύπαρξη συμπαντική, μοναδική και ανεπανάληπτη, αυτή είναι που διώκεται σήμερα.

Αλλά συγχρόνως, αυτή η Ελλάδα είναι κι εκείνο που επιθυμούν όλοι οι λαοί του κόσμου ως δική των πνευματική τροφό και πατρίδα. Γι’ αυτό η κρίση και ο σημερινός διωγμός των Ελλήνων μέσα στην ίδια των την πατρίδα θα είναι τελικώς προς όφελος όχι μόνο για εμάς τους Έλληνες αλλά και για όλο τον κόσμο.
Τούτος είναι ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος εναντίον όλων των ελεύθερων λαών και ανθρώπων. Αυτό που ζούμε είναι η τρίτη απόπειρα να υποδουλωθεί ο παγκόσμιος άνθρωπος και να χάσει την ελευθερία του, τη δημοκρατία του και την ανθρωπιά του. Και όπως στους δυο προηγούμενους παγκόσμιους πολέμους ήταν η Ελλάδα που έπαιξε ρόλο πρωταγωνιστικό, έτσι και σήμερα θα συμβεί με διαφορετικό τρόπο το ίδιο.

Η Ελλάδα από τον Όμηρο μέχρι τον θρηνητικό Παπαδιαμάντη (σαν να ’χαν ποτέ τελειωμό τα πάθια και οι καημοί του κόσμου, γράφει στο «Το μοιρολόι της φώκιας») έδιδε νόημα στην ιστορία και τον άνθρωπο. Αυτό θα πράξει και τώρα, αφού εξυγιανθεί από τις σημερινές ασθένειές της.

Τα γεγονότα θα μας αναγκάσουν όλους να ξαναγίνουμε ο αληθινός εαυτός μας. Όσοι θέλουν την αρετή, και όσοι θέλουν την κακία. Όσοι θέλουν την αλήθεια, την αυθεντικότητα και την ανθρωπιά, και όσοι θέλουν το ψέμα, την προσποίηση και την ιδιοτέλεια. 

Η Ελλάδα είναι πάντα πνευματική και πολιτική τροφή για όλο τον κόσμο, για τη Δημοκρατία και την ελευθερία όλων των λαών και όλων των ανθρώπων. Τούτος ο σημερινός διωγμός των Ελλήνων θα είναι, στο τέλος, προς όφελος όλου του κόσμου. Διότι ο ελληνικός ύμνος στην ελευθερία, είναι ύμνος για την ελευθερία, κοινωνική, πολιτική, ατομική, όλων των λαών και όλων των ανθρώπων.

Πηγή  eleftheria.gr 

Ενημέρωση  zoiforos.gr