Οἱ κυριότερες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου A΄ Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

 «Οἱ κυριότερες ἐντολές τοῦ Εὐαγγελίου»
Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου
Ἀπό τό βιβλίο «ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ»
ΤΟΜΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
Εἰσαγωγή

Στό βιβλίο “Χριστοήθεια τῶν Χριστιανῶν” ἀντανακλᾶται ἡ σοφία, ἡ ἁγιότητα καί ἡ πολυμάθεια τοῦ ὁσίου Νικοδήμου. Μέ πλῆθος παραδειγμάτων, διδαγμάτων, ἱστοριῶν καί ἀποφθεγμάτων, ἀπό τή χριστιανική καί ἐξωχριστιανική γραμματεία, ἐπιδιώκει τή βελτίωση τῶν ἠθῶν τῶν χριστιανῶν, τά ὁποῖα εἶχαν καταπέσει πολύ στήν ἐποχή του. Ὁ στόχος του ὑπηρετεῖται καί ἀπό ἕνα ἀπάνθισμα τῶν εὐαγγελικῶν ἐντολῶν, σέ δεκαεπτά κεφάλαια, πού περιέχεται στό ἴδιο βιβλίο.

Αὐτό τό ἀπάνθισμα, μεταγλωττισμένο στή νεοελληνική, προσφέρουμε στούς ἀδελφούς μας χριστιανούς, καί προπαντός στούς νέους, ὡς εὐσύνοπτο ὁδηγό εὐαγγελικῆς βιοτῆς ἀλλά καί ὡς ἀλλά καί ὡς ἐρέθισμα γιά τή μελέτη ὁλόκληρης τῆς Καινῆς Διαθήκης.

“Ὡς ἠγάπησα τόν νόμον Σου Κύριε΄
ὅλην τήν ἡμέραν μελέτη μου ἐστιν”
(Ψαλμ. 118, 97)

***

   1. Κάθε χριστιανός ὀφείλει ν’ ἀγαπᾶ τόν Θεό.

Ὀφείλεις ν’ ἀγαπᾶς τόν Κύριο καί Θεό σου μ’ ὅλη σου τήν καρδιά καί μ’ ὅλη σου τήν ψυχή καί μ’ ὅλο σου τό νοῦ. Αὐτή εἶναι ἡ πρώτη καί μεγάλη ἐντολή (Ματθ. 22, 37).

Ἄν μ’ ἀγαπᾶτε, τηρῆστε τίς ἐντολές μου (Ἰω.14, 15).

Ὅποιος ἐγκολπώθηκε τίς ἐντολές μου καί τίς ἐκτελεῖ, ἐκεῖνος εἶναι πού μ’ ἀγαπᾶ. Καί ὅποιος ἀγαπᾶ ἐμένα, θ’ ἀγαπηθεῖ ἀπό τόν Πατέρα μου καί θά τόν ἀγαπήσω κι ἐγώ καί θά φανερώσω μέσα του μυστικά τόν ἑαυτό μου (Ἰω. 14, 21).

Ὅποιος δέν μ ἀγαπᾶ, δέν τηρεῖ τίς ἐντολές μου (Ἰω. 14, 24).

Ἀγαπᾶτε τό Χριστό, ἄν καί δέν Τόν ἔχετε γνωρίσει  (Α’ Πετρ. 1, 8).

Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Πατέρα, ἀγαπᾶ καί τόν Υἱό, πού γεννήθηκε ἀπό τόν Πατέρα (Α’ Ἰω. 5, 1).

***

2. Κάθε χριστιανός ὀφείλει ν’ ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του (τόν συνάνθρωπό του).

Δεύτερη ἐντολή, ὅμοια μέ τήν πρώτη, εἶναι τό ν’ ἀγαπήσεις τόν συνάνθρωπό σου ὅπως ἀγαπᾶς τόν ἑαυτό σου (Ματθ. 22, 39).

Σᾶς δίνω μιά νέα ἐντολή: Ν ἀγαπᾶτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ὅπως σᾶς ἀγάπησα ἐγώ, ἔτσι ν’ ἀγαπᾶτε κι ἐσεῖς ὁ ἕνας τόν ἄλλον (Ἰω.13, 34).

Ἄπ΄ αὐτό τό γνώρισμα θά μάθουν ὅλοι οἱ ἄπιστοι πώς εἶστε μαθητές μου, ἄν δηλαδή ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας (Ἰω. 13, 35).

Χρέος ἄλλο νά μήν ἀφήνετε σέ κανέναν, ἐκτός ἀπό τήν ἀγάπη πού ὀφείλετε ὁ ἕνας στόν ἄλλον. Ἐπειδή ἐκεῖνος πού ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, ἔχει ἐκπληρώσει ὅλο τό νόμο τοῦ Θεοῦ. Κι αὐτό, γιατί τό “μή μοιχεύσεις”, “μή φονεύσεις”, “μήν κλέψεις”, [“μήν ψευδομαρτυρήσεις”], “μήν ἐπιθυμήσεις”, κι ὅλες οἱ ἄλλες ἐντολές, σ’ αὐτή τήν ἐντολή συνοψίζονται καί περιλαμβάνονται: Στό ν’ ἀγαπήσεις τό συνάνθρωπό σου σάν τόν ἑαυτό σου (Ρωμ. 13, 8-9).

Ἀγαπῆστε μέ καθαρή καρδιά ὁ ἕνας τόν ἄλλον (Α’ Πέτρ. 1, 22).

Ν’ ἀγαπᾶτε τούς ἀδελφούς σας (Α’ Πέτρ. 2, 17).

Ἄν τόσο πολύ μᾶς ἀγάπησε ὁ Θεός, ὀφείλουμε κι ἐμεῖς ν’ ἀγαπᾶμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον (Α’ Ἰω,4, 11).

Ὅποιος δέν ἀγαπᾶ τόν ἀδελφό του, αὐτός βρίσκεται σέ κατάσταση πνευματικοῦ θανάτου (Α’ Ἰω. 3, 14).

Νά πῶς μάθαμε τί εἶναι ἀγάπη: Ὅπως ὁ Χριστός πρόσφερε τή ζωή Του στό θάνατο γιά χάρη μας, ἔτσι κι ἐμεῖς ὀφείλουμε νά προσφέρουμε καί τή ζωή μας ἀκόμα γιά τούς ἀδελφούς μας (Α’ Ἰω. 3, 16).

Παιδιά μου, ἄς μήν ἀγαπᾶμε μέ τά λόγια μόνο καί μέ τή γλώσσα, ἀλλά ἔμπρακτα καί ἀληθινά (Α’ Ἰω. 3, 18).

Ὅποιος ἀγαπᾶ τόν Θεό, αὐτός ἀγαπᾶ καί τόν ἀδελφό του (Α’ Ἰω. 4, 21).


 3. Οἱ χριστιανοί ὀφείλουν νά μήν ἔχουν διαμάχες οὔτε νά νιώθουν μνησικακία καί μῖσος κατά τῶν ἀδελφῶν τους, ἀλλά κι ἄν ἀκόμα παρεξηγηθοῦν μεταξύ τους, ὀφείλουν γρήγορα νά συμφιλιωθοῦν.

Ὅποιος χριστιανός ὀργίζεται ἐναντίον τοῦ ἀδελφοῦ του χωρίς εὔλογη ἀφορμή, εἶναι ὑπόδικος στό τοπικό δικαστήριο. Καί ὅποιος πεῖ τόν ἀδελφό του “ρακᾶ”, δηλαδή “ἀνόητε”, εἶναι ὑπόδικος στό ἀνώτατο δικαστήριο. Καί ὅποιος πεῖ τόν ἀδελφό του “βλάκα”, αὐτός θά καταδικαστεῖ στή φωτιά τῆς κολάσεως (Ματθ. 5, 22).

Ἄν πᾶς στήν ἐκκλησία γιά νά δώσεις κάποια προσφορά, καί ἐκεῖ θυμηθεῖς ὅτι ὁ ἀδελφός σου εἶναι λυπημένος μαζί σου, ἄφησε ἐκεῖ, μπροστά στήν ἐκκλησία, τήν προσφορά σου, πήγαινε νά συμφιλιωθεῖς πρῶτα μέ τόν ἀδελφό σου καί ὕστερα ἔλα νά προσφέρεις τό δῶρο σου (Ματθ. 5, 23-24).

Κοίταξε νά συμφιλιωθεῖς γρήγορα μέ τόν ἀδελφό σου μέ τόν ὁποῖο βρίσκεσαι σέ ἀντιδικία, ὅσο ἀκόμα εἶστε στή στράτα τῆς ζωῆς (Ματθ. 5, 25).

Ὅποιος νομίζει ὅτι μπορεῖ νά εἶναι φιλόνικος, ἄς ξέρει πώς οὔτε ἐγώ οὔτε οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ ἔχουμε τέτοια συνήθεια, δηλαδή νά φιλονικοῦμε (Α’ Κορ. 11, 16).

Ὁ δοῦλος τοῦ Θεοῦ δέν πρέπει νά φιλονικεῖ, ἀλλά πρέπει νά εἶναι ἤπιος ἀπέναντι σέ ὅλους, διδακτικός, ἀνεξίκακος (Β΄ Τιμ. 2, 24).

Ἡ δύση τοῦ ἡλίου νά μή σᾶς βρίσκει ποτέ ὀργισμένους (Εφ. 4, 26).

Ὅποιος μισεῖ τόν ἀδελφό του, βρίσκεται στό σκοτάδι καί πορεύεται μέσα στό σκοτάδι καί ποῦ πάει δέν ξέρει, γιατί τό σκοτάδι ἔχει τυφλώσει τά μάτια του (Α’ Ἰω. 2, 11).

Καθένας πού μισεῖ τόν ἀδελφό του εἶναι φονιάς. Καί ξέρετε πώς κανένας φονιάς δέν ἔχει συμμετοχή στήν αἰώνια ζωή (Α’ Ἰω. 3, 15).

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
 

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
 

Πηγή εἰκόνας: Ἱ. Ἡσ. Ἀνάστασις Χριστοῦ-Ἐμμαούς, Ἅγ. Βασίλειος Λαγκαδᾶ.


hristospanagia3.blogspot.com