Ανάγκη να αποκατασταθεί άμεσα το τρωθέν κύρος της Δικαιοσύνης - Η εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου, του Σπύρου Μπαζίνα

Ανάγκη να αποκατασταθεί άμεσα το τρωθέν κύρος της Δικαιοσύνης &
Η εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου

Δύο άρθρα του Σπύρου Μπαζίνα

***

Ανάγκη να αποκατασταθεί άμεσα το τρωθέν κύρος της Δικαιοσύνης

του Σπύρου Μπαζίνα

Μετά τη γενική κατακραυγή και ιδίως τις επίσημες δηλώσεις της Ιεράς Κοινότητος του Αγίου Όρους και της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, Μητροπολιτών του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας, του Πατριαρχείου Μόσχας και Πασών των Ρωσιών της Εκκλησίας της Κύπρου, του Μακαριότατου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πλειάδας Μητροπολιτών της Εκκλησίας της Ελλάδος, και τόσων άλλων επωνύμων πολιτών, κομμάτων, όπως του ΛΑ.Ο.Σ., και οργανισμών ακόμη και από το εξωτερικό, όπως το Ίδρυμα Αγίου Ανδρέα, γίνεται σαφές ότι η μη δυναμένη να αιτιολογηθεί απόφαση του Συμβουλίου Εφετών που διατάσσει την προφυλάκιση του Πανοσιολογιότατου Αρχιμανδρίτη κ. Εφραίμ, Καθηγουμένου της Ιεράς Μεγίστης Μονής Βατοπαιδίου, πλήττει καίρια την εμπιστοσύνη του Λαού στη Δικαιοσύνη και θίγει βάναυσα το κύρος της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της.



Το ένταλμα φέρεται να αναφέρει ότι η προσωρινή κράτηση διατάσσεται προκειμένου να αποφευχθεί η εκ μέρους του κατηγορουμένου τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων. Ως περιστατικά της προηγουμένης ζωής αυτού ή ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της πράξεως που στηρίζουν αυτή την κρίση το ένταλμα μνημονεύει: (α) την εκμετάλλευση της ιδιότητος του ως καθηγουμένου αγιορειτικής μονής παγκοσμίας ακτινοβολίας ώστε να επηρεάσει πολιτικά πρόσωπα και κρατικούς λειτουργούς, (β) την επανειλημμένη τέλεση πράξεων, οι οποίες είναι αντίθετες προς το μοναχικό πολίτευμα και την πνευματική αποστολή του, και (γ) την πρόκληση ιδιαιτέρως μεγάλης ζημίας στην δημόσια περιουσία.

Ερωτάται: δικαιολογούν τα στοιχεία αυτά το έσχατο μέτρο της προφυλάκισης και την ουσιαστική (και παράνομη) κατάργηση του τεκμηρίου της αθωότητας;

Ειδικότερα, ερωτάται: (α) βάσει ποιου νόμου έγινε ο επηρεασμός πολιτικών προσώπων (ακόμη κι αν δεν έχει παράνομο αποτέλεσμα, πράγμα που μένει να αποδειχτεί) ποινικό αδίκημα; (β) βάσει ποιου νόμου ανέλαβαν τα ποινικά δικαστήρια την δικαιοδοσία του επισκόπου του Αγίου Όρους, δηλαδή του Οικουμενικού Πατριάρχου, και ελέγχουν ποινικά μοναχούς για παραβίαση του μοναχικού πολιτεύματος και της πνευματικής αποστολής του; και (γ) βάσει ποιου νόμου η διαδικασίας το ουσιαστικό ζητούμενο της δίκης, η ζημία του δημοσίου, θεωρείται δεδομένο προτού καν κριθεί από το αρμόδιο δικαστήριο;

Η αιτιολογία δεν είναι απλά πλήρως νόμω αβάσιμη, αλλά στερείται πάσης σοβαρότητος. Έτσι, δίνει την εντύπωση ότι είναι αποτέλεσμα πολιτικού επηρεασμού και πλήττει το κύρος της δικαιοσύνης στο σύνολο της. Ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου είναι ο μόνος που έχει δικαίωμα να ασκήσει ένδικο μέσο κατά του βουλεύματος που αίρει τη διαφωνία μεταξύ Ανακριτή και Εισαγγελέα για την προφυλάκιση, ασκώντας αναίρεση. Ελπίζω να ασκήσει αυτό το δικαίωμα και έτσι να δώσει την ευκαιρία στον Άρειο Πάγο να περισώσει το κύρος της Δικαιοσύνης, κρίνοντας αιτιολογημένα αν πληρούνται οι προϋποθέσεις για την προφυλάκιση, δηλαδή αν ο κατηγορούμενος ιερομόναχος είναι αγνώστου διαμονής, ύποπτος φυγής η τέλεσης άλλων αδικημάτων, και αν η παραπάνω αιτιολογία είναι επαρκής.

Η σύνδεση, που εσφαλμένα γίνεται σε μερίδα του τύπου, ανάμεσα στην προφυλάκιση και στην ουσία της υπόθεσης, δηλαδή αν υπάρχουν η όχι βάσιμες ενδείξεις ενοχής η στην βαρύτητα των πράξεων που αποδίδονται στον κατηγορούμενο είναι (ανεξαρτήτως προθέσεων) παραπλανητική. Η ουσία της υπόθεσης δεν έχει σχέση με την προφυλάκιση και σε κάθε περίπτωση ισχύει το τεκμήριο αθωότητας του κατηγορουμένου, που προστατεύεται από τον νόμο, το Σύνταγμα και διεθνείς συνθήκες που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα. Με τον τρόπο αυτό η ηγεσία της Δικαιοσύνης μπορεί να αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη του Λαού στην Δικαιοσύνη και το τρωθέν κύρος της Δικαιοσύνης και των λειτουργών της, έτσι ώστε ο απλός άνθρωπος να πιστεύει και πάλι ότι «υπάρχουν δικασταί εν Αθήναις» και να σέβεται την έννομη τάξη, προϋπόθεση εκ των ων ου άνευ για την ανόρθωση της Χώρας.

Πηγή: http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=437071

***

Η εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου

του Σπύρου Μπαζίνα

Εγράφησαν και θα γραφούν πολλά επικριτικά σχόλια για την εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου (και της Αρχιεπισκοπής Αθηνών) στην υπόθεση της παράνομης σύλληψης του Γέροντα Εφραίμ μετά από την απόφαση του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, που κατά πάσα πιθανότητα ελήφθη έπειτα από κυβερνητική παρέμβαση στην δικαιοσύνη και πολιτικό επηρεασμό των δικαστών. Ενώ η κριτική φαίνεται εκ πρώτης όψεως να είναι δικαιολογημένη, αδικεί το Φανάρι και το γεγονός ότι η Μεγάλη Εκκλησία παραμένει εν αιχμαλωσία.

Το θέμα είναι μεγάλο και δεν μπορεί να αναλυθεί σε ένα σύντομο άρθρο. Όμως, θα προσπαθήσω να εξηγήσω και να δικαιολογήσω την πράγματι εκκωφαντική σιωπή του Φαναρίου (η περίπτωση της εξίσου προκλητικής σιωπής της Αρχιεπισκοπής Αθηνών όμως είναι διαφορετική). Έχει εξηγηθεί ότι η σύλληψη του Γέροντα Εφραιμ έγινε με τρόπο που παραβιάζει τον Καταστατικό Χάρτη του Αγίου Όρους, το Σύνταγμα της Χώρας και διεθνείς συνθήκες, και ότι το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών είναι νόμω αβάσιμο και αναιτιολόγητο, παραβιάζει δε όχι μόνο διεθνείς συνθήκες που προστατεύουν το ανθρώπινο δικαίωμα της ελευθερίας αλλά και την δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριάρχη αφού ελέγχει τον Γέροντα Εφραίμ για πνευματικά θέματα όπως το μοναχικό πολίτευμα και η πνευματική αποστολή του.

Όμως δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό ότι το Φανάρι εξαρτάται οικονομικά και πολιτικά από την ελληνική κυβέρνηση. Μπορεί κανείς να περιμένει από το Φανάρι να διακινδυνεύσει την ύπαρξη του για τον Γέροντα Εφραίμ, την Μονή Βατοπαιδίου και το Άγιον Όρος, επικρίνοντας την ελληνική δικαιοσύνη η επικαλούμενο την διεθνή ευθύνη του ελληνικού Κράτους που προκύπτει από την παραβίαση διεθνών συνθηκών; Επίσης δεν έχει γίνει επαρκώς κατανοητό ότι το Φανάρι έχει εξαρτήσει μια σειρά από ζωτικά θέματα του (όπως την επαναλειτουργία της Σχολής της Χάλκης) από την πολιτική των Η.Π.Α..

Είναι δε γνωστή η θεωρία του μακαριστού Πατριάρχη Αθηναγόρα για την Αρχιεπισκοπή της Αμερικής ως οικονομικής βακτηρίας του Φαναρίου. Έχει επίσης γραφεί ότι το Βατοπαίδι είναι μέρος σχεδίου Παπανδρέου-Αμερικανών για να έλθει στην εξουσία ο Παπανδρέου («Ακρόπολη» και «Romfea.gr», 24.06.2011). Μπορεί κανείς να απαιτήσει από το Φανάρι να τα βάλει με την Αμερική και να διακινδυνεύσει όλα αυτά τα ζωτικά θέματα του για τον Γέροντα Εφραίμ, την Μονή Βατοπαιδίου και το Άγιον Όρος, μάλιστα καθ’ ον χρόνον ο Γέροντας Εφραιμ προσεγγίζει την Ρωσία και προκαλεί το μένος των Αμερικανών και των φίλων τους (οι οποίοι, όπως φαίνεται, με το σχέδιο «Πυθία» - βλ. «Επίκαιρα», 16.06.2011-ξεφορτώθηκαν τον Καραμανλή); Έξαλλου, Μητροπολίτες του κλίματος του Φαναρίου, όπως ο Προικονήσου Ιωσήφ, έχουν ήδη εκφράσει την στήριξη τους στον Γέροντα, στην Μονή Βατοπαιδίου και στο Άγιον Όρος.

Και πρέπει να θεωρείται πλέον η βέβαιο ότι το Φανάρι θα προσφέρει, παρασκηνιακά εν ανάγκη, βοήθεια στην κατάλληλη στιγμή. Δεν μπορεί βέβαια να εμφανιστεί να επεμβαίνει στο έργο της ελληνικής δικαιοσύνης. Και, αν ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κάνει αυτό που πρέπει για να διασώσει το κύρος της δικαιοσύνης, είναι πολύ πιθανό ο Γέροντας να ελευθερωθεί και να αναμένει την δίκαιη κρίση των δικαστών εάν και όταν έλθει η υπόθεση στο ακροατήριο του αρμοδίου δικαστηρίου. Νομίζω ότι δεν ισχύουν τα ίδια για την σιωπή της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Αν και βρίσκεται στην «μπούκα του κανονιού» των εχθρών της Εκκλησίας σε μερίδα της κυβέρνησης και του Λαού, δεν είναι εν αιχμαλωσία (εκτός αν έχει αυτό-αιχμαλωτιστεί …).

Αλλά δεν νομιμοποιούμαι να υποδείξω στην Ιεραρχία το καθήκον της. Απλά θα υπενθυμίσω ότι μετά το Άγιον Όρος, σειρά έχει η Εκκλησία της Ελλάδος, ό,τι και αν κάνει. Και θα εκφράσω την ευχή ότι ο Μακαριότατος Αρχιεπίσκοπος και οι περί αυτόν Ιερά Σύνοδος θα το κατανοήσει αυτό και ότι τελικά ο πιστός λαός δεν θα ακολουθήσει την Ιεραρχία που προτιμά να επισκέπτεται το Μαξίμου αντί του Κορυδαλλού.

Πηγή: http://www.tovima.gr/opinions/useropinions/article/?aid=437145

zoiforos.gr