Περί τῆς χαρᾶς τῆς ψυχῆς πού ἀρχίζει νά ζεῖ γιά τόν Θεό Γ΄

ΑΒΒΑΣ ΑΜΜΩΝΑΣ
ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΟ ΤΟΥ – ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ – ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ
ΜΕΡΟΣ  Γ΄

   Ὅποιος λοιπόν θέλει νά τιμηθεῖ μέ τίς ἀρετές αὐτές, πρέπει νά παύσει νά ἀσχολεῖται καί νά κατακρίνει ὁποιονδήποτε ἄνθρωπο, καί νά ἑτοιμάσει τόν ἑαυτό του γιά θάνατο. Καί ὅσες φορές προσεύχεται, ἄς ἐξετάζει τί τόν χωρίζει ἀπό τόν Θεό καί ἄς τό ἀπομακρύνει. Ἄς μισήσει τόν κόσμο αὐτό καί ἡ ἀγαθότης τοῦ Θεοῦ σύντομα θά τοῦ χαρίσει τίς ἀρετές. Μάθε καί τοῦτο: Κάθε ἄνθρωπος πού τρώγει καί πίνει χωρίς μέτρο ἤ πού ἀγαπᾶ κάτι τό κοσμικό, δέν πρόκειται οὔτε νά φθάσει, οὔτε κἄν νά πλησιάσει τίς ἀρετές. Ζῆ ἀπατώντας τόν ἑαυτό του.

Παρακαλῶ καθένα πού θέλει νά μετανοήσει ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, νά προφυλαχθεῖ ἀπό τήν μέθη. Αὐτή ξυπνᾶ ὅλα τά πάθη καί διώχνει ἀπό τήν ψυχή τόν φόβο τοῦ Θεοῦ. Ἐσύ ὅμως μέ ὅλη σου τήν δύναμι παρακάλεσε τόν Θεό νά σοῦ χαρίσει τόν φόβο Του, ὁπότε ἡ σφοδρή ἐπιθυμία σου πρός Αὐτόν θά ἀφανίσει ὅλα τά πάθη πού πολεμοῦν τήν ταλαίπωρη ψυχή σου καί θέλουν νά τήν ἀπομακρύνουν ἀπ’ Αὐτόν, γιά νά τήν καταλάβουν. Ἴσως γι’ αὐτό οἱ ἐχθροί πολεμοῦν μέ ὅλη τους τήν δύναμι, ὅταν κάνουν ἐπίθεση στόν ἄνθρωπο.

Μήν ἀποβλέπεις, ἀδελφέ, σέ ἀναπαύσεις, ἐνόσῳ βρίσκεσαι σωματικά σ’ αὐτόν τόν κόσμο. Οὔτε ποτέ νά ἐμπιστευθεῖς τόν ἑαυτό σου, ὅταν τόν βλέπεις νά ἡσυχάζει ἀπό τόν πόλεμο τῶν παθῶν, διότι οἱ δόλιοι ἐχθροί κρύβονται προσωρινά μέ πανουργία, μέχρις ὅτου ὁ ἄνθρωπος νομίζοντας ὅτι σταμάτησε ὁ πόλεμος, χαλαρώσει τήν ἐσωτερική ἐπαγρύπνηση. Τότε ὁρμοῦν ξαφνικά στήν ταλαίπωρη ψυχή, τήν ἁρπάζουν «ὡς στρουθίον» καί ἀφοῦ τήν κυριεύσουν, τήν ἐξευτελίζουν χωρίς ἔλεος  μέ κάθε ἁμαρτία. Τήν ἐξευτελίζουν μέ ἁμαρτίες χειρότερες ἀπ’ ὅσες ἔκανε προηγουμένως καί παρακαλοῦσε νά συγχωρηθεῖ.
Ἄς σταθοῦμε λοιπόν μέ φόβο Θεοῦ καί ἄς ἀγωνισθοῦμε ν’ ἀποκτήσουμε ὅλες τίς ἀρετές, πού ἐμποδίζουν τήν κακία τῶν ἐχθρῶν. Οἱ κόποι καί οἱ μόχθοι τῆς πρόσκαιρης αὐτῆς ζωῆς ὄχι μόνο μᾶς σώζουν ἀπό τήν ἁμαρτία, ἀλλά καί ἑτοιμάζουν στεφάνια γιά τήν ψυχή, πρίν ἐγκαταλείψει τό σῶμα.
Ἄς ἀποφύγουμε, ἀδελφοί, τόν κόσμο καί τά κοσμικά ἀγαθά, γιά νά κληρονομήσουμε τά ἐπουράνια. Τά ἀγαθά τοῦ κόσμου αὐτοῦ εἶναι ὁ χρυσός, ὁ ἄργυρος, τά σπίτια, τά ἐνδύματα, πράγματα πού ὄχι μόνο μᾶς ὁδηγοῦν σέ ἁμαρτίες, ἀλλά καί πού πεθαίνοντας τά ἐγκαταλείπουμε. 

Ἐνῶ τά ἀγαθά τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀμέτρητα. Εἶναι ὅσα «ὀφθαλμός οὐκ εἶδε, καί οὖς οὐκ ἤκουσε, καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη» (πρβλ. Ἡσ. ξδ΄ 3 καί Α΄ Κορ. Β΄, 9). Αὐτά χαρίζει ὁ Θεός σέ ὅσους Τόν ὑπακούουν στήν πρόσκαιρη αὐτή ζωή. 

Καί δέν τά χαρίζει δωρεάν, ἀλλά σάν ἀμοιβή γιά τόν ἄρτο καί τό νερό καί τό ἔνδυμα πού προσέφεραν στούς φτωχούς, γιά τήν φιλανθρωπία καί τήν ἁγνότητα τοῦ σώματος, γιά τήν ἀποφυγή τῆς βλάβης τοῦ πλησίον, τήν ἀκακία τῆς καρδιᾶς καί τήν τήρηση τῶν ὑπολοίπων ἐντολῶν.
Ὅσοι φυλάγουν αὐτά, θά βροῦν ἀνάπαυση. Στόν κόσμο αὐτό θά τούς σεβαστοῦν οἱ ἄνθρωποι, καί στήν ἄλλη ζωή θ’ ἀπολαύσουν αἰώνια χαρά. Ἐνῶ ὅσοι ζοῦν μέ τά ἁμαρτωλά τους θελήματα καί δέν θέλουν νά μετανοήσουν, ἀλλά μέσα στήν ταραχή τῶν ἡδονῶν καί στήν αὐταπάτη ἁμαρτάνουν, λένε λόγια εὐτράπελα, λογομαχοῦν, δέν φοβοῦνται τήν κρίση τοῦ Θεοῦ, δέν ἐλεοῦν τούς φτωχούς καί κάνουν καί τά ὑπόλοιπα ἁμαρτήματα, θά εἶναι γεμᾶτοι μέ ντροπή καί θά τούς περιφρονοῦν οἱ ἄνθρωποι στόν κόσμο αὐτό, καί στήν ἄλλη ζωή τό ὄνειδος καί ἡ αἰσχύνη θά τούς ὁδηγήσουν στήν γέεννα τοῦ πυρός.
Ὁ Θεός ἔχει τήν δύναμη νά μᾶς ἐνισχύσει καί νά μᾶς ἀξιώσει νά προκόψουμε στίς ἐντολές Του, νά προφυλαχθοῦμε ἀπό κάθε ἁμαρτία, γιά νά μπορέσουμε νά σώθουμε τήν ὥρα τοῦ πειρασμοῦ, πού πρόκειται νά ἔλθει σέ ὅλο τόν κόσμο.

Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός δέν θά ἀργήσει, ἀλλά θά ἔλθει γιά νά ἀμείψει τόν καθένα. Τούς ἀσεβεῖς θά τούς στείλει στό αἰώνιο πῦρ, ἐνῶ στούς δικούς Του θά δώσει τόν δίκαιο μισθό. Θά εἰσέλθουν μαζί Του καί θ ἀναπαυθοῦν αἰώνια στήν βασιλεία Του. Ἀμήν.
Μή κουρασθεῖς, ἀδελφέ, νά διαβάζεις καθημερινά αὐτά. Ἴσως ἔτσι νά ἐλεηθοῦμε κι ἐμεῖς μαζί μ’ ἐκείνους πού ἔκρινε ἀξίους ὁ Χριστός. Φρόντισε, ἀγάπητε, νά τηρήσεις τίς ἐντολές πού ἀναφέραμε, γιά νά μπορέσεις νά σωθεῖς μαζί μέ τούς ἁγίους πού φύλαξαν τίς ἐντολές τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὅποιος διαβάζει αὐτά καί δέν τά ἐφαρμόζει, μοιάζει μ’ ἐκεῖνον πού κοίταξε τό πρόσωπό του στόν καθρέπτη καί ἀμέσως ξέχασε πῶς ἦταν (πρβλ. Ἰακ. Α΄ 23-24). Ὅποιος ὅμως διαβάζει αὐτά καί τά ἐφαρμόζει, μοιάζει μέ σπόρο πού ἔπεσε σέ εὔφορη γῆ καί καρποφόρησε (πρβλ. Ματθ. ιγ΄ 8).
        Ὁ Θεός ἔχει τήν δύναμη νά μᾶς συναριθμήσει μ’ ἐκείνους πού ἀκούουν καί ἐφαρμόζουν τίς ἐντολές Του, γιά νά δεχθεῖ καί ἀπό μᾶς ἀκέραιο τόν καρπό μέ τήν βοήθεια τῆς χάριτός Του, διότι σ Αὐτόν ἀνήκει πάντοτε ἡ Δύναμις καί ἡ Δόξα καί ἡ Ἐξουσία. ΑΜΗΝ.

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΩΣ ΑΤΤΙΚΗ
 

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
 

Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

hristospanagia3.blogspot.com