Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο
«Ἐμφανίσεις καὶ θαύματα τῶν Ἀγγέλων» (σελ.170-172)
Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου
Ὠρωπὸς Ἀττικῆς 2007
ΟΤΑΝ ἡ Ὀρθοδοξία πανηγύριζε, τόν 9ο αἰώνα, τήν ἀναστήλωση τῶν ἱερῶν εἰκόνων, τότε ἡ ὁσία Εἰρήνη, ἄν καί προορισμένη γιά τή βασιλική πορφύρα, προτίμησε τό ταπεινό μοναχικό ράσο καί «ὤφθη νύμφη ἄμωμος Κυρίου» στή μονή τοῦ Χρυσοβαλάντου.
Ἔφτασε σέ ὑψηλά μέτρα ἀρετῆς, καί ὁ βίος της κοσμεῖται μέ θαυμαστές ἀγγελικές ἐμφανίσεις καί ὀπτασίες.
Μιά νύχτα, ἐνῶ προσευχόταν, ἄναψε ὁ διάβολος ἕνα κερί ἀπό τό καντήλι κι ἔβαλε φωτιά στό κουκούλι της. Σύντομα ἡ φωτιά μεταδόθηκε μέχρι κάτω καί καψάλισε ὄχι μόνο τά ροῦχα τῆς ἁγίας, ἀλλά καί πολλά σημεῖα τοῦ σώματος: τούς ὤμους, τό στῆθος, τά νεφρά, τήν πλάτη.
Μιά μοναχή πῆρε εἴδηση ἀπό τή μυρωδιά κι ἔτρεξε στό κελλί τῆς ὁσίας, πού συνέχιζε τήν προσευχή της ἀσάλευτη.
Ἡ μοναχή ἔσβησε τή φωτιά. Καί τότε ἄκουσε τήν ὁσία νά τῆς λέει μέ παράπονο:
-Γιατί, ἀδελφή μου, μέ στέρησες ἀπό τέτοια ἀγαθά; Μέχρι τώρα στεκόταν ἄγγελος καί μοῦ ἔπλεκε στεφάνι ἀπό λουλούδια τόσο ὡραῖα και εὐωδιαστά, πού ποτέ μου δέν εἶδα οὔτε ὀσφράνθηκα. Καί τή στιγμή πού ἅπλωνε τό χέρι του νά βάλει στό κεφάλι μου ἐκεῖνο τό ὡραῖο στεφάνι, ἦρθες ἐσύ, κι ἐκεῖνος ἔφυγε. Πολύ, μά πάρα πολύ μέ λύπησες....
Κάποια μεγάλη Παρασκευή, ἐνῶ ἔψαλλαν οἱ μοναχές τήν ἀκολουθία τῶν ἁγίων Παθῶν, ἡ ὁσία Εἰρήνη ἦρθε σέ ἔκσταση. Βλέπει νά μπαίνουν στήν ἐκκλησία ἀναρίθμητοι νέοι, λευκοντυμένοι καί φωτόμορφοι. Κρατοῦσαν κιθάρες κι ἔψαλλαν ὕμνους δοξολογικούς στό Θεό. Κρατοῦσαν φιάλες μέ μύρο εὐωδιαστικό καί τό ἄδειαζαν πάνω στήν ἁγία Τράπεζα..
Ὅταν ἡ ὁσία ἔγινε ἡγουμένη τῆς μονῆς τοῦ Χρυσοβαλάντου καί ἀνέλαβε τήν πνευματική εὐθύνη τῶν μοναζουσῶν, ζήτησε ἀπό τό Θεό τό προορατικό χάρισμα, γιά νά γνωρίζει καί νά διορθώνει τά κρυφά πταίσματά τους.
Ὁ Κύριος τήν ἄκουσε καί τῆς ἔστειλε φωτόμορφο ἄγγελο, πού τή χαιρέτησε καί τῆς εἶπε:
-Χαῖρε, πιστή δούλη τοῦ Θεοῦ. Ὁ Κύριος μ’ ἔστειλε νά σέ διακονῶ γιά χάρη ἐκείνων πού θά σωθοῦν μέ τή βοήθειά σου. Μέ πρόσταξε νά στέκομαι πάντα κοντά σου καί νά σοῦ φανερώσω μέ σαφήνεια τά ἀπόκρυφα.
Ἀπό τότε δέν ἔλειψε ἀπό κοντά της ὁ ἄγγελος. Καθημερινά μιλοῦσε μαζί του, κι ἐκεῖνος τῆς φανέρωνε τά κρυφά ἔργα τοῦ καθενός, ὄχι μόνο τῶν μοναζουσῶν, ἀλλά καί ὅσων πήγαιναν γιά νά τήν ἐπισκεφθοῦν καί ν’ ἀκούσουν τή διδαχή της.
Κάποιος εὐλαβής καί γνώριμος τῆς μονῆς, πού λεγόταν Χριστοφόρος, πληροφορήθηκε ἀπό τήν ὁσία γιά τόν ἐπικείμενο θάνατό του. Ἐνῶ συζητοῦσαν, ἡ ὁσία ἔβλεπε ἕνα λαμπρό νέο νά στέκεται πίσω καί νά κρατάει δρεπάνι ἀκονισμένο. Τριγύρω του ἦταν κι ἄλλοι, πού μετροῦσαν τά χρόνια τῆς ζωῆς του μέ τά δάχτυλα, καί ἀποφάσαν πώς ἡ μέρα ἐκείνη ἦταν ἡ τελευταία τῆς ζωῆς του.
Ὕστερα ἀπό ὑπεραιωνόβια καρποφόρο βιοτή, ἦρθε καιρός νά πληρώσει καί ἡ ὁσία, σάν ἄνθρωπος, τό κοινό χρέος. Στίς 26 τοῦ Ἰουλίου παρουσιάζεται ἄγγελος Κυρίου καί τῆς λέει:
-Γνώριζε ὅτι τόν ἐρχόμενο χρόνο, στίς 30 τοῦ ἴδιου μηνός, θά παρασταθεῖς στό θρόνο τοῦ Θεοῦ.
Τήν προκαθορισμένη μέρα, ἐνῶ προσευχόταν, ἄρχισε νά χαμογελάει βλέποντας τούς ἁγίους ἀγγέλους πού τήν χαιρετοῦσαν. Ἀμέσως ἔλαμψε τό πρόσωπό της, ἔκλεισε τά μάτια καί παρέδωσε τήν ἁγία ψυχή της στά χέρια τοῦ Θεοῦ.
ΕΜΦΑΝΙΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ
(σελ.170-172)
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ
ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗΣ 2007
Ἀναβάσεις - http://anavaseis.blogspot.com
Διαβάστε περισσότερα αποσπάσματα πατώντας Εμφανίσεις και θαύματα των Αγγέλων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Για να σχολιάσετε (με ευπρέπεια) πρέπει να συνδεθείτε με τον λογαριασμό google ή wordpress που διαθέτετε. Αν δεν διαθέτετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν λογαριασμό στο @gmail ή στο @wordpress. Μπορείτε βεβαίως πάντα να στέλνετε e-mail στο anavaseis@gmail.com
Ευχαριστούμε.